Τέσσερις μνημονιακοί, δύο φασίστες και το ΚΚΕ

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

«Στις 7 του Ιού­λη έχε­τε να επι­λέ­ξε­τε, ανά­με­σα σε 4 μνη­μο­νια­κούς, 2 φασί­στες-ακρο­δε­ξιούς και το ΚΚΕ. Αυτή είναι η ουσία». Η φρά­ση αυτή του Δημή­τρη Κου­τσού­μπα, κατά την προ­χθε­σι­νή του ομι­λία στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, απο­τυ­πώ­νει με τον καλύ­τε­ρο δυνα­τό τρό­πο την πολι­τι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, πέντε μόλις μέρες πριν τις εκλογές.

Για άλλη μια φορά, το αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα επι­χει­ρεί να ανα­κα­τέ­ψει την τρά­που­λα, να θέσει κάλ­πι­κα διλήμ­μα­τα, να εκβιά­σει και να απο­προ­σα­να­το­λί­σει το λαό από την ουσία των επερ­χό­με­νων εκλο­γών. Και, ασφα­λώς, η ουσία δεν βρί­σκε­ται στο αν η ΝΔ θα κυβερ­νή­σει αυτο­δύ­να­μη, εάν το ΚΙΝΑΛ θα συνερ­γα­στεί με το νικη­τή της κάλ­πης ή πόση θα είναι η δια­φο­ρά της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η σημα­σία έγκει­ται στο πόσο ισχυ­ρή θα είναι η φωνή των εργα­ζό­με­νων, του λαού συνο­λι­κά, την επό­με­νη μέρα.

Στις 8 Ιού­λη, κυβέρ­νη­ση θα υπάρ­χει. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και ΜεΡΑ25, παρά τις όποιες επί μέρους υπαρ­κτές δια­φο­ρές τους, απο­τε­λούν κομ­μά­τια του ίδιου παζλ. Έχουν κοι­νή στρα­τη­γι­κή υπέρ του κεφα­λαί­ου και της Ε.Ε, κινού­νται στις ίδιες αντι­λαϊ­κές ράγες των μνημονίων.

Για όσους τυχόν έχουν ασθε­νή μνή­μη, να θυμί­σου­με ότι:

• Το ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ), από κοι­νού με το ΛΑΟΣ, ψήφι­σε το 1ο Μνη­μό­νιο το Μάη του 2010.
• Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, από κοι­νού με το ΛΑΟΣ, ψήφι­σαν το 2ο Μνη­μό­νιο το Φλε­βά­ρη του 2012.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, από κοι­νού με τους ΑΝΕΛ και το Ποτά­μι, ψήφι­σαν το 3ο Μνη­μό­νιο στις 13 Αυγού­στου 2015.

Να θυμί­σου­με επί­σης ότι ο — κατά δήλω­ση του- «αιρε­τι­κός μαρ­ξι­στής» Γιά­νης Βαρου­φά­κης, νυν επι­κε­φα­λής του ΜεΡΑ5:

• Συμ­φω­νού­σε με το 70% των μέτρων που περιε­λάμ­βα­νε το 2ο Μνημόνιο.
• Ως υπουρ­γός Οικο­νο­μι­κών δια­πραγ­μα­τεύ­τη­κε το 2ο Μνη­μό­νιο και προ­ε­τοί­μα­σε το 3ο Μνημόνιο.
• Ψήφι­σε — με επι­στο­λι­κή ψήφο — το 3ο Μνημόνιο.

Στους παρα­πά­νω 4 μνη­μο­νια­κούς (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΜεΡΑ25) έρχο­νται να προ­στε­θούν δύο μορ­φώ­μα­τα της ακρο­δε­ξιάς, του εθνι­κι­σμού και του ρατσι­σμού. Η ναζι­στι­κή-εγκλη­μα­τι­κή Χρυ­σή Αυγή και η «Ελλη­νι­κή Λύση» του Βελό­που­λου. Μορ­φώ­μα­τα που αμφό­τε­ρα υπη­ρε­τούν το μεγά­λο κεφά­λαιο, εχθρεύ­ο­νται το εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα, επεν­δύ­ουν στην πατρι­δο­κα­πη­λεία και τον εθνικισμό.

