Φεστιβάλ ΚΝΕ — Οδηγητή: Το αδιαχώρητο και τη δεύτερη ημέρα (ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ)

Το αδια­χώ­ρη­το και τη δεύ­τε­ρη ημέ­ρα του Φεστι­βάλ της ΚΝΕ και του Οδη­γη­τή στο Πάρ­κο Αντ. Τρί­τση στο Ίλιον. Γεμά­τοι οι δρό­μοι της κόκ­κι­νος πολι­τεί­ας. Γεμά­τες οι μου­σι­κές σκη­νές. Πολύ κόσμος και στις πολι­τι­κές και πολι­τι­στι­κές εκδη­λώ­σεις της ημέ­ρας. Μέχρι κοντά στα μεσά­νυ­χτα συνέρ­ρε­αν νεολαίοι.

Στην Κεντρι­κή Σκη­νή ο Γιώρ­γος Ντα­λά­ρας με επι­λεγ­μέ­νες επι­τυ­χί­ες του και, φυσι­κά, την «Τσι­μι­νιέ­ρα» και «Το δέντρο» του αξέ­χα­στου Μάνου Λοΐζου.

Φεστι­βάλ όμως χωρίς Βασί­λη Παπα­κων­στα­ντί­νου δε γίνε­ται.  Παρών από το πρώ­το Φεστι­βάλ της ΚΝΕ. Ξεσή­κω­σε για μια ακό­μα φορά τους χιλιά­δες που βρέ­θη­καν στην Κεντρι­κή Σκη­νή το βρά­δυ της Παρα­σκευ­ής. Ξεχω­ρι­στό κομ­μά­τι της συναυ­λί­ας το μέρος όπου παρου­σί­α­σε ‑πρώ­τη φορά μετά από πολ­λά χρό­νια ζωντα­νά, ειδι­κά για το φετι­νό Φεστι­βάλ- κομ­μά­τια από τους πρώ­τους του δίσκους, τα «Αγρο­τι­κά» και «Της Εξορίας».

Αφιέ­ρω­μα στους ποι­η­τές Μανό­λη Ανα­γνω­στά­κη, Γιάν­νη Θεο­δω­ρά­κη και Τάσο Λει­βα­δί­τη παρου­σί­α­σαν στη Λαϊ­κή Σκη­νή, ο Γιάν­νης Μπέ­ζος και η Ηρώ Μπέ­ζου.

Ακο­λού­θη­σε ο Βασί­λης Λέκ­κας με το γνω­στό του ερμη­νευ­τι­κό πάθος παρου­σί­α­σε ένα εξαι­ρε­τι­κό ρεπερ­τό­ριο, με ανα­φο­ρές στους σημα­ντι­κό­τε­ρους συν­θέ­τες του τόπου μας, όπως ο Μάνος Χατζι­δά­κις, ο Μίκης Θεο­δω­ρά­κης και ο Γιάν­νης Μαρκόπουλος

Το κέφι άνα­ψε για τα καλά στη Λαϊ­κή Σκη­νή  όταν στη σκη­νή ανέ­βη­κε ο Βαγ­γέ­λης Κορα­κά­κης και με τις γνω­στές δικές του επι­τυ­χί­ες ξεσή­κω­σε από την πρώ­τη στιγ­μή τους θεατές.

Στο ρόλο, το χαρα­κτή­ρα και την απο­στο­λή του αστι­κού κρά­τους ήταν αφιε­ρω­μέ­νη η κεντρι­κή συζή­τη­ση που οργα­νώ­θη­κε νωρίς στη Λαϊ­κή Σκη­νή: Το δίλημ­μα δεν είναι «απο­τε­λε­σμα­τι­κό ή ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κό κρά­τος», αλλά «για τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους ή για τη λαϊ­κή πλειο­ψη­φία». Ο Κύριλ­λος Παπα­σταύ­ρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και η Ζωή Χαχά­μη, μέλος του Γρα­φεί­ου του ΚΣ της ΚΝΕ, ανέ­δει­ξαν τον ταξι­κό χαρα­κτή­ρα όλων των μορ­φών κρα­τι­κής οργά­νω­σης, εστιά­ζο­ντας στο σύγ­χρο­νο αστι­κό κράτος.

Στη Σκη­νή Φοι­τη­τών και νέων Εργα­ζο­μέ­νων το πρό­γραμ­μα ξεκί­νη­σε με τον Θοδω­ρή Καρέ­λα και τους φίλους του οι οποί­οι μας ταξί­δε­ψαν με μελο­ποι­η­μέ­να τρα­γού­δια μεγά­λων ποι­η­τών όπως ο Γιάν­νης Ρίτσος, ο Κώστας Καρυω­τά­κης, ο Κωστής Παλαμάς.

Συνέ­χι­σε ο Παντε­λής Κυρα­μαρ­γιός κρά­τη­σε συντρο­φιά στο κοι­νό του με τα τρα­γού­δια του και τους ξεσή­κω­σε με τη «Γυά­λα»: «Όμως εγώ, και μονά­χος θα τον αλλά­ξω τον ντου­νιά, δε θα ησυ­χά­σω, είμαι μικρός μα έχω μέσα μου φωτιά και ό,τι με καί­ει θα κάψω».

Παλιές και νέες ποπ επι­τυ­χί­ες τρα­γού­δη­σε στη Μαθη­τι­κή Σκη­νή ο Μύρω­νας Στρα­τής, παρου­σιά­ζο­ντας δικά του και άλλα αγα­πη­μέ­να κομ­μά­τια του νεα­νι­κού κοινού

Τα μέλη της θεα­τρι­κής ομά­δας του 15ου Λυκεί­ου Αθή­νας που προη­γή­θη­καν, έπαι­ξαν μία συρ­ρα­φή σκη­νών από το θεα­τρι­κό έργο «Το Παι­χνί­δι της Σφα­γής» του μεγά­λου Ρου­μά­νου θεα­τρι­κού συγ­γρα­φέα Ιονέσκο.

Το κέφι άνα­ψε για τα καλά στη Σκη­νή Φοι­τη­τών και Νέων Εργα­ζο­μέ­νων με τους «Encardia» οι οποί­οι μας ταξί­δε­ψαν με την πρω­τό­τυ­πη μου­σι­κή τους, εμπνευ­σμέ­νη από τις ελλη­νό­φω­νες περιο­χές της Κάτω Ιταλίας!

Η πολύ­μορ­φη δρά­ση που ανέ­πτυ­ξαν και ανα­πτύσ­σουν οι μαθη­τές, στιγ­μές από την ιστο­ρία του μαθη­τι­κού κινή­μα­τος, προ­βλη­μα­τι­σμοί και ανά­γκες που εκφρά­ζουν, ήταν από τα ζητή­μα­τα που άγγι­ξε η μου­σι­κο­θε­α­τρι­κή παρά­στα­ση που παρου­σιά­στη­κε το από­γευ­μα της Παρα­σκευ­ής στο Μαθη­τι­κό Στέ­κι. Το Μαθη­τι­κό Στέ­κι φιλο­ξέ­νη­σε το βρά­δυ μία ιδιαί­τε­ρα ενδια­φέ­ρου­σα και χρή­σι­μη συζή­τη­ση με θέμα «Δυνα­τή ΚΝΕ στα σχο­λεία σημαί­νει δυνα­τοί και μαχη­τι­κοί μαθη­τι­κοί αγώνες».

Καυ­στι­κός και απρό­βλε­πτος, όπως πάντα, ο Χρι­στό­φο­ρος Ζαρα­λί­κος, ανέ­βη­κε στη Μαθη­τι­κή Σκη­νή με «μετα­μνη­μο­νια­κή εμφά­νι­ση» και έδω­σε τη δική του περι­γρα­φή και ορι­σμό για το τι σημαί­νει μετα­μνη­μο­νια­κό πρό­γραμ­μα. Με μία δια­σκευή του «Πενη­ντά­ρη» του Γ. Ζαμπέ­τα επέ­λε­ξε και να ευχη­θεί στην ΚΝΕ για τα 50 χρό­νια της, τρα­γου­δώ­ντας μαζί με το κοι­νό για την «50άρα» που «είναι μια νέα της εποχής»…

Στους ρυθ­μούς της Πέν­νυς Μπαλ­τα­τζή λικνί­στη­καν χτες αργά το βρά­δυ όσοι βρί­σκο­νταν στο Μαθη­τι­κό Στέ­κι. Η καλ­λι­τέ­χνι­δα με τη βελού­δι­νη φωνή ευχή­θη­κε, βγαί­νο­ντας, στην ΚΝΕ να τα εκατοστίσει.

Στον Παι­δό­το­πο, πολύ παι­χνί­δι, κατα­σκευ­ές, δρα­στη­ριό­τη­τες και παρα­στά­σεις. Όλα εμπνευ­σμέ­να από την ομά­δα παι­δα­γω­γών της ΚΝΕ που έχουν σχε­διά­σει με μερά­κι το πρό­γραμ­μα και καθο­δη­γούν τους μικρούς επι­σκέ­πτες του Φεστι­βάλ στις κατα­σκευ­ές και τα παι­χνί­δια τους.

Πλή­θος κόσμου στη Διε­θνού­πο­λη όπου φιλο­ξε­νή­θη­καν δυο πολύ ενδια­φέ­ρου­σες συζη­τή­σεις, η πρώ­τη με θέμα «Κού­βα: Αλλη­λεγ­γύη στην πάλη των λαών — Κάτω ο απο­κλει­σμός των ιμπε­ρια­λι­στών» και στη συνέ­χεια με θέμα «Σημαιο­φό­ροι των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ και των βρό­μι­κων πολέ­μων του κεφα­λαί­ου ή με τη σημαία της νέας κοι­νω­νί­ας της ειρή­νης και της συνερ­γα­σί­ας των λαών, το σοσιαλισμό;».

Αφιε­ρω­μέ­νη στην κομ­μου­νί­στρια λογο­τέ­χνη Έλλη Αλε­ξί­ου, με αφορ­μή τα 30 χρό­νια από το θάνα­τό της, ήταν η εκδή­λω­ση με τίτλο «Με τη λύρα της Έλλης Αλε­ξί­ου» που έγι­νε το βρά­δυ της Παρα­σκευ­ής στο Χώρο Πολι­τι­σμού του Φεστι­βάλ, με ομι­λή­τρια την Ελέ­νη Μηλια­ρο­νι­κο­λά­κη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύ­θυ­νη του Τμή­μα­τος Πολιτισμού.

Σήμε­ρα Σάβ­βα­το, μέρα κορύ­φω­σης του Φεστι­βάλ 100 χρό­νια ΚΚΕ — 50 χρό­νια ΚΝΕ, κανείς δεν πρέ­πει να λεί­πει από το Πάρ­κο Αντ. Τρίτση.