Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

24 Μαΐου 1976: Απαγορεύεται η… πάλη των τάξεων!

Στις 24 του Μάη 1976 η κυβέρ­νη­ση της Νέας Δημο­κρα­τί­ας φέρ­νει για συζή­τη­ση στη Βου­λή τον περι­βό­η­το «Νόμο 330» περί «εργα­τι­κών οργα­νώ­σε­ων και συν­δι­κα­λι­στι­κών ελευ­θε­ριών». Είναι ένα από τα πιο αντερ­γα­τι­κά νομο­θε­τή­μα­τα που γνώ­ρι­σε ο τόπος. Συνά­ντη­σε εξ αρχής την αντί­θε­ση όλων των κομ­μά­των της αντι­πο­λί­τευ­σης και των εργα­ζο­μέ­νων, πλην της κυβερ­νη­τι­κής διοί­κη­σης της ΓΣΕΕ, η οποία περιο­ρί­στη­κε να υπο­βά­λει ορι­σμέ­νες δευ­τε­ρεύ­ου­σας σημα­σί­ας τροποποιήσεις.

Ο αλή­στου μνή­μης υπουρ­γός Εργα­σί­ας Κ. Λάσκα­ρης, υπε­ρα­σπι­ζό­με­νος το νομο­σχέ­διο, χαρα­κτη­ρί­ζει «αυθά­δη και ιτα­μή» την αξί­ω­ση για από­συρ­σή του.

Ο Νόμος 330 περιο­ρί­ζει δρα­στι­κά το δικαί­ω­μα της απερ­γί­ας, κατο­χυ­ρώ­νει την αντα­περ­γία (λοκ άουτ), νομι­μο­ποιεί τη συγκρό­τη­ση απερ­γο­σπα­στι­κών μηχα­νι­σμών και, κυρί­ως, απα­γο­ρεύ­ει την «πολι­τι­κή απερ­γία». Οπως σημειώ­νε­ται απ’ όλες τις πτέ­ρυ­γες της Βου­λής, πλην της ΝΔ, όλες οι απερ­γί­ες των εργα­ζο­μέ­νων θα μπο­ρού­σαν να χαρα­κτη­ρι­στούν πολι­τι­κές αφού μοι­ραία στρέ­φο­νται κατά της πολι­τι­κής της κυβέρ­νη­σης. Ετσι, η κυβέρ­νη­ση επι­χει­ρεί την ουσια­στι­κή κατάρ­γη­ση του απερ­για­κού δικαιώ­μα­τος. Ακό­μη, ο νόμος απα­γο­ρεύ­ει τις απερ­γί­ες αλλη­λεγ­γύ­ης, αλλά και κάθε άλλη απερ­για­κή κινη­το­ποί­η­ση που δε στρέ­φε­ται κατά του συγκε­κρι­μέ­νου εργο­δό­τη και δεν περιο­ρί­ζε­ται σε καθα­ρά μισθο­λο­γι­κά αιτή­μα­τα. Με διά­τα­ξή του υπο­χρε­ώ­νει τους εργα­ζό­με­νους στα Νομι­κά Πρό­σω­πα Δημο­σί­ου Δικαί­ου και στους Οργα­νι­σμούς Κοι­νής Ωφέ­λειας να γνω­στο­ποιούν τα αιτή­μα­τά τους 15 μέρες πριν από την κήρυ­ξη της απερ­γί­ας. Ακό­μη, χαρα­κτη­ρί­ζο­νται παρά­νο­μες όσες απερ­γί­ες δεν κηρύσ­σο­νται από τα επί­ση­μα «επαγ­γελ­μα­τι­κά σωματεία».

Ο ανεκ­δι­ή­γη­τος υπουρ­γός Εργα­σί­ας Κ. Λάσκα­ρης σημειώ­νει στην ειση­γη­τι­κή του έκθε­ση ότι δεν υπάρ­χει πλέ­ον «εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο» και δηλώ­νει στους δημο­σιο­γρά­φους: «Δεν θα επι­τρέ­ψο­μεν την πάλην των τάξεων»!

Την ίδια μέρα αρχί­ζει 48ωρη απερ­γία των εργα­ζο­μέ­νων στο δημό­σιο και τον ιδιω­τι­κό τομέα, την οποία κήρυ­ξαν πρω­το­βάθ­μια σωμα­τεία και ομο­σπον­δί­ες, ενώ δεκά­δες χιλιά­δες απερ­γοί πραγ­μα­το­ποιούν μεγά­λη και μαχη­τι­κή πορεία στην Αθή­να. Ομως, η κυβέρ­νη­ση κρα­τά για τη δεύ­τε­ρη μέρα της απερ­γί­ας (στις 25 του Μάη) το σχέ­διο για τη δολο­φο­νι­κή επί­θε­ση της Αστυ­νο­μί­ας κατά των απεργών.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο