Γράφει ο Νίκος Μόττας //
«Οι ΗΠΑ ενισχύουν το στρατηγικό τους αποτύπωμα στην Ελλάδα σε περιοχές κρίσιμης σημασίας, σε μια ακτίνα από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη. Αναπτύσσουν, επίσης, τις αμυντικές επενδύσεις τους σε υφιστάμενες εγκαταστάσεις. Ενώ δεσμεύονται για την από κοινού αντιμετώπιση απειλών ή προκλήσεων εναντίον της πατρίδας μας».
Ποιος έκανε την παραπάνω δήλωση; Απάντηση: Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης εκφράζοντας την «ικανοποίησή» του για την υπογραφή της νέας «Συμφωνίας Αμυντικής Συνεργασίας» μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ (MDCA).
«H Ελλάδα ως χώρα μεσαίου μεγέθους αλλά ευρισκόμενη σε μια εξαιρετικά ασταθή περιοχή, θεωρεί ότι η αμερικανική παρουσία παραμένει ακόμη απαραίτητη στη νοτιοανατολική Μεσόγειο […] Αυτό συνεπάγεται ενισχυμένη αμερικανική παρουσία στην ηπειρωτική Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Θράκη, στη βορειοανατολική Ελλάδα, περιοχή που είναι ιδιαίτερα σημαντική τόσο για εμάς τους Έλληνες, όσο και για το ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Ποιος προέβη στην παραπάνω δήλωση; Απάντηση: Ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας σε συνέντευξη του στο Associated Press αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας στην Ουάσινγκτον.
Είναι αλήθεια ότι δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο από τον πρωθυπουργό και τον υπουργό εξωτερικών. Ο «αμερικανοτσολιαδισμός» άλλωστε αποτελεί διαχρονικό χαρακτηριστικό στοιχείο των αστικών ελληνικών κυβερνήσεων από την εποχή του Κανελλόπουλου και του Βαν Φλιτ. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ συναγωνίζονται επάξια για το «παράσημο» του πιο πιστού πολιτικού εκφραστή της αμερικανοδουλείας και της μετατροπής της χώρας σε απέραντο «πεδίο βολής φτηνό», από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη, για τις ανάγκες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης, τόσο της σημερινής όσο και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ που εγκαινίασε τον «Στρατηγικό διάλογο» με τις ΗΠΑ, να παρουσιάσει την Ελληνοαμερικανική Συμφωνία ως μια θετική εξέλιξη για τα συμφέροντα της χώρας μας αποτελεί ευθεία εξαπάτηση του λαού. Διότι αποκρύβει συνειδητά τους τεράστιους κινδύνους που κρύβει η εν λόγω συμφωνία.
Αποκρύβει ότι η παρουσία αμερικανικών βάσεων στην χώρα όχι μόνο δεν αποτελεί «ασπίδα προστασίας», όπως ξεδιάντροπα ισχυρίζεται η κυβέρνηση, αλλά αντίθετα καθιστά την Ελλάδα πιθανό στόχο σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης στην περιοχή. Αποκρύβει ότι ο πραγματικός χαρακτήρας της «αμυντικής συμφωνίας» ούτε «αμυντικός» είναι, ούτε αφορά την υπεράσπιση της άμυνας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Αντίθετα, αποτελεί άλλον έναν κρίκο στην βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στα επιθετικά σχέδια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στην περιοχή, μετατρέποντας την ελληνική επικράτεια σε ορμητήριο νέων πολεμικών επιχειρήσεων.
Ποιον επιχειρούν να εξαπατήσουν άραγε; Θυμίζουμε συνοπτικά:
— Τον ρόλο της αμερικανικής βάσης της Σούδας στον πόλεμο του Κόλπου το 1991 τότε που ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους ο πρεσβεύτερος έδινε τα εύσημα στην τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη (του πρεσβύτερου). Έλεγε ο Μπους: «Από τις 2/8/90 η Σούδα συντήρησε 97 πλοία, φόρτωσε και ξεφόρτωσε 13.000 τόνους (πολεμικού υλικού), εξυπηρέτησε 31.000 πτήσεις και τροφοδότησε αεροσκάφη με 4.500 λίβρες υγρών καυσίμων, λειτούργησε 24 ώρες το 24ωρο με εξουθενωτικούς ρυθμούς, 300%-400% πιο γρήγορα από τους κανονικούς. Κάθε μέρα η βάση καλούνταν να διατηρεί τον ανεφοδιασμό των γραμμών μας και κάθε μέρα έπραττε το καθήκον της κατά τρόπον άψογο». Ο πόλεμος του ’91 στο Ιράκ είχε αποτέλεσμα σχεδόν 200.000 αμάχους.
