Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΠΑΜΕ: Η μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων ετών έστειλε μήνυμα ανυπακοής και σύγκρουσης

«H μεγα­λύ­τε­ρη απερ­γία των τελευ­ταί­ων ετών με τα ποτά­μια εργα­ζο­μέ­νων και νεο­λαί­ας να κατα­κλύ­ζουν την Αθή­να, τη Θεσ­σα­λο­νί­κη, τη Λάρι­σα, το Ηρά­κλειο, την Πάτρα, τα Γιάν­νε­να και δεκά­δες πόλεις όλης της χώρας, έστει­λε μήνυ­μα ανυ­πα­κο­ής και σύγκρου­σης βάζο­ντας μπρο­στά το σύν­θη­μα “τα κέρ­δη τους ή οι ζωές μας”» τονί­ζει το ΠΑΜΕ για τη σημε­ρι­νή συγκλο­νι­στι­κή απεργία.

Συγκε­κρι­μέ­να σημειώνει:

«Ένα χρό­νο μετά το έγκλη­μα στα Τέμπη, η οργή μεγα­λώ­νει. Διπλά στους συγ­γε­νείς των 57 νεκρών, η χώρα παρέ­λυ­σε για να κάνει ξεκά­θα­ρο πως η οποια­δή­πο­τε προ­σπά­θεια συγκά­λυ­ψης δε θα περά­σει, κανέ­νας δε θα μεί­νει ατι­μώ­ρη­τος, απαι­τώ­ντας να υπάρ­ξει άμε­ση από­δο­ση όλων των πολι­τι­κών και ποι­νι­κών ευθυ­νών για το έγκλημα.

Καμία συγκά­λυ­ψη, κανέ­να κου­κού­λω­μα που επι­χει­ρεί η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ δεν είναι ανεκτό!

Η σημε­ρι­νή απερ­γία έστει­λε ηχη­ρό μήνυ­μα κατα­δί­κης της πολι­τι­κής που τσα­κί­ζει τη ζωή του λαού. Το νέκρω­μα εργο­στα­σί­ων και χώρων δου­λειάς, η μεγά­λη συμ­με­το­χή στις απερ­για­κές συγκε­ντρώ­σεις ξεπέ­ρα­σαν κάθε προη­γού­με­νη κινη­το­ποί­η­ση για­τί το ποτή­ρι έχει ξεχει­λί­σει στους κλά­δους και στους χώρους δουλειάς.

Συνε­χί­ζου­με! Η απερ­γία με αριθ­μό απερ­για­κών απο­φά­σε­ων-ρεκόρ των Εργα­τι­κών Κέντρων και των Ομο­σπον­διών, των εκα­το­ντά­δων συν­δι­κά­των του δημό­σιου και ιδιω­τι­κού τομέα είναι σταθ­μός. Σταθ­μός μεγά­λου αγώ­να και σταθ­μός νέας κλιμάκωσης.

Κλι­μά­κω­ση που έρχε­ται με τις καθη­με­ρι­νές κινη­το­ποι­ή­σεις στους χώρους δου­λειάς για υπο­γρα­φή συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων με αυξή­σεις στους μισθούς, για την προ­στα­σία του δικαιώ­μα­τος της εργα­σί­ας, για δου­λειά και ζωή με δικαιώ­μα­τα. Κλι­μά­κω­ση με νέα απερ­γία στις 17 Απρίλη.

Με τη δρά­ση μας να γίνου­με ο χει­ρό­τε­ρος εφιάλ­της όλων αυτών που τρέ­μουν τους αγώ­νες που βάζουν μπρο­στά τις ανά­γκες των εργα­ζο­μέ­νων, που πάνε κόντρα στα κέρ­δη και την εκμε­τάλ­λευ­ση, που αμφι­σβη­τούν την πολι­τι­κή του κέρ­δους, των πολέ­μων, της εμπλο­κής της χώρας μας στις πολε­μι­κές επι­χει­ρή­σεις, την “δημο­σιο­νο­μι­κή ισορ­ρο­πία” της φτώ­χειας για τους πολλούς.

Σε αυτούς τους αγώ­νες μπο­ρούν και είναι ανά­γκη να συνα­ντη­θούν οι εργα­ζό­με­νοι μαζί με τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα της πόλης και του χωριού, με τους φοι­τη­τές και τους μαθη­τές, ενά­ντια στους κοι­νούς τους εχθρούς, τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους και τις κυβερ­νή­σεις τους».

 

Βλα­ντί­μιρ Μαγια­κόφ­σκι: «Ωδή στην Επανάσταση»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο