Χριστούγεννα στην Σουηδία 2018. Κάθε μέρα ένα παιδί μένει άστεγο

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Έκτα­κτη κατά­στα­ση δια­πι­στώ­νουν οι υπη­ρε­σί­ες και οι φορείς στην Σου­η­δία. Το πρώ­το εξά­μη­νο του 2018, 231 παι­διά έμει­ναν χωρίς στέ­γη αφού οι γονείς τους απο­μα­κρύν­θη­καν με έξω­ση από τα σπί­τια που έμε­ναν. Μέσα σε 6 χρό­νια όσοι βρί­σκο­νται χωρίς σπί­τι και χωρίς άμε­ση προ­ο­πτι­κή να βρουν σπί­τι, σε δρα­μα­τι­κή κατά­στα­ση δηλα­δή, αυξή­θη­καν κατά 30%. Οι ουρές για ένα πιά­το φαγη­τό άρχι­σε να γίνε­ται μια συνη­θι­σμέ­νη εικό­να στην Σου­η­δι­κή κοι­νω­νία. Αυτά γρά­φει η καθη­με­ρι­νή  εφη­με­ρί­δα Εξπρέ­σεν που δεν φημί­ζε­ται για την αγά­πη της στους κοι­νω­νι­κά αδύναμους.

“Νομί­ζα­με πως ήμα­σταν καλύ­τε­ροι από όλους στην Σου­η­δία. Το κοι­νω­νι­κό κρά­τος όμως καταρ­ρέ­ει” δηλώ­νει η διευ­θύ­ντρια εκκλη­σια­στι­κής υπη­ρε­σιας στην πόλη Γκέ­τε­μποργκ δεύ­τε­ρη πόλη της Σουηδίας.

“ Δεν μου αρέ­σει να είμαι στην ουρά για φαγη­τό”, δηλώ­νει άλλος άστε­γος 67 χρο­νών στην εκκλη­σία Κλά­ρα της Στοκχόλμης.
“Δεν έχω άλλη επι­λο­γή. Είμαι 12 χρό­νια άστε­γος”. Είναι ένας από τους περί­που 33.000 άστε­γους της Σουηδίας.

100 με 150 άτο­μα έρχο­νται κάθε μέρα στα συσ­σί­τια της Εκκλη­σί­ας. Τα φαγη­τά ειναι δωρε­ές από αλυ­σί­δες τροφίμων. 

“Δεν είναι μόνο άστε­γοι. Είναι και φτω­χοί συντα­ξιού­χοι και οικο­γέ­νειες. Αυτοί που δεν τα βγά­ζουν πέρα”, λέει η  διά­κο­νος της εκκλη­σί­ας. Στον σιδη­ρο­δρο­μι­κό σταθ­μό της Στοκ­χόλ­μης έρχο­νται και κάθο­νται στα παγκά­κια οι άστε­γοι. Κοι­μού­νται καθι­στοί. Δεν επι­τρέ­πε­ται να ξαπλώ­νουν. Τους βγά­ζουν έξω οι φύλα­κες αν ξαπλώσουν. 

Σύμ­φω­να με τα στοι­χεία των υπη­ρε­σιών 33.250 άνθρω­ποι είναι άστε­γοι. 5935 από αυτούς κοι­μού­νται σε δημό­σιους χώρους, σε σκά­λες, στην ύπαι­θρο,  σε σκη­νές. Είναι αυτοί που βρί­σκο­νται σε δρα­μα­τι­κή κατά­στα­ση. Έχουν αυξη­θεί κατά 32% σε 6 χρόνια. 

Κατάρ­ρευ­ση της κοι­νω­νί­ας ευημερίας 

Η διευ­θύ­ντρια της εκκλη­σια­στι­κής οργά­νω­σης του Γκέ­τε­μποργκ επα­νέρ­χε­ται. “ Οι στα­τι­στι­κές και οι κρα­τι­κές υπη­ρε­σί­ες δεν λένε όλη την αλή­θεια. Εμείς που μοι­ρά­ζου­με φαγη­τό βλέ­που­με πως οι φτω­χοί αυξά­νο­νται. Αυτές οι σκη­νες θυμί­ζουν την δεκα­ε­τία του 50. Τότε υπήρ­χε φτώ­χεια και επα­νέρ­χε­ται. Η κοι­νω­νία έχει απο­κλεί­σει τους φτω­χούς συντα­ξιού­χους,  τις οικο­γέ­νειες μικρών παι­διών με μικρό εισό­δη­μα ιδιαί­τε­ρα ις μονο­γο­νεϊ­κές, τους άστε­γους. Πως έχου­με ευμά­ρεια όταν δεν εξα­σφα­λί­ζου­με ένα πιά­το φαγη­τό και ένα κρε­βά­τι για τόσες χιλιά­δες συναν­θρώ­πους μας;”

Κάθε μέρα ένα παι­δί μένει άστεγο.
Από πέρυ­σι μέχρι φέτος ο αριθ­μός των παι­διών χωρίς στέ­γη αυξή­θη­κε από 188 σε 231 το πρώ­το εξά­μη­νο. 23% αύξη­ση παρό­λο που υπάρ­χει κεντρι­κός στό­χος από το 2008 που λέει κανέ­να παι­δί δεν θα μένει άστε­γο. Εξυ­πα­κού­ε­ται πως έπρε­πε να δίνε­ται στε­γα­στι­κό επί­δο­μα σε φτω­χές οικο­γέ­νειες με μικρά παι­διά και προ­στα­σία ενά­ντια στις εξώ­σεις των ιδιοκτητών. 
“ Δεν πρέ­πει να πετά­γο­νται στο δρό­μο οικο­γέ­νειες με παι­διά. Το σύστη­μά μας λει­τούρ­γη­σε για 20–25 χρό­νια και τώρα πια δεν λει­τουρ­γεί. Το δίχτυ προ­στα­σί­ας έχει μεγά­λες τρύ­πες “ συνε­χί­ζει η διευθύντρια.

Άλλος 59χρονος άστε­γος  σε προ­ά­στιο της Στοκ­χόλ­μης  δηλώ­νει πως έχει να κοι­μη­θεί σε κρε­βά­τι από το 2016.

“Είχα ένα καρο­τσά­κι με ρόδες αλλά στο παγκά­κι που κοι­μά­μαι έφα­γαν τις ρόδες του τα ποντί­κια. Παίρ­νουν και το φαγη­τό μου όταν κοι­μά­μαι. Δεν έχω πια κου­ρά­γιο να ελπί­ζω για κάτι. Όλη μου η ενέρ­γεια πηγαί­νει στην επιβίωση.Μόνο να μην κάνει τόσο κρύο όσο πέρυ­σι παρα­κα­λάω, 3 πνευ­μο­νί­ες άρπαξα”. 

Έτσι συνε­χί­ζουν οι ιστο­ρί­ες άλλου 63χρονου, ενός ζευ­γα­ριού γύρω στα 50 που κάθε βρά­δυ γυρ­νούν όλη την πόλη σε μαγα­ζιά που δια­νυ­κτε­ρεύ­ουν, μέχρι να τους διώ­ξουν, για να βολευ­τούν κάτω από μία στέ­γη, κάπου στην ζέστη. 

Κοροϊ­δία
Επι­μέ­νει η εφη­με­ρί­δα. Βρί­σκει τον υπεύ­θυ­νο συντο­νι­στή 2012–2014 για το θέμα των αστέ­γων της τότε δεξιάς κυβέρ­νη­σης τον ρωτά­ει  για­τί πετά­νε στον δρό­μο οικο­γέ­νειες με παιδιά. 

“ Δεν ήξε­ρα ότι είναι τόσο χάλια”. “ Σίγου­ρα φταί­νε οι σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες” λέει αυτός. 

Ρωτά­νε την σημε­ρι­νή σοσιαλ­δη­μο­κρά­τισ­σα υπουρ­γό Κοι­νω­νι­κών Υπο­θέ­σε­ων “ “Κατα­λα­βαί­νω, αλλά εντός του σημε­ρι­νού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού δεν μπο­ρώ να κάνω τίπο­τα”. Βρί­σκει η εφη­με­ρί­δα  την μέχρι πρό­τι­νος υπουρ­γό ισό­τη­τας. “Τώρα δου­λεύω στον ΟΗΕ. Δεν ασχο­λού­μαι με εσω­τε­ρι­κές υπο­θέ­σεις” δηλώνει. 
Η σημε­ρι­νή υπουρ­γός ισό­τη­τας δηλώ­νει πως είναι σε μετα­βα­τι­κή κυβέρ­νη­ση και δεν μπο­ρεί να κάνει τίπο­τα. Μ αυτά και με εκεί­να, με την κοροϊ­δία των υπευ­θύ­νων και την παντε­λή αδια­φο­ρία του συστή­μα­τος χιλιά­δες παι­διά θα κάνουν Χρι­στού­γεν­να στα παγκά­κια, στα δια­νυ­κτε­ρεύ­ο­ντα  χαμπουρ­γε­ρά­δι­κα και στους σταθ­μούς στην κοι­νω­νία “πρό­τυ­πο “ που σάπι­σε και παίρ­νει μαζί της αθώα παι­διά. Αυτή η κοι­νω­νία δεν γίνε­ται ανθρώ­πι­νη. Μπο­ρεί μόνο να καταρ­γη­θεί όσο το δυνα­τόν γρηγορότερα. 

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία