Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τραγούδια για το δίκιο της ζωής και του αγώνα για την λευτεριά _VIDEO-ΦΩΤΟ

Τρα­γού­δια που μιλά­νε για το δίκιο, για την ομορ­φιά της ζωής, τρα­γού­δια αφιε­ρω­μέ­να στα παι­διά της Παλαι­στί­νης, που σε αυτήν την τόσο τρυ­φε­ρή ηλι­κία δεν έχουν γνω­ρί­σει τίπο­τα αλλά από το απο­κρου­στι­κό πρό­σω­πο του πολέ­μου και την κατο­χή της πατρί­δας τους, τρα­γού­δια αφιε­ρω­μέ­να στον λαό της Παλαι­στί­νης, που «δεν γονα­τί­ζει παρά μονά­χα μπρο­στά στους νεκρούς του» έχουν πλημ­μυ­ρί­σει το Σπόρ­τιγκ, καθώς είναι σε εξέ­λι­ξη η συναυ­λία αλλη­λεγ­γύ­ης της ΚΝΕ με σύν­θη­μα «Στη Γάζα το τρα­γού­δι έγι­νε κραυ­γή — Ενώ­νου­με τις φωνές μας για κάθε νεκρό παι­δί».

Είμα­στε εδώ για να εκφρά­σου­με την αλλη­λεγ­γύη μας στον παλαι­στι­νια­κό λαό ανά­φε­ρε η Νεφέ­λη Φασού­λη ανοί­γο­ντας τη συναυ­λία και ερμη­νεύ­ο­ντας με την αισθα­ντι­κή φωνή της αγα­πη­μέ­να τραγούδια.

«Ευχα­ρι­στού­με για την πρό­σκλη­ση. Μας δίνει τη δυνα­τό­τη­τα να πού­με πολ­λά… Να στα­θού­με στο δίκιο και να μην κρα­τή­σου­με ίσες απο­στά­σεις. Λευ­τε­ριά στην Παλαι­στί­νη» σημεί­ω­σε ο Φοί­βος Δελη­βο­ριάς και έγι­νε μια φωνή με τον κόσμο τρα­γου­δώ­ντας το «Από­ψε είναι κοντά σου» και τον «Μπά­σταρ­δο γιο»… δηλώ­νο­ντας για ακό­μα μια φορά ότι «μια είναι η λύση: Ανε­ξάρ­τη­το Παλαι­στι­νια­κό κρά­τος».

Σει­ρά πήρε η Νατάσ­σα Μπο­φί­λιου ερμη­νεύ­ο­ντας τη «Βαβέλ» και θυμί­ζο­ντας σε όλους ότι βρι­σκό­μα­στε στη σωστή πλευ­ρά της ιστο­ρί­ας, για­τί «και η σιω­πή είναι τραύ­μα». «Να μην επι­τρέ­ψου­με να συνε­χι­στεί η γενο­κτο­νία. Είναι χρέ­ος μας να κάνου­με ο,τι μπο­ρού­με… Λευ­τε­ριά στην Παλαι­στί­νη», δήλω­σε από σκηνής.

«Ο αγώ­νας γεν­νά αισιο­δο­ξία, αισιο­δο­ξία για τον άλλο κόσμο που θέλου­με να φτιά­ξου­με» ανέ­φε­ρε η Ν. Μπο­φί­λιου κατα­χει­ρο­κρο­του­με­νη, δίνο­ντας το έναυ­σμα για τις «Μέρες του φωτός»…

Η κραυ­γή της στο «Εν λευ­κώ» ήταν για τα παι­διά της Παλαι­στί­νης όπως έδει­ξε και με το νεύ­μα της στο φόντο της σκη­νής που «πρω­τα­γω­νι­στούν» τα παιδιά…

Ξεχω­ρι­στή, συγκι­νη­τι­κή και με τον δικό της μονα­δι­κό συμ­βο­λι­σμό ήταν η εμφά­νι­ση της χορω­δί­ας του «κόκ­κι­νου Αερό­στα­του» να ερμη­νεύ­ει το «Που ναι πιο καλά» του Μίκη Θεο­δω­ρά­κη και του Βασί­λη Ρώτα.

Και σει­ρά πήρε ο Μίλ­τος Πασχα­λι­δης με τον Θύμιο Παπα­δό­που­λο στο πλευ­ρό του. Από τις πρώ­τες νότες του Μικρό­κο­σμου του Ναζίμ Χικ­μέτ και του Θάνου Μικρού­τσι­κου, το στά­διο δονή­θη­κε και οι κόκ­κι­νες σημαί­ες ανέ­βη­καν ακό­μα πιο ψηλά.

