Σαν σήμερα 19 Μαρτίου 1900, γεννήθηκε ο κομμουνιστής επιστήμονας Ζ. Κιουρί

Σαν σήμε­ρα 19 Μάρ­τη 1900 γεν­νή­θη­κε ο βρα­βευ­μέ­νος με Νόμπελ Χημεί­ας κομ­μου­νι­στής επι­στή­μο­νας Φρέ­ντε­ρικ Ζόλιο Κιου­ρί. Φοί­τη­σε στη Σχο­λή Χημεί­ας και Φυσι­κής του Παρι­σιού και το 1925, στα 25 του χρό­νια, έγι­νε βοη­θός της Marie Curie στο Ινστι­τού­το Ραδιε­νέρ­γειας. Εκεί γνώ­ρι­σε την 28χρονη Irène, κόρη της Marie Curie, και ο έρω­τας ήταν αμοι­βαί­ος. Στο γάμο τους, ένα χρό­νο μετά, συμ­φώ­νη­σαν να αλλά­ξουν τα επώ­νυ­μά τους και να λέγο­νται και οι δύο Joliot-Curie. Δύο χρό­νια μετά την απο­νο­μή του Νόμπελ, το 1937, ο Φρε­ντε­ρίκ Ζολιό Κιου­ρί ανέ­λα­βε καθη­γη­τής στο Collège de France και ασχο­λή­θη­κε με έρευ­να στην Πυρη­νι­κή Φυσική .

Ο Κιου­ρί, πέρα από το επι­στη­μο­νι­κό του κύρος, απο­τε­λεί λαμπρό παρά­δειγ­μα κομ­μου­νι­στή επι­στή­μο­να, που έθε­σε τις επι­στη­μο­νι­κές του γνώ­σεις στην υπη­ρε­σία του λαού και δε δίστα­σε να αντι­με­τω­πί­σει θαρ­ρε­τά τις συνέ­πειες που επέ­φε­ρε στην ακα­δη­μαϊ­κή του στα­διο­δρο­μία η στρά­τευ­σή του στο κομ­μου­νι­στι­κό κίνημα.

«Με κατη­γο­ρεί­τε ότι εκπορ­νεύω την επι­στή­μη, επει­δή ξεση­κώ­νο­μαι ενά­ντια στην εγκλη­μα­τι­κή χρη­σι­μο­ποί­η­ση των ανα­κα­λύ­ψε­ων του μεγά­λου Παστέρ και για­τί κάνω έκκλη­ση στην κοι­νή γνώ­μη να εμπο­δί­σει τη συνέ­χι­ση της ανά­πτυ­ξης του μικρο­βιο­λο­γι­κού πολέ­μου. Για μένα, αυτοί που εκπορ­νεύ­ουν την επι­στή­μη είναι αυτοί που εγκαι­νί­α­σαν τον ατο­μι­κό αιώ­να με την εξα­φά­νι­ση 200.000 πολι­τών στη Χιρο­σί­μα και στο Ναγκα­σά­κι». (Απά­ντη­ση του Φρ. Ζολιό ‑Κιου­ρί στον εκπρό­σω­πο των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, 1952)

Παράλ­λη­λα με την επι­στη­μο­νι­κή του ενα­σχό­λη­ση ο Ζ. Κιου­ρί ανα­πτύ­ση σημα­ντι­κή αντι­φα­σι­στι­κή δρά­ση. Το 1934, ο Κιου­ρί έγι­νε μέλος του Σοσια­λι­στι­κού Κόμ­μα­τος, το 1935 της Επι­τρο­πής Επα­γρύ­πνη­σης Αντι­φα­σι­στών Δια­νο­ου­μέ­νων και το 1936 της Επι­τρο­πής για τα Δικαιώ­μα­τα του Ανθρώ­που. Από το 1937, οργά­νω­νε απο­στο­λές οπλι­σμού και άλλων υλι­κών στον ένο­πλο λαό της Ισπα­νί­ας, που στον εμφύ­λιο πόλε­μο αντι­μα­χό­ταν τις φασι­στι­κές δυνά­μεις του Φράνκο.

Κατά τη διάρ­κεια της Κατο­χής, ο Κιου­ρί πήρε μέρος στην Αντί­στα­ση, αρχι­κά ως μέλος και αργό­τε­ρα ως επι­κε­φα­λής του Εθνι­κού Μετώ­που, του πολι­τι­κού σκέ­λους της ένο­πλης αντί­στα­σης στην οποία ηγε­τι­κό ρόλο είχε το Γαλ­λι­κό Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα. Στις μάχες για την απε­λευ­θέ­ρω­ση του Παρι­σιού, χρη­σι­μο­ποιού­σε το εργα­στή­ριό του για να φτιά­χνει εκρη­κτι­κά για τις δυνά­μεις της Αντίστασης.

Την άνοι­ξη του 1942 έγι­νε μέλος του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος και το 1956 εκλέ­χτη­κε στην Κεντρι­κή Επιτροπή.

Το 1946 συμ­με­τεί­χε στην ίδρυ­ση της Διε­θνούς Ομο­σπον­δί­ας των Εργα­τών της Επι­στή­μης και διε­τέ­λε­σε πρό­ε­δρός της μέχρι και το 1957. Το 1949 ήταν από τους πρω­τερ­γά­τες της ίδρυ­σης του Παγκο­σμί­ου Συμ­βου­λί­ου Ειρή­νης και για τα επό­με­να εννέα χρό­νια διε­τέ­λε­σε πρό­ε­δρός του. Το 1950 τιμή­θη­κε από τη Σοβιε­τι­κή Ενω­ση με το Διε­θνές Βρα­βείο Στά­λιν για την Ενί­σχυ­ση της Ειρή­νης μετα­ξύ των Λαών (το οποίο μετά το 1956 μετο­νο­μά­στη­κε σε Διε­θνές Βρα­βείο Ειρή­νης Λένιν για την Ενί­σχυ­ση της Ειρή­νης μετα­ξύ των Λαών).

Το 1950 ο Γιάν­νης Ρίτσος απο την εξο­ρία γρά­φει το Ποί­η­μα- Γράμ­μα στον Ζολιό-Κιουρί.

«Αγα­πη­μέ­νε μου Ζολιό, σου γρά­φω απ’ τον Αη Στρά­τη. Βρι­σκό­μα­στε εδώ πέρα κάπου τρεις χιλιά­δες άνθρω­ποι απλοί, δου­λευ­τά­δες, γραμ­μα­τι­ζού­με­νοι. Ανθρω­ποι απλοί σαν τα δέντρα μπρο­στά στον ήλιο. Ανθρω­ποι που δεν έχου­με άλλο κρί­μα στο λαι­μό μας εξόν μονά­χα που αγα­πά­με όπως κι εσύ τη λευ­τε­ριά και την ειρή­νη. Μάθα­με τώρα κάτι πράγ­μα­τα απλά. Πολύ απλά, πολύ σίγου­ρα. Δεν είμα­στε σοφοί Ζολιό απλά πρά­μα­τα λέμε, πολύ απλά τα λέμε …πως αξί­ζει κανέ­νας να ζει και να πεθαί­νει για τη λευ­τε­ριά και την ειρήνη».

To 1959 o Pablo Picasso έκα­νε το πορ­τρέ­το του Joliot-Curie το οποίο απο­τυ­πώ­θη­κε αργό­τε­ρα και σε γραμ­μα­τό­ση­μα της Λ.Δ. Γερ­μα­νί­ας και της Κούβας

Με πλη­ρο­φο­ρί­ες από το Ριζο­σπά­στη και τη σελί­δα της ΕΕΔΥΕ