— Τον ρόλο πολεμικού «ορμητηρίου» που η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ επιφύλασσε για την Βόρειο Ελλάδα κατά τους αμερικανονατοικούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία την άνοιξη του 1999. Σύμφωνα με στοιχεία του ΓΕΕΘΑ, η τότε κυβέρνηση Σημίτη έδωσε άδεια σε 60.000 νατοικούς στρατιώτες, περισσότερα από 40.000 οχήματα, 420 νατοικά πλοία, 1000 αεροσκάφη και περισσότερους από 500 σιδηροδρομικούς συρμούς να περάσουν μέσα από την ελληνική επικράτεια.
— Τον ρόλο – και πάλι — της Σούδας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ενάντια στο Αφγανιστάν το 2001 («πόλεμος κατά της τρομοκρατίας») και το Ιράκ το 2003 («Σοκ και Δέος»). «Η αεροναυτική βάση της Σούδας ήταν το Νο 2 στήριγμά μας στις επιχειρήσεις στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν μετά το 2001» έχουν παραδεχθεί αμερικανοί παράγοντες σε σχετική απόρρητη ενημέρωση προς τους συμμάχους. Κατά το κρίσιμο διάστημα της αμερικανικής επίθεσης στο Ιράκ (Μάρτης-Απρίλης 2003), υπολογίζεται πως 5.270 αεροσκάφη, των ΗΠΑ αλλά και συμμαχικά, προσγειώθηκαν ή πέρασαν από τη Σούδα.
— Την χρήση των βάσεων σε Σούδα και Άκτιο στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στη Λιβύη το 2011 αλλά και τον ρόλο της ναυτικής βάσης της Σούδας ως «ορμητήριο» για μια σειρά αμερικανικές πολεμικές επιχειρήσεις στην Συρία από το 2014 και έπειτα.
— Τον ρόλο των ΗΠΑ στο «γκριζάρισμα» του Αιγαίου, στο προσεκτικό πλην όμως ξεκάθαρο «αβαντάρισμα» της τουρκικής προκλητικότητας και την προώθηση της «συνεκμετάλλευσης» και «συνδιαχείρισης» στα — σύμφωνα με παλαιότερη ανακοίνωση του αμερικανικού ΥΠΕΞ — «αμφισβητούμενα νερά στην Ανατολική Μεσόγειο».
Επιπλέον, θυμίζουμε:
Μπορεί η Ελλάδα να υστερεί σε έργα αντιπλυμμηρικής και αντισεισμικής θωράκισης, μπορεί η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη να βουλιάζουν μετά απο μια δυνατή νεροποντή, μπορεί με ευθύνη των κυβερνήσεων να συνεχίζεται η υποχρηματοδότηση των δημοσίων δομών Υγείας και Παιδείας, αλλά παραμένει σταθερό το εξής:
— Οι ετήσιες δαπάνες της χώρας για το ΝΑΤΟ, που κατατάσουν την Ελλάδα «πρωταθλήτρια» ανάμεσα στις χώρες-μέλη της συμμαχίας για το 2021 με περίπου 6,6 δις, δηλαδή 3,82% του ΑΕΠ. Την τελευταία επταετία, από το 2014, η χώρα μας έρχονταν σταθερά δεύτερη (πίσω απο τις ΗΠΑ) σε στρατιωτικές δαπάνες.
— Για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, μόνο την περίοδο 2010–2017 η Ελλάδα δαπάνησε περίπου 36 δισ. ευρώ, την ώρα που ο λαός τσακιζόταν από τα απανωτά αντιλαϊκά μέτρα και κρατικές δαπάνες για την Υγεία και την Παιδεία πετσοκόβονταν στον βωμό της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.
Όλα αυτά, βέβαια, πληρώθηκαν από τις τσέπες του ελληνικού λαού, υπό το πρόσχημα της… «αμυντικής θωράκισης» της χώρας. Το ίδιο ακριβώς πρόσχημα δηλαδή που χρησιμοποιείται και σήμερα από την κυβέρνηση για να δικαιολογηθεί η κατάπτυστη και επικίνδυνη Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις βάσεις.
Η ιστορία «μιλάει» από μόνη της: Επτά και πλέον δεκαετίες από την εποχή του Βαν Φλιτ, η αφόρητη μπόχα του «αμερικανοτσολιαδισμού» και του επαίσχυντου «ιδού ο στρατός σας» συνεχίζει να πλανάται στην πολιτική ζωή της χώρας. Γι’ αυτό και τα συνθήματα «Έξω οι βάσεις του θανάτου» και «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» δεν θα πάψουν να είναι επίκαιρα. Μέχρι ο λαός, με την οργανωμένη πάλη του, να διώξει μια και καλή απ’ αυτήν την πατρίδα τους ιμπεριαλιστές και τους σύγχρονους «Κανελλόπουλους».