Τίμος Περλέγκας, αξέχαστος

Ο Τίμος Περ­λέ­γκας, ένας από τους σημα­ντι­κούς ηθο­ποιούς μας,  «έφυ­γε» στις 19 Απρι­λί­ου 1993 σε ηλι­κία μόλις 53 χρόνων.

Γεν­νή­θη­κε στην Πάτρα στις 22 Οκτω­βρί­ου 1938. Ηταν το έβδο­μο και τελευ­ταίο παι­δί της οικο­γέ­νειας. Λόγω οικο­νο­μι­κής κατα­στρο­φής του εμπό­ρου πατέ­ρα του, στα μαθη­τι­κά του χρό­νια, τα καλο­καί­ρια δού­λευε σε κερα­μο­ποιείο, όπου του άρε­σε να ζωγρα­φί­ζει διά­φο­ρα κερα­μι­κά σκεύη. Σε νεα­ρή ηλι­κία ασχο­λή­θη­κε με τον αθλη­τι­σμό και έπαι­ξε ποδό­σφαι­ρο στον Πατρέα.  Η οικο­γέ­νεια εγκα­θί­στα­ται στην Αθή­να, το 1956, προς βιο­πο­ρι­σμό των παι­διών. Την ίδια χρο­νιά, πεθαί­νει ο πατέ­ρας τους. Ο Τίμος κιν­δυ­νεύ­ει από οξεία πνευ­μο­νία. Τον σώζει ένας κομ­μου­νι­στής για­τρός, ο οποί­ος τον μυεί στις αρι­στε­ρές ιδέ­ες, του δίνει λογο­τε­χνι­κά και άλλα βιβλία να δια­βά­ζει και συζη­τά μαζί του γι’ αυτά. Δεκα­ο­χτά­χρο­νος, μετά την ανάρ­ρω­σή του, και για τρία — τέσ­σε­ρα χρό­νια, δου­λεύ­ει σαν εργά­της σε βιο­μη­χα­νι­κά εργοστάσια.

Οι νεα­νι­κές του ανα­ζη­τή­σεις τον οδή­γη­σαν, το 1961, σε δρα­μα­τι­κή σχο­λή. Πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε στο Θέα­τρο Τέχνης Κάρο­λος Κουν, όπου παρέ­μει­νε ενά­μι­ση χρό­νο, στους “Πέρ­σες” και ύστε­ρα περιό­δευ­σε στην Ευρώ­πη με τις “Όρνι­θες” του Αριστοφάνη.

Πρώ­τος, μεγά­λος δάσκα­λός του ήταν ο Μάνος Κατρά­κης. Αλλος αγα­πη­μέ­νος δάσκα­λός του και φίλος του εφ’ όρου ζωής ήταν ο Τίτος Βαν­δής. Σπου­δα­στής ακό­μα, το 1962, παί­ζει στην «παρ­θε­νι­κή» παρά­στα­ση του Σπύ­ρου Ευαγ­γε­λά­του, με το έργο του Βερ­ναρ­δά­κη «Μαρία Δοξα­πα­τρή» και στην πολι­τι­κά αλλη­γο­ρι­κή ται­νία του Νίκου Κούν­δου­ρου «Το ποτά­μι», όπου, με πρω­τα­γω­νι­στή τον Τίτο Βαν­δή, υπο­δύ­ε­ται έναν διω­κό­με­νο νεα­ρό. Το φθι­νό­πω­ρο του 1965, προ­σλαμ­βά­νε­ται στο Κρα­τι­κό Θέα­τρο Βορεί­ου Ελλά­δος, όπου έπαι­ξε σημα­ντι­κούς ρόλους σε κλα­σι­κά έργα, μέχρι τα μέσα του 1967, οπό­τε λόγω χού­ντας απολύθηκε.

Υπήρ­ξε Μέλος του ΚΚΕ από το 1975. Μετά τη μετα­πο­λί­τευ­ση έγι­νε γραμ­μα­τέ­ας του Σωμα­τεί­ου Ελλή­νων Ηθο­ποιών (Σ.Ε.Η.). Υπήρ­ξε πρό­ε­δρος της Πανελ­λή­νιας Ομο­σπον­δί­ας Θεά­μα­τος Ακρο­ά­μα­τος (ΠΟΘΑ). Επί­σης ήταν καλ­λι­τε­χνι­κός διευ­θυ­ντής του πνευ­μα­τι­κού Κέντρου του Δήμου Αμαρουσίου.

Φιλμογραφία

1970 Εγώ ρεζί­λε­ψα τον Χίτλερ
1971 Υπο­βρύ­χιο Παπανικολής
1982 Θα σε κλέ­ψω, μ’ ακούς;
1983 Ο φονιάς
1985 Ένα σενά­ριο είναι η ζωή μας
1986 Παρά­ξε­νη συνάντηση
1987 Βίος και Πολιτεία
Και δυο αυγά Τουρκίας
1989 Δεξιό­τε­ρα της δεξιάς

Τηλεοπτικές σειρές:

Εν Αθή­ναις
Τμή­μα Ηθών
Οι δύο δρόμοι
Η εύθυ­μη χήρα
Πολί­της Μπάμπης
Άγνω­στος Πόλεμος
Το μινό­ρε της αυγής