Υγειονομική κρίση στη Θεσσαλία προ των πυλών: Κίνδυνοι και άμεσα μέτρα

* Του Γ. Σιδέρη

Οι κίν­δυ­νοι που ελλο­χεύ­ουν για τη δημό­σια υγεία στην περιο­χή της Θεσ­σα­λί­ας είναι μεγά­λοι, το ίδιο και για την περί­θαλ­ψη μεγά­λου μέρους του πλη­θυ­σμού τόσο σε «τρέ­χου­σα» όσο και επεί­γου­σα βάση.

Οι κίν­δυ­νοι σχε­τί­ζο­νται με τη μη δυνα­τό­τη­τα των ατό­μων να έχουν πόσι­μο νερό, φαγη­τό, ηλε­κτρι­σμό, θέρ­μαν­ση, ένα ψυγείο για να απο­θη­κεύ­ουν τρό­φι­μα, σχε­τί­ζο­νται με γενι­κό­τε­ρες περι­βαλ­λο­ντι­κές αλλα­γές, με τη μη δυνα­τό­τη­τα αντι­με­τώ­πι­σης οξέ­ων (υπο­θερ­μία, αφυ­δά­τω­ση, πνευ­μο­νί­ες, δηλη­τη­ριά­σεις, τραυ­μα­τι­σμοί κ.λπ.) αλλά και χρό­νιων προ­βλη­μά­των υγεί­ας λόγω αδυ­να­μί­ας μετα­κί­νη­σής τους και μη χορή­γη­σης της ανα­γκαί­ας αγωγής.

Οι κίν­δυ­νοι πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νται και από τις πρό­σφα­τες κυβερ­νη­τι­κές εξαγ­γε­λί­ες που δεν απο­τε­λούν τίπο­τα άλλο από «οδη­γί­ες προς ναυ­τιλ­λο­μέ­νους», στη βάση της «ατο­μι­κής ευθύ­νης» αφού ούτε τώρα — όπως και την περί­ο­δο της παν­δη­μί­ας — δεν παίρ­νο­νται μέτρα για την κάλυ­ψη των τερά­στιων ελλείψεων.

Τα προ­βλή­μα­τα της περί­θαλ­ψης του λαού της περιο­χής — πρό­λη­ψη, θερα­πεία, απο­κα­τά­στα­ση — είναι γνω­στό ότι υπήρ­χαν και πριν από τις πλημ­μύ­ρες. Τώρα είναι δεδο­μέ­νο ότι θα πολ­λα­πλα­σια­στούν λόγω των συν­θη­κών που έχουν δημιουρ­γη­θεί. Η αιτία των προ­βλη­μά­των δεν είναι αυτές καθαυ­τές οι ανά­γκες του λαού — τακτι­κές και έκτα­κτες — αλλά η ανε­παρ­κέ­στα­τη ανά­πτυ­ξη των δημό­σιων μονά­δων Υγεί­ας, με τις τερά­στιες ελλεί­ψεις σε προ­σω­πι­κό, υπο­δο­μές και τεχνι­κά μέσα, που θα επέ­τρε­παν να αντα­πο­κρί­νο­νται — ως όφει­λαν — σε όλες τις συνθήκες.

Από αυτήν τη σκο­πιά είναι ζωτι­κής σημα­σί­ας άμε­σες διεκ­δι­κή­σεις και καθή­κο­ντα για τις επό­με­νες μέρες, για τα μέλη του ΚΚΕ και τους φορείς του λαϊ­κού κινή­μα­τος στην περιο­χή και πανελλαδικά.

Επείγουσες ανάγκες και πρώτες βοήθειες στους εγκλωβισμένους

Είναι τώρα η ώρα να εξα­σφα­λι­στούν κινη­τές μονά­δες Υγεί­ας ώστε να αντι­με­τω­πι­στούν οι ανά­γκες υγεί­ας του πλη­θυ­σμού που δεν μπο­ρεί να μετα­κι­νη­θεί, να ενι­σχυ­θούν το πρό­γραμ­μα «Βοή­θεια στο Σπί­τι» και η «Κατ’ οίκον νοση­λεία» με μόνι­μο προ­σω­πι­κό, να χορη­γεί­ται απο­λύ­τως δωρε­άν ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή περί­θαλ­ψη σε όλους τους πάσχοντες.

Όταν οι οικο­γέ­νειες — απο­κλει­σμέ­νες ή μη — έχουν να αντι­με­τω­πί­σουν σοβα­ρά προ­βλή­μα­τα ακό­μα και σε στοι­χειώ­δεις ανά­γκες επι­βί­ω­σης, όπως νερό, υγιει­νή τρο­φή, ανά­γκες παι­διών κ.λπ., η δυνα­τό­τη­τά τους να αντα­πο­κρι­θούν με δική τους ευθύ­νη και στις ανά­γκες της περί­θαλ­ψης προ­σθέ­τει ένα επι­πλέ­ον ασή­κω­το βάρος.

Πολύ περισ­σό­τε­ρο για τους ηλι­κιω­μέ­νους, τα ΑμεΑ, τους ανθρώ­πους που δια­βιούν μόνοι, τους ανή­μπο­ρους να μετα­κι­νη­θούν. Επο­μέ­νως οι υπη­ρε­σί­ες των δημό­σιων μονά­δων Υγεί­ας πρέ­πει να πάνε στον λαό και όχι το αντί­θε­το. Πολ­λά χρό­νια τώρα οι κυβερ­νή­σεις άφη­σαν αυτές τις δομές υπο­στε­λε­χω­μέ­νες στο όνο­μα του «δημο­σιο­νο­μι­κού κόστους». Ταυ­τό­χρο­να πρέ­πει να εξα­σφα­λι­στούν οι ούτως ή άλλως μεγά­λες ανά­γκες σε αίμα.

Ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού του δημόσιου συστήματος Υγείας

Πριν από λίγους μήνες προ­κη­ρύ­χθη­καν ελά­χι­στες θέσεις για­τρών και λοι­πού προ­σω­πι­κού στις δομές Υγεί­ας της Θεσ­σα­λί­ας. Οι υγειο­νο­μι­κοί που έκα­ναν τα χαρ­τιά τους ήταν δεκα­πλά­σιοι. Είναι τώρα η ώρα να διεκ­δι­κή­σου­με την κατε­πεί­γου­σα προ­κή­ρυ­ξη του συνό­λου των κενών οργα­νι­κών θέσε­ων των δομών Υγεί­ας της Θεσ­σα­λί­ας καθώς και να διο­ρι­στούν με έκτα­κτες δια­δι­κα­σί­ες (έλεγ­χο τυπι­κών προ­σό­ντων) όλοι οι για­τροί και λοι­ποί υγειο­νο­μι­κοί που έθε­σαν υπο­ψη­φιό­τη­τα στις πρό­σφα­τα προ­κη­ρυγ­μέ­νες θέσεις.

Με δεδο­μέ­νες την αδυ­να­μία του συστή­μα­τος κινη­τών μονά­δων, την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση και τη συνει­δη­τή υπο­στε­λέ­χω­ση χρειά­ζο­νται άμε­σα έκτα­κτες προ­σλή­ψεις στο ΕΚΑΒ και ενί­σχυ­ση των κινη­τών μονά­δων Υγεί­ας και των ασθε­νο­φό­ρων του. Το ψυχο­λο­γι­κό απο­τύ­πω­μα είναι επί­σης έντο­νο, αφού άνθρω­ποι είδαν τους κόπους μιας ζωής να χάνο­νται, βλέ­πουν τη ζωή τους να αλλά­ζει δρα­μα­τι­κά και οριστικά.

Γι’ αυτό είναι ανα­γκαίο να εξα­σφα­λι­στούν και ομά­δες ψυχο­κοι­νω­νι­κής υπο­στή­ρι­ξης, συγκρο­τη­μέ­νες κυρί­ως από ψυχο­λό­γους και κοι­νω­νι­κούς λει­τουρ­γούς, για την παρο­χή συμ­βου­λευ­τι­κής και ψυχο­λο­γι­κής υπο­στή­ρι­ξης σε ατο­μι­κό, ομα­δι­κό και κοι­νο­τι­κό επίπεδο.

Προστασία και ενίσχυση των δομών Υγείας

Να προ­στα­τευ­τούν κατά προ­τε­ραιό­τη­τα τα δημό­σια νοσο­κο­μεία και τα Κέντρα Υγεί­ας, να κατα­γρα­φούν άμε­σα οι ζημιές που έχουν υπο­στεί και να απο­κα­τα­στα­θεί το σύστη­μα ηλε­κτρο­δό­τη­σης και υδρο­δό­τη­σης με έκτα­κτο κον­δύ­λι από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό για τις ανά­γκες και τη λει­τουρ­γία τους. Να εξα­σφα­λι­στεί επάρ­κεια σε φάρ­μα­κα και υγειο­νο­μι­κό υλικό.

Για τα ζητήματα δημόσιας υγείας

Ο θάνα­τος ζώων, τα λιμνά­ζο­ντα μολυ­σμέ­να νερά, η μόλυν­ση όμβριων υδά­των, τα ποτά­μια που έγι­ναν λίμνες, τα έλη που θα δημιουρ­γη­θούν, η ύπαρ­ξη κου­νου­πιών και σκνί­πας στην περιο­χή, η άνο­δος της θερ­μο­κρα­σί­ας και της υγρα­σί­ας, τα επι­πλέ­ο­ντα λύμα­τα λόγω δια­τρή­σε­ων του απο­χε­τευ­τι­κού δικτύου.

Η μόλυν­ση από βαριά μέταλ­λα και τοξι­κά από­βλη­τα, έλαια και υδρο­γο­νάν­θρα­κες είναι δεδο­μέ­νη. Μολυ­σμα­τι­κές ασθέ­νειες όπως ελο­νο­σία, γαστρε­ντε­ρι­κές δια­τα­ρα­χές, λοι­μώ­δη νοσή­μα­τα είναι αρκε­τά πιθα­νόν να εμφανιστούν.

Είναι παρα­πά­νω από επεί­γον σήμε­ρα και για το μέλ­λον να εξα­σφα­λι­στεί η πρό­σβα­ση σε πόσι­μο νερό, να δια­σφα­λι­στεί η ποιό­τη­τα του νερού στις πλη­γεί­σες περιο­χές (πλά­νο δειγ­μα­το­λη­ψιών, μεθό­δων και ανά­λυ­σης), φαγη­τό, ρεύ­μα και ανά­γκες υγιει­νής για όλους (έως ότου απο­κα­τα­στα­θεί το σύστη­μα υδρο­δό­τη­σης και ηλε­κτρο­δό­τη­σης), να απο­στραγ­γι­στούν άμε­σα οι κατοι­κη­μέ­νες περιο­χές, να δια­σφα­λι­στούν καύ­ση και ταφή νεκρών ζώων, να εξα­σφα­λι­στούν μέσα ατο­μι­κής υγιει­νής (έως την απο­κα­τά­στα­ση του απο­χε­τευ­τι­κού συστήματος).

Με ευθύ­νη του κρά­τους να αξιο­ποι­η­θούν οργα­νω­μέ­νες υπο­δο­μές των νοσο­κο­μεί­ων, του στρα­τού, των ξενο­δο­χεί­ων για τις ανά­γκες επι­σι­τι­σμού (μαγει­ρεία) και υγιει­νής (πλυ­ντή­ρια). Ταυ­τό­χρο­να και χωρίς καθυ­στέ­ρη­ση να παρα­κο­λου­θού­νται οι περι­βαλ­λο­ντι­κές παρά­με­τροι, η εντο­μο­λο­γι­κή και άλλη επι­δη­μιο­λο­γι­κή επι­τή­ρη­ση και οι επι­πτώ­σεις των μετα­δο­τι­κών νοση­μά­των στη δημό­σια υγεία. Για να γίνουν αυτά χρειά­ζε­ται να ενι­σχυ­θούν σε προ­σω­πι­κό οι υπο­στε­λε­χω­μέ­νες μονά­δες Δημό­σιας Υγείας.

Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό

Η επι­λε­κτι­κή ανι­κα­νό­τη­τα του αστι­κού κρά­τους να προ­στα­τέ­ψει τη ζωή και την υγεία του λαού είναι εμφα­νής. Η πάλη για την προ­στα­σία της ζωής του λαού απο­κτά για άλλη μία φορά επι­τα­κτι­κό χαρα­κτή­ρα, δεν μπο­ρεί να περι­μέ­νει. Οι ανε­πάρ­κειες του μέχρι τώρα σχε­δια­σμού προ­κύ­πτουν από τον εκμε­ταλ­λευ­τι­κό χαρα­κτή­ρα του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος και του αστι­κού χαρα­κτή­ρα του κράτους.

Αυτό για­τί από την ίδια του τη φύση το σύστη­μα λογα­ριά­ζει την Υγεία ως «κόστος» που επι­βα­ρύ­νει τους κρα­τι­κούς προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς και εμπο­δί­ζει τη στή­ρι­ξη της καπι­τα­λι­στι­κής κερ­δο­φο­ρί­ας. Αυτό το σύστη­μα θεω­ρεί την πρό­λη­ψη περιτ­τή σπα­τά­λη και τις εφε­δρεί­ες σε υλι­κό, δυνα­μι­κό και δομές ανε­πί­τρε­πτο έξο­δο. Γι’ αυτό δεν μπο­ρεί να προ­στα­τέ­ψει για τα άμε­σα, πόσο μάλ­λον για τα έκτα­κτα συμβάντα.

Η Υγεία απο­τε­λεί πεδίο ταξι­κής αντι­πα­ρά­θε­σης και σύγκρου­σης της εργα­τι­κής τάξης και των λαϊ­κών στρω­μά­των με το κεφά­λαιο, από την έκβα­ση της οποί­ας θα καθο­ρι­στεί η ικα­νο­ποί­η­ση των λαϊ­κών αναγκών.

Για να ωφε­λη­θεί ο λαός πρέ­πει να χάσει το κεφά­λαιο. Στον αγώ­να για τον δρό­μο ανά­πτυ­ξης της κοι­νω­νί­ας και της οικο­νο­μί­ας που τα τερά­στια επι­τεύγ­μα­τα της επι­στή­μης, της τεχνο­λο­γί­ας και της παρα­γω­γι­κό­τη­τας δεν θα βου­λιά­ζουν στα λασπό­νε­ρα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, αλλά θα απο­τε­λούν παρά­γο­ντες λαϊ­κής προ­ό­δου και ευημερίας.

** Ο Γ. Σιδέ­ρης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύ­θυ­νος του Τμή­μα­τος Υγεί­ας — Πρό­νοιας της ΚΕ.