Το Τατόι ανήκει στο λαό και όχι στο κεφάλαιο το ληστρικό

«Ανά­πλα­ση του πρώ­ην βασι­λι­κού κτή­µα­τος στο Τατόι, µε την υλο­ποί­η­ση επεν­δύ­σε­ων που ανα­µέ­νε­ται να ξεπε­ρά­σουν τα 90 εκατ. ευρώ, και η ανά­δει­ξή του ως µια ενιαία πολι­τι­στι­κή οντό­τη­τα βρί­σκο­νται σε πρώ­το πλά­νο στον σχε­δια­σµό της νέας κυβέρ­νη­σης. Σύµφω­να µε το επεν­δυ­τι­κό πλά­νο που προ­τάσ­σε­ται, ανα­µέ­νε­ται να ανα­πτυ­χθούν ξενο­δο­χεια­κές εγκα­τα­στά­σεις, µου­σείο, οινο­ποιείο και πρό­τυ­πη αγρο­δια­τρο­φι­κή µονά­δα, µε στό­χο τα πρώ­ην βασι­λι­κά ανά­κτο­ρα να ανα­κτή­σουν τη χαµέ­νη αίγλη τους και να απο­τε­λέ­σουν πόλο έλξης όχι µόνο για τους του­ρί­στες, αλλά και για τους κατοί­κους του Λεκα­νο­πε­δί­ου. Ρόλο συντο­νι­στή για την εφα­ρµο­γή του  φιλό­δο­ξου και ταυ­τό­χρο­να πολυ­δαί­δα­λου project, το οποίο θα υλο­ποι­η­θεί µε τη συνερ­γα­σία του δηµό­σιου µε τον ιδιω­τι­κό τοµέα µέσω Σ∆ΙΤ, έχει ανα­λά­βει το υπουρ­γείο Πολι­τι­σµού» είναι η είδη­ση που σε διά­φο­ρες παραλ­λα­γές κυριαρ­χεί σήμε­ρα στα ΜΜΕ.

Το πρώ­ην βασι­λι­κό κτή­μα, το οποίο το χρυ­σο­πλή­ρω­σε ο λαός με με 120 χρό­νια μοναρ­χί­ας και αμύ­θη­τα ποσά, αντί να δοθεί στο λαό, μετα­τρέ­πε­ται σε οικο­νο­μι­κό «φιλέ­το» και «πηγή» επι­χει­ρη­μα­τι­κής κερ­δο­φο­ρί­ας, με ποι­κί­λες εμπο­ρευ­μα­τι­κές λει­τουρ­γί­ες και με την πρό­σβα­ση του λαού σε αυτό να γίνε­ται πλέ­ον με όρους… «πελα­τεί­ας».

Η εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση αυτού του πανέ­μορ­φου τμή­μα­τος της Πάρ­νη­θας, 47.000 κατα­πρά­σι­νων στρεμ­μά­των (τα 15.000 στρέμ­μα­τα είναι κηρυγ­μέ­να ως εθνι­κός δρυ­μός), με 37 κτί­ρια δια­φό­ρων χρο­νι­κών περιό­δων και αρχι­τε­κτο­νι­κών — αισθη­τι­κών «σχο­λών» (τα 29 είναι κηρυγ­μέ­να ως μνη­μεία) έχει επι­χει­ρη­θεί και στο παρελ­θόν και συνά­ντη­σε αντιδράσεις.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλες ανε­ξαι­ρέ­τως οι κυβερ­νή­σεις εγκα­τέ­λει­ψαν συνει­δη­τά στην «τύχη» του, με το σύνη­θες  ζητού­με­νο, να δικαιο­λο­γη­θεί η από­δο­σή του («ερει­πω­μέ­νο και παρακ­μά­ζον»)  στην «ιδιω­τι­κή πρωτοβουλία».

Αντί να σχε­δια­στεί και να ανα­μορ­φω­θεί σε χώρο ανα­ψυ­χής και ψυχα­γω­γί­ας για τη νεο­λαία και το λαό της Αττι­κής, να υπάρ­χει ελεύ­θε­ρη πρό­σβα­ση και χρή­ση των χώρων, η λει­τουρ­γία του να είναι δωρε­άν, με χώρους που θα αξιο­ποι­η­θούν για πολι­τι­στι­κές και αθλη­τι­κές εκδη­λώ­σεις δίνε­ται βορά στο κεφάλαιο.

Όσο για το σχε­δια­ζό­με­νο Μου­σείο, «θα γίνει μου­σείο της δυνα­στεί­ας, καθώς υπάρ­χουν χιλιά­δες κινη­τά αντι­κεί­με­να και έργα τέχνης», ξεπλέ­νο­ντας τη λαο­μί­ση­τη δυνα­στεία για όσα υπέ­φε­ρε ο ελλη­νι­κός λαός για 120 χρόνια.