Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε ο ηθοποιός Μπρούνο Γκαντς

Ο ελβε­τός ηθο­ποιός Μπρού­νο Γκαντς, πέθα­νε στη διάρ­κεια της περα­σμέ­νης νύκτας από καρ­κί­νο σε ηλι­κία 77 ετών στη Ζυρί­χη, ανα­κοί­νω­σε σήμε­ρα η πρά­κτο­ράς του Πατρί­τσια Μπαουμπάουερ.

«Ναι, σήμε­ρα τις πρώ­τες ώρες της ημέ­ρας», δήλω­σε στο Γαλ­λι­κό Πρα­κτο­ρείο επι­βε­βαιώ­νο­ντας τον θάνα­τό του που ανα­κοι­νώ­θη­κε από τη γερ­μα­νι­κή εφη­με­ρί­δα Frankfurter Allgemeine Zeitung. «Είχε καρ­κί­νο», πρόσθεσε.

Ο Γκανζ γεν­νή­θη­κε το 1941 στη Ζυρί­χη, από Ελβε­τό πατέ­ρα και μητέ­ρα ιτα­λι­κής κατα­γω­γής. Ως έφη­βος, παρά­τη­σε το σχο­λείο για να παρα­κο­λου­θή­σει μαθή­μα­τα υπο­κρι­τι­κής, ενώ εργα­ζό­ταν σε βιβλιοπωλείο.

Το κινη­μα­το­γρα­φι­κό ντε­μπού­το του Γκανζ πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε το 1960 με την ται­νία «Der Herr mit der schwarzen Melone». Σύντο­μα, όμως, επι­κε­ντρώ­θη­κε στο θέα­τρο, συμ­με­τέ­χο­ντας σε σημα­ντι­κές παρα­στά­σεις τη δεκα­ε­τία του ’70, που ανα­γνω­ρί­στη­κε ως ένας αξιό­λο­γος θεα­τρι­κός ηθο­ποιός και το 1973 ανα­κη­ρύ­χθη­κε ως ο Καλύ­τε­ρος Ηθο­ποιός της χρο­νιάς από το περιο­δι­κό Theater heute.

Όμως και στον κινη­μα­το­γρά­φο είχε συνερ­γα­στεί με πολ­λούς σημα­ντι­κούς σκη­νο­θέ­τες, όπως οι Βιμ Βέντερς, Ερίκ Ρομέρ, Βέρ­νερ Χέρ­τζογκ, αλλά και με τον Έλλη­να Θόδω­ρο Αγγε­λό­που­λο, στις ται­νί­ες του «Μία αιω­νιό­τη­τα και μία ημέ­ρα» (1998) και «Η σκό­νη του χρό­νου» (2008). Μερι­κές από τις γνω­στό­τε­ρες ερμη­νεί­ες του στον κινη­μα­το­γρά­φο ήταν αυτή στα «Φτε­ρά του έρω­τα» (1987), η ενσάρ­κω­ση του Αδόλ­φου Χίτλερ στην ται­νία «Η πτώ­ση» (2004), και άλλες ται­νί­ες του ήταν «Ενας Αμε­ρι­κα­νός Φίλος» (1977), «Ανθρω­πο­κυ­νη­γη­τό σε δύο ηπεί­ρους» (1978), «Νοσφε­ρά­του: Ο Δρά­κου­λας της Νύχτας» (1979), «Ο άνθρω­πος της Μαν­τζου­ρί­ας» (2004) κ.ά. Για τα επι­τεύγ­μα­τά του στον κινη­μα­το­γρά­φο, έλα­βε το 2010 βρα­βείο από την Ευρω­παϊ­κή Ακα­δη­μία Κινη­μα­το­γρά­φου και το 2014 τη Χρυ­σή Κάμε­ρα, ενώ το 2010 απέ­κτη­σε το δικό του αστέ­ρι στη Λεω­φό­ρο των Αστέ­ρων στο Βερολίνο.

Ο Γκανζ το 1996 τιμή­θη­κε με το Δαχτυ­λί­δι του Ιφλαντ στη Γερ­μα­νία (η μεγα­λύ­τε­ρη διά­κρι­σης για γερ­μα­νό­φω­νο ηθο­ποιό), το 2010 βρα­βεύ­τη­κε από την Ευρω­παϊ­κή Ακα­δη­μία Κινη­μα­το­γρά­φου για την προ­σφο­ρά του στην έβδο­μη τέχνη και απέ­κτη­σε το δικό του αστέ­ρι στη Λεω­φό­ρο των Αστέ­ρων στο Βερο­λί­νο, ενώ το 2014 του απο­νε­μή­θη­κε η Χρυ­σή Κάμερα.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο