Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ποιοι και γιατί ενοχλούνται από τη συμπόρευση με το ΚΚΕ;

Ολο και περισ­σό­τε­ρα γίνο­νται τα παρα­δείγ­μα­τα ανθρώ­πων που ενώ τα προη­γού­με­να χρό­νια στή­ρι­ξαν τον ΣΥΡΙΖΑ ή άλλες πολι­τι­κές δυνά­μεις, τώρα κάνουν το βήμα και δηλώ­νουν τη συμπό­ρευ­σή τους με το ΚΚΕ.

Στην πλειο­ψη­φία τους πρό­κει­ται για ανθρώ­πους με κάποια δια­δρο­μή στο κίνη­μα, οι οποί­οι — με τις δικές τους αντι­λή­ψεις — είχαν πάρει μέρος στους αγώ­νες τα τελευ­ταία χρό­νια ή και παλαιό­τε­ρα, τις προη­γού­με­νες δεκα­ε­τί­ες. Με κάποιους από αυτούς οι δρό­μοι μας είχαν χωρί­σει, για διά­φο­ρους λόγους, και τώρα επα­να­προ­σεγ­γί­ζουν τις θέσεις του ΚΚΕ, ενώ άλλοι είδαν τις ελπί­δες τους να δια­ψεύ­δο­νται από τον ΣΥΡΙΖΑ ή άλλες δυνά­μεις που είχαν επι­λέ­ξει να υπο­στη­ρί­ξουν (ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ).

Η προ­σπά­θεια για συστρά­τευ­ση με το ΚΚΕ ούτε είναι κάτι νέο, ούτε αφο­ρά μόνο τις εκλογές

Είναι λογι­κό το ρεύ­μα αυτό να προ­κα­λεί την ενό­χλη­ση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποί­ος όσο πλη­σιά­ζουν οι εκλο­γές εντεί­νει και θα εντεί­νει την επί­θε­ση προς το ΚΚΕ, όπως εξάλ­λου φάνη­κε από την επί­θε­ση δια­στρέ­βλω­σης των θέσε­ων του Κόμ­μα­τος την οποία ανέ­λα­βε να εκτε­λέ­σει ο ίδιος ο πρω­θυ­πουρ­γός στη Βου­λή, κατά τη διάρ­κεια της συζή­τη­σης για τη συμ­φω­νία των Πρε­σπών. Η στά­ση του ΚΚΕ απο­τέ­λε­σε από την πρώ­τη στιγ­μή «αγκά­θι» για τον ΣΥΡΙΖΑ, ενά­ντια στα ψέμα­τα που σκόρ­πι­ζε με στό­χο τον εγκλω­βι­σμό του λαού. Ο ΣΥΡΙΖΑ ενο­χλεί­ται για­τί το ΚΚΕ ήταν εκεί­νο που σήκω­σε το βάρος της απο­κά­λυ­ψης του ρόλου του και σήμε­ρα υπάρ­χουν δυνά­μεις που το ανα­γνω­ρί­ζουν αυτό. Ανη­συ­χεί ως πολι­τι­κός εκπρό­σω­πος της αστι­κής τάξης, για­τί βλέ­πει ότι σήμε­ρα δια­μορ­φώ­νο­νται προ­ϋ­πο­θέ­σεις ώστε περισ­σό­τε­ρες δυνά­μεις να απα­γκι­στρω­θούν από τις ψευ­δαι­σθή­σεις που καλ­λιέρ­γη­σε και να βαδί­σουν στο δρό­μο του ταξι­κού αγώ­να, μαζί με το ΚΚΕ.

Το ρεύ­μα αυτό ενο­χλεί επί­σης οπορ­του­νι­στι­κές ομά­δες, οι οποί­ες ξεδιά­ντρο­πα αφή­νουν υπο­νο­ού­με­να για υπο­τι­θέ­με­νες συναλ­λα­γές και «ανταλ­λάγ­μα­τα» που κρύ­βο­νται πίσω από δηλώ­σεις στή­ρι­ξης προς το ΚΚΕ (π.χ. πρώ­ην μελών της ΛΑΕ), λες και δεν ξέρουν ότι αυτά για το ΚΚΕ και τις δυνά­μεις του — σε αντί­θε­ση με αυτούς — είναι άγνω­στες λέξεις. Η ΛΑΕ κατη­γο­ρεί το ΚΚΕ για «εμπά­θεια» και «ενδο­α­ρι­στε­ρό εμφύ­λιο». Το ΚΚΕ κρί­νει κάθε πολι­τι­κή δύνα­μη με βάση τις θέσεις και τη δρά­ση της και με γνώ­μο­να το αν υπη­ρε­τεί τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Ασκεί τεκ­μη­ριω­μέ­νη κρι­τι­κή, καλώ­ντας τους εργα­ζό­με­νους να βγά­ζουν συμπε­ρά­σμα­τα και από τη δική τους πεί­ρα. Τέτοια συμπε­ρά­σμα­τα έβγα­λαν αρκε­τοί από τις αδιέ­ξο­δες θέσεις της ΛΑΕ, που στην ουσία καλεί σε μια «επα­νά­λη­ψη» των αυτα­πα­τών και των ψευ­δαι­σθή­σε­ων με τις οποί­ες ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρ­νη­ση. Οι θέσεις τους εξάλ­λου αφο­ρούν τη στή­ρι­ξη της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­καμ­ψης (βλ. «παρα­γω­γι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση») με αλλα­γή νομί­σμα­τος. Αυτές οι δυνά­μεις εναλ­λάσ­σουν ανά περί­πτω­ση τις επι­θέ­σεις λάσπης με χρε­ο­κο­πη­μέ­νες επι­θέ­σεις ψευ­δε­πί­γρα­φης «φιλί­ας» για «ενό­τη­τα της αριστεράς».

Αυτό που πραγ­μα­τι­κά ενο­χλεί είναι η προ­ο­πτι­κή ενί­σχυ­σης του ΚΚΕ, η προ­σπά­θειά του να μπουν νέες δυνά­μεις στον αγώ­να. Δια­στρε­βλώ­νουν τις θέσεις του ΚΚΕ, κάνο­ντας πως δεν γνω­ρί­ζουν ότι στα­θε­ρά επι­διώ­κει να συνα­ντιέ­ται στο κίνη­μα και στους αγώ­νες με ανθρώ­πους που δεν συμ­φω­νούν σε όλα μαζί του. Αυτό ούτε νέο είναι ούτε αφο­ρά μόνο τις εκλογές.

Απλώ­νου­με το χέρι σε κάθε καλο­προ­αί­ρε­το αγωνιστή

Το ΚΚΕ δίνει το χέρι σε ανθρώ­πους που ξεπερ­νούν προ­κα­τα­λή­ψεις, που ενδε­χο­μέ­νως δια­τη­ρούν ακό­μη επι­φυ­λά­ξεις αλλά ανα­γνω­ρί­ζουν τη στά­ση του, εκτι­μούν τη στα­θε­ρό­τη­τα και τη συνέ­πειά του, το γεγο­νός ότι είναι απο­κού­μπι για το λαό.

Που ανα­γνω­ρί­ζουν ότι το ΚΚΕ πήγε ενά­ντια στο ορμη­τι­κό ρεύ­μα ψεύ­τι­κων προσ­δο­κιών που καλ­λιέρ­γη­σε ο ΣΥΡΙΖΑ, ανα­δει­κνύ­ο­ντας έγκαι­ρα ότι καμία κυβερ­νη­τι­κή λύση στο πλαί­σιο του καπι­τα­λι­σμού δεν μπο­ρεί να δια­χει­ρι­στεί προς όφε­λος του λαού αυτό το άδι­κο σύστη­μα. Οτι απο­τέ­λε­σε τη δύνα­μη εκεί­νη στην οποία μπο­ρεί να ακου­μπή­σει όποιος θέλει να αγω­νι­στεί, ότι βρί­σκε­ται ατα­λά­ντευ­τα και μαχη­τι­κά στην πρώ­τη γραμ­μή της διεκ­δί­κη­σης υπέρ των λαϊ­κών συμφερόντων.

Που νιώ­θουν ότι η εξα­πά­τη­ση του ΣΥΡΙΖΑ δεν πάει άλλο και δικαιο­λο­γη­μέ­να αγα­να­κτούν. Που δεν μπο­ρούν να βλέ­πουν μια κυβέρ­νη­ση που προ­κλη­τι­κά αυτο­πα­ρου­σιά­ζε­ται ως «αρι­στε­ρή» να απο­τε­λεί τον πιο πιστό σύμ­μα­χο των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ στην περιο­χή, τον πιο πολύ­τι­μο και πρό­θυ­μο συνο­δοι­πό­ρο τους στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχεδιασμούς.

Που δια­πί­στω­σαν ότι είναι αδιέ­ξο­δη κάθε εκδο­χή μιας γραμ­μής ανο­χής, «κρι­τι­κής στή­ρι­ξης» ή «επα­νά­λη­ψης» του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία στην πρά­ξη οδη­γεί σε διαιώ­νι­ση των αυτα­πα­τών και τελι­κά σε πολι­τι­κή «ουράς» στον ΣΥΡΙΖΑ και στον εγκλωβισμό.

Καλού­με τους εργα­ζό­με­νους να αξιο­ποι­ή­σουν την πεί­ρα που απέ­κτη­σαν όλα αυτά τα χρό­νια από τη δια­κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία απέ­δει­ξε την πλή­ρη χρε­ο­κο­πία της ψευ­δαί­σθη­σης ότι μπο­ρεί να υπάρ­ξει φιλο­λαϊ­κή πολι­τι­κή με την οικο­νο­μία και την εξου­σία στα χέρια του κεφα­λαί­ου. Να μετα­τρέ­ψουν την πεί­ρα αυτή, την οργή και την αγα­νά­κτη­σή τους, σε νέα ορμή για αγώνα.

Στη βάση αυτή επι­διώ­κου­με συμπό­ρευ­ση με ανθρώ­πους που εκδη­λώ­νουν μια ορι­σμέ­νη συμ­φω­νία στα κομ­βι­κά πολι­τι­κά ζητή­μα­τα της ενα­ντί­ω­σης στους σχε­δια­σμούς ΝΑΤΟ — ΕΕ — άρχου­σας τάξης, της στά­σης απέ­να­ντι στην εξου­σία του κεφα­λαί­ου και των κυβερ­νη­τι­κών δια­χει­ρι­στών της, της ανα­σύ­ντα­ξης του εργα­τι­κού κινή­μα­τος. Με ανθρώ­πους που έβγα­λαν συμπε­ρά­σμα­τα από την πεί­ρα τους, χωρίς να συμ­φω­νούν πλή­ρως με το Πρό­γραμ­μα του ΚΚΕ σε όλα τα ζητή­μα­τα. Που όμως έρχο­νται καλο­προ­αί­ρε­τα, χωρίς ανταλ­λάγ­μα­τα, που εκδη­λώ­νουν έμπρα­κτα και με καλή πίστη τη θέλη­ση να συστρα­τευ­τούν στο πλευ­ρό του ΚΚΕ σε αυτόν τον απαι­τη­τι­κό αγώ­να, όχι ως απο­τέ­λε­σμα «παζα­ριών» και συνερ­γα­σιών «κορυ­φών». Αλλω­στε, οι αγώ­νες είναι το πεδίο στο οποίο δοκι­μά­ζο­νται και θα δοκι­μά­ζο­νται πάντα η ειλι­κρί­νεια και οι καλές προ­θέ­σεις του καθενός.

Σε άλλα ψηφο­δέλ­τια και όχι σε αυτά που στη­ρί­ζει το ΚΚΕ να ανα­ζη­τή­σουν και­ρο­σκό­πους, τυχο­διώ­κτες πολι­τι­κά­ντη­δες, «παρα­γο­ντί­σκους» και γυρο­λό­γους. Τέτοιοι δεν έχουν θέση δίπλα στο ΚΚΕ.

Να δυνα­μώ­σει η προ­ο­πτι­κή της Κοι­νω­νι­κής Συμμαχίας

Καλ­λιερ­γού­με και επι­διώ­κου­με τη συμπό­ρευ­ση με όρους Κοι­νω­νι­κής Συμ­μα­χί­ας. Πρώ­τα απ’ όλα δου­λεύ­ου­με ώστε το ρεύ­μα αυτό να εκφρα­στεί μέσα στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα, στους χώρους δου­λειάς και τα συν­δι­κά­τα, στις οργα­νώ­σεις των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων, των φτω­χών αγρο­τών, της νεο­λαί­ας των λαϊ­κών στρω­μά­των, στις λαϊ­κές γει­το­νιές. Στον αγώ­να ενά­ντια στο ΝΑΤΟ, ενά­ντια στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς και τους σχε­δια­σμούς ΗΠΑ και ΕΕ.

Δου­λεύ­ου­με έμπρα­κτα και με κόπο ώστε να συγκε­ντρώ­νο­νται αγω­νι­στι­κές δυνά­μεις γύρω από στό­χους πάλης με βάση τις πραγ­μα­τι­κές λαϊ­κές ανά­γκες, ανα­δει­κνύ­ο­ντας τις δυνα­τό­τη­τες που υπάρ­χουν για να ζει σήμε­ρα ο λαός καλύ­τε­ρα και να μπαί­νει στο στό­χα­στρο ο πραγ­μα­τι­κός αντί­πα­λος, η εξου­σία του κεφα­λαί­ου. Για παρά­δειγ­μα, συνα­ντη­θή­κα­με το προη­γού­με­νο διά­στη­μα με πολ­λούς μέσα από τις σημα­ντι­κές πρω­το­βου­λί­ες που πήραν Ομο­σπον­δί­ες και Συν­δι­κά­τα για ζητή­μα­τα όπως η Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση, η υπε­ρά­σπι­ση του δικαιώ­μα­τος στην απερ­γία, στην πρω­το­βου­λία και το μεγά­λο συλ­λα­λη­τή­ριο των 530 σωμα­τεί­ων για το θέμα των Συλ­λο­γι­κών Συμ­βά­σε­ων κ.λπ.

Η προ­σπά­θειά μας είναι στα­θε­ρή, με σκο­πό να συσπει­ρώ­νο­νται ευρύ­τε­ρες δυνά­μεις σε αντι­μο­νο­πω­λια­κή — αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή κατεύ­θυν­ση. Σήμε­ρα είναι ευκαι­ρία η πεί­ρα που έχει συσ­σω­ρευ­τεί από τους εργα­ζό­με­νους να δώσει νέα πνοή στον ταξι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό της πάλης, στην ανα­σύ­ντα­ξη του εργα­τι­κού κινή­μα­τος, να συμ­βά­λει στην ισχυ­ρο­ποί­η­ση της Κοι­νω­νι­κής Συμμαχίας.

Με ισχυ­ρό ΚΚΕ στέλ­νου­με μήνυ­μα αγώ­να και αισιοδοξίας

Η πλα­τιά συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ και η ισχυ­ρο­ποί­η­σή του μπο­ρεί να συμ­βά­λει στη δια­μόρ­φω­ση ενός ρεύ­μα­τος συνο­λι­κής αμφι­σβή­τη­σης. Μπο­ρεί να συμ­βά­λει στη διεύ­ρυν­ση ενός ρεύ­μα­τος απαλ­λα­γής και απόρ­ρι­ψης των αυτα­πα­τών. Στον απε­γκλω­βι­σμό λαϊ­κών δυνά­με­ων από τη λογι­κή του «μικρό­τε­ρου κακού», που ξέρουν ότι την έχουν πλη­ρώ­σει ακρι­βά αλλά ακό­μη δεν δεί­χνουν εμπι­στο­σύ­νη στη δύνα­μη της εργα­τι­κής — λαϊ­κής πάλης. Στο ξεπέ­ρα­σμα του συμ­βι­βα­σμού με τις μειω­μέ­νες απαι­τή­σεις και τα ψίχου­λα, θέτο­ντας στο προ­σκή­νιο τις σύγ­χρο­νες ανάγκες.

Η συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ μπο­ρεί να στεί­λει μήνυ­μα αγώ­να και αισιο­δο­ξί­ας. Να ανοί­ξει το δρό­μο και σε άλλους αγω­νι­στές και αγω­νί­στριες, σε ανθρώ­πους που προ­βλη­μα­τί­ζο­νται και δεν θέλουν να στέ­κο­νται παθη­τι­κοί θεα­τές, αλλά απο­τρα­βή­χτη­καν τα τελευ­ταία χρό­νια, απο­γοη­τευ­μέ­νοι κάτω από το βάρος των εξε­λί­ξε­ων. Να στεί­λει το μήνυ­μα ότι υπάρ­χει και άλλος δρό­μος, ο δρό­μος της συστρά­τευ­σης, της επα­να­στρά­τευ­σης στον αγώ­να στο πλάι του ΚΚΕ.

Με ισχυ­ρό ΚΚΕ για να δυνα­μώ­σει η πάλη και να μπουν εμπό­δια στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή. Να πλη­θύ­νουν οι εστί­ες αγω­νι­στι­κής διεκ­δί­κη­σης και αντί­στα­σης. Να στα­λεί μήνυ­μα μαχη­τι­κό­τη­τας, ότι υπάρ­χουν και διευ­ρύ­νο­νται οι δυνά­μεις που δεν σκύ­βουν το κεφά­λι. Οτι ο λαός μπο­ρεί να κάνει την πραγ­μα­τι­κή δια­φο­ρά μόνο μέσα από το δυνά­μω­μα της δικής του πάλης, μέσα από την απο­φα­σι­στι­κή ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ. 

Του Κώστα ΜΠΟΡΜΠΟΤΗ*
*μέλος της Ιδε­ο­λο­γι­κής Επι­τρο­πής της ΚΕ του ΚΚΕ

«Ριζο­σπά­στης» 16–17/2/2019.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο