Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ρίχαρντ Βάγκνερ, ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες κλασικής μουσικής

Στις 22 Μαΐ­ου 1813 γεν­νιέ­ται ο Ρίχαρντ Βάγκνερ. Ενας από τους μεγα­λύ­τε­ρους συν­θέ­τες κλα­σι­κής μου­σι­κής, αλλά και θεω­ρη­τι­κός της τέχνης που επη­ρέ­α­σε απο­φα­σι­στι­κά τη μου­σι­κή δημιουρ­γία. Κατά τη διάρ­κεια της επα­νά­στα­σης (1848-’49) στη Γερ­μα­νία, ο Βάγκνερ επη­ρε­ά­στη­κε βαθύ­τα­τα από τον υλι­σμό (Φόιερ­μπαχ) και τους αναρ­χι­κούς. Στα πρώ­τα του έργα και τις θεω­ρη­τι­κές του μελέ­τες δια­τύ­πω­νε την άπο­ψη ότι ο αστι­κός πολι­τι­σμός οδη­γεί στην πολι­τι­σμι­κή παρακ­μή. Ωστό­σο, κατά τη διάρ­κεια της σύν­θε­σης της γνω­στής τετρα­λο­γί­ας «Το δαχτυ­λί­δι των Νιμπε­λούν­γκεν» δέχτη­κε την επιρ­ροή της αντι­δρα­στι­κής φιλο­σο­φί­ας του Σοπεν­χά­ου­ερ και του Νίτσε. Στο έργο αυτό απο­τυ­πώ­νε­ται η ιδέα του ήρωα — εξα­γνι­στεί, ενώ ανι­χνεύ­ο­νται και ιδέ­ες εθνι­κι­στι­κού περιε­χο­μέ­νου. Στη­ριγ­μέ­νος σ’ αυτό κυρί­ως το έργο, ο Χίτλερ προ­σπά­θη­σε να εκμε­ταλ­λευ­τεί το έργο του Βάγκνερ και να παρου­σιά­σει τον δημιουρ­γό ως τυπι­κό εκπρό­σω­πο του «εθνι­κο­σο­σια­λι­σμού». Ο Βάγκνερ είναι ο μεταρ­ρυθ­μι­στής της όπε­ρας, ενώ έλυ­σε ορι­σμέ­να περί­πλο­κα καλ­λι­τε­χνι­κά προ­βλή­μα­τα, ανοί­γο­ντας νέους δρό­μους στη συμ­φω­νι­κή μουσική.

 

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο