Φοιτητικό Φεστιβάλ Αθήνας της ΚΝΕ: Η νέα γενιά με το ΚΚΕ! Σοσιαλισμός, η απάντηση στον 21ο αιώνα!

Φίλες και φίλοι,

Τώρα είναι πιο κρί­σι­μο να βαδί­σου­με μαζί, για να ανα­τρα­πούν όλα αυτά που έχουν γίνει θηλιά στον λαι­μό του λαού και της νεο­λαί­ας, για να αντι­με­τω­πί­σου­με όλα όσα βλέ­που­με γύρω μας και μας ανησυχούν.

Μπο­ρού­με να βαδί­σου­με μαζί, ακό­μη κι αν υπάρ­χουν πράγ­μα­τα που μας χωρίζουν.

Απά­ντη­ση θα είναι να κάνου­με πρά­ξη το σύν­θη­μα των φοι­τη­τι­κών εκλο­γών και να ενω­θού­με όλοι αυτοί που έχου­με κοι­νά συμ­φέ­ρο­ντα, προσ­δο­κί­ες, που έχου­με κοι­νούς στό­χους και διεκ­δι­κή­σεις, αυτοί που γνω­ρί­ζο­νται πολύ καλά μέσα στα αμφι­θέ­α­τρα, που έχουν βρε­θεί στην ίδια γραμ­μή του αγώ­να και θα βρε­θούν σε πολ­λές ακό­μα στο μέλλον.

Και να αφή­σου­με μόνους τους όσους έπαι­ξαν με τις ανά­γκες των φοι­τη­τών, όλα τα κόμ­μα­τα που το καθέ­να έχει ξεχω­ρι­στή συμ­βο­λή στο να κατα­δι­κά­σουν τις λαϊ­κές οικο­γέ­νειες στην ακρί­βεια, τη νεο­λαία στη μισή δου­λειά με μισή ζωή.

Τώρα είναι η ώρα να οργα­νώ­σου­με τη δική μας αντε­πί­θε­ση! Με το ΚΚΕ για να μπού­νε μπρο­στά οι ανά­γκες του λαού!

Αν τα τελευ­ταία χρό­νια υπήρ­ξαν στιγ­μές που ο λαός μας χαμο­γέ­λα­σε, ένιω­σε περή­φα­νος και πήρε ανά­σα ελπί­δας και αισιο­δο­ξί­ας, είναι εκεί­νες που το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έπαι­ξαν καθο­ρι­στι­κό ρόλο.

Θυμη­θεί­τε την αρχή της παν­δη­μί­ας, την ιστο­ρι­κή συγκέ­ντρω­ση των συν­δι­κά­των στο Σύνταγ­μα, την Πρω­το­μα­γιά του 2020, με τις εικό­νες των δια­δη­λω­τών, με απο­στά­σεις και μέτρα προ­στα­σί­ας, αλλά κυρί­ως με τις υψω­μέ­νες γρο­θιές, που έστει­λαν τις απα­γο­ρεύ­σεις στον κάλα­θο των αχρή­στων, να κάνουν τον γύρο του κόσμου και να περ­νούν στην ιστορία.

Δεν ήταν μόνο ο συμ­βο­λι­σμός, αλλά και η υπό­σχε­ση ότι ο λαός δεν θα σκύ­ψει το κεφά­λι. Δεν θα επι­τρέ­ψει εμπό­δια στη δρά­ση του να διεκ­δι­κεί, να έχει δικαιώ­μα­τα, να προ­στα­τεύ­ε­ται η υγεία του.

Οι κομ­μου­νι­στές έδει­ξαν τον δρόμο.

Και λίγο αργό­τε­ρα, στην ιστο­ρι­κή κατα­δί­κη της εγκλη­μα­τι­κής — ναζι­στι­κής Χρυ­σής Αυγής, όταν βού­λια­ξε η Αθή­να για να ακου­στεί παντού η παλ­λαϊ­κή απαί­τη­ση: Οι ναζί στη φυλα­κή! Μπλό­κο στους φασί­στες σε κάθε χώρο δου­λειάς και μόρ­φω­σης, σε κάθε γειτονιά!

Αλλά κι εκεί που το αστι­κό κρά­τος έκα­νε ξανά τα στρα­βά μάτια και ανε­χό­ταν τα τάγ­μα­τα εφό­δου να επι­τί­θε­νται σε μαθη­τές και φοι­τη­τές, πάλι το ΚΚΕ ήταν μπρο­στά, στη Σταυ­ρού­πο­λη, στο Μενί­δι, παντού, εκεί που μια ΚΝί­τισ­σα μαθή­τρια ύψω­σε ανά­στη­μα μέσα στο σχο­λείο στη συμ­μο­ρία των ναζί και πίσω της υψώ­θη­κε ο οργα­νω­μέ­νος μαζι­κός αγώ­νας των εργα­ζο­μέ­νων και της νεολαίας.

Αυτός ο αγώ­νας που στο­χεύ­ει τη ρίζα του κακού, το ίδιο το σύστη­μα της εκμε­τάλ­λευ­σης, αυτός που θα οδη­γή­σει τον φασι­σμό ορι­στι­κά και αμε­τά­κλη­τα εκεί που ανή­κει: Στο χρο­νο­ντού­λα­πο της Ιστορίας.

Λίγους μήνες αργό­τε­ρα και οι απα­γο­ρεύ­σεις ξανά κου­ρε­λό­χαρ­το. 17 Νοέμ­βρη 2020 και αιφ­νι­δια­στι­κά, έξω από την αμε­ρι­κα­νι­κή πρε­σβεία, το σύν­θη­μα «έξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ» ακού­στη­κε δυνα­τά και έστει­λε ξανά μήνυ­μα παγκόσμιο.

Κυβέρ­νη­ση και κατα­σταλ­τι­κοί μηχα­νι­σμοί ταρα­κου­νή­θη­καν, άρχι­σαν να ψάχνο­νται, δεν κατά­λα­βαν από πού τους ήρθε…

Τα παπα­γα­λά­κια κατά­πιαν τη γλώσ­σα τους και η αμη­χα­νία τους δια­σκέ­δα­ζε τον τηλεθεατή.

Και το έργο δεν είχε τελειώ­σει εκεί.

Λίγες ώρες μετά, ξανά στους δρό­μους, κι αυτή τη φορά πολ­λα­πλά­σιοι και η Στα­δί­ου να σεί­ε­ται από το «ένας αιώ­νας αγώ­νας και θυσία».

Δύο φορές κου­ρέ­λι οι απα­γο­ρεύ­σεις σε μία μόνο μέρα! Κατα­στο­λή, αύρες, ΜΑΤ, αλλά πώς να καλύ­ψουν το κάζο; Πώς να πνί­ξουν τις φωνές που ακού­στη­καν δυνα­τά και κάτω από τη μάσκα;

Ξανά οι κομ­μου­νι­στές στην πρώ­τη γραμμή.

Και μετά οι εργά­τες, ελπί­δα και ανά­σα, να δεί­χνουν τον μονα­δι­κό, νικη­φό­ρο δρό­μο, μακριά από «σωτή­ρες» και λύσεις εντός του συστή­μα­τος της εκμε­τάλ­λευ­σης και της αδικίας.

Το κέντρο της Αθή­νας ένα «κόκ­κι­νο ποτά­μι», παντού κόκ­κι­νο από τους ντε­λι­βε­ρά­δες της «e‑food», όπως και χθες.

Αλλά και στο λιμά­νι του Πει­ραιά ξεση­κω­μός, για το αίμα του νεκρού συνα­δέλ­φου. Ούτε οι καγκε­λό­πορ­τες της COSCO δεν μπό­ρε­σαν να συγκρα­τή­σουν την οργή, ξηλώ­θη­καν με συνο­πτι­κές διαδικασίες.

Απερ­γία, τα πλοία ουρά μέχρι την Αίγι­να. Δεν έδε­σε κανέ­να μέχρι να κερ­δί­σουν οι εργάτες.

Σύμ­βα­ση, μερο­κά­μα­το, ασφά­λεια, ούτε βήμα πίσω.

Και μετά φωτιά και ατσά­λι. Οι εργά­τες της ΛΑΡΚΟ μια γρο­θιά, όχι μόνο για τη δου­λειά, αλλά για ολό­κλη­ρη τη ζωή τους, για τα παι­διά τους.

Σε όλα τα μεγά­λα πάντα μπρο­στά η πρωτοπορία!

Κι εκεί που ο λαός έκα­νε την αλλη­λεγ­γύη του πρά­ξη και τη μετέ­τρε­ψε σε σύνθημα.

Εκεί που λαός σώζει τον λαό ήταν και εκεί οι κομμουνιστές.

Είτε φωτιές είτε χιό­νια, πριν ακό­μα φτά­σει κι ο κρα­τι­κός μηχα­νι­σμός ακό­μα, Κόμ­μα παντός και­ρού και συνθηκών.

Ώσπου ήρθε ο πόλε­μος και ξεχεί­λι­σε η υπο­κρι­σία του ευρω­ΝΑ­ΤΟι­κού τόξου.

Και εκεί όμως το Κόμ­μα μας έκα­νε τη διαφορά.

Στην ιστο­ρι­κή συγκέ­ντρω­ση έξω από τη ρωσι­κή πρε­σβεία με κατεύ­θυν­ση προς την αμερικάνικη.

Στο στό­χα­στρο, για­τί δεν δια­λέ­γει ληστή και δεν σκύ­βει μπρο­στά στη ΝΑΤΟι­κή υπα­κοή. Αλλά καθα­ρά επι­μέ­νο­ντας να ανα­δει­κνύ­ει τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό χαρα­κτή­ρα της σύγκρου­σης και τον επι­κίν­δυ­νο ρόλο ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Να αφή­νει μερι­κά «σου­βε­νίρ» κόκ­κι­νης μπο­γιάς στις φρε­γά­τες των δολο­φό­νων και να τους κάνει να λυσσάνε.

Να σώζει την τιμή του λαού με την απου­σία του στην ομι­λία Ζελέν­σκι όταν το ΝΑΤΟι­κό τόξο χει­ρο­κρό­τη­σε τους φασί­στες καμα­ρω­τά ή στα μου­λω­χτά, από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΜέΡΑ25.

Να δια­τρα­νώ­νει ότι τα ελλη­νι­κά λιμά­νια είναι των λαών και όχι βάσεις ή στό­χοι των ιμπεριαλιστών!

Να απο­κα­λύ­πτει μέσα από τον «Ριζο­σπά­στη» την αλή­θεια για την εμπλο­κή της Ελλά­δας στον πόλε­μο, τις βάσεις που έχουν παρα­χω­ρή­σει όλες οι κυβερ­νή­σεις, τα όπλα που στέλ­νουν απο­ψι­λώ­νο­ντας την άμυ­να των νησιών του Αιγαί­ου, χρε­ώ­νο­ντας τον ελλη­νι­κό λαό με δισ. για τους επι­θε­τι­κούς εξο­πλι­σμούς του ΝΑΤΟ, που δεν έχουν καμία σχέ­ση με τις αμυ­ντι­κές ανά­γκες της χώρας.

Να φανε­ρώ­νει πως πίσω από αυτή την εμπλο­κή είναι τα σχέ­δια των ελλη­νι­κών επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, που ποντά­ρουν σε «χρυ­σές δου­λειές», όπως οι Έλλη­νες εφο­πλι­στές που έχουν κλεί­σει συμ­βό­λαια για να μετα­φέ­ρουν το πανά­κρι­βο αμε­ρι­κα­νι­κό υγρο­ποι­η­μέ­νο αέριο (LNG).

Να καταρ­ρί­πτει το παρα­μύ­θι ότι «το ΝΑΤΟ μας προ­στα­τεύ­ει» όταν ΝΑΤΟ — ΗΠΑ — ΕΕ τρο­φο­δο­τούν την προ­κλη­τι­κό­τη­τα της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης, παζα­ρεύ­ουν μαζί της για να την κρα­τή­σουν στο ΝΑΤΟι­κό στρα­τό­πε­δο με ανταλ­λάγ­μα­τα βαριά για τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της Ελλά­δας, στην πορεία συν­δια­χεί­ρι­σης του Αιγαίου.

ΗΠΑ και ΝΑΤΟ δεν νοιά­ζο­νται αν τα νησιά είναι ελλη­νι­κά ή τουρ­κι­κά, αρκεί να είναι ΝΑΤΟι­κά, το δηλώ­νουν πια κάθε μέρα!

Όταν γκρεμίζεις τις αυταπάτες, βλέπεις το μέλλον καθαρά