Σουηδικές Εκλογές: Ραγδαία άνοδος της Ακροδεξιάς

  Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Εφτά εκα­τομ­μύ­ρια τετρα­κό­σιες ενε­νή­ντα τρεις  χιλιά­δες (7.493.000) Σου­η­δοί καλού­νται να ψηφί­σουν στις εκλο­γές της Κυρια­κής νέα κυβέρ­νη­ση και πρω­θυ­πουρ­γό. Πάνω από 500.000 ξένοι πολί­τες θα ψηφί­σουν στις δημο­τι­κές και Νομαρ­χια­κές εκλο­γές που γίνο­νται ταυ­τό­χρο­να στις 9 Σεπτεμβρίου.

Τα βλέμ­μα­τα και της υπό­λοι­πης Ευρώ­πης είναι στραμ­μέ­να σε αυτές τις εκλο­γές λόγω του ιδιαί­τε­ρου ενδια­φέ­ρο­ντος με την ραγδαία άνο­δο της Ακρο­δε­ξιάς. Πολ­λά δημο­σιεύ­μα­τα στον ελλη­νι­κό και διε­θνή τύπο περι­γρά­φουν και ανα­λύ­ουν τα πιθα­νά σενά­ρια που θα προ­κύ­ψουν μετά από ένα νικη­φό­ρο απο­τέ­λε­σμα του κόμ­μα­τος των « Σου­η­δών Δημοκρατών».

Στην Γερ­μα­νία γρά­φουν οι εφη­με­ρί­δες ότι πέφτει το τελευ­ταίο προ­πύρ­γιο της ευμά­ρειας. Στην Αγγλία ότι έρχε­ται η ώρα της Swedxit. Στην Αμε­ρι­κή αν θα γίνει τώρα εμφύλιος…

Κάποιοι πολι­τι­κοί που απο­πνέ­ουν τα ίδια ιδε­ο­λο­γι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά όπως ο Σαλ­βί­νι της Λέγκιας στην Ιτα­λία, δεν κρα­τιού­νται από την χαρά τους και έχουν ήδη έχουν στεί­λει τις ευχές τους στον αρχη­γό του κόμ­μα­τος των « Σου­η­δών Δημο­κρα­τών». Jimmi Åkesson.

To κόμ­μα τους ιδρύ­θη­κε το 1988 από ναζι­στές, μπή­κε στην Βου­λή το 2010 και από τότε κάνει τα πάντα για να δεί­ξει πως δεν έχει σχέ­ση με το παρελ­θόν, δια­γρά­φο­ντας και παίρ­νο­ντας από­στα­ση από όσα μέλη και στε­λέ­χη του δεί­χνουν ανοι­χτά την προ­τί­μη­σή τους στον φασισμό.

Προ­σπα­θεί να γίνει ένα «καθω­σπρέ­πει» Συντη­ρη­τι­κό Εθνι­κι­στι­κό αλλά και να δεί­χνει αντι­συ­στη­μι­κό κόμ­μα, ενα­ντί­ον της ΕΕ αλλά υπέρ του ΝΑΤΟ.

Στην Σου­η­δία οι εκλο­γές έχουν ένα ιδιαί­τε­ρο χαρα­κτη­ρι­στι­κό. Σημειώ­νου­με εδώ ότι το εκλο­γι­κό σύστη­μα είναι η Απλή ανα­λο­γι­κή αλλά με όριο 4% για την είσο­δο στην Βου­λή, γεγο­νός που απο­κλεί­ει τις άλλες φωνές να ακου­στούν στην Βου­λή και βεβαί­ως ευνο­εί την ψηφο­κλο­πή από τα μεγά­λα κόμματα.

Κάθε κόμ­μα μετρά τα ποσο­στά του αλλά ταυ­τό­χρο­να, άτυ­πα, προ­σμε­τρά­ται και το σύνο­λο των ποσο­στών που παίρ­νουν τα δυο μπλοκ των κομ­μά­των που είναι στην Βου­λή, το «κόκ­κι­νο» και το “μπλε”, που είναι δια­μορ­φω­μέ­να από την δεκα­ε­τία του ‘70.

Στο «κόκ­κι­νο» βρί­σκο­νται παρα­δο­σια­κά το Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό και το αυτο­α­πο­κα­λού­με­νο Αρι­στε­ρό κόμ­μα που μέχρι τις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του ’90 λεγό­ταν Αρι­στε­ρό κόμ­μα- Κομ­μου­νι­στές. Τα τελευ­ταία χρό­νια μπή­κε και η πρά­σι­νη νότα στο μπλοκ που λέγε­ται πια «κοκ­κι­νο­πρά­σι­νο».

Το «μπλε» μπλοκ απαρ­τί­ζε­ται από τέσ­σε­ρα αστι­κά κόμ­μα­τα το Συντη­ρη­τι­κό, το Κέντρο, τους Φιλε­λεύ­θε­ρους και τους Χρι­στια­νο­δη­μο­κρά­τες με την σει­ρά της δύνα­μης που διαθέτουν.

Σύμ­φω­να με τα συνο­λι­κά ποσο­στά των μπλοκ, προ­δια­γρά­φε­ται και ποιά κόμ­μα­τα έχουν την πλειο­ψη­φία στην Βου­λή και θα σχη­μα­τί­σουν κυβέρ­νη­ση αφού το “Αρι­στε­ρό” πάντα δίνει ψήφο ανο­χής στις Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές κυβερνήσεις.

Όλα αυτά μέχρι που η Ακρο­δε­ξιά πήρε ποσο­στό 13% στις εκλο­γές του 2014 και χάλα­σε την ισορ­ρο­πία των μπλοκ. Έτσι η απερ­χό­με­νη κυβέρ­νη­ση Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τών και Πρά­σι­νων με την βοή­θεια των “Αρι­στε­ρών” ήταν μεν το μεγα­λύ­τε­ρο μπλοκ αλλά κυβέρ­νη­ση μειοψηφίας.

Έπρε­πε μόνι­μα να συν­δια­λέ­γε­ται με τους «Μπλε» για λύσεις συμ­βι­βα­στι­κές και οι «Μπλε» να συμ­φω­νούν με τους Ακρο­δε­ξιούς και να κατα­ψη­φί­ζουν όταν δεν επι­τυγ­χά­νο­νταν συμβιβασμός.

Η πολι­τι­σμέ­νη συμ­φω­νία κυρί­ων του πάντα λογι­κού και έτοι­μου για διά­λο­γο πολι­τι­κού σκη­νι­κού έχει δια­τα­ρα­χθεί μπρο­στά και στο ενδε­χό­με­νο η Ακρο­δε­ξιά να συγκε­ντρώ­σει γύρω στο 20% των ψήφων, κόβο­ντας ψήφους από όλα τα παρα­δο­σια­κά κόμ­μα­τα. Άλλες σφυγ­μο­με­τρή­σεις την φέρ­νουν ακό­μη και πρώ­το κόμμα.

Όποιος όμως θα είχε την υπο­μο­νή να παρα­κο­λου­θή­σει τις προ­ε­κλο­γι­κές συζη­τή­σεις στην τηλε­ό­ρα­ση που γίνο­νται πολι­τι­σμέ­να, χωρίς φωνές, συγκρού­σεις, δια­κο­πές και πάντα μέσα στο χρό­νο που επι­βάλ­λουν οι δημο­σιο­γρά­φοι θα ήταν αδύ­να­τον να ξεχω­ρί­σει κάποια φωνή που μιλά­ει για την κατά­στα­ση και τα δίκια των εργαζομένων.

Οι τόνοι υψώ­θη­καν μόνο όταν γινό­ταν συζή­τη­ση για το μετα­να­στευ­τι­κό όπου τα εφτά κόμ­μα­τα ή υπό­σχο­νται ή ζητούν καλύ­τε­ρη πολι­τι­κή και το Ακρο­δε­ξιό ζητά περί­που να φύγουν οι περισ­σό­τε­ροι κακοί μετα­νά­στες και να μεί­νουν μόνο οι καλοί με «Σου­η­δι­κά» εθνι­κι­στι­κά κρι­τή­ρια. Ήταν τόσο εξορ­γι­στι­κή η στά­ση του αρχη­γού του κόμ­μα­τος όταν δήλω­νε πως “στους  ξένους είναι μεγα­λύ­τε­ρη η ανερ­γία επει­δή δεν είναι Σου­η­δοί”, που η Διοί­κη­ση της Κρα­τι­κής τηλε­ό­ρα­σης έβγα­λε ανα­κοί­νω­ση παίρ­νο­ντας από­στα­ση από την ρατσι­στι­κή αυτή δήλωση.

Τι θα γίνει την επό­με­νη μέρα; « Δεν πρό­κει­ται να συμπρά­ξου­με με ένα ρατσι­στι­κό και με ρίζες ναζι­στι­κές κόμ­μα», λέει ο απερ­χό­με­νος πρω­θυ­πουρ­γός Σοσιαλ­δη­μο­κρά­της Λεβέν. « Δεν θα ζητή­σου­με συνερ­γα­σία με ένα κόμ­μα που ασχο­λεί­ται μόνο με το μετα­να­στευ­τι­κό» λένε οι «Μπλε». « Αν οι Σου­η­δοί δημο­κρά­τες δεν θέλουν όμως να κυβερ­νή­σει ο Λεβέν τότε πρέ­πει να ψηφί­σουν εμάς για τον σχη­μα­τι­σμό κυβέρ­νη­σης χωρίς ανταλ­λάγ­μα­τα» προ­σθέ­τουν με νόημα.

Το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Σου­η­δί­ας («κατε­βαί­νει» μετά από πολ­λά χρό­νια με δικά του ψηφο­δέλ­τια), που όλα δεί­χνουν πως δεν θα μπει στην Βου­λή, έχει ήδη τοπο­θε­τη­θεί, δηλώ­νο­ντας πως και αυτές οι εκλο­γές δεν πρό­κει­ται να δώσουν λύση στα προ­βλή­μα­τα της εργα­τι­κής τάξης, όποιος συν­δυα­σμός και να επικρατήσει.

Στό­χος του είναι η ανά­πτυ­ξη της ταξι­κής πάλης στους χώρους δου­λειάς, η κατά­κτη­ση θέσε­ων στα Συν­δι­κά­τα, για να ανοί­ξει ο δρό­μος για την ορι­στι­κή λύση των προ­βλη­μά­των που είναι μόνο ο Σοσιαλισμός.

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία