Συζητήσεις δούλων

Φαντα­στεί­τε να ακού­γα­τε μια συζή­τη­ση μετα­ξύ δού­λων στην αρχαιό­τη­τα ή πιο πρό­σφα­τα. Φαντα­στεί­τε σε αυτή τη συζή­τη­ση να μιλού­σαν για τους ιδιο­κτή­τες τους, αυτούς που απο­φά­σι­ζαν για τις τύχες του. Φαντα­στεί­τε λοι­πόν οι δού­λοι να σύγκρι­ναν ποιος ήταν ο καλύ­τε­ρος αφέ­ντης. Θα βρί­σκα­με κωμι­κή ή τρα­γι­κή μια τέτοια συζήτηση.

Ωστό­σο είναι τόσο φανε­ρό πως αυτά τα θεω­ρού­με φυσιο­λο­γι­κά σήμε­ρα όταν συγκρί­νου­με αφε­ντι­κά και τυράν­νους. Έτσι τώρα θα πρέ­πει εμείς να κάτσου­με να απο­φα­σί­σου­με εάν θεω­ρού­με κακό το γεγο­νός πως οι ΗΠΑ έδρα­σαν εκτός του Διε­θνούς Δικαί­ου σκο­τώ­νο­ντας τον Σου­λεϊ­μα­νί στο Ιράκ. Άλλοι  να πού­νε πως και αυτός ήταν δολο­φό­νος για­τί ανα­λάμ­βα­νε στρα­τιω­τι­κή δρά­ση κτλ. Άλλοι θα πού­νε πως δεν έχει σημα­σία για­τί εδώ μιλά­νε τα συμ­φέ­ρο­ντα και έτσι κάνουν όλοι και οφεί­λου­με να συμπλεύ­σου­με με τον νικη­τή. Έτσι, όλοι αυτοί που είναι έτοι­μοι να αιματοκυλίσουν
χιλιά­δες ανθρώ­πους και πάλι, είναι το λογι­κό και το απο­δε­κτό. Είναι το ρεα­λι­στι­κό και το λογι­κό. Οτι­δή­πο­τε καλύ­τε­ρο από την τρέ­λα αυτή είναι ουτο­πι­κό! Αυτά συζη­τά­νε σήμε­ρα οι σκλάβοι.

Πηγή: Χαραυ­γή  / Παλμ