Δ. Κουτσούμπας: Αντλούμε δύναμη από τους «200» της Καισαριανής και συνεχίζουμε να βαδίζουμε τον δρόμο της ανατροπής μέχρι την τελική νίκη, τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό

Η μεγά­λη εκδή­λω­ση — συναυ­λία που διορ­γα­νώ­νει στην Και­σα­ρια­νή, στο Γήπε­δο της Νήαρ Ηστ, η Κομ­μα­τι­κή Οργά­νω­ση Αττι­κής του ΚΚΕ για τα «80 χρό­νια από την Πρω­το­μα­γιά του 1944 στην Και­σα­ρια­νή», ξεκί­νη­σε με την ομι­λία του Γενι­κού Γραμ­μα­τέα της ΚΕ του Κόμ­μα­τος Δημή­τρη Κουτσούμπα.

Ακο­λου­θεί η ομι­λία του Δ. Κουτσούμπα:

«Σ’ αυτά εδώ τα ιερά χώμα­τα της Και­σα­ρια­νής γρά­φτη­κε μία από τις πιο ηρω­ι­κές, τις πιο λαμπρές σελί­δες της ιστο­ρί­ας του κομ­μου­νι­στι­κού και εργα­τι­κού κινή­μα­τος, την Πρω­το­μα­γιά του 1944, αυτή της εκτέ­λε­σης των 200 κομ­μου­νι­στών. Στον γαζω­μέ­νο από τα πολυ­βό­λα τοί­χο του Σκο­πευ­τη­ρί­ου της Και­σα­ρια­νής, αυτού του Θυσια­στη­ρί­ου της Λευ­τε­ριάς, δεν θα πάψει ποτέ να ακού­γε­ται όπως τότε κατα­με­σής της συνοι­κί­ας το βρα­δι­νό «χωνί»: «προ­σο­χή, προ­σο­χή! Σας μιλά­ει το ΕΑΜ, προ­σο­χή, προ­σο­χή, σας μιλά­ει η ΕΠΟΝ, προ­σο­χή, προ­σο­χή σας μιλά­ει ο ΕΛΑΣ, προ­σο­χή, προ­σο­χή σας μιλά­ει το ΚΚΕ!»

Είναι η φωνή των νεκρών των περα­σμέ­νων ταξι­κών αγώ­νων, είναι η ηχώ των μεγά­λων ειδή­σε­ων που χτυ­πού­σαν με τη γρο­θιά τους το βρά­δυ τις πόρ­τες της συνοι­κί­ας που ξαγρυ­πνού­σε: Το τσά­κι­σμα του φασι­σμού στο Στά­λιν­γκραντ, η αρχή της μεγά­λης αντε­πί­θε­σης του Κόκ­κι­νου Στρα­τού, η αρχή μιας μεγά­λης πορεί­ας που τελεί­ω­σε με τη κόκ­κι­νη σημαία με το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο να καρ­φώ­νε­ται στην καρ­διά του φασι­στι­κού κτή­νους στο Βερολίνο.

Είναι η φωνή των ακρι­βών μας συντρό­φων, των 200 της Και­σα­ρια­νής, των χιλιά­δων αλύ­γι­στων της ταξι­κής πάλης που βρί­σκο­νται στις πτυ­χές της κόκ­κι­νης σημαί­ας του Κόμ­μα­τος και ανα­ζω­πυ­ρώ­νει τις φλό­γες του αύριο, της κόκ­κι­νης σημαί­ας που πάνω από έναν αιώ­να κυμα­τί­ζει σε τού­το δω τον τόπο, στους αγώ­νες για τη ζωή και το μέλλον.

Οι ακρι­βοί μας σύντρο­φοι ακό­μα μας μιλά­νε μέσα από τους στί­χους του Γιάν­νη Ρίτσου..

«(…) ναι, θα μ’ αναγνώριζες,

από το ύφος της γενιάς μου, απ’ το βλέμμα

που δε σκύ­βει ποτέ, που δεν καρφώνεται

στα πρό­σω­πα και στ’ αντι­κεί­με­να, μα βηματίζει

κατευ­θεί­αν μπρο­στά, μονα­χι­κό, πέντε μέτρα πιο πάνω απ’ τα κρά­νη του παρα­τε­ταγ­μέ­νου εκτε­λε­στι­κού αποσπάσματος.»

Ναι, ανα­γνω­ρί­ζου­με τους συντρό­φους μας, από τα βήμα­τά τους που περ­πά­τη­σαν το θάνα­το δίχως να σκοντάψουν…Τους ανα­γνω­ρί­ζου­με σήμε­ρα στους δρό­μους του αγώ­να που άνοι­ξε η περ­πα­τη­σιά τους εκεί­νη την Πρω­το­μα­γιά του ’44…Τους ανα­γνω­ρί­ζου­με δια­βά­ζο­ντας ξανά και ξανά τα τελευ­ταία σημειώ­μα­τά τους που γρά­φτη­καν με το αίμα τους πάνω σε κομ­μά­τια ύφασμα…

Αυτά τα φύλ­λα, του ημε­ρο­λο­γί­ου του αυρια­νού κόσμου, που μάζε­ψε ο λαός καθώς τα άφη­ναν να πέφτουν από τα καμιόνια…

Τους ανα­γνω­ρί­ζου­με μέσα στην περή­φα­νη αρνη­τι­κή απά­ντη­ση του Ναπο­λέ­ο­ντα Σου­κα­τζί­δη στον γερ­μα­νό φασίστα…

Τους ανα­γνω­ρί­ζου­με από το τελευ­ταίο τους τρα­γού­δι, τις υψω­μέ­νες γρο­θιές, το βλέμ­μα που δια­μόρ­φω­σε το ανθρώ­πι­νο τοπίο τού­της της ανυ­πό­τα­κτης συνοι­κί­ας, της προ­σφυ­γο­μά­νας και ανταρ­το­μά­νας Καισαριανής.

Στους 200 κομ­μου­νι­στές της Και­σα­ρια­νής ανα­γνω­ρί­ζου­με όμως και τα πρώ­τα χρό­νια από την ίδρυ­ση του ΚΚΕ, τα πρώ­τα βήμα­τα της εργα­τι­κής τάξης, προ­κει­μέ­νου να απο­κτή­σει συνεί­δη­ση για τον εαυ­τό της. Για­τί κάθε ένας εκτε­λε­σμέ­νος κομ­μου­νι­στής σημα­το­δο­τεί μια βασα­νι­στι­κή πορεία οργά­νω­σης, καθώς το όνο­μά του συν­δέ­ε­ται με κορυ­φαί­ες στιγ­μές εργα­τι­κών αγώ­νων και εξεγέρσεων.

Αυτό που έβλε­παν στα πρό­σω­πα τους οι ναζί που εξα­πέ­λυ­σαν πόλε­μο ενά­ντια τους μέχρι το τέλος, το είχε δει νωρί­τε­ρα η αστι­κή τάξη που με λύσ­σα τους κατα­δί­ω­κε και δεν ήταν άλλο από τον κίν­δυ­νο για τη δική της εξου­σία. Για­τί πριν την Και­σα­ρια­νή, υπήρ­ξε η Ακρο­ναυ­πλία που είχε στή­σει η αστι­κή τάξη για να χτυ­πή­σει αυτήν ακρι­βώς την πρω­το­πο­ρία του εργα­τι­κού κινή­μα­τος. Το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Ελλάδας.

Γι’ αυτό, και στα 200 ονό­μα­τα των εκτε­λε­σμέ­νων της Και­σα­ρια­νής, ανα­γνω­ρί­ζου­με τους αγώ­νες που οργα­νώ­θη­καν από το ΚΚΕ και τα δια­λε­χτά στε­λέ­χη του. Τις μεγά­λες εργα­τι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις στο Βόλο τον Ιού­νη του 1936, την πανερ­γα­τι­κή απερ­γία στο Ηρά­κλειο της Κρή­της τον Αύγου­στο 1935 που χτυ­πή­θη­καν από το στρα­τό, τους αγώ­νες για τη στα­φί­δα στη Μεσ­ση­νία του ‘36, την κήρυ­ξη του στρα­τιω­τι­κού νόμου…

Ζού­με ξανά τον Μάη του ‘36 στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Την επέ­κτα­ση της απερ­γί­ας των καπνερ­γα­τών σ’ όλες τις πόλεις της Βόρειας Ελλά­δας. Ψυχή και καθο­δή­γη­ση αυτών των αγώ­νων, το ΚΚΕ!

Κανέ­να άλλο κόμ­μα δεν δια­παι­δα­γώ­γη­σε και δεν ανέ­δει­ξε ήρω­ες και ηρω­ί­δες, όπως οι 200 κομ­μου­νι­στές που τιμά­με σήμε­ρα, χιλιά­δες ανώ­νυ­μους και επώ­νυ­μους. Έναν ηρω­ι­σμό που μόνο η πάλη για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της εργα­τι­κής τάξης μπο­ρεί να εμπνεύσει…Μόνο το Κόμ­μα της, το ΚΚΕ, μπο­ρεί να οργανώσει.

Τα σημε­ρι­νά μέλη και στε­λέ­χη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ αντλού­με δύνα­μη, εμπνε­ό­μα­στε από το παρά­δειγ­μα αυτών των χιλιά­δων ηρώ­ων που ανέ­δει­ξε ο λαός μας και συνε­χί­ζου­με να βαδί­ζου­με τον δρό­μο της ανα­τρο­πής μέχρι την τελι­κή νίκη, τον σοσια­λι­σμό – κομ­μου­νι­σμό. Και είμα­στε σίγου­ροι ότι η συνά­ντη­ση των επα­να­στα­τι­κών – ανα­τρε­πτι­κών ιδε­ών του ΚΚΕ με χιλιά­δες αγω­νι­στές και αγω­νί­στριες μπο­ρεί να θεριέ­ψει πάλι το λαϊ­κό κίνη­μα, να ανα­δεί­ξει νέες στιγ­μές σύγ­χρο­νου ηρωισμού.

Εκεί στο δρό­μο της ανα­τρο­πής, φίλες και φίλοι, μπο­ρού­με να πεί­θου­με όλο και περισ­σό­τε­ρους, ότι καμιά αστι­κή κυβέρ­νη­ση δεν μπο­ρεί να αντι­με­τω­πί­σει τα κρί­σι­μα προ­βλή­μα­τα του λαού, για­τί ποτέ και που­θε­νά δεν συντε­ριά­στη­καν κέρ­δη για τους καπι­τα­λι­στές και δικαιώ­μα­τα για τους εργά­τες και τους ανθρώ­πους του μόχθου. Γι αυτό ακρι­βώς το λόγο όλες οι κυβερ­νή­σεις, είτε νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρες είτε σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές, εξα­πο­λύ­ουν επί­θε­ση στους λαούς των χωρών τους. Μιλούν από μόνες τους οι χιλιά­δες λαού στις κινη­το­ποι­ή­σεις που ταρα­κού­νη­σαν όλη την Ευρώπη…

Και η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ που εξα­πο­λύ­ει μια ολο­μέ­τω­πη επί­θε­ση στο λαό, βαδί­ζει από κοντά κι έχει ως συνο­δοι­πό­ρους τις δυνά­μεις της ξεπε­σμέ­νης σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας στη χώρα μας τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Αρι­στε­ρά, που με τη βολι­κή τους στά­ση και ανώ­δυ­νη κρι­τι­κή, σε όλες τις κρί­σι­μες φάσεις, όπως τώρα, που απο­κα­λύ­πτε­ται η συγκά­λυ­ψη του εγκλή­μα­τος των Τεμπών, βγά­ζουν την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ από τη δύσκο­λη θέση.

Ναι, μπο­ρού­με να προ­βλη­μα­τί­ζου­με όλο και περισ­σό­τε­ρους, ότι ο λαός μας δεν έχει να κερ­δί­σει τίπο­τα από τη συμ­με­το­χή της χώρας στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Το αντί­θε­το, έχει χάσει πολ­λά και μπο­ρεί να χάσει ακό­μα περισσότερα.

Φίλες και φίλοι,

Σπά­με την ομερ­τά που η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και τα άλλα κόμ­μα­τα, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, θέλουν να επι­βάλ­λουν γύρω από την ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη εμπλο­κή της χώρας στους επι­κίν­δυ­νους σχε­δια­σμούς του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Μάλι­στα, η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και του Μητσο­τά­κη, που έχει ανα­λά­βει ρόλο πρω­το­πα­λί­κα­ρου του ΝΑΤΟ, για να υπη­ρε­τή­σει αυτούς τους σχε­δια­σμούς, στέλ­νει στην Ουκρα­νία πυρο­μα­χι­κά με τον απα­γο­ρευ­μέ­νο λευ­κό φώσφο­ρο, δηλα­δή γίνε­ται συνερ­γός σε εγκλή­μα­τα πολέ­μου. Τέτοια είναι η εγκλη­μα­τι­κή κατη­φό­ρα που έχει πάρει η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ.

Την ίδια κατη­φό­ρα έχουν πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και οι υπό­λοι­ποι που δεν βρή­καν μια κου­βέ­ντα να πουν για αυτή την νέα επι­κίν­δυ­νη εξέ­λι­ξη, που βάζει το λαό μας σε ακό­μα πιο μεγά­λες περι­πέ­τειες. Τι να περι­μέ­νει κανείς από τον Κασελ­λά­κη να πει, που ζήλε­ψε μάλ­λον τη “δόξα” του Μητσο­τά­κη και δήλω­σε πως “το ΝΑΤΟ είναι ιερή αμυ­ντι­κή συμ­μα­χία”! Αυτά δεν τόλ­μη­σαν να τα πουν ούτε οι βου­λευ­τές της ΕΡΕ της δεκα­ε­τί­ας του ‘50. Να θυμί­σου­με όμως στους κυρί­ους και τις κυρί­ες του ΣΥΡΙΖΑ, ότι όλες αυτές οι «Ιερές συμ­μα­χί­ες» στην ιστο­ρία, στρά­φη­καν ενά­ντια στους λαούς τους και την όποια πρό­ο­δο της ανθρω­πό­τη­τας. Να ενη­με­ρώ­σου­με τον κ. Κασελ­λά­κη, αυτόν τον αμε­ρι­κα­νο­θρεμ­μέ­νο υμνη­τή του Μπάϊ­ντεν, ότι μια άλλη Ιερή Συμ­μα­χία είχε ταχθεί ενά­ντια στην απε­λευ­θε­ρω­τι­κή Επα­νά­στα­ση του ελλη­νι­κού λαού το 1821, που ξεση­κώ­θη­κε ενά­ντια στον οθω­μα­νι­κό ζυγό. Για­τί τέτοιες είναι αυτού του είδους οι «Ιερές Συμ­μα­χί­ες», όπως το ΝΑΤΟ, τις οποί­ες υπο­στη­ρί­ζει ανα­φαν­δόν η ηγε­σία ΣΥΡΙΖΑ! Ας βγά­λουν τα συμπε­ρά­σμα­τά τους, όσοι ψηφο­φό­ροι τους ταλα­ντεύ­ο­νται ακόμα!

Σπά­με την «ομερ­τά» που όλοι τους προ­σπα­θούν να επι­βάλ­λουν, λες και το πιο φυσιο­λο­γι­κό πράγ­μα είναι να στέλ­νεις φρε­γά­τα του Πολε­μι­κού Ναυ­τι­κού 3.500 χιλιό­με­τρα μακριά από τα σύνο­ρα σου, μέσα στο στό­μα του λύκου, για να περι­φρου­ρή­σει τα συμ­φέ­ρο­ντα των λίγων εφο­πλι­στών και άλλων καπι­τα-ληστών. Σπά­με την ομερ­τά και σημαί­νου­με συνα­γερ­μό. Καλού­με το λαό και τη νεο­λαία της χώρας μας σε επα­γρύ­πνη­ση, ετοι­μό­τη­τα και ξεσηκωμό!

Μπαί­νου­με μπρο­στά για να οργα­νω­θεί η δρά­ση του λαού ενά­ντια στην εμπλο­κή στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς. Για­τί οι εξε­λί­ξεις είναι ραγδαί­ες, είναι επι­κίν­δυ­νες και κανείς δεν δικαιού­ται να σιω­πά ή να μένει θεα­τής όταν η φωτιά του πολέ­μου φου­ντώ­νει γύρω μας.

Ναι, μπο­ρού­με σήμε­ρα να απο­κα­λύ­πτου­με στο λαό μας, αυτό που χρό­νια τώρα με παρα­μύ­θια όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα προ­σπα­θούν να κρύ­ψουν: πως η ΕΕ είναι ανί­ε­ρη συμ­μα­χία καπι­τα­λι­στι­κών κρα­τών, πραγ­μα­τι­κή φυλα­κή των λαών. Κι εμείς μπο­ρού­με να κοι­τά­με τους εργά­τες, το λαό στα μάτια. Για­τί εμείς δεν είπα­με ψέμα­τα, δεν καλ­λιερ­γή­σα­με ούτε καλ­λιερ­γού­με αυτα­πά­τες για αλλα­γή της προς το καλύ­τε­ρο, όπως τα σαΐ­νια της σοσιαλδημοκρατίας.

Αυτή η ΕΕ μπο­ρεί να αλλά­ξει μόνο προς το χει­ρό­τε­ρο. Γι’ αυτό πρέ­πει να την κατα­δι­κά­σου­με στις κάλ­πες και να βάλου­με εμπό­δια στην πολι­τι­κή της πηγαί­νο­ντας προς τις ευρω­ε­κλο­γές, θα ακού­σου­με πολ­λά. Όμως απέ­να­ντι στη δια­σφά­λι­ση της στα­θε­ρό­τη­τας της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής, που όλοι με τον τρό­πο τους υπη­ρε­τούν, βρί­σκε­ται η στα­θε­ρό­τη­τα της μαχη­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης, της αμφι­σβή­τη­σης, της σύγκρου­σης με την κυβέρ­νη­ση, την ΕΕ, το κεφάλαιο.

Απέ­να­ντι στις ψευ­δαι­σθή­σεις και τις αυτα­πά­τες για την καλή “ευρω­παϊ­κή κανο­νι­κό­τη­τα” και το “κρά­τος δικαί­ου”, βρί­σκε­ται η μαχη­τι­κή-λαϊ­κή κανο­νι­κό­τη­τα των αγώ­νων, της διεκ­δί­κη­σης, της πραγ­μα­τι­κής φιλο­λαϊ­κής προ­ο­πτι­κής, που σημαί­νει σύγκρου­ση με την ΕΕ και την δικτα­το­ρία των μονο­πω­λί­ων σε κάθε χώρα. Για­τί σε αυτές τις ευρω­ε­κλο­γές κρί­νε­ται το πόσο πιο ισχυ­ρό θα είναι το ΚΚΕ και πόσο πιο απο­δυ­να­μώ­με­νη θα είναι η κυβέρ­νη­ση και τα κόμ­μα­τα της ΕΕ!

Κρί­νε­ται η ενί­σχυ­ση του ρεύ­μα­τος αμφι­σβή­τη­σης της ΕΕ και της στρα­τη­γι­κής του κεφα­λαί­ου. Κρί­νε­ται το πόσο θα δυνα­μώ­σει ο αγώ­νας για την πραγ­μα­τι­κή και ρεα­λι­στι­κή διέ­ξο­δο από το φαύ­λο κύκλο της εκμε­τάλ­λευ­σης και της αδι­κί­ας, των πολέ­μων και της φτώχειας.

Πραγ­μα­τι­κή και ρεα­λι­στι­κή διέ­ξο­δος προς όφε­λος του λαού υπάρ­χει και βρί­σκε­ται στην πολι­τι­κή και το ανα­τρε­πτι­κό πρό­γραμ­μα του ΚΚΕ. Με τον λαό ιδιο­κτή­τη του πλού­του που παρά­γει, με τα κλει­διά της ανά­πτυ­ξης και της οικο­νο­μί­ας στα δικά του χέρια, σε μία κοι­νω­νία απαλ­λαγ­μέ­νη από τις δεσμεύ­σεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Για την πανευ­ρω­παϊ­κή αντε­πί­θε­ση των λαών!

Για να σπά­σου­με τα δεσμά της ΕΕ! Για την Ελλά­δα και την Ευρώ­πη του σοσια­λι­σμού! Για την Ευρώ­πη των εργα­τών, όλων των εργα­ζο­μέ­νων, των αγρο­τών, των λαών!

Η ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΕ θα είναι μήνυ­μα αντί­στα­σης που θα περά­σει κατά πολύ τα σύνο­ρα της χώρας. Η ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΕ είναι η από­δει­ξη ότι την επό­με­νη ημέ­ρα θα έχουν αντί­πα­λο: μέσα κι έξω από τα κοι­νο­βού­λια και κυρί­ως εκεί που κρί­νο­νται όλα. Στους δρό­μους του αγώνα!

Γι αυτό στους δύο μήνες που απο­μέ­νουν δυνα­μώ­νου­με την αγω­νι­στι­κή συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ, στις κάλ­πες και τους δρό­μους της διεκ­δί­κη­σης! Κι εδώ η Αττι­κή, όπως και όλη η Ελλά­δα, έχει δώσει πολ­λά παρα­δείγ­μα­τα για τα απο­τε­λέ­σμα­τα που μπο­ρεί να έχει για το λαό η συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ. Πάμε λοι­πόν να δυνα­μώ­σου­με το ΚΚΕ, να δυνα­μώ­σου­με ακό­μα περισ­σό­τε­ρο τη στα­θε­ρή, σίγου­ρη, τη μαχη­τι­κή αντιπολίτευση.

Φίλες και φίλοι,

Συντρό­φισ­σες και Σύντροφοι

Οι 200 κομ­μου­νι­στές στά­θη­καν μπρο­στά στο εκτε­λε­στι­κό από­σπα­σμα στον Τοί­χο της Και­σα­ρια­νής με ένα τρα­γού­δι στο στό­μα και η θυσία τους έγι­νε τρα­γού­δι, όχι ένα, αλλά πολλά…Έγινε ποί­η­μα, όχι ένα, αλλά πολλά…

Και η θυσία τους έγι­νε κάτι ακό­μα πιο σπου­δαίο. Χάρα­ξε σαν κοφτε­ρό γυα­λί τη χού­φτα της συλ­λο­γι­κής λαϊ­κής συνεί­δη­σης. Κανέ­νας τίμιος άνθρω­πος του λαού δεν ξέχα­σε ποτέ την Και­σα­ρια­νή. Πάντα στη συνεί­δη­σή του, μετά από εκεί­νο τον Μάη, ταυ­τί­ζει την Πρω­το­μα­γιά — μέρα που η εργα­τι­κή τάξη όλου του κόσμου φορά­ει το κόκ­κι­νο που­κά­μι­σο του Σικά­γου — με τους 200 της Καισαριανής.

Το αίμα που ανα­πή­δη­σε ζεστό από εκεί­νο το χάραγ­μα της Πρω­το­μα­γιάς του ’44, το αίμα της εργα­τι­κής τάξης, των λαϊ­κών αγώ­νων πριν και μετά, χαρά­ζει μια κόκ­κι­νη γραμ­μή σε όλες τις πλευ­ρές της ζωής της κοι­νω­νί­ας. Υπεν­θυ­μί­ζει την ασυμ­φι­λί­ω­τη ταξι­κή αντί­θε­ση, φωτί­ζει με το άλι­κο χρώ­μα του, τα πάντα και βέβαια και το λαϊ­κό τραγούδι.

Οι 200 της Και­σα­ρια­νής, η εργα­τι­κή τάξη, ακό­μα και όταν πέφτει στον αγώ­να, «φεύ­γει» με ένα αμά­ρα­ντο λου­λού­δι στο πέτο και μ’ ένα αδιό­ρα­το νικη­τή­ριο χαμό­γε­λο στα χεί­λη, όχι της υπε­ρο­ψί­ας, αλλά ούτε και της υπο­τα­γής στη μοί­ρα. Αυτό ακρι­βώς είναι που «πέρα­σε» και στο λαϊ­κό τρα­γού­δι και είναι αυτή η κόκ­κι­νη γραμ­μή που επι­μέ­νει να θυμί­ζει, πως για τους λαϊ­κούς ανθρώ­πους, το τρα­γού­δι είναι ιερο­τε­λε­στία, δεν είναι μια φτη­νή διασκέδαση…

Επι­μέ­νει να θυμί­ζει πως το τρα­γού­δι είναι μύη­ση στους πιο μύχιους πόθους του λαού μας…Είναι μύη­ση σε ό,τι πιο ακρι­βό έχει. Επι­μέ­νει να θυμί­ζει πως για τους λαϊ­κούς ανθρώ­πους, ο έρω­τας, το όνει­ρο, η ελπί­δα, η δου­λειά, οι καθη­με­ρι­νές μικρές νίκες, ο αγώ­νας αλλά ακό­μα και οι πίκρες και οι απο­γοη­τεύ­σεις ευωδιάζουν.

Αυτή είναι η κόκ­κι­νη γραμ­μή, το κόκ­κι­νο νήμα που δια­περ­νά τις ζωές μας και είναι η ίδια κόκ­κι­νη γραμ­μή που δια­περ­νά και το λαϊ­κό μας τραγούδι…

Από τις επι­κές δημιουρ­γί­ες, τα ταξί­δια στις ανοι­χτές θάλασ­σες, ως τα δωρι­κά ανά­γλυ­φα μιας τέχνης σεμνής και ταπει­νής, που μέσα από μυστι­κούς δρό­μους πάντα βρί­σκο­νται εκεί που ανθί­ζει η λαϊ­κή ψυχή.

Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Φίλες και φίλοι,

Οι δύο κυρί­ες του λαϊ­κού μας πολι­τι­σμού, η αξε­πέ­ρα­στη Μαρία Φαρα­ντού­ρη και για πρώ­τη φορά μαζί της η δωρι­κή Φωτει­νή Βελε­σιώ­του θα μας δεί­ξουν αυτά τα μυστι­κά περά­σμα­τα, αυτούς τους δρό­μους όπου συνα­ντιού­νται τα τρα­γού­δια μας, νυχτε­ρι­νοί δια­βά­τες στους δρό­μους της Και­σα­ρια­νής, που μεγα­λώ­νει τους ίσκιους τους το φεγγάρι…

Τις ευχα­ρι­στού­με θερ­μά όπως και όλους τους συντε­λε­στές της απο­ψι­νής συναυ­λί­ας! Καλή δύνα­μη και υγεία, αισιο­δο­ξία και αγω­νι­στι­κή ανά­τα­ση, σε όλους και όλες!

Ναπο­λέ­ων Σου­κα­τζί­δης Το μεγα­λείο ενός αγω­νι­στή της Αντί­στα­σης, του Θέμου Κορνάρου