Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τους ενοχλεί το ΚΚΕ

Σχο­λιά­ζει ο Νίκος Μότ­τας //

Ξεχύ­λι­σε, για πολ­λο­στή φορά, ο από­πα­τος που λέγε­ται «Μακε­λειό». Σε άλλη μια κρί­ση αντι­κομ­μου­νι­στι­κού παρο­ξυ­σμού, η χρυ­σαυ­γί­τι­κη σκου­πι­δο­φυλ­λά­δα που κάθε τρεις και λίγο δια­φη­μί­ζει τον κατα­δι­κα­σμέ­νο εγκλη­μα­τία ναζι­στή Κασι­διά­ρη, κυκλο­φό­ρη­σε τις προ­άλ­λες με ένα εμε­τι­κό, γκε­μπε­λι­κής έμπνευ­σης πρω­το­σέ­λι­δο – από αυτά που μας έχει συνη­θί­σει – βάζο­ντας στο στό­χα­στρο τον γενι­κό γραμ­μα­τέα του ΚΚΕ Δημή­τρη Κουτσούμπα.

Προ­φα­νώς δεν έχει καμία απο­λύ­τως αξία να ασχο­λη­θεί κανείς με το περιε­χό­με­νο του δημο­σιεύ­μα­τος του σκου­πι­δα­ριού. Από αλή­τες και φασι­στα­ριά, ιδε­ο­λο­γι­κούς απο­γό­νους των ταγ­μα­τα­σφα­λι­τών και της χου­ντι­κής σαπί­λας, που έχουν απω­λέ­σει κάθε δυνα­τό­τη­τα πολι­τι­κής επι­χει­ρη­μα­το­λο­γί­ας, δεν περι­μέ­νει κανείς κάτι καλύτερο.

Θα μεί­νου­με μόνο στο πόσο πολύ τους ενο­χλεί το ΚΚΕ. Πόσο τους πονά­ει, όλους αυτούς τους επί­δο­ξους γκε­μπε­λί­σκους, το γεγο­νός ότι, παρά τον διαρ­κή επι­κοι­νω­νια­κό πόλε­μο και την αστα­μά­τη­τη αντι­κομ­μου­νι­στι­κή προ­πα­γάν­δα, ο λόγος και η δρά­ση των κομ­μου­νι­στών έχει στα­θε­ρή επιρ­ροή στους κόλ­πους του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινήματος.

Τους ενο­χλεί ότι οι θέσεις του ΚΚΕ βρί­σκουν απή­χη­ση στους εργα­ζό­με­νους, ασχέ­τως κομ­μα­τι­κών προ­τι­μή­σε­ων η επι­μέ­ρους διαφωνιών.

Τους ενο­χλεί ότι οι κομ­μου­νι­στές βρί­σκο­νται στην πρώ­τη γραμ­μή των λαϊ­κών αγώ­νων, είτε πρό­κει­ται για την απερ­γία στη «Μαλα­μα­τί­να», είτε για την πάλη των φοι­τη­τών απέ­να­ντι στις άθλιες κυβερ­νη­τι­κές μεθο­δεύ­σεις, είτε οπου­δή­πο­τε αλλού χτυ­πά η καρ­διά της ταξι­κής πάλης.

Είναι σαφές ότι όσο πλη­σιά­ζου­με προς την ημε­ρο­μη­νία των εκλο­γών, τόσο θα πλη­θαί­νουν οι αντι­κομ­μου­νι­στές επι­θέ­σεις, άλλο­τε ραφι­να­ρι­σμέ­νες μέσα από την πένα των αστι­κών γρα­φί­δων και άλλο­τε χυδαί­ες και τιπο­τέ­νιες όπως αυτή των κάθε λογής «Μακε­λειών».

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο