Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Προθέρμανση

Η τουρ­κι­κή κυβέρ­νη­ση καθέλ­κυ­σε το πρώ­το Αμφί­βιο Επι­θε­τι­κό Πλοίο Πολ­λα­πλών Χρή­σε­ων, το αερο­πλα­νο­φό­ρο «TCG Anadolu», και ανα­κοί­νω­σε την κατα­σκευή άλλων τριών φρε­γα­τών, που θα ανα­πτυ­χθούν στο Αιγαίο και την Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο. Το νεό­τευ­κτο αερο­πλα­νο­φό­ρο κόστι­σε περί το 1 δισ. δολά­ρια, ενώ στο σύνο­λό του ο τουρ­κι­κός προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός για εξο­πλι­σμούς θα ξεπε­ρά­σει τα 26 δισ. ευρώ το 2023, με στό­χο, σύμ­φω­να με την κυβέρ­νη­ση, «να αντι­με­τω­πι­στούν οι απει­λές που αυξά­νο­νται στην περιο­χή». Την ίδια ώρα, εκα­τομ­μύ­ρια άστε­γοι από τον πρό­σφα­το σει­σμό και τις πλημ­μύ­ρες που ακο­λού­θη­σαν, δίνουν μάχη επι­βί­ω­σης εγκα­τα­λε­λειμ­μέ­νοι από το κρά­τος. Τα 495 ευρώ ανά οικο­γέ­νεια που τους υπο­σχέ­θη­καν, απο­δεί­χτη­καν «στα­γό­να στον ωκε­α­νό» για όσους κατά­φε­ραν να τα πάρουν. Παρά τη μεγά­λη κατα­στρο­φή, κανέ­να συγκε­κρι­μέ­νο μέτρο δεν έχει παρ­θεί για την ενί­σχυ­ση της αντι­σει­σμι­κής πρό­λη­ψης και την αντι­με­τώ­πι­ση φυσι­κών κατα­στρο­φών. Οι προ­τε­ραιό­τη­τες του αστι­κού κρά­τους, στην Τουρ­κία, στην Ελλά­δα και παντού, απο­τυ­πώ­νο­νται κυνι­κά στις κρα­τι­κές δαπά­νες, όπου τα χρή­μα­τα περισ­σεύ­ουν για να υπη­ρε­τού­νται οι οικο­νο­μι­κοί και γεω­πο­λι­τι­κοί σχε­δια­σμοί της αστι­κής τάξης, αλλά για τις ανά­γκες του λαού, ακό­μα και για τη στοι­χειώ­δη προ­στα­σία από φυσι­κές κατα­στρο­φές, δεν υπάρ­χει φρά­γκο! Στη χώρα μας, για παρά­δειγ­μα, οι εξο­πλι­στι­κές δαπά­νες άγγι­ξαν τα 8,5 δισ. το 2021 για τις ανά­γκες του ΝΑΤΟ, αλλά ο δήμος Βύρω­να δεν έβρι­σκε 5.000 ευρώ για να κάνει τον δευ­τε­ρο­βάθ­μιο αντι­σει­σμι­κό έλεγ­χο σε δυο σχο­λεία που «κόπη­καν» στον πρώ­το! Ετσι «προ­θερ­μαί­νο­νται» τα επό­με­να Τέμπη, την ώρα που ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ πετά­νε την μπά­λα έξω από τις …ράγες του κέρ­δους και τσα­κώ­νο­νται για το ποιος διό­ρι­σε τον σταθμάρχη.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

 

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο