Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το δίλημμα είναι ένα!

Είναι με τα συμ­φέ­ρο­ντα, οικο­νο­μι­κά — επι­χει­ρη­μα­τι­κά, τα στη­ρί­ζουν και δεν το κρύ­βουν! Προ­βάλ­λουν αυτήν την «αρρώ­στια» για τον λαό ως το… φάρ­μα­κο που θα τον για­τρέ­ψει δήθεν, προ­κει­μέ­νου οι λίγοι και εκλε­κτοί, που έχουν πολ­λά συμ­φέ­ρο­ντα, να κάθο­νται στον σβέρ­κο του και από τη θέση της δημο­τι­κής αρχής!

Θέλουν έναν δήμο μακρύ χέρι της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ, που θα συμ­φω­νεί σε ό,τι η τελευ­ταία απο­φα­σί­ζει, μεγα­λώ­νο­ντας τα χαρά­τσια, ξεπου­λώ­ντας τα πάντα στους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, δήθεν για την προ­κο­πή του λαού, που θα ματώ­νει ακό­μη περισ­σό­τε­ρο απ’ αυτήν την πολιτική!

Διεκ­δι­κούν «λύσεις» στο πλαί­σιο του εφι­κτού, που φτά­νει σε όσα ψίχου­λα πέσουν απ’ το τρα­πέ­ζι όσων στρογ­γυ­λο­κά­θο­νται στις πλά­τες του λαού, στή­νουν περιου­σί­ες με τον ιδρώ­τα και τον κόπο του!

Ερχο­νται από το πολύ μακρι­νό παρελ­θόν που μόνο δει­νά είχε να θυμί­ζει στα λαϊ­κά στρώ­μα­τα της πόλης, από τις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του 1990, αλλά και τα διά­φο­ρα «φρού­τα» στην πλά­τη του στη συνέ­χεια, εξα­πο­λύ­ο­ντας ανοι­χτό οχε­τό ανά τακτά χρο­νι­κά δια­στή­μα­τα, κατά του λαού, των αγώ­νων και των διεκ­δι­κή­σε­ών του.

Σήμε­ρα, όλοι μαζί, παλαιοί και νεό­τε­ροι, που μυρί­ζουν καμα­ρί­λα και προ­έρ­χο­νται από ένα βρώ­μι­κο παρελ­θόν, ορέ­γο­νται αλλα­γή στη δημο­τι­κή αρχή της Πάτρας, αγκα­λιά­ζο­νται και φωτο­γρα­φί­ζο­νται αντά­μα! Αυτοί που έκα­ναν ότι «τσα­κώ­νο­νται» και ότι έχουν δια­φο­ρές καλούν, μονο­μπλόκ, να υπο­στη­ρι­χθεί ο υπο­ψή­φιος δήμαρ­χος του κυβερ­νώ­ντος κόμ­μα­τος, εγγυώ­με­νοι, λένε κιό­λας με θρά­σος, ότι η πόλη δεν θα βαφτεί… μπλε! Μα ποιον κοροϊ­δεύ­ουν; Τι το και­νούρ­γιο εκπροσωπούν;

Αυτοί ήταν και είναι πάντα απέ­να­ντι στον λαό! Και έχουν ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρο θρά­σος, να ζητά­νε να αλλά­ξει η δημο­τι­κή αρχή, καλώ­ντας σε υπερ­ψή­φι­σή τους!

Μπρο­στά και σε αυτήν την κοροϊ­δία, το πραγ­μα­τι­κό δίλημ­μα είναι ένα: Με όλους αυτούς που θα χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν τη δύνα­μή τους απέ­να­ντι στον λαό και από θέση δημο­τι­κής αρχής (που με αυτό το όνει­ρο θα μεί­νουν) ή με τους υπε­ρα­σπι­στές των συμ­φε­ρό­ντων του;

Την Κυρια­κή, κάθε σκε­πτό­με­νος, λαϊ­κός άνθρω­πος έχει την ευκαι­ρία να τους απα­ντή­σει ξανά δυνα­μι­κά: Με τη σημε­ρι­νή δημο­τι­κή αρχή και τα συμ­φέ­ρο­ντά του! Εκφρά­ζο­ντάς το αυτό και στην κάλ­πη, ανε­ξαρ­τή­τως πολι­τι­κής τοπο­θέ­τη­σής του!

Η ελπί­δα είναι εδώ με δήμαρ­χο ξανά τον Κώστα Πελετίδη!

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο