Ρώσοι αθλητές πρότειναν την «Κατιούσα» για ύμνο

Οι μνή­μες της ΕΣΣΔ και της τερά­στιας συνει­σφο­ράς στη νίκη ενά­ντια στον φασι­σμό έχουν αφή­σει το σημά­δι τους στη σημε­ρι­νή καπι­τα­λι­στι­κή Ρωσία.
Θυμί­ζου­με ότι η σημε­ρι­νή πολι­τι­κή εξου­σία έχει δια­τη­ρή­σει τη χαρα­κτη­ρι­στι­κή μελω­δία του εθνι­κού ύμνου της Σοβιε­τι­κής Ενω­σης έχο­ντας αλλά­ξει πλή­ρως τους στί­χους και ταυ­τό­χρο­να γιορ­τά­ζει την 9η Μάη, Μέρα της Αντι­φα­σι­στι­κής Νίκης, φρο­ντί­ζο­ντας βεβαί­ως να προ­βάλ­λει μόνο τον πατριω­τι­κό της χαρα­κτή­ρα και να τον απο­συν­δέ­ει από την πάλη που έκα­νε ο Κόκ­κι­νος Στρα­τός στο πρώ­το εργα­το-αγρο­τι­κό κρά­τος στον κόσμο, στην πρώ­τη χώρα που οικο­δο­μού­νταν ο σοσιαλισμός.

Δείγ­μα αυτής της ανε­ξί­τη­λης επιρ­ρο­ής είναι και το γεγο­νός ότι η επι­τρο­πή αθλη­τών της Ρωσι­κής Ολυ­μπια­κής Επι­τρο­πής (ROC) πρό­τει­ναν να παί­ζε­ται η «Κατιού­σα» στις μεγά­λες διε­θνείς αθλη­τι­κές διορ­γα­νώ­σεις που θα συμ­με­τά­σχουν για τα επό­με­να δύο χρό­νια, αφού ο εθνι­κός ύμνος της χώρας απα­γο­ρεύ­τη­κε μετά τις απο­φά­σεις της Διε­θνούς Ολυ­μπια­κής Επι­τρο­πής και της Υπη­ρε­σί­ας Κατα­πο­λέ­μη­σης του Ντόπινγκ.
«Υπήρ­χαν πολ­λές επι­λο­γές για τη μου­σι­κή επέν­δυ­ση (συνο­δεία), ακό­μη και μερι­κές σύγ­χρο­νες», δήλω­σε η Σοφία Βελί­κα­για, πρω­τα­θλή­τρια Ευρώ­πης, κόσμου και «χρυ­σή» Ολυ­μπιο­νί­κης της ξιφα­σκί­ας. «Αλλά κατα­λή­ξα­με στην “Κατιού­σα” με μεγά­λο αριθ­μό ψήφων».
Βέβαια, η θέλη­ση των αθλη­τών δεν είναι βέβαιο ότι θα γίνει απο­δε­κτή, ωστό­σο το γεγο­νός έχει ιδιαί­τε­ρη σημασία.

Η «Κατιού­σα» είναι ένα γνω­στό λαϊ­κό τρα­γού­δι που περι­γρά­φει τη στή­ρι­ξη μιας νεα­ρής κοπέ­λας, της Κατε­ρί­νας (Κατιού­σα), η οποία εμψυ­χώ­νει τον αγα­πη­μέ­νο της που πολε­μά­ει τους Γερ­μα­νούς φασί­στες στα σύνο­ρα στο μέτω­πο για να προ­στα­τέ­ψει την πατρί­δα και να γυρί­σει πίσω στην αγά­πη του.
Το τρα­γού­δι αυτό έγι­νε σύμ­βο­λο για τον Κόκ­κι­νο Στρα­τό, για όλους τους λαούς της ΕΣΣΔ, έδω­σε το όνο­μά του στο θρυ­λι­κό πολυ­ε­κτο­ξευ­τή­ρα πυραύ­λων.

Το σύστη­μα πολ­λα­πλής εκτό­ξευ­σης πυραύ­λων BM-13 «Κατιού­σα» ήταν ένα από τα πλέ­ον διά­ση­μα που χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­καν από τον Κόκ­κι­νο Στρα­τό, κατά τη διάρ­κεια του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου, εξο­λο­θρεύ­ο­ντας τις γραμ­μές άμυ­νας των γερ­μα­νι­κών ναζι­στι­κών στρα­τευ­μά­των, ανα­πό­σπα­στο τμή­μα του οπλι­σμού των ειδι­κών μονά­δων πυρο­βο­λι­κού του Ανώ­τα­του Γενι­κού Αρχη­γείο της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης, που ξεκί­νη­σε το 1941, και ήταν επι­χει­ρη­σια­κά ενερ­γή ως και το 1980.

Κατα­σκευά­στη­καν 6.800 αντί­στοι­χα συστή­μα­τα, τα οποία χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­καν σε διά­φο­ρες μάχες.
Το Σεπτέμ­βη του 1943, εκτο­ξεύ­τη­καν 6.000 πύραυ­λοι, κατα­στρέ­φο­ντας πλή­ρως τη γερ­μα­νι­κή γραμ­μή άμυ­νας, σε ακτί­να 250 χιλιο­μέ­τρων, στην περι­φέ­ρεια Μπριάνσκ της Σοβιε­τι­κής Ένωσης.

ℹ️  Η πρώ­τη κατα­γραμ­μέ­νη χρή­ση του BM-13 ήταν στις 14 Ιου­λί­ου 1941, 10 το πρωί, όταν η πυραυ­λι­κή συστοι­χία του λοχα­γού Φλέ­ροφ, χτύ­πη­σε τα εχθρι­κά στρα­τεύ­μα­τα στο σιδη­ρο­δρο­μι­κό σταθ­μό της πόλης Orsha και οι Γερ­μα­νοί έμα­θε για το νέο όπλο του Κόκ­κι­νου Στρα­τού που θα ήταν μέχρι το τέλος του πολέ­μου ο εφιάλ­της τους.
▪️  Οι «Κατιού­σες», τοπο­θε­τή­θη­καν σε κάθε είδους πλατ­φόρ­μες, φορ­τη­γά, ελκυ­στή­ρες πυρο­βο­λι­κού, τανκς, θωρα­κι­σμέ­να τρέ­να, πλοία, ποτά­μια κλπ. καθώς επί­σης κατά μήκος σιδη­ρο­δρο­μι­κών γραμμών.
▪️  Ο σχε­δια­σμός παρα­πά­νω από απλός, απο­τε­λού­με­νος από «ράφια» παράλ­λη­λων σιδη­ρο­τρο­χιών στις οποί­ες ήταν τοπο­θε­τη­μέ­νοι οι πύραυ­λοι, με ανα­δι­πλού­με­νο πλαί­σιο για να ανυ­ψώ­σει τις ράγες στη θέση εκτόξευσης.
▪️  Κάθε πλατ­φόρ­μα είχε 14 έως 48 εκτοξευτές.
▪️ Τα βλή­μα­τα (πύραυ­λος M‑13) του συστή­μα­τος είχε μήκος 80cm, διά­με­τρο 13,2cm και ζύγι­ζε μόνο 42kg
▪️  Το όπλο απο­δεί­χτη­κε εξαι­ρε­τι­κά απο­τε­λε­σμα­τι­κό στους «βομ­βαρ­δι­σμούς κορε­σμού» αφού μια συστοι­χία τεσ­σά­ρων μόνο εκτο­ξευ­τών BM-13 με δυνα­τό­τη­τα πυρο­δό­τη­σης 7–10sec αντι­στοι­χού­σε με 4,35 τόνους υψη­λών εκρη­κτι­κών σε μια ζώνη κρού­σης 400.000 τετρα­γω­νι­κών μέτρων, ισχύ ισο­δύ­να­μη με 72 συμ­βα­τι­κών μεγά­λων πυρο­βό­λων.
▪️ Μετα­κι­νιό­ταν πολύ εύκο­λα και σε παράλ­λη­λη διά­τα­ξη δημιουρ­γού­σε ένα μπα­ράζ –κόλα­ση πυρός που προ­κα­λού­σε σοκ και παρά­λυ­ση στις εχθρι­κές δυνά­μεις (ειδι­κά τη νύχτα, όντας και τρο­χιο­δει­κτι­κό)

Επει­δή οι αστοί ιστο­ρι­κοί, ανά­με­σα στο πολ­λά ψέμα­τα, ανα­φέ­ρουν πως οι σοβιε­τι­κοί –με ευθύ­νη του Στά­λιν όπως πάντα, βρέ­θη­καν εντε­λώς απρο­ε­τοί­μα­στοι για τον πόλε­μο, για­τί –δήθεν δεν πίστευαν πως θα επι­τε­θούν οι Γερ­μα­νοί κλπ. μπαί­νου­με στον πει­ρα­σμό να ανα­φέ­ρου­με συνο­πτι­κά τα εξής:

• Η ιστο­ρία των πρώ­των σοβιε­τι­κών αεριω­θού­με­νων όπλων τέτοιου τύπου χρο­νο­λο­γεί­ται από το 1921, όταν οι ερευ­νη­τές του Gas-Dynamic Laboratory (GDL), N.I. Tikhomirov και V.A. Artemiev, άρχι­σαν να ανα­πτύσ­σουν πυραύ­λους, για να χρη­σι­μο­ποι­η­θούν ως όπλο της αεροπορίας.
• Το 1929–1933, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν επί­ση­μες δοκι­μές πυραύ­λων πολ­λα­πλής χρή­σης δια­φό­ρων δια­με­τρη­μά­των χρη­σι­μο­ποιώ­ντας από αερο­σκά­φη και εκτο­ξευ­τές εδάφους.
• Το 1937–1938, οι πύραυ­λοι που ανα­πτύ­χθη­καν από το RNII (στη βάση του από Οκτ-1933 GDL+ GIRD) υπό την ηγε­σία του G.E. Langemak και υιο­θε­τή­θη­καν από το RKKVF.
• Οι πύραυ­λοι RS-82 εγκα­τα­στά­θη­καν στα μαχη­τι­κά I‑15, I‑16, I‑153 και το καλο­καί­ρι του 1939, χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­καν επι­τυ­χώς σε μάχες με ιαπω­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα στον ποτα­μό Khalkhin-Gol.
• Την περί­ο­δο 1939–1941, οι ερευ­νη­τές της RNII II Gvay, VN Galkovsky, AP Pavlenko, AS Popov και άλλοι, υπό την ηγε­σία του Lev Mikhailovich Gaidukov, δημιούρ­γη­σαν τον πολ­λα­πλό εκτο­ξευ­τή σε φορ­τη­γό κλπ κινη­τές πλατ­φόρ­μες εδάφους.
• Το Μάρ­τη του 1941, διε­ξή­χθη­σαν επι­τυ­χώς δοκι­μές στο πεδίο της μάχης BM-13 (όχη­μα μάχης με βλή­μα­τα 132 mm). Ο πύραυ­λος RS-132 δια­μέ­τρου 132 mm και ο εκτο­ξευ­τής που βασί­στη­κε στο φορ­τη­γό ZIS‑6 BM-13 τέθη­καν σε λει­τουρ­γία στις 21 Ιου­νί­ου 1941 ‑ήταν αυτός ο τύπος μαχη­τι­κών οχη­μά­των που αργό­τε­ρα έλα­βε το θρυ­λι­κό ψευ­δώ­νυ­μο «Katyusha».
• Από την άνοι­ξη του 1942, εγκα­τα­στά­θη­κε σε τετρα­κί­νη­το σασί της Lend-Lease (το πιο διά­ση­μο από αυτά ήταν το Studebaker US6).
• Κατά τη διάρ­κεια του Μεγά­λου Πατριω­τι­κού Πολέ­μου, δημιουρ­γή­θη­κε ένας σημα­ντι­κός αριθ­μός παραλ­λα­γών βλή­μα­τος και εκτο­ξευ­τών RS και η σοβιε­τι­κή βιο­μη­χα­νία παρή­γα­γε περισ­σό­τε­ρα από 10.000 οχή­μα­τα μαχη­τι­κών πυραύλων.

Η μελω­δία του αξιο­ποι­ή­θη­κε σε πολ­λές χώρες σε αντι­φα­σι­στι­κά εμβα­τή­ρια. Στην Ελλά­δα είναι η μελω­δία του πολύ γνω­στού ύμνου του ΕΑΜ.

Katyusha – Катюша (ελεύ­θε­ρη μετάφραση)

Ανθί­ζουν τα δέντρα, οι μηλιές κι οι αχλαδιές
Οι ομί­χλες απλώ­νο­νται στο ποτάμι
Να, τη η Κατιού­σα, εκεί
στην από­το­μη όχθη, στη στεριά

Βγή­κα, ξεκί­νη­σα να τραγουδάω
για τη στέ­πα, τον γκρί­ζο αετό
γι αυτά που αγάπησα
στα γράμ­μα­τα που κρα­τάω στην καρ­διά μου

Ω, είσαι ένα τρα­γού­δι, ένα κορι­τσί­στι­κο τραγούδι
για σένα που ακο­λου­θείς τον καθα­ρό ήλιο
μαχη­τή στα μακρι­νά σύνορα
Πεί­τε του ένα γεια από την Κατιούσα

Πεί­τε γεια …
Αφή­στε τον να θυμη­θεί ένα απλό κορίτσι
Ας το ακού­σει να τραγουδά
Όσο αυτός αγω­νί­ζε­ται για την πατρίδα

Η Κατιού­σα θα κρα­τή­σει την αγάπη
κι αυτός
Να προ­στα­τεύ­σει την πατρίδα!

Ανθί­ζουν τα δέντρα, οι μηλιές κι οι αχλαδιές
Οι ομί­χλες απλώ­νο­νται στο ποτάμι
Να, τη η Κατιού­σα, εκεί
στην από­το­μη όχθη, στη στεριά

Δεί­τε εδώ την 95 λεπτών συναυ­λία της χορω­δί­ας του (πρώ­ην) Κόκ­κι­νου Στρα­τού 23 Φεβ 2019, το αδια­χώ­ρη­το και ο κόσμος όρθιος τιμά τη μεγά­λη Σοβιε­τι­κή Ένωση