Χρόνια πολλά στους Γιώργηδες και στις Γεωργίες

«… Κι ως πύρω­νεν ακό­μα στη φευ­γά­λα,
τρι­κυ­μι­σμέ­νος κι όλος φως,
χρυ­σό­χυ­τος μου εφά­ντα­ζε καβά­λα,
σαν τον Αϊ-γιώρ­γη,
λίγο πιο μικρός».
Ακρι­λι­κό, σύν­θε­ση Γ. Φαρ­σα­κί­δη σε στί­χους Μιλτ. Μαλακάση

Ο Αϊγιώρ­γης, ο ιππό­της άγιος με το ωραίο άσπρο άλο­γο, είναι ένας από τους πιο δημο­φι­λείς αγί­ους. «Αγί Γιώρ­γης κι αν χάβου­ται καμπό­σους άγιους χρειά­ζει» (όσο κι αν ταπει­νω­θεί ο Αϊ-Γιώρ­γης αξί­ζει όσο πολ­λοί άγιοι μαζί) λέει μια ποντια­κή παροι­μία. Είναι ο λεβε­ντο­μάρ­τυ­ρας του χρι­στια­νι­σμού που η ίδια η εκκλη­σία τον απο­κα­λεί «τρο­παιο­φό­ρο» και οι στρα­τοί τον κεντούν στις σημαί­ες τους. Μα από το λαό ο Αϊ-Γιώρ­γης αγα­πή­θη­κε περισ­σό­τε­ρο για την ηρω­ι­κή του ιδιό­τη­τα πάρα επει­δή ήταν άγιος. Στη λαϊ­κή λατρεία ο Αϊγιώρ­γης είναι ο ελευ­θε­ρω­τής των σκλά­βων και υπε­ρα­σπι­στής των φτωχών.

Επι­μέ­λεια Ηρα­κλής Κακαβάνης

Σήμε­ρα 23 Απρι­λί­ου γιορ­τά­ζουν ο Γιώρ­γος και η Γεωργία