Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πόσο συχνά δικαιούσαι να πας στην τουαλέτα όταν είσαι σιδηροδρομικός στην Σουηδία;

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Η εται­ρία Arriva  ανή­κει στη γερ­μα­νι­κή κρα­τι­κή εται­ρεία Deutsche Bahn από το 2017 λει­τουρ­γεί το περι­φε­ρεια­κά τρέ­νο της Ν. Σου­η­δί­ας Pågatågen μετά από δια­γω­νι­σμό εκχώ­ρη­σης του Σου­η­δι­κού κρά­τους. Από τότε που ανέ­λα­βε την δια­χεί­ρι­ση έκρι­νε πως οι μηχα­νο­δη­γοί και οι ελεγ­κτές του τραί­νου πηγαί­νουν πολύ συχνά στην τουα­λέ­τα και επέ­βα­λε να πηγαί­νουν κάθε 3,5 ώρες όχι συχνό­τε­ρα και να χρη­σι­μο­ποιούν και τις τουα­λέ­τες του κοινού. 

Στην πρά­ξη αυτό σήμαι­νε και 5 ώρες συνε­χό­με­νες χωρίς δυνα­τό­τη­τα επί­σκε­ψης στην τουαλέτα.

Το σωμα­τείο προ­σέ­φυ­γε στην Επι­θε­ώ­ρη­ση Εργα­σί­ας το 2018 και η από­φα­ση του  πριν από μήνες προσ­διο­ρί­ζει την επι­σκε­ψι­μό­τη­τα στις 2,5 ώρες.

Η εται­ρία όμως προ­σέ­φυ­γε στα Διοι­κη­τι­κά Δικα­στή­ρια και άσκη­σε έφε­ση κατά της από­φα­σης με το σκε­πτι­κό πως “Το σέρ­βις χει­ρο­τε­ρεύ­ει αν το ανώ­τα­το όριο είναι οι 2,5 ώρες και αν γίνει δεδι­κα­σμέ­νο για όλα τα τραί­να, το κόστος θα αυξη­θεί επει­δή θα χρειά­ζε­ται επι­πλέ­ον προ­σω­πι­κό και άρα θα μετα­κυ­λι­στεί στο ναύ­λο των επι­βα­τών μια επο­χή που χρεια­ζό­μα­στε περισ­σό­τε­ρους να ταξι­δεύ­ουν με τα ΜΜ Μεταφοράς”.

Το σωμα­τείο δέχε­ται τις 2,5 ώρες και απα­ντά πως “τέτοια πρε­μού­ρα να προ­σπα­θεί η εται­ρία με νύχια και με δόντια να μην αφή­νει το προ­σω­πι­κό να πηγαί­νει στην τουα­λέ­τα όταν έχει ανά­γκη δεί­χνει την περι­φρό­νη­ση που έχει για τους εργαζόμενους”.

Το γνω­στό παι­χνί­δι της κολο­κυ­θιάς δια­δρα­μα­τί­ζε­ται από υπη­ρε­σία σε υπη­ρε­σία, από την εται­ρία και το σωμα­τείο και γίνε­ται θέμα αιχ­μής το κάθε πόσο δικαιού­ται ένας εργα­ζό­με­νος να πηγαί­νει για “κατού­ρη­μα”. Αυτά τα αδιέ­ξο­δα έχει το σύστη­μα, να μετρά τα λεφτά και τα δευ­τε­ρό­λε­πτα που είναι σημα­ντι­κά για την κερ­δο­φο­ρία των επι­χει­ρή­σε­ων σε βάρος της υγεί­ας και των ανα­γκών των εργαζόμενων.

Όσο και δευ­τε­ρεύ­ον να φαί­νε­ται στην επι­φά­νεια το θέμα, βγά­ζει κανείς χρή­σι­μα συμπε­ρά­σμα­τα για την ασυ­δο­σία των αφε­ντι­κών στην χώρα των θαυμάτων.

Πάνε καλά αυτοί οι Σουηδοί;

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο