Παγκόσμια Ημέρα Υγείας: Οργάνωση της πάλης και πιο ισχυρό ΚΚΕ ενάντια στην Υγεία — εμπόρευμα

Παγκό­σμια Μέρα Υγεί­ας σήμε­ρα και το ΚΚΕ απευ­θύ­νει κάλε­σμα αγω­νι­στι­κής συμπό­ρευ­σης σε όλο τον λαό ενά­ντια στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή, για να ανοί­ξει ο δρό­μος εκεί­νος όπου το σύστη­μα Υγεί­ας θα αντι­στοι­χί­ζε­ται με τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες της πρό­λη­ψης, θερα­πεί­ας και απο­κα­τά­στα­σης, που θα παρέ­χο­νται δωρε­άν σε όλο τον λαό, με ευθύ­νη του κράτους.

Ανα­λυ­τι­κά σε ανα­κοί­νω­σή του με αφορ­μή την Παγκό­σμια Μέρα Υγεί­ας, το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Το ΚΚΕ απευ­θύ­νει κάλε­σμα αγω­νι­στι­κής συμπό­ρευ­σης σε όλο τον λαό για να μπουν εμπό­δια στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή στην Υγεία, για να επι­βά­λου­με την ικα­νο­ποί­η­ση των δίκαιων αιτη­μά­των, για να ανοί­ξει ο δρό­μος ανά­πτυ­ξης όπου το σύστη­μα Υγεί­ας θα αντι­στοι­χί­ζε­ται με όλες τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες της πρό­λη­ψης, θερα­πεί­ας και απο­κα­τά­στα­σης, οι οποί­ες θα παρέ­χο­νται καθο­λι­κά και δωρε­άν με ευθύ­νη του κράτους.

Η υπο­βάθ­μι­ση του δημό­σιου συστή­μα­τος Υγεί­ας και η εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση των υπη­ρε­σιών του, οι κλει­στές χει­ρουρ­γι­κές αίθου­σες και η πολύ­μη­νη ανα­μο­νή για ένα ραντε­βού, οι τερά­στιες ελλεί­ψεις σε προ­σω­πι­κό, η ισχυ­ρο­ποί­η­ση των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων της ιδιω­τι­κής Υγεί­ας, η δρα­στι­κή μεί­ω­ση των κρα­τι­κών δαπα­νών και η αύξη­ση των άμε­σων και έμμε­σων πλη­ρω­μών του λαού για την ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή περί­θαλ­ψη είναι απο­τε­λέ­σμα­τα της πολι­τι­κής όλων των κυβερ­νή­σε­ων, που φάνη­κε με τον πιο τρα­γι­κό τρό­πο στα τρία χρό­νια παν­δη­μί­ας και κόστι­σε 37.000 νεκρούς. Οι αντι­λαϊ­κοί νόμοι που νομο­θέ­τη­σε η ΝΔ για τη Δευ­τε­ρο­βάθ­μια Περί­θαλ­ψη, την Ψυχι­κή Υγεία, τον ΕΟΠΥΥ, την Πρω­το­βάθ­μια Φρο­ντί­δα Υγεί­ας, την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση του Παι­δο­ο­γκο­λο­γι­κού κέντρου, “ωρί­μα­σαν” και απο­τέ­λε­σαν συνέ­χεια του αντι­λαϊ­κού έργου και νόμων των προη­γού­με­νων κυβερ­νή­σε­ων όλων των “απο­χρώ­σε­ων”.

Ο λαός δεν μπο­ρεί να περι­μέ­νει “τίπο­τα καλύ­τε­ρο από το χει­ρό­τε­ρο” και από την επό­με­νη κυβέρ­νη­ση, αφού ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και λοι­ποί “πρό­θυ­μοι” είναι έτοι­μοι κατά μόνας ή από κοι­νού να “τρέ­ξουν” το αντι­λαϊ­κό σχέ­διο και στον τομέα της Υγεί­ας. Αλλω­στε αυτήν την πολι­τι­κή υπη­ρέ­τη­σαν και υπη­ρε­τούν όλες οι εναλ­λασ­σό­με­νες κυβερ­νή­σεις, που η μία συνέ­χι­ζε το αντι­λαϊ­κό έργο από εκεί που το άφη­σε η προηγούμενη.

Με οργά­νω­ση της πάλης και με ΚΚΕ πιο ισχυ­ρό στις εκλο­γές και στο λαϊ­κό κίνη­μα, για να είναι δυνα­τός ο ίδιος ο λαός και όσο γίνε­ται αδύ­να­μη η επό­με­νη αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση, μπο­ρού­με να πού­με “ως εδώ” στην επί­θε­ση που ετοι­μά­ζουν. Η δρά­ση του ΚΚΕ μέσα στη Βου­λή, με τις 627 Ερω­τή­σεις, Επί­και­ρες Ερω­τή­σεις και Επε­ρω­τή­σεις που έκα­νε την τετρα­ε­τία που πέρα­σε, αλλά κυρί­ως μέσα από τη δρά­ση του στο κίνη­μα, σε κάθε Κέντρο Υγεί­ας, Νοσο­κο­μείο, προ­νοια­κή δομή και γενι­κά στις μονά­δες Υγεί­ας — Πρό­νοιας, φανε­ρώ­νει ότι ο λαός με τον αγώ­να του μπο­ρεί να επι­βά­λει τη “θερα­πεία στην ασθέ­νεια”, που είναι το ίδιο το σάπιο εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστη­μα, και να μην ανα­ζη­τά “παυ­σί­πο­να για τα συμ­πτώ­μα­τα”, που μας οδη­γούν “από το κακό στο χειρότερο”.

Σε αυτήν την κατεύ­θυν­ση, η ανά­πτυ­ξη της οικο­νο­μί­ας και της κοι­νω­νί­ας που θα καθο­ρί­ζε­ται και θα ελέγ­χε­ται από την εξου­σία του λαού μπο­ρεί να αξιο­ποι­ή­σει τις τερά­στιες δυνα­τό­τη­τες της επι­στή­μης, της τεχνο­λο­γί­ας και της παρα­γω­γι­κό­τη­τας της εργα­σί­ας. Με εκπαί­δευ­ση του ανα­γκαί­ου σε αριθ­μό, ειδι­κό­τη­τες και κλά­δους υγειο­νο­μι­κού προ­σω­πι­κού και τη σχε­δια­σμέ­νη πανελ­λα­δι­κή κατα­νο­μή του, με σύγ­χρο­να επι­στη­μο­νι­κά, εργα­σια­κά και κοι­νω­νι­κά δικαιώ­μα­τα. Με ανά­πτυ­ξη σύγ­χρο­νων μονά­δων Υγεί­ας, Νοσο­κο­μεί­ων και Κέντρων Υγεί­ας, με σύγ­χρο­νο και επαρ­κή εξο­πλι­σμό, με ανά­πτυ­ξη της έρευ­νας και εφαρ­μο­γή όλων των σύγ­χρο­νων θερα­πευ­τι­κών μεθό­δων, φαρ­μά­κων, εμβο­λί­ων και υγειο­νο­μι­κών υλικών.

Αυτό είναι το νέο, για­τί υπη­ρε­τεί τις ανά­γκες της πλειο­ψη­φί­ας του λαού, και αντι­κει­με­νι­κά έρχε­ται σε σύγκρου­ση με το σημε­ρι­νό “παλιό”, που έχει χρεοκοπήσει».

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Αγαπημένο