ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ «ΠΑΥΣΗ ΠΥΡΟΣ» ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΣΥΡΙΑ: Αφετηρία για ΠΙΟ ΕΝΤΑΤΙΚΑ ΠΑΖΑΡΙΑ στο προσκήνιο και το παρασκήνιο

Δυνά­μεις που υπο­στη­ρί­ζουν την Τουρ­κία, στη μεθό­ριο με τη Συρία

Καται­γι­στι­κές είναι οι εξε­λί­ξεις των τελευ­ταί­ων ημε­ρών στη μεθό­ριο Συρί­ας — Τουρ­κί­ας, αλλά και ευρύ­τε­ρα στη Μέση Ανα­το­λή, με επί­κε­ντρο την επι­χεί­ρη­ση του τουρ­κι­κού στρα­τού «Πηγή Ειρή­νης» και την αμε­ρι­κα­νο-τουρ­κι­κή συμ­φω­νία για πεν­θή­με­ρη «εκε­χει­ρία» που ανα­κοι­νώ­θη­κε την Πέμ­πτη στην Αγκυρα.Παρά τις θριαμ­βο­λο­γί­ες κυρί­ως από την πλευ­ρά των ΗΠΑ, ότι πέτυ­χαν μια καλή συμ­φω­νία, που βάζει τάχα τέλος στο αιμα­το­κύ­λι­σμα των λαών της περιο­χής, η αλή­θεια είναι τελεί­ως διαφορετική.

Η αμε­ρι­κα­νο-τουρ­κι­κή συμ­φω­νία σημα­το­δο­τεί την έναρ­ξη ενός νέου κύκλου αντι­πα­ρα­θέ­σε­ων και ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών και με βεβαιό­τη­τα περιέ­χει το σπέρ­μα μιας μελ­λο­ντι­κής νέας στρα­τιω­τι­κής κλι­μά­κω­σης στην περιο­χή, όπως έγι­νε άλλω­στε και με τις προη­γού­με­νες δύο πολε­μι­κές επι­χει­ρή­σεις της Τουρ­κί­ας στο εσω­τε­ρι­κό της Συρίας.

Σε κάθε περί­πτω­ση, οι εξε­λί­ξεις επι­βε­βαιώ­νουν πως παρά τις εφή­με­ρες συμ­φω­νί­ες, οι λαοί της περιο­χής πλη­ρώ­νουν το υψη­λό­τε­ρο τίμη­μα κάθε φορά που οι ιμπε­ρια­λι­στές επι­λέ­γουν να «ανα­κα­τέ­ψουν την τρά­που­λα» για να ξανα­μοι­ρά­σουν πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κούς πόρους, οδούς και αγο­ρές.

⚠️  Τα παζάρια στην Αγκυρα

Τα πολύ­ω­ρα παζά­ρια ανά­με­σα στον Τούρ­κο Πρό­ε­δρο Ρ. Τ. Ερντο­γάν, τον υπουρ­γό Εξω­τε­ρι­κών Μεβλούτ Τσα­βού­σο­γλου, από τη μία, και τον Αμε­ρι­κα­νό αντι­πρό­ε­δρο Μάικ Πενς και τον υπουρ­γό Εξω­τε­ρι­κών Μάικ Πομπέο, από την άλλη, οδή­γη­σαν σε κεί­με­νο 13 σημεί­ων με στό­χο μια πεν­θή­με­ρη παύ­ση πυρός από τον τουρ­κι­κό στρα­τό, ώστε να απο­συρ­θούν οι Κούρ­δοι από τη «ζώνη ασφα­λεί­ας» που θέλει να δημιουρ­γή­σει η Τουρ­κία, μέχρι τις 22 Οκτώ­βρη.

Από τη συνά­ντη­ση Ερντο­γάν — Πενς την Πέμπτη

Να σημειω­θεί ότι την ίδια μέρα που λήγει η «εκε­χει­ρία», ο Τούρ­κος Πρό­ε­δρος έχει προ­σκλη­θεί στο Σότσι της Μαύ­ρης Θάλασ­σας για να συνα­ντή­σει τον Ρώσο ομό­λο­γό του, Βλα­ντι­μίρ Πού­τιν. Είναι αυτο­νό­η­το επο­μέ­νως ότι η επι­τυ­χία ή απο­τυ­χία του αμε­ρι­κα­νι­κού σχε­δί­ου «ειρή­νευ­σης» στη Β. Συρία θα καθο­ρί­σει σε μεγά­λο βαθ­μό το περιε­χό­με­νο αυτής της ρωσο-τουρ­κι­κής συνάντησης.Ο Τούρ­κος ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσα­βού­σο­γλου, ήταν από τους πρώ­τους που πανη­γύ­ρι­σε επει­δή η Τουρ­κία «πήρε όσα ήθε­λε». Διευ­κρί­νι­σε επί­σης πως η Τουρ­κία ουδέ­πο­τε δεσμεύ­τη­κε ότι δεν θα επι­τε­θεί στο Κομπα­νί, αφε­τέ­ρου τόνι­σε ότι όταν ο Ερντο­γάν θα πάει στο Σότσι, θα συζη­τή­σει με τον Πού­τιν «για το Μαν­μπίτζ και το Κομπα­νί»…

⚠️  Τα σημεία της συμφωνίας

Εχει ενδια­φέ­ρον να επι­ση­μά­νει κανείς ορι­σμέ­να σημεία της αμε­ρι­κα­νο-τουρ­κι­κής συμ­φω­νί­ας, σύμ­φω­να με το κεί­με­νο που δημο­σιεύ­τη­κε. Μετα­ξύ άλλων ξεχω­ρί­ζουν τα εξής:

• Η επι­βε­βαί­ω­ση της συμ­μα­χι­κής σχέ­σης ΗΠΑ — Τουρ­κί­ας εντός του ΝΑΤΟ, παρά το ότι έχουν τραυ­μα­τι­στεί οι διμε­ρείς σχέ­σεις από τις αντι­θέ­σεις γεω­πο­λι­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων με φόντο και το σκλη­ρό γεω­πο­λι­τι­κό πόκερ που παί­ζει η Ρωσία στην ευρύ­τε­ρη περιοχή.
• Η επί­κλη­ση (σημείο 3 της κοι­νής ανα­κοί­νω­σης) στο άρθρο 5 περί «συλ­λο­γι­κής άμυ­νας» του Βορειο­α­τλα­ντι­κού Συμ­φώ­νου, που ερμη­νεύ­ε­ται ως μήνυ­μα μέσα κι έξω από το ΝΑΤΟ για τις προ­θέ­σεις των ΗΠΑ απέ­να­ντι στην Τουρκία.
• Η αφο­σί­ω­ση των δύο πλευ­ρών στη λεγό­με­νη «διε­θνή συμ­μα­χία» κατά του «Ισλα­μι­κού Κρά­τους».
• Επι­διώ­κε­ται επί­σης σχέ­διο για την ντε φάκτο κατο­χή συρια­κής γης από τα τουρ­κι­κά στρα­τεύ­μα­τα, παρά την επι­λο­γή ΗΠΑ — Τουρ­κί­ας να ανα­φέ­ρουν (σημείο 8) ότι επι­βε­βαιώ­νουν «τη δέσμευ­ση για την πολι­τι­κή ενό­τη­τα και την εδα­φι­κή ακε­ραιό­τη­τα της Συρί­ας και την πολι­τι­κή δια­δι­κα­σία υπό τον ΟΗΕ με στό­χο τον τερ­μα­τι­σμό της συρια­κής σύγκρουσης».
• Η Αγκυ­ρα συν­δέ­ει τον πιθα­νό τερ­μα­τι­σμό της «Πηγής Ειρή­νης» με την «πλή­ρη απο­χώ­ρη­ση» των Κούρ­δων μαχη­τών από τις περιο­χές που επι­θυ­μεί, χωρίς να τις κατο­νο­μά­ζει. Τις συν­δέ­ει και με την άρση των αμε­ρι­κα­νι­κών κυρώσεων.

Είναι φανε­ρό πως η συμ­φω­νία ΗΠΑ — Τουρ­κί­ας για τη ΒΑ Συρία δεν δια­σφα­λί­ζει τους λαούς της περιο­χής, ανα­ζω­πυ­ρώ­νει το παζά­ρι και αντα­να­κλά τη ρευ­στό­τη­τα των εξελίξεων.

Στη συμ­φω­νία είναι εξό­φθαλ­μη η μεθό­δευ­ση που επι­χει­ρεί η κυβέρ­νη­ση Ερντο­γάν, για να πετύ­χει αφε­νός τη νομι­μο­ποί­η­ση της κατο­χής συρια­κού εδά­φους και αφε­τέ­ρου την εξου­δε­τέ­ρω­ση του βαρέ­ος οπλι­σμού που πήραν οι Κούρ­δοι από τις ΗΠΑ σε προη­γού­με­νη φάση του πολέ­μου. Επί­σης, ενδει­κτι­κό είναι και το ότι συμ­φω­νή­θη­κε άρση των τελευ­ταί­ων κυρώ­σε­ων που επέ­βα­λαν οι ΗΠΑ κατά της Τουρ­κί­ας, εφό­σον ορι­στι­κο­ποι­η­θεί η κατά­παυ­ση του πυρός.

✔️  Οι πρώτες αντιδράσεις

Οι πρώ­τες αντι­δρά­σεις από τη μεριά των Κούρ­δων των «Συρια­κών Δημο­κρα­τι­κών Δυνά­με­ων» (SDF) είναι διφο­ρού­με­νες. Ο διοι­κη­τής Μαζ­λούμ Αμπ­ντι ήταν ο πρώ­τος που την επι­κρό­τη­σε, δηλώ­νο­ντας πως θα κάνει ό,τι μπο­ρεί για να πετύ­χει η συμ­φω­νία «εκε­χει­ρί­ας». Ωστό­σο, άλλο ανώ­τε­ρο στέ­λε­χος των Κούρ­δων, η Ραζάν Χίμπο, απέρ­ρι­ψε τη συμ­φω­νία, δηλώ­νο­ντας ότι οι Κούρ­δοι θα αρνη­θούν να ζήσουν υπό τουρ­κι­κή κατο­χή και θα αντισταθούν!

Πάντως, μέχρι το μεση­μέ­ρι της Παρα­σκευ­ής οι επι­θέ­σεις του τουρ­κι­κού στρα­τού και των Σύρων μισθο­φό­ρων τους συνε­χί­ζο­νταν σε περιο­χές όπως οι πόλεις Ρας αλ Αϊν, Σερε­κά­νι­γε και Σοχά­ντα, όπου υπήρ­χε νοσο­κο­μείο με εκα­το­ντά­δες βαριά τραυματίες.

Η Συρία, από την πλευ­ρά της, διέ­κρι­νε στη συμ­φω­νία πολ­λές «ασά­φειες», έχο­ντας κατα­φέ­ρει με τα στρα­τεύ­μα­τά της τις τελευ­ταί­ες μέρες να απο­κτή­σει τον έλεγ­χο σημα­ντι­κών κουρ­δι­κών πόλε­ων στα βόρεια σύνο­ρά της, για πρώ­τη φορά μετά το 2011, έπει­τα από τη συμ­φω­νία που έκλει­σαν την περα­σμέ­νη Κυρια­κή, με τη μεσο­λά­βη­ση της Μόσχας, Σύροι κυβερ­νη­τι­κοί αξιω­μα­τού­χοι και Κούρ­δοι διοι­κη­τές σε ρωσι­κή βάση στη Συρία, ώστε να προ­λά­βουν την προ­έ­λα­ση του τουρ­κι­κού στρατού…

Ενδια­φέ­ρον είχε και η αντί­δρα­ση του προ­έ­δρου του Ευρω­παϊ­κού Συμ­βου­λί­ου, Ντό­ναλντ Τουσκ, για την αμε­ρι­κα­νο-τουρ­κι­κή συμ­φω­νία, που εκτί­μη­σε πως δεν ήταν μια πραγ­μα­τι­κή «κατά­παυ­ση του πυρός» αλλά μια «συν­θη­κο­λό­γη­ση που απαι­τή­θη­κε από τους Κούρδους».

Ζήτη­σε έτσι τον «άμε­σο και μόνι­μο» τερ­μα­τι­σμό των τουρ­κι­κών επι­θέ­σε­ων, την από­συρ­ση των τουρ­κι­κών στρα­τευ­μά­των και τον «σεβα­σμό του διε­θνούς ανθρω­πι­στι­κού δικαίου».

Επι­πλέ­ον, ο Γάλ­λος Πρό­ε­δρος Εμα­νου­έλ Μακρόν χαρα­κτή­ρι­σε την επί­θε­ση της Τουρ­κί­ας στη Βόρεια Συρία «τρέ­λα», επέ­κρι­νε την ανι­κα­νό­τη­τα του ΝΑΤΟ να αντι­δρά­σει και προ­σέ­θε­σε πως ο ίδιος, ο Βρε­τα­νός πρω­θυ­πουρ­γός Μπό­ρις Τζόν­σον και η Γερ­μα­νί­δα καγκε­λά­ριος Αγκε­λα Μέρ­κελ θα συνα­ντη­θούν με τον Τούρ­κο Πρό­ε­δρο τις «ερχό­με­νες βδο­μά­δες», πιθα­νώς στο Λονδίνο.

⚠️  Ανησυχεί το Ισραήλ

Ενδει­κτι­κό εξάλ­λου του δαι­δα­λώ­δους παζα­ριού ανά­με­σα σε όλους τους παί­κτες της περιο­χής, για το ρόλο τους την επό­με­νη μέρα, είναι πως αμέ­σως μετά τη συμ­φω­νία της 17ης Οκτώ­βρη στην Αγκυ­ρα, οι Πομπέο και Πενς μετέ­βη­σαν στην Ιερου­σα­λήμ, όπου συνα­ντή­θη­καν με τον Ισραη­λι­νό εντο­λο­δό­χο πρω­θυ­πουρ­γό Μπέν­τζα­μιν Νετα­νιά­χου, σε μία προ­σπά­θεια να τον καθη­συ­χά­σουν για τις μεσο­πρό­θε­σμες επι­πτώ­σεις των συμφωνηθέντων.

Ο Νετα­νιά­χου, πρω­θυ­πουρ­γός της χώρας που δολο­φο­νεί τον Παλαι­στι­νια­κό λαό και κατέ­χει εδά­φη της Συρί­ας, ήταν από τους πρώ­τους που κατα­δί­κα­σε την τουρ­κι­κή επί­θε­ση στη ΒΑ Συρία, «χύνο­ντας δάκρυα» για τους Κούρ­δους μαχη­τές, καθώς είχε στοι­χη­μα­τί­σει πολ­λά σε βάρος των τουρ­κι­κών και συρια­κών γεω­πο­λι­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων μέσω της μελ­λο­ντι­κής δημιουρ­γί­ας κουρ­δι­κού κρατιδίου.

Σε δηλώ­σεις που έκα­ναν οι Πομπέο και Νετα­νιά­χου, υπο­στή­ρι­ξαν ότι συζή­τη­σαν πώς θα αντι­με­τω­πί­σουν το Ιράν «και άλλες προ­κλή­σεις στην περιο­χή». Ωστό­σο, στο Ισρα­ήλ έχει σημά­νει τελευ­ταία «συνα­γερ­μός», καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που «ανη­συ­χούν» για τη μετα­τό­πι­ση του ενδια­φέ­ρο­ντος των Αμε­ρι­κα­νών ιμπε­ρια­λι­στών από τη Μέση Ανατολή.

Δεν είναι, από την άλλη, τυχαίο πως οι ρωσι­κές στρα­τιω­τι­κές επι­τυ­χί­ες στο συρια­κό έδα­φος ανά­γκα­σαν τον Νετα­νιά­χου να έχει τακτι­κές συνα­ντή­σεις και με τον Ρώσο Πρό­ε­δρο, Βλα­ντι­μίρ Πού­τιν…