Πομπέο, φονιά των λαών

Γρά­φει ο Στέ­λιος Κανάκης //

Το Σάβ­βα­το στις 12:00, πολ­λοί (όχι όσοι θα έπρε­πε φαντά­ζο­μαι) θα συγκε­ντρω­θού­με στο Σύνταγ­μα και θα πορευ­τού­με προς την πρε­σβεία των ΗΠΑ δια­δη­λώ­νο­ντας. Δεν θα το κάνου­με αυτό για­τί δεν έχου­με να κάνου­με κάτι άλλο ενδια­φέ­ρον στη ζωή μας. Ήρθε στη χώρα μας ο υπουρ­γός εξω­τε­ρι­κών των παγκό­σμιων δολο­φό­νων. Ο συγκε­κρι­μέ­νος τύπος, εκτός όλων των άλλων, δήλω­σε πρό­σφα­τα ότι τα όπλα ακρι­βεί­ας που που­λά­νε οι Αμε­ρι­κά­νοι στη Σ. Αρα­βία και αλλού, «μειώ­νουν τον κίν­δυ­νο» για τους αμά­χους στην Υεμέ­νη. Και δεν υπάρ­χει ούτε ένας που να μην αντι­λαμ­βά­νε­ται πως δεν ήρθε για καλό.

Τα συν­θή­μα­τα «Έξω οι βάσεις του θανά­του» και «Φονιά­δες των λαών Αμε­ρι­κά­νοι» είναι όχι μόνο επί­και­ρα, αλλά και ζήτη­μα ζωής και θανά­του. Ο υπουρ­γός εξω­τε­ρι­κών των παγκό­σμιων δολο­φό­νων δεν ήρθε για του­ρι­σμό. Επέ­κτα­ση της βάσης της Σού­δας, βάση στην Αλε­ξαν­δρού­πο­λη, βάση στη Λάρι­σα, στο Στε­φα­νο­βί­κειο επί­σης, μπο­ρεί και στην Κάρ­πα­θο ή αλλού. Πυρη­νι­κά στην Αχα­ΐα… Σε λίγο και η… Χαμο­στέρ­νας, που χωρί­ζει Άνω με Κάτω Πετρά­λω­να, θα είναι αμε­ρι­κά­νι­κη βάση. Ετοι­μά­ζο­νται να στεί­λουν και στρα­τευ­μέ­να παι­διά μας στον Περ­σι­κό Κόλ­πο. Κι άλλες φορές έχουν στα­λεί στρα­τευ­μέ­νοι μας σε απο­στο­λές ιμπε­ρια­λι­στών και γύρι­ζαν φέρε­τρα. Στην επέμ­βα­ση στην επα­να­στα­τι­κή Ρωσία, στη Μικρά Ασία, στην Κορέα, στην πρώ­ην Γιου­γκο­σλα­βία. Αλή­θεια, την θυμά­στε την Γιου­γκο­σλα­βία; Ήταν μία χώρα που την έλε­γαν έτσι. Κι άλλη χώρα την έλε­γαν Ιράκ και άλλη Συρία και άλλη Λιβύη και άλλη Σομα­λία και άλλη Υεμένη…

Μήπως σας μυρί­ζει καμέ­νο; Δυστυ­χώς δεν είναι απ’ τον… φούρ­νο σας. Καί­γε­ται ο τόπος γύρω μας, χώρες δια­λύ­ο­νται, πόλεις σβή­νουν απ’ τον χάρ­τη, εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες άνθρω­ποι εξα­ε­ρώ­νο­νται, παίρ­νουν τον δρό­μο της προ­σφυ­γιάς, πνί­γο­νται στις θάλασ­σες που εμείς (ακό­μη) κολυ­μπά­με, εξα­θλιώ­νο­νται και δολο­φο­νού­νται στα στρα­τό­πε­δα συγκέ­ντρω­σης που τους στρουγγάρουν.

Δεν θα πάμε αύριο στην πορεία για­τί δεν έχου­με τι να κάνου­με. Ανα­γκα­ζό­μα­στε να πάμε. Γύρω μας πέφτει η κατα­χνιά, οι πύραυ­λοι και οι βόμ­βες ουρ­λιά­ζουν, γονείς, παι­διά, νέοι και γέροι δολο­φο­νού­νται κατά χιλιά­δες. Γύρω από εμάς συμ­βαί­νουν όλα αυτά. Τι λέτε, θέλει πολύ να έρθουν και σ’ εμάς; Ή νομί­ζε­τε πως δεν θα ‘ρθουν;

Στέλιος Κανάκης

Διδάσκει στην επαγγελματική εκπαίδευση και παράλληλα δραστηριοποιείται σε διάφορες επιχειρήσεις, κυρίως στο χώρο του βιβλίου. Έχει γράψει, υπό μορφή ημερολογίων, τα «Με τη μουσική του κόσμου», «Οι μουσικοί του κόσμου» και «Δώδεκα μήνες μουσική». Επίσης τα βιβλία «Ιερές Βλακείες», Εμπειρία Εκδοτική 1η και 2η έκδοση – Εκδόσεις Εντύποις 3η και 4η, το «Η Αγρία Γραφή», Εκδόσεις ΚΨΜ και το «Τ’ Άστρα στο κεφάλι μας», Εκδόσεις Εντύποις.
[email protected] Facebook: Stelios Kanakis /ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