Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Συναυλία για τους 200 της Καισαριανής: «Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ένα ανώτερο ιδανικό δεν πεθαίνει ποτέ…»

Με μια μεγά­λη συναυ­λία στο γήπε­δο του Νήαρ Ηστ, στην Και­σα­ρια­νή, το ΚΚΕ «άνοι­ξε» τις εκδη­λώ­σεις τιμής και γιορ­τα­σμού των 80 χρό­νων από την εκτέ­λε­ση των 200 κομ­μου­νι­στών την 1η Μάη 1944 στο Σκο­πευ­τή­ριο της Και­σα­ρια­νής, τότε που νίκη­σαν τον εαυ­τό τους κερ­δί­ζο­ντας το μεγά­λο παι­χνί­δι για τον άνθρωπο.

Αμέ­σως μετά την ομι­λία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρη Κοτσού­μπα, ανέ­βη­καν στην σκη­νή η Μαρία Φαρα­ντού­ρη και η Φωτει­νή Βελεσιώτη.

Ανε­βαί­νο­ντας στη σκη­νή η μονα­δι­κή μας ερμη­νεύ­τρια Μ. Φαρα­ντού­ρη ανά­φε­ρε ότι σήμε­ρα θα ακου­στούν τρα­γού­δια που μας προ­τρέ­πουν να θυμό­μα­στε και όχι να ξεχνά­με, όπως έλε­γε και ο Μίκης. Όπως δήλω­σε, τη σημε­ρι­νή συναυ­λία την αφιε­ρώ­νουν στην Εργα­τι­κή Πρω­το­μα­γιά, στη μαρ­τυ­ρι­κή θυσία των 200 της Και­σα­ρια­νής, αλλά και στο ΚΚΕ και ιδιαί­τε­ρα στον ΓΓ, Δ. Κου­τσού­μπα. που υπε­ρα­σπί­ζε­ται σθε­να­ρά τον πολι­τι­σμό μας, που είναι ένα όπλο για τον αγώ­να, την αξιο­πρέ­πεια, την ελευ­θε­ρία, τη δικαιοσύνη.

Με συγκί­νη­ση περιέ­γρα­ψε η Φ. Βελε­σιώ­του, αυτή την συνερ­γα­σία της με την Μ. Φαρα­ντού­ρη, ανα­κοι­νώ­νο­ντας τους μου­σι­κούς της συναυλίας.


Η συναυ­λία ξεκί­νη­σε με δυο τρα­γού­δια γραμ­μέ­να για μια άλλη Πρω­το­μα­γιά, αυτήν του Μάη του 1936 και του ηρω­ι­κού αγώ­να των καπνερ­γα­τών της Θεσ­σα­λο­νί­κης του ’36: Με τον Επι­τά­φιο του Γιάν­νη Ρίτσου και του Μίκη Θεο­δω­ρά­κη, ενώ το το τρα­γού­δι «Βασι­λε­ψες αστέ­ρι μου» η Φ. Βελε­σιώ­του το αφιέ­ρω­σε σε όλες τις μάνες που έχουν χάσει παι­διά, «σήμε­ρα είναι εδώ μια, είναι εδώ η Μάγδα Φύσσα…».

Οι στιγ­μές είναι συγκλο­νι­στι­κές. Ο κόσμος παρα­κο­λου­θεί τη συναυ­λία που συνε­χί­ζε­ται, με δέος και συγκί­νη­ση. Το γήπε­δο του Νήαρ Ηστ στην Και­σα­ρια­νή είναι κατάμεστο.

Ναπο­λέ­ων Σου­κα­τζί­δης Το μεγα­λείο ενός αγω­νι­στή της Αντί­στα­σης, του Θέμου Κορνάρου

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο