Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σταγόνες αντί για γυαλιά πρεσβυωπίας;

Τα γράμ­μα­τα γίνο­νται όλο και πιο μικρά και όλο και πιο θολά: ένα αίσθη­μα άκρως ενο­χλη­τι­κό. Η λύση; Γυα­λιά πρε­σβυω­πί­ας… ή στα­γό­νες – του­λά­χι­στον στις ΗΠΑ.

Τα μάτια σε νεα­ρές ηλι­κί­ες έχουν τερά­στια προ­σαρ­μο­στι­κό­τη­τα όσον αφο­ρά την εστί­α­ση. Και όταν η κόρη μικραί­νει, τα αντι­κεί­με­να φαί­νο­νται πιο καθα­ρά. Αυτή η δυνα­τό­τη­τα ωστό­σο των ματιών να εστιά­ζουν, μειώ­νε­ται με την πάρο­δο του χρό­νου. Άλλω­στε, όπως όλα τα όργα­να του ανθρώ­πι­νου σώμα­τος γερ­νά­νε, έτσι συμ­βαί­νει και με τα μάτια. Ήδη από την ηλι­κία των 40 ετών, η ελα­στι­κό­τη­τα των οπτι­κών φακών μας και κατά συνέ­πεια η προ­σαρ­μο­στι­κό­τη­τά τους χάνε­ται στα­δια­κά, καθι­στώ­ντας δύσκο­λη την ανά­γνω­ση: Μία τυπι­κή ένδει­ξη πρε­σβυω­πί­ας – όπως λέει και η λέξη, γηρα­σμέ­νο μάτι.

Σταγόνες αντί για γυαλιά

Τη λύση έδι­ναν μέχρι τώρα μόνο τα γυα­λιά πρε­σβυω­πί­ας. Κι όμως, υπάρ­χει πλέ­ον μία ακό­μη εναλ­λα­κτι­κή: Οι στα­γό­νες „Vuilty” θα μπο­ρού­σαν να αντι­κα­τα­στή­σουν τα γυα­λιά – του­λά­χι­στον μέχρι στιγ­μής με άδεια κυκλο­φο­ρί­ας από την FDA (Food and Drug Administration) στις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες. Το νέο αυτό παρα­σκεύ­α­σμα είναι σε θέση να διευ­κο­λύ­νει, έστω και για μερι­κές ώρες, τη ζωή όλων εκεί­νων που θέλουν να δια­βά­ζουν δίχως γυα­λιά πρεσβυωπίας.

Μία στα­γό­να στο κάθε μάτι την ημέ­ρα – η δρά­ση ξεκι­νά μετά από περί­που 15 λεπτά, ενώ διαρ­κεί περί­που έξι με δέκα ώρες. Μέσω δηλα­δή μίας συστη­μα­τι­κής χρή­σης, μπο­ρεί κανείς να εργα­στεί σε Η/Υ ή να δια­βά­σει για το μεγα­λύ­τε­ρο μέρος της ημέ­ρας, δίχως γυα­λιά. Σύμ­φω­να με τις μελέ­τες, οι στα­γό­νες ενδεί­κνυ­νται ιδιαί­τε­ρα για ανθρώ­πους ηλι­κί­ας 40–55 ετών. Σε μεγα­λύ­τε­ρες ηλι­κί­ες συνή­θως η χρή­ση γυα­λιών είναι μονόδρομος.

Το βασι­κό συστα­τι­κό του παρα­σκευά­σμα­τος είναι η πιλο­καρ­πί­νη. Πρό­κει­ται για ένα όχι και τόσο νέο συστα­τι­κό, αφού χρη­σι­μο­ποιεί­ται σε θερα­πεί­ες για τα μάτια από το 1875, όπως η αγω­γή για τη θερα­πεία του γλαυκώματος.

Μία εύκολη λύση, όχι όμως δίχως παρενέργειες

Το κόστος των στα­γό­νων για ένα μήνα υπο­λο­γί­ζε­ται σε περί­που 70 ευρώ. Διο­πτρο­φό­ροι σε πλού­σιες χώρες φαί­νε­ται να τρί­βουν τα χέρια τους. Πρό­κει­ται ωστό­σο για ένα παρα­σκεύ­α­σμα που δεν θα λύσει το πρό­βλη­μα για τους πρε­σβύ­ω­πες στις φτω­χό­τε­ρες χώρες. Άλλω­στε ο εκνευ­ρι­σμός που προ­κα­λούν τα γυα­λιά, θα μπο­ρού­σε να χαρα­κτη­ρι­στεί ως «πρό­βλη­μα του πρώ­του κόσμου». Το υψη­λό κόστος όμως δεν είναι το μονα­δι­κό μειο­νέ­κτη­μα των στα­γό­νων. Οι παρε­νέρ­γειές τους δεν είναι άγνω­στες, αν μελε­τή­σει κανείς το ιστο­ρι­κό των συστα­τι­κών: Ερε­θι­σμέ­να, κόκ­κι­να μάτια, πονο­κέ­φα­λοι και δυσκο­λί­ες στην ταχύ­τη­τα της εστί­α­σης ήταν μερι­κές από αυτές.

Μήπως λοι­πόν καλύ­τε­ρα να απο­φύ­γου­με τους πει­ρα­μα­τι­σμούς με τα μάτια μας και να παρα­μεί­νου­με στα γνώ­ρι­μα μονο­πά­τια; Άλλω­στε η παρά­δο­ση των γυα­λιών, όσο κου­ρα­στι­κή κι αν είναι, υπάρ­χει εδώ και αιώ­νες — συγκε­κρι­μέ­να από τον 13ο αιώνα.

Πηγή: Deutsche Welle

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο