Πετυχημένη παρουσίαση βιβλίου από τους Φίλους Ιστορικού Αρχείου της Νάουσας 

Με πολύ μεγά­λη συμ­με­το­χή κόσμου, που κατέ­κλυ­σε τον χώρο της παλαιάς Δημο­τι­κής Βιβλιο­θή­κης της Νάου­σας , πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε το από­γευ­μα της Κυρια­κής 13/10 η παρου­σί­α­ση του βιβλί­ου του Στέρ­γιου Σπυρ. Απο­στό­λου με τίτλο:

«Στέρ­γιος Φετλής. Ο πρώ­τος εκλεγ­μέ­νος Δήμαρ­χος της Νάου­σας μετά την απε­λευ­θέ­ρω­σή της από το Γερ­μα­νι­κό ζυγό. (περί­ο­δος: 10/9/1944 με 12/2/1945)» (Εκδό­σεις: «Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ)

Μετα­ξύ των παρευ­ρι­σκο­μέ­νων ο πρώ­ην δήμαρ­χος Τ. Καρα­μπα­τζός και οι δημο­τι­κοί σύμ­βου­λοι της Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης: Θ. Τσου­κα­λάς, Λ. Λακη­νά­νος και Α. Χατζη­ιω­αν­νί­δης. Τον συντο­νι­σμός της εκδή­λω­σης είχε ο Πρό­ε­δρος του Συλ­λό­γου δρ. Γιώρ­γος Μάλλιος.

Από την πλευ­ρά της η δρ. Ιστο­ρί­ας της Εκπαί­δευ­σης Αντω­νία Χαρί­ση μιλώ­ντας για το βιβλίο τόνι­σε: «Αν δει κανείς το βιβλίο, θα μπο­ρού­σε να το θεω­ρή­σει, λόγω του μικρού του μεγέ­θους, ως ένα εγχει­ρί­διο. Δηλα­δή, ένα βιβλίο μικρού μεγέ­θους, που εκθέ­τει με οργα­νω­μέ­νο τρό­πο τις βασι­κές αρχές ενός γνω­στι­κού αντι­κει­μέ­νου. Και ποιο θα μπο­ρού­σε να είναι το γνω­στι­κό αντι­κεί­με­νο του εν λόγω πονή­μα­τος; Θα μου επι­τρέ­ψε­τε, καθ’ υπερ­βο­λή, να θεω­ρή­σω  ως γνω­στι­κό αντι­κεί­με­νό του, την τοπι­κή ιστο­ρία και ειδι­κό­τε­ρα, την ιστο­ρία της περιό­δου της ΕΑΜο­κρα­τί­ας, τόσο στην περιο­χή της Νάου­σας, όσο και στην Ελλά­δα γενι­κό­τε­ρα, καθώς η εστί­α­σή του αφο­ρά στη χρο­νι­κή περί­ο­δο από τις 8 Σεπτεμ­βρί­ου 1944 που απε­λευ­θε­ρώ­νε­ται η πόλη της Νάου­σας έως και τις 12 Φεβρουα­ρί­ου 1945, που υπο­γρά­φε­ται η Συμ­φω­νία της Βάρκιζας.

Είναι ένα βιβλίο πυκνο­γραμ­μέ­νο, στις σελί­δες του οποί­ου έχουν διευ­θε­τη­θεί από μέρους του εκδό­τη αλλά και του συγ­γρα­φέα, με την ίδια πυκνό­τη­τα γεγο­νό­τα και νοή­μα­τα. Θεσμι­κά όργα­να όπως αυτά της Λαϊ­κής Αυτο­διοί­κη­σης, της Λαϊ­κής Δικαιο­σύ­νης, της λαϊ­κής ασφά­λειας και της δημό­σιας τάξης, τα οποία σχε­τί­ζο­νται με το ιδε­ο­λο­γι­κό υπό­βα­θρο και τη φιλο­σο­φία της αντί­λη­ψης του κυρί­αρ­χου λαού από τον οποίο πηγά­ζει κάθε εξου­σία, παρου­σιά­ζο­νται αρκε­τά διε­ξο­δι­κά, με σκο­πό να μετα­φέ­ρουν τον ανα­γνώ­στη στην περιρ­ρέ­ου­σα ατμό­σφαι­ρα της επο­χής. Να τον κάνουν κοι­νω­νό του ορά­μα­τος των ανθρώ­πων, απλών πολι­τών ή στε­λε­χών, που συγκρό­τη­σαν το ΕΑΜ και συντά­χθη­καν με αυτό, την προσ­δο­κία για λαϊ­κή κυριαρ­χία όλων αυτών που για τέσ­σε­ρα χρό­νια πολέ­μη­σαν τους Γερ­μα­νούς κατα­κτη­τές αλλά και τους ντό­πιους συνερ­γά­τες τους μέσα από τις τάξεις του ΕΛΑΣ… Κλεί­νο­ντας την παρου­σί­α­σή μου αυτή, θα ήθε­λα να επι­ση­μά­νω την στι­βα­ρό­τη­τα του λόγου του συγ­γρα­φέα και τη δια­φαι­νό­με­νη άρι­στη γνώ­ση της περιρ­ρέ­ου­σας ατμό­σφαι­ρας και των δια­δρα­μα­τι­ζό­με­νων στην πόλη σε κρί­σι­μες στιγ­μές της. Η παρου­σί­α­ση της μακροϊ­στο­ρί­ας της Ελλά­δας αλλά και της μικροϊ­στο­ρί­ας της περιο­χής της Νάου­σας, εστια­σμέ­νη στην επο­χή της ΕΑΜο­κρα­τί­ας,  γίνε­ται με άνε­ση η οποία οφεί­λε­ται τόσο στην ευρυ­μά­θεια και ιστο­ρι­κή γνώ­ση που ο ίδιος ο συγ­γρα­φέ­ας κατέ­χει, όσο και στα προ­σω­πι­κά του βιώματα.»

Από την πλευ­ρά του δημο­σιο­γρά­φος- συγ­γρα­φέ­ας και εκδό­της του βιβλί­ου Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας, στά­θη­κε αρχι­κά με βάση την συγκυ­ρία στην ανά­γκη κατα­δί­κης της επέμ­βα­σης στη Συρία και αλλη­λεγ­γύ­ης στους λαούς της, ενώ ανα­φέρ­θη­κε στο πώς δημιουρ­γή­θη­κε η ιδέα της έκδο­σης του συγκε­κρι­μέ­νου βιβλί­ου. Ανα­φε­ρό­με­νος στη χρη­σι­μό­τη­τα του τόνι­σε ότι γρά­φει την «αλή­θεια για μία συκο­φα­ντη­μέ­νη περί­ο­δο από τους κατο­πι­νά νικη­τές του Εμφυ­λί­ου, ενώ είναι μία περί­ο­δος ανα­δη­μιουρ­γί­ας από την οποία μπο­ρούν να βγουν χρή­σι­μα διδάγ­μα­τα», ενώ ανα­φε­ρό­με­νος στην υπάρ­χου­σα τότε κοι­νω­νι­κή-πολι­τι­κή κατά­στα­ση σημεί­ω­σε τον ξεχω­ρι­στό ρόλο του λαϊ­κού παρά­γο­ντας με επι­κε­φα­λής το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που ψυχή και κύριος αιμο­δό­της και σε τοπι­κό επί­πε­δο ήταν το ΚΚΕ. Επί­σης πρό­τει­νε η δημο­τι­κή αρχή να καθιέ­ρω­ση- όπως και στη Βέροια- της ημέ­ρας  (10/9/1944) απε­λευ­θέ­ρω­σης της πόλης από του Γερ­μα­νούς καθώς και να συμπε­ρι­λά­βει το όνο­μα του Σ. Φετλή στα ονό­μα­τα των δημάρ­χων της πόλης.

Τέλος ο συγ­γρα­φέ­ας Στέρ­γιος Σπυρ. Απο­στό­λου σημεί­ω­σε: «Με τη σει­ρά μου, ανα­φε­ρό­με­νος  στην ύλη του βιβλί­ου που παρου­σιά­ζε­ται, θέλω να υπο­γραμ­μί­σω ότι η επι­δί­ω­ξη  της κατα­στρο­φής των αρχεί­ων της ΕΑΜι­κής Εθνι­κής Αντί­στα­σης, από τις πρώ­τες Ελλη­νι­κές μετα­πο­λε­μι­κές κυβερ­νή­σεις, ήταν σκό­πι­μη. Σκό­πι­μη, επί­σης, είναι και η συστη­μα­τι­κή απο­σιώ­πη­ση και δια­στρέ­βλω­ση των γεγο­νό­των αυτής της ένδο­ξης σελί­δας της Ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας, την οποία, κάποιοι, προ­σπα­θούν να καλύ­ψουν με τα σκο­τει­νά πέπλα της λήθης. Η κατα­στρο­φή αυτών των αρχεί­ων, μαζί με άλλα αίτια, συνέ­τει­ναν ώστε, η ΕΑΜι­κή Εθνι­κή Αντί­στα­ση, μετά από 74 χρό­νια, να κατα­στεί για τις νεό­τε­ρες γενιές μια αμυ­δρή εικό­να από το παρελ­θόν. Στα αρχεία που κατα­στρά­φη­καν τον Μάρ­τιο του 1945 από επι­δρο­μή παρα­κρα­τι­κών στο κτί­ριο του παλιού Δημαρ­χεί­ου της Νάου­σας είναι και τα αρχεία της Λαϊ­κής Αυτο­διοί­κη­σης. Μετα­ξύ αυτών, περι­λαμ­βά­νο­νται τα ψηφο­δέλ­τια και οι ονο­μα­στι­κές κατα­στά­σεις των πολι­τών που ψήφι­σαν στις εκλο­γές της 12ης Σεπτεμ­βρί­ου 1944. Ευτυ­χώς, η εφη­με­ρί­δα «ΛΑΪΚΗ ΦΩΝΗ» της 27ης Σεπτεμ­βρί­ου 1944, με δημο­σί­ευ­μά της, μας πλη­ρο­φο­ρεί για τις δημο­τι­κές εκλο­γές που διε­νερ­γή­θη­καν στη Νάου­σα την 12η Σεπτεμ­βρί­ου 1944, την εκλο­γι­κή δια­δι­κα­σία που ακο­λου­θή­θη­κε και την εκλο­γή του Στέρ­γιου Φετλή ως αιρε­τού Δημάρ­χου της πόλης. Ενω­ρί­τε­ρα, στις αρχές Δεκεμ­βρί­ου του 1942, από ΕΑΜι­κούς αγω­νι­στές είχε συντα­χθεί το αρχι­κό σχέ­διο με τους κανό­νες της Λαϊ­κής Αυτο­διοί­κη­σης και της Λαϊ­κής Δικαιο­σύ­νης με την κωδι­κή ονο­μα­σία «ΠΟΣΕΙΔΩΝ»… Κλεί­νω την ομι­λία μου με δύο επισημάνσεις:

– Η πρώ­τη είναι ότι, από τη λήξη του Δευ­τέ­ρου Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου, μέχρι και τις τελευ­ταί­ες δημο­τι­κές εκλο­γές του 2019, δηλα­δή, 74 ολό­κλη­ρα χρό­νια, κανέ­νας αιρε­τός Δήμαρ­χος της Νάου­σας δεν ειση­γή­θη­κε και κανέ­να αιρε­τό Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο της Νάου­σας δεν καθιέ­ρω­σε την 10η Σεπτεμ­βρί­ου 1944, ως τοπι­κή επέ­τειο εορ­τα­σμού της απε­λευ­θέ­ρω­σης της πόλης από τον Γερ­μα­νι­κό ζυγό.

– Η δεύ­τε­ρη είναι ότι, από τους ίδιους δημάρ­χους και τα ίδια Δημο­τι­κά Συμ­βού­λια, ουδέ­πο­τε συμπε­ριε­λή­φθη μετα­ξύ των αιρε­τών Δημάρ­χων της  Νάου­σας ο Στέρ­γιος Φετλής, παρά το γεγο­νός ότι εξε­λέ­γη κατό­πιν εκλο­γών, που διε­νερ­γή­θη­καν με τις δια­τά­ξεις της υπ’ αριθ. 55/12–8‑1944 Πρά­ξης του Κώδι­κα Τοπι­κής Αυτο­διοί­κη­σης της Π.Ε.Ε.Α., της νόμι­μης Κυβέρ­νη­σης του Βου­νού, η οποία συμ­με­τεί­χε στην κυβέρ­νη­ση του Καΐ­ρου υπό τον Γεώρ­γιο Παπανδρέου».