Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Τον Οκτώβρη» του Κώστα Ευαγγελάτου

Πού είναι οι ολάν­θι­στοι κήποι
με τους υπέ­ρο­χους χυμούς;
Πού είναι τ’ από­με­ρα ακρογιάλια
με τις μυστι­κές αμμουδιές;
Πού είναι τα μαβιά γεράνια
με τις τρυ­φε­ρές αναμνήσεις;
Πού είναι οι αση­μέ­νιοι γλάροι
με τα χαρ­μό­συ­να μηνύματα;

Χάθη­καν στα κλαδιά
που σχί­ζουν με οργή
τα γκρί­ζα ουράνια
ή μήπως κρύφτηκαν
στα πέπλα των λογισμών;

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο