Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τέμπη: Ανείπωτος πόνος στο μνημόσυνο που έκαναν οι οικογένειες των θυμάτων στον τόπο του εγκλήματος

Συγκι­νη­τι­κές στιγ­μές εκτυ­λί­χθη­καν στον τόπο του σιδη­ρο­δρο­μι­κού δυστυ­χή­μα­τος των Τεμπών, όπου τελέ­στη­κε μνη­μό­συ­νο από τους συγ­γε­νείς των θυμά­των του εγκλή­μα­τος το βρά­δυ της 28ης Φεβρουαρίου.

Συγ­γε­νείς και φίλοι των θυμά­των άφη­σαν λου­λού­δια στο σημείο της σύγκρου­σης των τρέ­νων, ζητώ­ντας δικαί­ω­ση. Η συγκί­νη­ση κορυ­φώ­θη­κε όταν ακού­στη­καν τα ονό­μα­τα των 57 νεκρών, πολ­λοί ήταν εκεί­νοι που δεν μπό­ρε­σαν να συγκρα­τή­σουν τα δάκρυά τους όταν φώνα­ξαν «αθά­να­τοι» χει­ρο­κρο­τώ­ντας. Όλοι είχαν στο στή­θος μια μαύ­ρη κορ­δέ­λα που έγρα­φε την ημε­ρο­μη­νία της τρα­γω­δί­ας: 28.02.2023.

Ο σπα­ραγ­μός τους για την απώ­λεια των ανθρώ­πων τους, μετα­τρέ­πε­ται σε οργι­σμέ­νο αίτη­μα για έγκαι­ρη από­δο­ση των ευθυ­νών, σε όλους τους υπευ­θύ­νους. «Αθά­να­τοι, δικαιο­σύ­νη στα παι­διά μας» φώνα­ξαν, μετα­ξύ άλλων, οι συγ­γε­νείς των θυμά­των μετά την ολο­κλή­ρω­ση της τελετής.

Βλα­ντί­μιρ Μαγια­κόφ­σκι: «Ωδή στην Επανάσταση»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο