Το facebook επιτρέπει τη ρητορική μίσους σε βάρος των Ρώσων

Η πρε­σβεία της Ρωσί­ας στις ΗΠΑ απαί­τη­σε σήμε­ρα η Ουά­σινγ­κτον να στα­μα­τή­σει τις «εξτρε­μι­στι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες» της Meta, της εται­ρεί­ας στην οποία ανή­κει ο ιστό­το­πος κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης Facebook, μετά την από­φα­σή της να τρο­πο­ποι­ή­σει τον κανο­νι­σμό χρή­σης της ως προς την υπο­κί­νη­ση βίας και τη ρητο­ρι­κή μίσους και να επι­τρέ­πει τις αναρ­τή­σεις που καλούν να «πεθά­νουν οι ρώσοι εισβο­λείς» και υπο­κι­νούν πρά­ξεις βίας ενα­ντί­ον των ρωσι­κών ενό­πλων δυνά­με­ων και της ρωσι­κής πολι­τι­κής ηγεσίας.

Η Meta Platforms απο­φά­σι­σε να επι­τρέ­πει σε χρή­στες των ιστό­το­πων Facebook και Instagram σε αρκε­τές χώρες να κάνουν αναρ­τή­σεις που καλούν στη βία ενα­ντί­ον των Ρώσων, ειδι­κό­τε­ρα των Ρώσων στρα­τιω­τι­κών –σύμ­φω­να με εσω­τε­ρι­κά μηνύ­μα­τα που περι­ήλ­θαν σε γνώ­ση του πρα­κτο­ρεί­ου ειδή­σε­ων Ρόι­τερς χθες Πέμ­πτη–, αίρο­ντας προ­σω­ρι­νά την απα­γό­ρευ­ση του λόγου μίσους που προ­βλέ­πουν οι κανό­νες χρή­σης τους.

«Η επι­θε­τι­κή και εγκλη­μα­τι­κή πολι­τι­κή της Meta, που οδη­γεί στην υπο­κί­νη­ση μίσους και εχθρό­τη­τας ενα­ντί­ον των Ρώσων, είναι εξω­φρε­νι­κή», ανέ­φε­ρε η ρωσι­κή πρε­σβεία σε ανα­κοί­νω­σή της, χαρα­κτη­ρί­ζο­ντας την κίνη­ση «άλλη μια από­δει­ξη του πλη­ρο­φο­ρια­κού πολέ­μου χωρίς όρια που έχει κηρυ­χθεί ενα­ντί­ον της χώρας μας». Κάλε­σε τις αρχές των ΗΠΑ να «στα­μα­τή­σουν τις εξτρε­μι­στι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες της Meta και να οδη­γή­σουν τους υπεύ­θυ­νους ενώ­πιον της δικαιοσύνης».

Την αλλα­γή του κανο­νι­σμού χρή­σης των ιστό­το­πων επι­βε­βαί­ω­σε στο Γαλ­λι­κό Πρα­κτο­ρείο ο Άντι Στό­ουν, εκπρό­σω­πος της Meta. «Εξαι­τί­ας της ρωσι­κής εισβο­λής στην Ουκρα­νία, δεί­χνου­με επιεί­κεια σε μορ­φές πολι­τι­κής έκφρα­σης που κανο­νι­κά παρα­βιά­ζουν τους κανο­νι­σμούς μας για την υπο­κί­νη­ση στη βία, όπως (η φρά­ση) ‘θάνα­τος στους ρώσους εισβο­λείς’», ανέ­φε­ρε και πρό­σθε­σε πως «συνε­χί­ζου­με να μην εγκρί­νου­με τις προ­τρο­πές στη βία ενα­ντί­ον ρώσων πολιτών».

Η αλλα­γή πολι­τι­κής αυτή αφο­ρά την Αρμε­νία, το Αζερ­μπαϊ­τζάν, την Εσθο­νία, τη Γεωρ­γία, την Ουγ­γα­ρία, τη Λετο­νία, τη Λιθουα­νία, την Πολω­νία, τη Ρου­μα­νία, τη Ρωσία, τη Σλο­βα­κία και την Ουκρανία.

Η Ρωσία απα­γό­ρευ­σε το Facebook στην επι­κρά­τειά της πριν από δύο εβδομάδες.

Για τον Έμερ­σον Μπρού­κινγκ, ερευ­νη­τή του αμε­ρι­κα­νι­κού κέντρου μελε­τών Atlantic Council, οι εξαι­ρέ­σεις που ενέ­κρι­νε η Meta εντάσ­σο­νται στην προ­σπά­θειά της να προ­σαρ­μο­στεί σε μια εξαι­ρε­τι­κά ρευ­στή και τετα­μέ­νη κατά­στα­ση, να «γρά­ψει τους κανό­νες του πολέ­μου σε πραγ­μα­τι­κό χρό­νο». «Ο πόλε­μος και η βία συν­δέ­ο­νται άρρη­κτα, είναι αξε­χώ­ρι­στα πράγ­μα­τα», πρό­σθε­σε ανα­γνω­ρί­ζο­ντας πως υπάρ­χει κίν­δυ­νος η κατά­στα­ση να ξεφύ­γει, να βλά­ψει Ρώσους γενι­κά, πέρα από τον στρα­τό και τους πολιτικούς.

«Έχου­με παρα­τη­ρή­σει ιστο­ρι­κά ότι βίαιες ενέρ­γειες μιας χώρας ενα­ντί­ον μιας άλλης οδη­γούν σε εκκλή­σεις στη βία, στη μισαλ­λο­δο­ξία, στο μίσος ενα­ντί­ον ξένων που κατά­γο­νται από την επι­τι­θέ­με­νη χώρα. Μπο­ρεί να θυμη­θεί κανείς τους διωγ­μούς στις ΗΠΑ των Γερ­μα­νών στον Α΄ Παγκό­σμιο Πόλε­μο ή των Ιαπώ­νων στον Β΄ Παγκό­σμιο Πόλεμο».

Δεν είναι η πρώ­τη φορά που ο καλι­φορ­νέ­ζι­κος όμι­λος του Μαρκ Ζού­κερ­μπεργκ ανέ­χε­ται τέτοιου είδους δημο­σιεύ­σεις, αν και τα παρα­δείγ­μα­τα είναι σπά­νια. Τον Ιού­νιο του 2021, οι πλατ­φόρ­μες του επέ­τρε­παν, για 2 εβδο­μά­δες, μηνύ­μα­τα ιρα­νών αντι­πο­λι­τευό­με­νων που καλού­σαν να πεθά­νει ο αγια­το­λάς Αλί Χαμενεΐ.

Από την πλευ­ρά του, το Twitter δεν έχει ανα­κοι­νώ­σει κάποια αλλα­γή των κανο­νι­σμών του. Πάντως, η πλατ­φόρ­μα δεν διέ­γρα­ψε την περα­σμέ­νη εβδο­μά­δα ανάρ­τη­ση του Ρεπου­μπλι­κά­νου γερου­σια­στή Λίν­τσεϊ Γκρέιαμ, που ζήτη­σε «να δολο­φο­νη­θεί» ο ρώσος πρό­ε­δρος Βλα­ντί­μιρ Πού­τιν για να τελειώ­σει ο πόλε­μος. Το Twitter δια­βε­βαί­ω­σε τον ειδη­σε­ο­γρα­φι­κό ιστό­το­πο The Daily Beast πως η ανάρ­τη­ση αυτή δεν παρα­βί­α­ζε τον κανο­νι­σμό χρή­σης του.

Ναπο­λέ­ων Σου­κα­τζί­δης Το μεγα­λείο ενός αγω­νι­στή της Αντί­στα­σης, του Θέμου Κορνάρου