Μνη­μο­νια­κοί (πάνω) και φασί­στες (κάτω), έχουν κοι­νό στό­χο την χει­ρα­γώ­γη­ση του λαού και την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των συμ­φε­ρό­ντων του κεφαλαίου. 

Τίθε­νται, λοι­πόν, μετα­ξύ άλλων, τα εξής ερω­τή­μα­τα: Τι συμ­φέ­ρον έχει ο εργα­ζό­με­νος, ο άνερ­γος, ο αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νος, ο φοι­τη­τής, ο συντα­ξιού­χος, συνο­λι­κά ο λαός, να ψηφί­σει μνη­μο­νια­κούς και φασίστες;

Τι συμ­φέ­ρον έχει να ενι­σχύ­σει αυτούς που του λεη­λά­τη­σαν εισο­δή­μα­τα και συντά­ξεις, που του έβα­λαν στο λαι­μό μνη­μο­νια­κή θηλιά μέχρι το 2060, που τον κατα­δί­κα­σαν στην ανερ­γία και την υποαπασχόληση;

Για­τί να ψηφί­σει αυτούς που απλό­χε­ρα δίνουν 4,2 δις ευρώ για Νατοϊ­κές δαπά­νες, την ίδια ώρα που αφή­νουν στο έλε­ος της υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σης την δημό­σια Υγεία και Παιδεία;

Ποιος ο λόγος να ενι­σχύ­σει εκλο­γι­κά αυτούς που ενώ του παίρ­νουν 10 από την τσέ­πη, του επι­στρέ­φουν 1 δίκην φιλοδωρήματος;

Ποιος μπο­ρεί, χωρίς ίχνος ντρο­πής και αξιο­πρέ­πειας, να ψηφί­σει δολο­φό­νους και μαχαι­ρο­βγάλ­τες, μέλη εγκλη­μα­τι­κής ναζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας, νοσταλ­γούς του Χίτλερ και της Χού­ντας; Τι συμ­φέ­ρον έχει, άρα­γε, να ψηφί­σει ενα λαϊ­κί­στι­κο ακρο­δε­ξιό μόρ­φω­μα (Ελ. Λύση), από­γο­νο του ΛΑΟΣ και εκφρα­στή του πλέ­ον ξεφω­νη­μέ­νου πολι­τι­κού τσαρλατανισμού;

Απέ­να­ντι σε όλα τα παρα­πά­νω, ενά­ντια σε κάλ­πι­κα διλήμ­μα­τα και εκβια­σμούς, ο λαός έχει μια και μονα­δι­κή επι­λο­γή: Να προ­σέλ­θει στην κάλ­πη με το ψηφο­δέλ­τιο του ΚΚΕ. Να κάνει το βήμα και να ενι­σχύ­σει το ΚΚΕ, ακό­μη και αν δεν συμ­φω­νεί σε όλα μαζί του. Να ανα­λο­γι­στεί ότι την επό­με­νη μέρα των εκλο­γών, στις 8 Ιού­λη, όταν θα ετοι­μά­ζο­νται οι νέες «αξιο­λο­γή­σεις» της Ε.Ε. και η νέα κυβέρ­νη­ση θα παίρ­νει την σκυ­τά­λη της αντι­λαϊ­κής δια­χεί­ρι­σης, το ΚΚΕ θα βρί­σκε­ται στα­θε­ρά και ατα­λά­ντευ­τα, όπως πάντα, στο πλευ­ρό των εργα­τι­κών-λαϊ­κών συμφερόντων.

Γι’ αυτό είναι επι­τα­κτι­κή ανά­γκη η ενδυ­νά­μω­ση του ΚΚΕ, η ενί­σχυ­ση της εκλο­γι­κής του δύνα­μης. Για­τί η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη ψήφος που δεν πάει χαμέ­νη, που δε μεταλ­λάσ­σε­ται και δεν εξαρ­γυ­ρώ­νε­ται στο πολι­τι­κό παζά­ρι αλλά, αντί­θε­τα, κατα­τί­θε­ται την επό­με­νη κιό­λας μέρα στην οργά­νω­ση της εργα­τι­κής-λαϊ­κής αντί­στα­σης ενά­ντια σε μνη­μο­νια­κούς και φασί­στες, στον αγώ­να για ένα καλύ­τε­ρο μέλλον.

____________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.