Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα

Η πρε­μιέ­ρα του «Ατέ­χνως» συμπί­πτει με μια σημα­ντι­κή ιστο­ρι­κή επέ­τειο: τη δολο­φο­νία της Ρόζας Λού­ξε­μπουργκ και του Καρλ Λίμπ­κνεχτ από τα φασι­στι­κά Φράι­κορ­πς υπό τις εντο­λές του σοσιαλ­δη­μο­κρά­τη Έμπερτ. Βλέ­πε­τε, κανείς δεν είχε σκε­φτεί τότε να αφο­πλί­σει τους κατα­σταλ­τι­κούς μηχα­νι­σμούς του κρά­τους, για να μην χτυ­πά­νε τους διαδηλωτές.

Η σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία δεν έμει­νε όμως στη δολο­φο­νία των ηγε­τών του Σπάρ­τα­κου και την κατα­στο­λή της γερ­μα­νι­κής επα­νά­στα­σης. Έκλε­ψε το σύν­θη­μα της Ρόζας «σοσια­λι­σμός ή βαρ­βα­ρό­τη­τα», για να ντύ­σει με φιλο­λαϊ­κή προ­βιά το λύκο της εκμε­τάλ­λευ­σης. Εκμαύ­λι­σε συνει­δή­σεις, άδεια­σε τις λέξεις από το νόη­μά τους και «ξέσκι­σε αρχαία ορά­μα­τα». Σήμε­ρα επι­ζη­τά εκ νέου να εξα­φα­νί­σει τους κόκ­κι­νους και να εδραιώ­σει την εκλο­γι­κή της κυριαρ­χία· εντός ΕΕ, ΝΑΤΟ και με συνέ­δρια για τον εκδη­μο­κρα­τι­σμό της αστυ­νο­μί­ας, όπου –οποία ειρω­νεία- συμ­με­τεί­χε και το γερ­μα­νι­κό ίδρυ­μα «Ρόζα Λούξεμπουργκ»!

Για­τί το σύν­θη­μα της Ρόζας ήταν προ­φα­νώς ψευ­δο­δί­λημ­μα. «Σοσια­λι­σμός» και βαρ­βα­ρό­τη­τα μπο­ρούν κάλ­λι­στα να παντρευτούν.

Σφυ­ρο­δρέ­πα­νος