Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το «Μακελειό» ξεπέρασε και τον εαυτό του — Τυφλό μίσος, απύθμενη χυδαιότητα για τον άταφο Μίκη και τα παιδιά του

Ο Μίκης είναι ακό­μη άτα­φος και ο φασι­στι­κός βόθρος ξερ­νά. Δε του συγ­χω­ρούν που επέ­λε­ξε να φύγει ως κομ­μου­νι­στής. Αυτή η προ­σβο­λή του ανθρώ­πι­νου είδους, το Μακε­λειό και οι συν αυτώ, με το χυδαιό­τε­ρο τρό­πο, που ξεπερ­νά ό,τι φασι­στι­κό και ρυπα­ρό έχου­με δει και δια­βά­σει από το συγκε­κρι­μέ­νο βόθρο, προ­σβάλ­λει τη μνή­μη του μεγά­λου μου­σι­κο­συν­θέ­τη και επι­τί­θε­ται με πρω­το­φα­νή τρό­πο στα παι­διά του.

makeleioΤα φασι­στι­κά απο­μει­νά­ρια που είναι εκτός φυλα­κής, δεν ορρω­δούν προ ουδε­νός, δε σέβο­νται τίπο­τα, ούτε τον άτα­φο νεκρό Μίκη. Τυφλό μίσος, απύθ­με­νη χυδαιότητα.

Αυτοί οι τυμ­βω­ρύ­χοι , δεν είναι πλέ­ον η προ­σβο­λή της δημο­σιο­γρα­φί­ας,. δεν είναι ο ανε­μι­στή­ρας για να γεμί­σει βρω­μιά και δυσω­δία η κοι­νω­νία, να λερώ­σουν ό,τι πολυ­τι­μό­τε­ρο έχει τού­τος ο λαός. Αυτά τα φασι­στι­κά κορά­κια είναι εχθροί του ανθρώ­που, εχθροί της κοι­νω­νί­ας και του πολιτισμού.

Ένα και μόνο ρόλο έχουν, να νεκρα­να­στή­σουν το χει­ρό­τε­ρο εφιάλ­τη του ανθρώ­που, το φασισμό.

 

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο