Το πραγματικό «φιλέτο» (και) στο χώρο του Πολιτισμού

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Οι δικαιο­λο­γη­μέ­νες αντι­δρά­σεις φορέ­ων και κόμ­μα­των, ενά­ντια στη απα­ρά­δε­κτη και αντι­δη­μο­κρα­τι­κή από­φα­ση ανά­κλη­ση της άδειας χρή­σης του κτι­ρί­ου του ΥΠΠΟ που χρη­σι­μο­ποιεί ως έδρα του ο Σύλ­λο­γος Ελλή­νων Αρχαιο­λό­γων από το 1982, στην οδό Ερμού στην Αθή­να, για «λόγους προ­στα­σί­ας του ακι­νή­του μνη­μεί­ου και της ιδιο­κτη­σί­ας του Ελλη­νι­κού Δημο­σί­ου, που επι­βάλ­λει το δημό­σιο συμ­φέ­ρον» επει­δή έγι­νε από τον Σύλ­λο­γο Ελλή­νων Αρχαιο­λό­γων «παρα­χώ­ρη­ση της χρή­σης σε τρί­τους» και πραγ­μα­το­ποί­η­ση από αυτούς εκδή­λω­σης για το εγκλη­μα­τι­κό ναυά­γιο της Πύλου. Γεγο­νός που με τη σει­ρά της προ­κά­λε­σαν και «αντα­να­κλα­στι­κά» στην κατεύ­θυν­ση υπε­ρά­σπι­σής της…

Για παρά­δειγ­μα σε άρθρο στα ΝΕΑ (14/8) ο γνω­στός αρθρο­γρά­φος Η. Κανέλ­λης, με τίτλο «Φιλέ­το» στρέ­φε­ται ευθέ­ως ενά­ντια στον ίδιο το σύλ­λο­γό, αλλά και όσους υπο­στη­ρί­ζουν τη στά­ση του, κατα­φεύ­γο­ντας μάλι­στα σε γενι­κεύ­σεις στην κατεύ­θυν­ση στή­ρι­ξης της κυβέρ­νη­σης και της σχε­τι­κή προ­πα­γάν­δας της.

1.Εχοντας μόνι­μα «αλλερ­γία» στα σωμα­τεία των εργα­ζο­μέ­νων και τους αγώ­νες τους, απο­κα­λεί το Σύλ­λο­γο «συντε­χνία του Δημο­σί­ου» που δήθεν η απο­φα­σι­στι­κή μας κυβέρ­νη­ση τη «στε­ρεί βασι­κά της προ­νό­μια». Φυσι­κά η μέχρι τώρα κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή είναι στα­θε­ρά με τα …προ­νό­μια κάποιων «συντε­χνιών» όπως εφο­πλι­στές, βιο­μή­χα­νοι κλπ. Αλλά μ’ αυτά δεν ασχο­λεί­ται, καθό­τι «πεζά» ο αρθρογράφος.

Να σημειώ­σου­με εδώ ότι ο Σύλ­λο­γος Ελλή­νων Αρχαιο­λό­γων σύμ­φω­να με το κατα­στα­τι­κό του απο­τε­λεί συν­δι­κα­λι­στι­κό και επι­στη­μο­νι­κό σωμα­τείο των αρχαιο­λό­γων της Αρχαιο­λο­γι­κής Υπη­ρε­σί­ας του Υπουρ­γεί­ου Πολι­τι­σμού, η λει­τουρ­γία του οποί­ου διέ­πε­ται από τις δια­τά­ξεις του Ν. 1264/82 και το άρθρο 23 του Συντάγ­μα­τος, που θεσμο­θε­τούν ως από­λυ­το και προ­στα­τευό­με­νο δικαί­ω­μα την ελευ­θε­ρία της συν­δι­κα­λι­στι­κής δρά­σης των εργαζομένων.

2. Δεν στέ­κε­ται μόνο στο συγκε­κρι­μέ­νο γεγο­νός-δεί­χνο­ντας άλλω­στε και τις βαθύ­τε­ρες αντι­λή­ψεις του για το Προ­σφυ­γι­κό-Μετα­να­στευ­τι­κό-αλλά προ­σπα­θεί να εμφα­νί­σει και το σύνο­λο της ακο­λου­θού­με­νης πολι­τι­κής στο τομέα του Πολι­τι­σμού, ως δήθεν δεχό­με­νη άδι­κη κρι­τι­κή από τα θιγό­με­να συμ­φέ­ρο­ντα του συλ­λό­γου. Γρά­φει χαρα­κτη­ρι­στι­κά: « …Η κυβέρ­νη­ση Μητσο­τά­κη, η μόνη πολι­τι­κή ηγε­σία που επι­χεί­ρη­σε να εκσυγ­χρο­νί­σει τον χώρο των μου­σεί­ων και να αλλά­ξει την πρόσ­δε­ση της αρχαιο­λο­γί­ας στις κρα­τι­κές βλέ­ψεις, αμφι­σβή­τη­σε τον ρόλο των αρχαιο­λό­γων του Δημο­σί­ου, άρχι­σε η γκρί­νια. Και οι συκο­φα­ντί­ες. Δήθεν τσι­με­ντώ­θη­κε η Ακρό­πο­λη. Δήθεν κατα­στρέ­φε­ται η κλη­ρο­νο­μιά μας στο σταθ­μό Βενι­ζέ­λου του μετρό Θεσ­σα­λο­νί­κης. Δήθεν ξεπου­λιού­νται τα μου­σεία τα οποία επι­χει­ρεί­ται να απαλ­λα­γούν από τη μέγ­γε­νη, τις αγκυ­λώ­σεις και τη δυσπρα­γία του Δημοσίου…»

Θα μπο­ρού­σε να πει κανείς ότι «το πολύ το κυρ ελέ­η­σον το βαριέ­ται και ο παπάς», όμως και μέσα από τις φρά­σεις του απο­δει­κνύ­ο­νται οι βαθύ­τε­ρες κυβερ­νη­τι­κές στο­χεύ­σεις για μεγα­λύ­τε­ρη εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση- ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση (και) της αρχαιο­λο­γι­κής μας κλη­ρο­νο­μιάς. Οι λέξεις περί «εκσυγ­χρο­νι­σμού των μου­σεί­ων», η «πρόσ­δε­ση της αρχαιο­λο­γί­ας στις κρα­τι­κές βλέ­ψεις» κ.α είναι ενδει­κτι­κές των στο­χεύ­σε­ων, όσο και αν ντύ­νο­νται με όμορ­φο περι­τύ­λιγ­μα! Οι αντι­δρά­σεις άλλω­στε για παρό­μοια γεγο­νό­τα αγκά­λια­σαν πλή­θος φορέ­ων και μάλι­στα με ομό­φω­νες απο­φά­σεις τους.

Για την κυβέρ­νη­ση και ο Πολι­τι­σμός είναι «φιλέ­το» στις ορέ­ξεις των λίγων και οικο­νο­μι­κά ισχυ­ρών. Ο λαός και οι φορείς του θα πρέ­πει να συνε­χί­ζουν ν’ αγω­νί­ζο­νται ενά­ντια στην ακο­λου­θού­με­νη πολι­τι­κή όσο κι αν ενο­χλούν κάποιους αρθρογράφους…

ΥΓ: Όσο δε για τις ανα­φο­ρές στο ΠΑΣΟΚ και στη δήθεν «σοβιε­τι­κού τύπου γαλα­ντο­μία» που έδει­ξε» (αυτός ο εμμο­νι­κός του αντι­κομ­μου­νι­σμός…) απλά να του θυμί­σου­με το θεα­τρι­κό έργο του Λ. Πιρα­ντέλ­λο «έτσι είναι , αν έτσι νομίζετε».