Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα» (Και στην περίπτωση της ΠΓΔΜ…)

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Μπο­ρεί για πολ­λούς η παρα­πά­νω ρήση του Μαρξ να ηχεί ως «ξύλι­νος λόγος», όμως ακό­μη και στην υπό­θε­ση των ημε­ρών, αυτή της ΠΓΔΜ και των εξε­λί­ξε­ων σχε­τι­κά με την ονο­μα­σία αλλά και την έντα­ξη στο ΝΑΤΟ (που είναι η ουσία…) , έχει τη σημα­σία της.

Δια­βά­ζου­με από το ΒΗΜΑ (14/1/2018) κάτω από τον τίτλο «Επι­χει­ρη­μα­τι­κές γέφυ­ρες με τα Σκό­πια» τα εξής ενδια­φέ­ρο­ντα: «…Η Ελλά­δα , παρά το κλί­μα που δια­μορ­φώ­νε­ται από διά­φο­ρους εθνι­κι­στι­κούς κύκλους και εδώ ‚αλά και στην άλλη πλευ­ρά, απο­τε­λεί έναν από τους βασι­κό­τε­ρους οικο­νο­μι­κούς παί­κτες. Πάρα πολ­λές ελλη­νι­κές εται­ρί­ες επεν­δύ­ουν στη γει­το­νι­κή χώρα και ουσια­στι­κά τρο­φο­δο­τούν την σκο­πια­νή οικο­νο­μία. Παράλ­λη­λα κεντρι­κή θέση για την οικο­νο­μία της ΠΓΔΜ έχει το λιμά­νι της Θεσ­σα­λο­νί­κης καθώς εξυ­πη­ρε­τεί μεγά­λες εται­ρεί­ες που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στη χώρα…Η ελλη­νι­κή οικο­νο­μι­κή διείσ­δυ­ση όμως δεν είναι τωρι­νό φαι­νό­με­νο, καθώς μετά τη λήξη του εμπάρ­γκο της Ελλά­δας στην ΠΓΔΜ και την ενδιά­με­ση συμ­φω­νία άρχι­σε οικο­νο­μι­κή επέ­λα­ση στη γει­το­νι­κή χώρα…Ανάμεσα στις μεγα­λύ­τε­ρες ξένες επεν­δύ­σει οι επτά ήταν ελλη­νι­κές… Αυτή τη στιγ­μή δρα­στη­ριο­ποιού­νται δεκά­δες επι­χει­ρή­σεις ελλη­νι­κών συμ­φε­ρό­ντων όπως π.χ τα ΕΛΠΕ, ο ΤΙΤΑΝΑΣ, ο όμι­λος Σαρά­ντη, ο ΑΚΤΩΡ, η Εθνι­κή Τρά­πε­ζα ‚ο Βερόπουλος…Η ΠΓΔΜ προ­σφέ­ρε­ται όπως προ­κύ­πτει από τις εν εξε­λί­ξει συζη­τή­σεις και επα­φές της γει­το­νι­κής χώρας για επεν­δύ­σεις σε πολ­λούς τομείς από μεγά­λες χώρες όπως π.χ η Κίνα…Δυναμική παρου­σία έχει και η Γερμανία…» 

Με απλά λόγια δηλα­δή, το κεφά­λαιο δεν ενδια­φέ­ρε­ται για το όνο­μα, αλλά για …τη χάρη. Δηλα­δή για τις δυνα­τό­τη­τες που υπάρ­χουν (π.χ χαμη­λό «εργα­σια­κό κόστος»,φορολογικό κ.α) για αυξη­μέ­νη κερ­δο­φο­ρία. Αυτό φυσι­κά με τη σει­ρά «απαι­τεί» και «ασφά­λεια». Δηλα­δή έντα­ξη της χώρας αυτής στις «αγκα­λιές του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε», αν και εδώ άλλοι μεγά­λοι «παί­κτες» π.χ Ρωσία έχουν τις δια­φω­νί­ες τους. Από αυτή την άπο­ψη και τα γενι­κό­τε­ρα συμ­φέ­ρο­ντα της αστι­κής τάξης της χώρας μας (που επεν­δύ­ει εκεί και επι­διώ­κει την «γεω­στρα­τη­γι­κή της ανα­βάθ­μι­ση» ) αλλά και της αντί­στοι­χης της ΠΓΔΜ εκεί συγκλίνουν.

Φυσι­κά υπάρ­χουν και οι εθνι­κι­στι­κές κραυ­γές και από τις δύο πλευ­ρές. Κραυ­γές που πάνε αντά­μα με το αντί­στοι­χο «κοσμο­πο­λι­τι­κό» πνεύ­μα των αστι­κών τάξε­ων όπου γης. Εθνι­κι­σμός- κοσμο­πο­λι­τι­σμός το αστι­κό δίπο­λο, που φυσι­κά δεν έχει καμία σχέ­ση με τον πραγ­μα­τι­κό πατριω­τι­σμό, που είναι δεμέ­νος με τα λαϊ­κά συμφέροντα. 

Το απα­ρα­βί­α­στο των συνό­ρων, το στα­μά­τη­μα κάθε είδους αλυ­τρω­τι­κής προ­πα­γάν­δας,  η εξεύ­ρε­ση κοι­νώς απο­δε­κτής λύσης, στην οποία εάν περι­λαμ­βά­νε­ται με οποιον­δή­πο­τε τρό­πο το όνο­μα “Μακε­δο­νία” και όποια παρά­γω­γά του, αυτό θα πρέ­πει ρητά να γίνει απο­δε­κτό μόνο ως γεω­γρα­φι­κός προσ­διο­ρι­σμός. η φιλία και συνερ­γα­σία των λαών είναι το πραγ­μα­τι­κό «αντί­δο­το». Όσο νωρί­τε­ρα γίνει κατα­νοη­τό από τους δύο λαούς, όσο νωρί­τε­ρα πάψουν αυτοί να «στοι­χί­ζο­νται κάτω από ξένες σημαί­ες», τόσο το καλύτερο! 

_________________________________________________________________________________________________

Αλέκος Α. Χατζηκώστας  Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 6 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο