Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σουηδία: Όλο και περισσότερες Νομαρχίες και Δήμοι παρουσιάζουν αρνητικό αποτέλεσμα στους προυπολογισμούς τους

Μπρο­στά στις επι­κεί­με­νες ευρω­ε­κλο­γές στην Σου­η­δία προ­βάλ­λει για μια ακό­μη φορά το αδιέ­ξο­δο του καπι­τα­λι­σμού που απαι­τεί όλο και περισ­σό­τε­ρες θυσί­ες από τους εργα­ζό­με­νους και μεγα­λύ­τε­ρα φορο­λο­γι­κά βάρη.

Από το 2008 έχει να παρου­σια­στεί το φαι­νό­με­νο των αρνη­τι­κών πρου­πο­λο­γι­σμών στους δήμους και τις Νομαρ­χί­ες σε τόση μεγά­λη κλίμακα.

Σύμ­φω­να με τις εκτι­μή­σεις της Ένω­σης Δήμων και Νομαρ­χιών Σου­η­δί­ας (ΕΔΝΣ) 69 στους 290 Δήμους «μπή­καν μέσα» στον πρου­πο­λο­γι­σμό τους το 2018 και η τάση συνε­χί­ζε­ται για ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρο οικο­νο­μι­κό έλλει­μα το 2019.

Το ίδιο απο­τέ­λε­σμα παρου­σιά­ζουν οι 6 από τις 20 Νομαρ­χί­ες-Περι­φέ­ρειες. 16 από αυτές είχαν χει­ρό­τε­ρο οικο­νο­μι­κό απο­τέ­λε­σμα το 2018 από το 2017.

Οι αιτί­ες κατά την ΕΔΝΣ είναι η πτώ­ση του ρυθ­μού ανά­πτυ­ξης και άρα λιγό­τε­ρα έσο­δα και η αύξη­ση του προσ­δό­κι­μου ηλι­κί­ας και άρα μεγα­λύ­τε­ρα έξο­δα για συντά­ξεις και φρο­ντί­δα των ηλικιωμένων.

Θυμί­ζου­με πως στην «απο­κε­ντρω­μέ­νη» Σου­η­δία οι πόροι των Δήμων βασί­ζο­νται στην φορο­λο­γία και στις αρμο­διό­τη­τες τους βρί­σκε­ται η ευθύ­νη για τα σχο­λεία, τα γηρο­κο­μεία, η βοή­θεια στο σπί­τι και η αντι­με­τώ­πι­ση κοι­νω­νι­κών προ­βλη­μά­των των νέων και των οικογενειών.

Αρκε­τά κον­δύ­λια δια­τί­θε­νται στις συντά­ξεις και στην βοή­θεια που απαι­τούν οι φτω­χές οικο­γέ­νειες με διά­φο­ρα επι­δό­μα­τα που δικαιούνται.

Οι δε Νομαρ­χί­ες είναι υπεύ­θυ­νες για τα Νοσο­κο­μεία και τα κέντρα Υγεί­ας. Το ποσο­στό φορο­λο­γί­ας και για τους Δήμους και τις Νομαρ­χί­ες συνο­λι­κά φτά­νει το 30–35% του εισοδήματος.

kommuner1

Ο αριθ­μός των ατό­μων πάνω από 80 χρο­νών συνε­χώς αυξά­νε­ται και θα αυξη­θεί με 47% τα επό­με­να 10 χρό­νια καθώς και ο αριθ­μός των παι­διών ενώ ο αριθ­μός των ηλι­κιών που βρί­σκο­νται στην παρα­γω­γή 20–25 παρα­μέ­νει σχε­δόν στά­σι­μος με αύξη­ση μόνο 5%.

Ταυ­τό­χρο­να μειώ­νο­νται τα έσο­δα από την φορο­λο­γία λόγω της στα­σι­μό­τη­τας στην ανά­πτυ­ξη των επεν­δύ­σε­ων και της αγο­ράς ακινήτων.

Θα χρεια­στούν άλλα 4 δις ευρώ για να καλυ­φθούν τα κενά σύμ­φω­να με τους οικο­νο­μο­λό­γους της Ένωσης.

Ακό­μη και αν γίνει πραγ­μα­τι­κό­τη­τα η κυβερ­νη­τι­κή υπό­σχε­ση για εξτρά 500 εκα­τομ­μύ­ρια τον χρό­νο πάλι θα λεί­πουν 2 δις σε τρία χρό­νια λόγω του πλη­θω­ρι­σμού και της αύξη­σης των δαπανών.

Έτσι η μόνη λύση που συνή­θως ακο­λου­θούν όλες οι αστι­κές διοι­κή­σεις είναι η αύξη­ση της φορο­λο­γί­ας και η μεί­ω­ση του προσωπικού.

Αυτά προ­τεί­νει η Ένω­ση προς τους Δήμους και φυσι­κά δεν περ­νά ούτε από το μυα­λό της για διεκ­δί­κη­ση και άλλων κονδυλίων.

Αντί­θε­τα δηλώ­νει «πως δεν θέλου­με άλλα κον­δύ­λια, πρέ­πει να τα βγά­λου­με πέρα μόνοι μας», εννο­ώ­ντας με το χαρά­τσω­μα του λαού.

Η κυβέρ­νη­ση πετά­ει το μπα­λά­κι και προ­τεί­νει στους Δήμους να τα φορ­τώ­σουν στους δημό­τες και να μειώ­σουν παράλ­λη­λα και την παρο­χή των απα­ραί­τη­των υπηρεσιών.

Έτσι και στην κοι­νω­νία της καπι­τα­λι­στι­κής «ευη­με­ρί­ας» και χωρίς να συντρέ­χουν λόγοι μνη­μο­νί­ων και αλλα­γής νομί­σμα­τος η λιτό­τη­τα χτυ­πά τον λαό για να ανε­βαί­νουν τα υπερ­κέρ­δη των μεγά­λων Σου­η­δι­κών μονο­πω­λί­ων της Έρικ­σον, ΙΚΕΑ, Βόλ­βο, ΗΜ και της πολε­μι­κής βιο­μη­χα­νί­ας και να αντέ­χουν τον διε­θνή ανταγωνισμό.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο