Το παρακάναμε

Σχο­λιά­ζει ο 2310net //

Φτά­νει τόσο κρά­ξι­μο στο Λαζό­που­λο. Θα είχε νόη­μα αν αυτό απευ­θυ­νό­ταν σε κάποιον που να είχε πράγ­μα­τι κάτι να πει, σε κάποιον σημα­ντι­κό καλ­λι­τέ­χνη, σε κάποιον πραγ­μα­τι­κό άνθρω­πο του πνεύ­μα­τος. Αν κάποιος τέτοιος έκα­νε αυτό το σχό­λιο για τα άτο­μα με κινη­τι­κά προ­βλή­μα­τα θα υπήρ­χε τερά­στιο ζήτη­μα. Θα έπρε­πε να ξεση­κω­θού­με, να μας πνί­ξει η οργή και να τον κατα­κε­ραυ­νώ­σου­με όσο περισ­σό­τε­ρο γίνεται.

Όμως όχι στον Λαζό­που­λο. Δεν αξί­ζει ούτε την οργή μας αυτός που επι χρό­νια και μετα­ξύ αστεί­ων για κλα­νιές και γριές σατι­ρί­ζει τους ομο­φυ­λό­φι­λους, τους χοντρούς, τους κοντούς, τους άσχη­μους. Δεν χρειά­ζε­ται να ανα­λω­νό­μα­στε για το ποιος θα κάνει την πιο εύστο­χη κρι­τι­κή σε εκεί­νον που θεω­ρεί τον εαυ­τό του την προ­σω­πο­ποί­η­ση της σάτι­ρας κι όμως έχει να γρά­ψει αστείο από τότε που είχα­με δραχ­μή. Δεν πρέ­πει ούτε καν για να το απο­δο­μή­σου­με να επα­να­λαμ­βά­νου­με εκφρά­σεις τύπου «νέος Αρι­στο­φά­νης» για αυτόν που έχει μετα­τρέ­ψει την «σατι­ρι­κή» του εκπο­μπή σε γρα­φη­μα­τι­κή ανά­λυ­ση σενα­ρί­ων που ακρο­βα­τούν μετα­ξύ παρα­πο­λι­τι­κής και συνομωσιολογίας.

Έχου­με και σοβα­ρό­τε­ρα ζητή­μα­τα να ασχο­λη­θού­με. Ας πού­με καλύ­τε­ρα καμιά κου­βέ­ντα για τα άτο­μα με ανα­πη­ρία, τα δικαιώ­μα­τα τους, τον τρό­πο που βιώ­νουν την κρί­ση, τα προ­βλή­μα­τα που τους δημιουρ­γούν οι πολι­τι­κές που εφαρ­μό­ζουν οι κυβερ­νή­σεις και ας αφή­σου­με τον σατι­ρι­κό καλ­λι­τέ­χνη να εμπνευ­στεί για το επό­με­νο θύμα της σάτι­ράς του. Όσο πιο «αδύ­να­μος» τόσο πιο εύκο­λο θύμα.