Όπως σημεί­ω­σε ο Μίλ­τος Πασχα­λί­δης, η πρώ­τη συναυ­λία που συμ­με­τεί­χε για την Παλαι­στί­νη ήταν στην ηλι­κία των 14 ετών με τους Νέους Πρω­το­πό­ρους. «Και ακό­μα εδώ. Είναι παρη­γο­ρο που είναι τόσα πολ­λά νέα παι­διά εδώ σήμε­ρα», σημεί­ω­σε και ερμή­νευ­σε μονα­δι­κά το «Αγύ­ρι­στο κεφά­λι», την «Μπα­λά­ντα του κυρ Μέντιου» σε ποί­η­ση Κώστα Βάρ­να­λη. «Μακά­ρι να μην ξανα­βρε­θού­με για αυτό το λόγο… Μέχρι τότε λευ­τε­ριά στην Παλαι­στί­νη» δήλω­σε πριν απο­χαι­ρε­τί­σει τους χιλιά­δες νέους με τη γρο­θιά υψω­μέ­νη ερμη­νεύ­ο­ντας το «Αν γλι­τώ­σει το παι­δί υπάρ­χει ελπί­δα…».

Σει­ρά πήρε ο Δημή­τρης Μητσο­τά­κης με τους μου­σι­κούς του ερμη­νεύ­ο­ντας τη «Λίστα» και τα «Παρά­ξε­να που­λιά» αφιε­ρώ­νο­ντας το στους ξερι­ζω­μέ­νους που ήρθαν στην πατρί­δα μας, όπως παλιό­τε­ρα «οι παπ­πού­δες μας από τη Μικρά Ασία». «Καμία εμπλο­κή της χώρας μας στον πόλε­μο» ήταν το μήνυ­μα του από τη σκηνή.

«Για άλλη μια φορά πρέ­πει να τρα­γου­δή­σου­με και να φωνά­ξου­με για τα αυτο­νό­η­τα. Κανέ­να νεκρό παι­δί. Ανε­ξάρ­τη­το παλαι­στι­νια­κό κρά­τος», ανέ­φε­ρε ο Δημή­τρης Μυστα­κί­δης χαι­ρε­τί­ζο­ντας με τη σει­ρά του τους χιλιά­δες νέους και ξεση­κώ­νο­ντας τους με τα τρα­γού­δια του. Ξεχω­ρι­στή στιγ­μή ήταν όταν κάλε­σε τους «Κοι­νούς Θνη­τούς» και ερμή­νευ­σαν από κοι­νού το «Είμαι απ’ τα παι­διά που δεν κάθο­νται καλά».

Παίρ­νο­ντας τη θέση τους στη σκη­νή οι Υπε­ρα­στι­κοι σημεί­ω­σαν ότι η αντί­στα­ση του παλαι­στι­νια­κού λαού έχει γινει σύμ­βο­λο της πάλης για λευ­τε­ριά. «Καμία λογο­κρι­σία, καμία απα­γό­ρευ­ση, καμία ποι­νή δεν θα κάμ­ψει την αλληλεγγύη.στον παλαι­στι­νια­κό λαό. Βρο­ντο­φω­να­ζου­με και από εδώ λευ­τε­ριά στην Παλαι­στί­νη» ερμη­νεύ­ο­ντας το τρα­γού­δια τους για την «Παλαι­στί­νη που αιμορραγεί».

«Είναι στιγ­μές που δεν υπάρ­χουν λέξεις για να περι­γρά­ψεις τη φρί­κη, όπως αυτή που ζει ο παλαι­στι­νια­κός λαός από το κρά­τος-δολο­φό­νο του Ισρα­ήλ, που σφυ­ρο­κο­πά ακό­μα και τώρα, τη στιγ­μή αυτή, τη Λωρί­δα της Γάζας. Θα βρού­με όμως τις λέξεις, όπως ο ήρω­ας λαός βρί­σκει τη δύνα­μη να παλέ­ψει ενά­ντια στην πανί­σχυ­ρη πολε­μι­κή μηχα­νή του Ισρα­ήλ, με όπλο το δίκιο του. Θα βρού­με τα τρα­γού­δια και τη φωνή, για­τί έχου­με χρέ­ος να μην σιω­πή­σου­με…», σημεί­ω­σε στην ομι­λία του ο Θοδω­ρής Κωτσαντής γραμ­μα­τέ­ας του ΚΣ της ΚΝΕ.

Στη συναυ­λία παρα­βρί­σκε­ται πολυ­με­λής αντι­προ­σω­πεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επι­κε­φα­λής τον ΓΓ της, Δημή­τρη Κου­τσού­μπα.

Το «παρών» ακό­μα έδω­σε αντι­προ­σω­πεία της πρε­σβεί­ας της Παλαι­στί­νης στην Ελλάδα.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο