Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τουρκία: Στο φως σπάνιο μαρμάρινο αγαλματίδιο 8.500 ετών

Αρχαιο­λό­γοι ανα­κά­λυ­ψαν μαρ­μά­ρι­νο αγαλ­μα­τί­διο 8.500 ετών στη νεο­λι­θι­κή περιο­χή Çatalhöyük στην κεντρι­κή επαρ­χία Κόνια ‑βλ Anadolu.

Σύμ­φω­να με τον Ali Umut Türkcan, επι­κε­φα­λή των ανα­σκα­φών, αγαλ­μα­τί­διο βρέ­θη­κε κατά τη διάρ­κεια ανα­σκα­φών στο νότιο ανά­χω­μα Çatalhöyük, ένα από τα πρώ­τα μοντέ­λα αστι­κο­ποί­η­σης στην Ανα­το­λία. Απει­κο­νί­ζει μια ανθρώ­πι­νη φιγού­ρα ύψους πέντε εκα­το­στών σε πρι­σμα­τι­κή μορφή.

Ο Türkcan, ο οποί­ος είναι επί­σης καθη­γη­τής αρχαιο­λο­γί­ας στο Πανε­πι­στή­μιο Anadolu της Τουρ­κί­ας, ανέ­φε­ρε ότι «το μαρ­μά­ρι­νο αγαλ­μα­τί­διο είναι σπά­νιο κομ­μά­τι και ότι δεν υπάρ­χουν σημά­δια φύλου». Ωστό­σο, ανέ­φε­ρε, το εύρη­μα «θυμί­ζει ειδώ­λια που ανα­γνω­ρί­στη­καν ως αρσε­νι­κά που γέρ­νουν ελα­φρώς, τα οποία ομοιά­ζουν με αυτά που βρέ­θη­καν σε ανα­σκα­φές στο παρελθόν».

Εξή­γη­σε ότι το σχή­μα της κεφα­λής του μαρ­μά­ρι­νου ειδώ­λου είναι ελα­φρώς δια­φο­ρε­τι­κό από το κλα­σι­κό που βρί­σκε­ται στο Çatalhöyük. «Το κεφά­λι είναι επι­μη­κυ­μέ­νο και απει­κο­νί­ζε­ται σε τρι­γω­νι­κή μορ­φή ως προ­έ­κτα­ση του σώμα­τος. Στο λαι­μό του ειδώ­λου, είναι επί­σης ορα­τές πολύ λεπτές λεπτο­μέ­ρειες κεντή­μα­τος» πρόσθεσε.

Το Çatalhöyük, ένας αρχαί­ος χώρος 9.000 ετών στη σημε­ρι­νή κεντρι­κή Τουρ­κία, συμπε­ρι­λή­φθη­κε στον Κατά­λο­γο Παγκό­σμιας Κλη­ρο­νο­μιάς της UNESCO το 2012.
Ο χώρος μαρ­τυ­ρεί «την εξέ­λι­ξη της κοι­νω­νι­κής οργά­νω­σης και των πολι­τι­στι­κών πρα­κτι­κών ως ανθρώ­πων προ­σαρ­μο­σμέ­νων σε καθι­στι­κή ζωή» όπως ανα­φέ­ρει η UNESCO.

Το Çatalhöyük, ένας από τους παλαιό­τε­ρους γνω­στούς ανθρώ­πι­νους οικι­σμούς στον κόσμο, φιλο­ξε­νού­σε 8.000 ανθρώ­πους κατά τη νεο­λι­θι­κή περί­ο­δο. Είναι πλέ­ον ένας αρχαιο­λο­γι­κός χώρος όπου οι ειδι­κοί ερευ­νούν την κοι­νω­νι­κή δομή, τη δια­τρο­φή και τα ρού­χα των αρχαί­ων ανθρώπων.

Οι αρχι­κές ανα­σκα­φές στην περιο­χή έγι­ναν το 1960 από τον αεί­μνη­στο Βρε­τα­νό αρχαιο­λό­γο James Mellaart.

Σημα­ντι­κές ανα­κα­λύ­ψεις έχουν γίνει τα τελευ­ταία 25 χρό­νια κατά τη διάρ­κεια ανα­σκα­φών με επι­κε­φα­λής τον Ian Hodder, καθη­γη­τή ανθρω­πο­λο­γί­ας στο Πανε­πι­στή­μιο του Στάν­φορντ, όπως ανα­φέ­ρει δημο­σί­ευ­μα της ιστο­σε­λί­δας dailysabah.

Και οικισμός 14.000 ετών 

Οικι­σμός ο οποί­ος χρο­νο­λο­γεί­ται πριν από 14.000 χρό­νια ανα­κα­λύ­φθη­κε για πρώ­τη φορά στη δυτι­κή ακτή της Τουρ­κί­ας, σύμ­φω­να με ανα­κοί­νω­ση του Γερ­μα­νι­κού Αρχαιο­λο­γι­κού Ινστιτούτου.

Η ανα­κά­λυ­ψη του ίδιου του χώρου έγι­νε από ομά­δα Τούρ­κων και Γερ­μα­νών επι­στη­μό­νων το φθι­νό­πω­ρο του περα­σμέ­νου έτους, όπου μια αρχαιο­λο­γι­κή ανα­σκα­φι­κή έρευ­να έλα­βε χώρα σε σπη­λιά μετα­ξύ των πόλε­ων Ντι­κι­λί και Μπέργκαμα.

© Φωτο­γρα­φία: NATI SHOHAT | FLASH90 | αρχαί­ος οικι­σμός στην Τουρκία

Τα ευρή­μα­τα που βρέ­θη­καν είναι από την Επι­πα­λαιο­λι­θι­κή Περί­ο­δο (σ.σ. η περί­ο­δος ανά­πτυ­ξης της ανθρώ­πι­νης τεχνο­λο­γί­ας που προη­γεί­ται της νεο­λι­θι­κής περιό­δου της λίθι­νης εποχής).

Οι ερευ­νη­τές καθό­ρι­σαν την ηλι­κία χρη­σι­μο­ποιώ­ντας τη μέθο­δο ραδιο­αν­θρά­κων και εξε­τά­ζο­ντας προ­σε­κτι­κά άλλες ανα­κα­λύ­ψεις που βρέ­θη­καν όπως τα λίθι­να εργα­λεία και τα οστά.

Άλλα ευρή­μα­τα χρο­νο­λο­γού­νται από τη Βυζα­ντι­νή και Ισλα­μι­κή περί­ο­δο, καθώς και από την Επο­χή του Χαλ­κού, όπως ανα­φέ­ρει δημο­σί­ευ­μα της jpost.com.

Για την περαι­τέ­ρω έρευ­να του αρχαί­ου χώρου, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε ανα­σκα­φή διάρ­κειας έξι εβδο­μά­δων πριν από λίγους μήνες με την υπο­στή­ρι­ξη του τουρ­κι­κού Υπουρ­γεί­ου Πολι­τι­σμού και Του­ρι­σμού και υπό τη διεύ­θυν­ση του Μου­σεί­ου Bergama (σσ. υπάρ­χει σε Τουρ­κία και Γερμανία).

Το σπή­λαιο όπου ανα­κα­λύ­φθη­κε ο οικι­σμός χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε επί­σης ως τόπος δια­βί­ω­σης και παρα­γω­γής κυνηγών-τροφοσυλλεκτών.

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ Το σημα­ντι­κό­τε­ρο αρχαιο­λο­γι­κό εύρη­μα δεν θα βγει από τη γη, Βέρα Κλών­τζα-Γιά­κλο­βα – Μανώ­λης Κλώντζας

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο