10 Μάρ­τη 1925 ιδρύ­ε­ται ο Ολυ­μπια­κός, όταν τα μέλη του “Πει­ραϊ­κού Ποδο­σφαι­ρι­κού Ομί­λου” και του “Ομί­λου Φιλά­θλων Πει­ραιώς” απο­φα­σί­ζουν τη διά­λυ­ση των σωμα­τεί­ων και την ίδρυ­ση νέου. Ο Νότης Καμπέ­ρος ανα­κοι­νώ­νει το όνο­μα “Ολυ­μπια­κός” και ο Μιχά­λης Μανού­σκος, ο πρώ­τος πρό­ε­δρος, το ολο­κλη­ρώ­νει σε “Ολυ­μπια­κός Σύν­δε­σμος Φιλά­θλων Πειραιώς” 

Αυτά μια φορά κι έναν και­ρό …
πριν από ~100χρόνια και στη συνέ­χεια μέχρι τη 10ετία του 50

Ως Ατέ­χνως έχου­με ασχο­λη­θεί επα­νει­λημ­μέ­να με τη συμ­βο­λή αθλη­τών _αναπόσπαστο κομ­μά­τι του λαού μας, στην ΕΑΜι­κή_ για να εξη­γού­μα­στε Εθνι­κή Αντί­στα­ση, μετα­ξύ αυτών του θρυ­λι­κού κομ­μου­νι­στή Νίκου Γόδα, του Γρ. Λαμπρά­κη, Βαλ­κα­νιο­νί­κη και ρέκορ­ντμαν στο άλμα εις μήκος και στα 100 μέτρα του Σπύ­ρου Κοντού­λη, των Δημή­τρη (Μίμη) Πιερ­ρά­κο, Γιάν­νη Σκια­δά, Γιώρ­γο Βατί­κη, Νίκο Σωτη­ριά­δη κλπ. Δεν υπήρ­χε αθλη­τι­κός σύλ­λο­γος χωρίς μαχη­τές της Εθνι­κής Αντί­στα­σης _φόρο που πλη­ρώ­νε­ται με νεα­νι­κές ψυχές σε κάθε πόλε­μο. Μαλα­βέ­τας, Σωτη­ρί­ου, Μαυ­ρα­τζού­λης (Ολυ­μπια­κός Βόλου) Κάντα­ρος (Κέρ­κυ­ρα) Καμ­ζέ­λης, Αλε­ξάς (Παναι­τω­λι­κός), Αφρά­της, Καθε­νιώ­της, Παπα­δη­μη­τρί­ου (Θήβα), Μπουρ­νο­βα­λής, Βερ­νέ­ζος (Προ­πο­ντί­δα), Χατζη­τσί­ρος και Γιώρ­γης Ιβα­νόφ (Ηρα­κλής) κά

🤔 Αυτές τις μέρες, copy_paste κυκλο­φό­ρη­σε στα ΜΚΔ, μια ανάρ­τη­ση που αναφέρει
Από την πρώ­τη μέρα της ίδρυ­σής του ο Ολυ­μπια­κός είναι η ομά­δα της εργα­τιάς, του μόχθου, της φτω­χο­λο­γιάς, της μαγκιάς , του τσα­μπου­κά. Δεν είχε καμία σχέ­ση με την ελι­τί­στι­κη λογι­κή του Πανα­θη­ναϊ­κού ή την προ­σφυ­γι­κή της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ. Και όσο και αν οι και­ροί άλλα­ξαν τα βασι­κά του συστα­τι­κά παρα­μέ­νουν αναλ­λοί­ω­τα, καθώς ο Ολυ­μπια­κός είναι υπε­ρά­νω προ­σώ­πων. Είναι ιδέα.

🙃  Ο Ολυμπιακός είναι ιδέα
είναι τα ρεμπέτικα τα πέτρινα χρόνια
είναι οι αμέτρητοι τίτλοι
Χρόνια πολλά Θρύλε!!!

Από την πρώ­τη μέρα της ίδρυ­σής του ο Ολυ­μπια­κός είναι η ομά­δα της εργα­τιάς, του μόχθου, της φτω­χο­λο­γιάς, της μαγκιάς , του τσα­μπου­κά. Δεν είχε καμία σχέ­ση με την ελι­τί­στι­κη λογι­κή του Πανα­θη­ναϊ­κού ή την προ­σφυ­γι­κή της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ.

Και όσο και αν οι και­ροί άλλα­ξαν τα βασι­κά του συστα­τι­κά παρα­μέ­νουν αναλ­λοί­ω­τα, καθώς ο Ολυ­μπια­κός είναι υπε­ρά­νω προ­σώ­πων. Είναι ιδέα.

• Ολυ­μπια­κός είναι να στή­νε­σαι μπρο­στά στο εκτε­λε­στι­κό από­σπα­σμα των Ναζί φορώ­ντας την ερυ­θρό­λευ­κη φανέ­λα όπως ο Νίκος Γόδας.
• Ολυ­μπια­κός είναι να διορ­γα­νώ­νεις φιλι­κό εν έτη 1949 με τη Μικτή Μαρ­κο­νή­σου, να έχεις στην αντί­πα­λη ομά­δα δικά σου παι­διά, να χάνεις 2–1 και όλο το γήπε­δο να σε αποθεώνει.
• Ολυ­μπια­κός είναι το λιμά­νι, τα Καμί­νια, η Δρα­πε­τσώ­να, η Νίκαια, το Πέρα­μα, το Κερα­τσί­νι και κάθε άλλη φτωχογειτονιά.
• Ολυ­μπια­κός είναι τα ρεμπέ­τι­κα και ο Μάρ­κος Βαμβακάρης.
• Ολυ­μπια­κός είναι το τρα­τζι­στο­ρά­κι στο δωμά­τιο του πατέ­ρα μου, όπου κάθε Κυρια­κή ήταν ανοι­κτό για να ακού­σει από το ράδιο την αγα­πη­μέ­νη του ομά­δα. Ολυ­μπια­κός είναι ο Ανδρέ­ας Μουράτης.
• Ολυ­μπια­κός είναι η θρυ­λι­κή πεντά­δα των Ανδριανοπουλαίων.
• Ολυ­μπια­κός είναι η πονη­ρή Αλε­πού των γηπέ­δων, ο Θανά­σης Μπέμπης.
• Ολυ­μπια­κός είναι “του Μπού­κο­βι η ομά­δα­ρα” που τον έδιω­ξε η Χούντα.
• Ολυ­μπια­κός είναι οι 16 διε­θνείς και οι δυο ισά­ξιες εντε­κά­δες την δεκα­ε­τία του 70.
• Ολυ­μπια­κός είναι το παλιό Καραϊ­σκά­κη, το φελι­ζόλ για τα τσι­με­ντέ­νια καθί­σμα­τα, ο τσακατσούκας.
• Ολυ­μπια­κός είναι οι 21 νεκροί της Θύρας 7 στις 8/2/1981.
• Ολυ­μπια­κός είναι τα πέτρι­να χρό­νια με τον κόσμο του να γεμί­ζει πάντα το γήπε­δο παρά τις συνε­χείς αποτυχίες.
• Ολυ­μπια­κός είναι ο Αττί­λιο και η τρο­μπέ­τα του, που δονού­σε και έδι­νε το σύν­θη­μα στο Καραισκάκη.
• Ολυ­μπια­κός είναι η ομά­δα των Ολυμπιονικών
• Ολυ­μπια­κός είναι οι αμέ­τρη­τοι τίτλοι σε όλα τα ομα­δι­κά αθλήματα.
• Ολυ­μπια­κός είναι να μην έρχε­ται ποτέ το διπλό στο Τσά­μπιονς Λιγκ και εσύ να τρέ­χεις στα γήπε­δα όλης της Ευρώπης.
• Ολυ­μπια­κός είναι η επι­κή ανα­τρο­πή το 2012 στην Κων­στα­ντι­νού­πο­λη επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και η κατά­κτη­ση της Ευρωλίγκα.

Ολυ­μπια­κός είναι εκα­το­ντά­δες άλλα πράγ­μα­τα. Το μόνο σίγου­ρο είναι πως είναι κάτι παρα­πά­νω από μια ομά­δα. Είναι ιδέα.

Ο Θρύλος μας έχει στο τιμόνι του
… τον Βαγγέλη Μαρινάκη!

Χρό­νια πολ­λά Θρύ­λε!!! 99 χρό­νια θρυ­λι­κής ιστο­ρί­ας του γίγα­ντα του ελλη­νι­κού αθλη­τι­σμού και ενός εκ των κορυ­φαί­ων συλ­λό­γων του πλα­νή­τη, με τα δεκά­δες πρω­τα­θλη­μα­τι­κά τμή­μα­τα. Ο Ολυ­μπια­κός είναι τρό­πος ζωής για τα εκα­τομ­μύ­ρια των φιλά­θλων του στην Ελλά­δα και όλο τον πλα­νή­τη που ζουν και ανα­πνέ­ουν για τον Ολυ­μπια­κό της καρ­διάς τους και το θρύ­λο της ψυχής τους, που για πολ­λούς μέσα στις δυσκο­λί­ες της ζωής είναι ανά­σα και πνοή, δύνα­μη και ζωή.

Αμέ­τρη­τα πρω­τα­θλή­μα­τα, κύπελ­λα και νταμπλ σε όλα τα πρω­τα­θλη­μα­τι­κά τμή­μα­τα, που μόνο ο θρύ­λος σε όλο τον πλα­νή­τη έχει και με τη ναυαρ­χί­δα του θρύ­λου το ποδό­σφαι­ρο με τα 47 πρω­τα­θλή­μα­τα, τα 28 Κύπελ­λα και 18 νταμπλ με το θρυ­λι­κό γήπε­δο Καραϊ­σκά­κη, το ποτι­σμέ­νο με τον ιδρώ­τα και το αίμα των θρυ­λι­κών μορ­φών της ιστο­ρί­ας του Ολυ­μπια­κού και των 21 παι­διών μας της Θύρας 7 που εκεί από τον ουρα­νό του γηπέ­δου-Θρύ­λος είναι σίγου­ρο ότι βλέ­πουν και καμα­ρώ­νουν την ομά­δα τους. Ο Θρύ­λος στις ευρω­παϊ­κού επι­πέ­δου εγκα­τα­στά­σεις του Ρέντη έχει ανα­πτύ­ξει υψη­λών προ­δια­γρα­φών ακα­δη­μία, όπου συνε­χώς βγαί­νουν νέα μεγά­λα ταλέ­ντα και πάνω από 55 σχο­λές σε όλη την Ελλά­δα και το εξω­τε­ρι­κό, που γεμί­ζουν με νέα παι­διά που έχουν στην καρ­διά τους τον Ολυ­μπια­κό τους.

Ο Θρύ­λος μας έχει στο τιμό­νι του τον Βαγ­γέ­λη Μαρι­νά­κη, που κρά­τα ψηλά την σημαία του Ολυ­μπια­κού μας και έχει τη στή­ρι­ξη και τη συμπα­ρά­στα­ση του Συν­δέ­σμου μας και των εκα­τομ­μυ­ρί­ων φιλά­θλων του Ολυμπιακού!

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΑΣ ΤΟ ΘΡΥΛΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ!
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!
(υπο­γρα­φή)
Σύν­δε­σμος Βετε­ρά­νων Ποδο­σφαι­ρι­στών Ολυμπιακού

💥  Δεί­τε 👁️‍🗨️  Ριζο­σπά­στης:
🔴   Αθλη­τι­σμός — Κοι­νω­νία — Πολιτική

Τι ποδό­σφαι­ρο θέλου­με και για ποιον; Ο «μονό­δρο­μος» του εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νου ποδο­σφαί­ρου οδή­γη­σε σε αδιέ­ξο­δα. Υπάρ­χει άλλος δρό­μος. Χρειά­ζε­ται η δημιουρ­γία κινή­μα­τος που θα τον επιβάλει

Οι εξε­λί­ξεις στο χώρο του επαγ­γελ­μα­τι­κού ποδο­σφαί­ρου επι­βε­βαιώ­νουν για μια ακό­μα φορά τη θέση του ΚΚΕ. Το ποδό­σφαι­ρο της αγο­ράς βρω­μά­ει και ζέχνει από όλες τις πλευ­ρές. Στο καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα το επαγ­γελ­μα­τι­κό ποδό­σφαι­ρο έχει μετα­τρα­πεί σε θέα­μα με λίγους πρω­τα­γω­νι­στές και πολ­λούς θεα­τές, κατα­δι­κά­ζο­ντας οτι­δή­πο­τε είναι «άχρη­στο» — και είναι «άχρη­στο» οτι­δή­πο­τε δεν απο­φέ­ρει κέρ­δη. Είναι όμως έτσι; Αυτό είναι το άθλη­μα που αγα­πά­με; Και τελι­κά ποιον εξυ­πη­ρε­τεί ο «μονό­δρο­μος»;

🌀 Με την καθιέ­ρω­ση του επαγ­γελ­μα­τι­κού μοντέ­λου το 1979, το ποδό­σφαι­ρο μετα­τρά­πη­κε από παι­χνί­δι των πολ­λών σε μπίζ­νες των λίγων. Παί­ζε­ται όχι για να κερ­δί­σει ο καλύ­τε­ρος, αλλά οι οικο­νο­μι­κά ισχυ­ρό­τε­ροι που το εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται σαν μια από τις πιο κερ­δο­φό­ρες επι­χει­ρή­σεις τους. Κερ­δο­φό­ρα όχι μόνο οικο­νο­μι­κά αλλά και πολι­τι­κά. Το ερα­σι­τε­χνι­κό κομ­μά­τι του παρα­γκω­νί­στη­κε. Υπάρ­χει κυρί­ως χάρη στο μερά­κι κάποιων, ή στις περισ­σό­τε­ρες περι­πτώ­σεις μπλέ­κε­ται στα δίχτυα μικρό­τε­ρων επι­χει­ρη­μα­τιών, στην ουσία του βρί­σκε­ται μετα­ξύ φθο­ράς και αφθαρ­σί­ας, παρα­πε­τα­μέ­νο από τους «υπεύ­θυ­νους».
Και πολ­λά ακόμη

Σήμε­ρα δεν είναι τίπο­τε παρα­πά­νω από μια ΠΑΕ \ https://www.olympiacos.org/ _ όπως https://www.pao.gr/ _ https://www.aekfc.gr/?lang=el  κλπ. κλπ βόρεια Ελλά­δα, νότια, νησιά, μέχρι και κωλο­πε­τει­νί­τσα _κάπου 100 είναι οι ΑΕ στον αθλη­τι­κό χώρο μαζί με παρα­μά­γα­ζα online κατα­στή­μα­τα κλπ

ΚΚΕ

Οι καθη­με­ρι­νές και καται­γι­στι­κές εξε­λί­ξεις στο χώρο του επαγ­γελ­μα­τι­κού ποδο­σφαί­ρου επι­βε­βαιώ­νουν για μια ακό­μα φορά τη θέση του ΚΚΕ, δλδ πως το (επαγ­γελ­μα­τι­κό) ποδό­σφαι­ρο της αγο­ράς βρω­μά­ει και ζέχνει από όλες τις πλευ­ρές. Στο καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα έχει μετα­τρα­πεί σε θέα­μα με λίγους πρω­τα­γω­νι­στές και πολ­λούς θεα­τές, κατα­δι­κά­ζο­ντας οτι­δή­πο­τε είναι «άχρη­στο» — και είναι «άχρη­στο» οτι­δή­πο­τε δεν απο­φέ­ρει κέρ­δη. Είναι όμως έτσι; Αυτό είναι το άθλη­μα που αγα­πά­με; Και τελι­κά ποιον εξυ­πη­ρε­τεί ο «μονό­δρο­μος»;

Με την καθιέ­ρω­ση του επαγ­γελ­μα­τι­κού μοντέ­λου το 1979, το ποδό­σφαι­ρο μετα­τρά­πη­κε από παι­χνί­δι των πολ­λών σε μπίζ­νες των λίγων. Παί­ζε­ται όχι για να κερ­δί­σει ο καλύ­τε­ρος, αλλά οι οικο­νο­μι­κά ισχυ­ρό­τε­ροι που το εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται σαν μια από τις πιο κερ­δο­φό­ρες επι­χει­ρή­σεις τους. Κερ­δο­φό­ρα όχι μόνο οικο­νο­μι­κά αλλά και πολιτικά.

Το ερα­σι­τε­χνι­κό κομ­μά­τι του παρα­γκω­νί­στη­κε. Υπάρ­χει κυρί­ως χάρη στο μερά­κι κάποιων, ή στις περισ­σό­τε­ρες περι­πτώ­σεις μπλέ­κε­ται στα δίχτυα μικρό­τε­ρων επι­χει­ρη­μα­τιών, στην ουσία του βρί­σκε­ται μετα­ξύ φθο­ράς και αφθαρ­σί­ας, παρα­πε­τα­μέ­νο από τους «υπεύ­θυ­νους».

Τι ποδό­σφαι­ρο θέλου­με και για ποιον;
Ο μονό­δρο­μος του εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νου ποδοσφαίρου
οδή­γη­σε σε αδιέ­ξο­δα.
Υπάρ­χει άλλος δρό­μος; ΝΑΙ!
Χρειά­ζε­ται η δημιουρ­γία κινή­μα­τος που θα τον επιβάλει

ΠΑΣΟΚ (“βαθύ” και “ρηχό”) πρώ­τος διδά­ξας, ΝΔ και ΣΥΡΙ­ΖΑ-ΑνΕλ δια­γκω­νί­ζο­νται με τις απα­ραί­τη­τες κοκο­ρο­μα­χί­ες σε πεδίο δόξης λαμπρό. Καρα­μέ­λα συνή­θως η “έλλει­ψη ανα­γκαί­ων πόρων”: Παρά την κυνι­κή ομο­λο­γία πως “λεφτά υπάρ­χουν” _όχι βέβαια για τη λαϊ­κή οικο­γέ­νεια, τους μικρο­με­σαί­ους αγρό­τες και αυτούς που ζουν στα όρια της φτώ­χιας και παρα­κά­τω. Τους περισ­σεύ­ουν όμως _πέρα από τις ΝΑΤΟϊ­κές δαπά­νες και τη συμ­με­το­χή στις πολε­μι­κές επι­χει­ρή­σεις του, σε ότι αφο­ρά το ποδό­σφαι­ρο για διά­φο­ρες παρο­χές και αλλε­πάλ­λη­λα χαρί­σμα­τα στους επι­χει­ρη­μα­τί­ες — ιδιο­κτή­τες των ΠΑΕ. Οι περισ­σό­τε­ροι απ’ αυτούς χρω­στά­νε εκα­τομ­μύ­ρια στο Δημό­σιο, άλλοι μπή­καν φυλα­κή και βγή­καν σε χρό­νο dt, άλλοι με εφαλ­τή­ριο την ιδιο­κτη­σία της ΠΑΕ και με μοχλό πίε­σης την ιστο­ρία και τους φιλά­θλους — πελά­τες της ομά­δας έχουν ανοί­ξει ή επε­κτεί­νει τις μπίζ­νες τους, ενώ οι “θύρες” έχουν μετα­βλη­θεί σε φασι­στι­κά καρ­κι­νώ­μα­τα, που αξιο­ποιού­νται κατά βού­λη­ση από το αστι­κό κρά­τος. Θυμί­ζου­με ενδει­κτι­κά τη  δολο­φο­νία του Άλκη Καμπα­νού (1^η Φλε­βά­ρη 2022), που κατη­γο­ρή­θη­καν 12 άτο­μα και δίκη τους βρί­σκε­ται σε εξέ­λι­ξη μέχρι σήμε­ρα. Στις 6‑Ιουλ-2023 ανα­κοι­νώ­θη­κε πως όλοι οι κατη­γο­ρού­με­νοι κρί­θη­καν ένο­χοι για ανθρω­πο­κτο­νία ή συνερ­γεία σε ανθρω­πο­κτο­νία με ενδε­χό­με­νο δόλο, σε αντί­θε­ση με το αρχι­κό κατη­γο­ρη­τή­ριο που έκα­νε λόγο για ανθρω­πο­κτο­νία με δόλο (δολο­φο­νία). Τις προ­άλ­λες (1^η Φεβ-2024) ψηφί­στη­κε νομο­σχέ­διο σχε­τι­κά με τα μέτρα κατά της οπα­δι­κής βίας ενώ η ημέ­ρα αυτή, καθιε­ρώ­θη­κε και ως “Πανελ­λή­νια Ημέ­ρα Φιλά­θλου”. Να πού­με εδώ πως _ήδη από το Δεκέμ­βρη το ΚΚΕ επι­σή­μαι­νε “το πολύ-πολύ η βία να «μετα­κο­μί­σει» λίγα μέτρα έξω από τα γήπε­δα ή σε άλλα αθλή­μα­τα πλην ποδο­σφαί­ρου” _ είναι και­ρός ο λαός, η νεο­λαία, οι φίλα­θλοι, οι οπα­δοί των ομά­δων που δεν έχουν καμία σχέ­ση με αυτά τα φαι­νό­με­να σήψης, να δουν ότι το ποδό­σφαι­ρο και συνο­λι­κά ο αθλη­τι­σμός μπο­ρεί να υπάρ­χει και να ανα­πτύσ­σε­ται προς όφε­λος τους χωρίς την επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρά­ση και τα παρά­γω­γά της

Δεί­τε και συζή­τη­ση στη βου­λή για το νομο­σχέ­διο σχε­τι­κά με την «οπα­δι­κή βία» _
ΚΚΕ: Η αντι­με­τώ­πι­ση της βίας μπο­ρεί να γίνει μόνο σε σύγκρου­ση με τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα που θησαυρίζουν

Πρόθυμοι κάθε είδους

Δου­λειές μέσα από το Δημό­σιο για κατα­σκευα­στι­κά έργα, για “θαλασ­σο­δά­νεια”, για προ­μή­θειες, φορο­α­παλ­λα­γές, χάρι­σμα γήπε­δα, τερά­στια δια­φη­μι­στι­κά έσο­δα από τη μετά­δο­ση των αγώ­νων κ.λπ. Κέρ­δη με τη σέσου­λα δηλα­δή, που τα πλη­ρώ­νου­με όλοι εμείς. Δεν πρό­κει­ται επο­μέ­νως για “λάθος” και “κακή εκτί­μη­ση”, αλλά συνει­δη­τή στρα­τη­γι­κή επι­λο­γή όλων των κυβερ­νή­σε­ων αυτή η πολι­τι­κή, για να στη­ρι­χτεί το σύστη­μα. Αυτές ψηφί­ζουν τους νόμους για να στη­θεί όλο αυτό το εποι­κο­δό­μη­μα, που η γνω­στή “παρά­γκα” ωχριά μπρο­στά του. Πέρα από το στή­σι­μο που γίνε­ται επι­σή­μως και με την κάλυ­ψη των νόμων.

Δεί­τε “Η ΚΝΕ για τη Φυσι­κή Αγω­γή και τον Αθλη­τι­σμό”

 Ποδόσφαιρο με άλλες αξίες και αρχές

Το ποδό­σφαι­ρο πρέ­πει να βρί­σκε­ται στον αντί­πο­δα της πραγ­μα­τι­κό­τη­τας που περι­γρά­φη­κε παρα­πά­νω. Για­τί πρέ­πει να μαθαί­νει τη νεο­λαία να είναι η ίδια πρω­τα­γω­νι­στής στους αθλη­τι­κούς χώρους και όχι θεα­τής — κατα­να­λω­τής ενός κερ­δο­φό­ρου θεά­μα­τος. Με άλλες αξί­ες και αρχές.

Το ΚΚΕ πιστεύ­ει ότι ο αθλη­τι­σμός και το ποδό­σφαι­ρο είναι κοι­νω­νι­κό αγα­θό. Το κρά­τος οφεί­λει να εξα­σφα­λί­ζει όλες τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις για μια ουσια­στι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα του αθλη­τι­κού σωμα­τεί­ου. Να καλύ­πτο­νται τα έξο­δά του με θεσμο­θε­τη­μέ­νο κον­δύ­λι από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, να μειω­θούν στο ελά­χι­στο οι δεσμοί με τους χορηγούς.

Δεν χωρά­νε ιδιώ­τες και μεγα­λο­συμ­φέ­ρο­ντα σε αυτό. Πρέ­πει να παρέ­χε­ται η δυνα­τό­τη­τα στη νεο­λαία και στην κοι­νω­νία ολό­κλη­ρη να αθλη­θεί, και έχει τερά­στια ευθύ­νη το κρά­τος να δια­μορ­φώ­σει τα δεδο­μέ­να γι’ αυτόν το σκο­πό. Αντ’ αυτού, κυβέρ­νη­ση και παρά­γο­ντες ανα­γκά­ζουν το ερα­σι­τε­χνι­κό σωμα­τείο να γίνε­ται ένας μικρός «κλώ­νος» του εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νου οικο­δο­μή­μα­τος. Οι πενι­χρές επι­χο­ρη­γή­σεις, όπο­τε δίνο­νται, δεν επαρ­κούν ούτε για τα έξο­δα της χρο­νιάς. Πόσο μάλ­λον για έναν προ­γραμ­μα­τι­σμό σε βάθος χρό­νου. Το σωμα­τείο λοι­πόν εξω­θεί­ται να ανα­ζη­τή­σει τον τοπι­κό παρά­γο­ντα που θα γίνει ο χορη­γός, με αντάλ­λαγ­μα να γίνει το «αφε­ντι­κό» του συλ­λό­γου. Θα δια­πραγ­μα­τευ­τεί με υπο­ψή­φιους βου­λευ­τές, με δημάρ­χους κ.λπ. τον κοι­νω­νι­κό χώρο των σωμα­τεί­ων, προς άγρα ψήφων και άλλων ανταλ­λαγ­μά­των. Επι­βάλ­λει την αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα στους αθλού­με­νους, στις ακα­δη­μί­ες κ.α. Να για­τί η απα­ξί­ω­ση και υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση του σωμα­τεια­κού αθλη­τι­σμού δεν είναι τυχαία. Συντη­ρεί το σύστη­μα. Αφε­νός σπρώ­χνει από νωρίς στην επι­κρα­τού­σα ιδε­ο­λο­γία και αφε­τέ­ρου ανα­γκά­ζει τα παι­διά να εγκα­τα­λεί­ψουν τα γήπε­δα. Η αγά­πη όμως για το άθλη­μα παρα­μέ­νει, και έτσι μετα­φέ­ρο­νται στην κερ­κί­δα. Από ενερ­γοί αθλη­τές, δηλα­δή, μετα­τρέ­πο­νται σε κατα­να­λω­τές — πελά­τες. Αυξά­νο­νται λοι­πόν τα κέρ­δη των επι­χει­ρη­μα­τιών. Μέσω των εκα­τομ­μυ­ρί­ων «πιστών» που θα αγο­ρά­ζουν το θέα­μα, την αθλη­τι­κή εφη­με­ρί­δα, τα σύμ­βο­λα της ομά­δας κ.λπ.

Ακρι­βώς επει­δή το ποδό­σφαι­ρο — επι­χεί­ρη­ση, ως αντα­νά­κλα­ση του καπι­τα­λι­στι­κού εποι­κο­δο­μή­μα­τος, πήρε αυτή την τρο­πή, δεν μπο­ρεί να απαλ­λα­γεί από τα αρνη­τι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά του και μέσα σε αυτό ανα­κυ­κλώ­νο­νται όλες οι αντι­θέ­σεις του συστή­μα­τος, όπως και μετα­ξύ των επι­χει­ρη­μα­τιών. Αρα ουσια­στι­κά, για να μπει σε άλλο δρό­μο το ποδό­σφαι­ρο και να απαλ­λα­γεί από τα αρνη­τι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά του, θα πρέ­πει να πάψει να είναι εμπό­ρευ­μα. Και για να πάψει να είναι εμπό­ρευ­μα, απαι­τεί­ται άλλου είδους εξουσία.

Για το ΚΚΕ, βάθρο της ανά­πτυ­ξης της Φυσι­κής Αγω­γής και του αθλη­τι­σμού είναι το ενιαίο 12χρονο σχο­λείο, όπου ακρι­βώς ανα­πτύσ­σο­νται και καλ­λιερ­γού­νται οι φυσι­κές αρε­τές των παι­διών. Ετσι, θεω­ρού­με ότι δεν είναι σκο­πός του αθλη­τι­κού σωμα­τεί­ου να καλύ­πτει μαζι­κά τις ανά­γκες για άσκη­ση για το λαό και τη νεο­λαία, ανε­ξάρ­τη­τα από το πώς εξε­λί­χθη­κε ο θεσμός στην Ελλά­δα (ιστο­ρι­κά απο­τε­λεί τον πιο κοντι­νό στο λαό αθλη­τι­κό φορέα). Σκο­πός του είναι να αξιο­ποι­ή­σει το ταλέ­ντο μέσα από αγω­νι­στι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες, σε συνερ­γα­σία με το σχο­λείο που θα το τροφοδοτεί.

Στη λογι­κή μας δεν υπάρ­χουν ποδο­σφαι­ρι­κές ανώ­νυ­μες εται­ρεί­ες (ΠΑΕ), παρά μόνο αθλη­τι­κά σωμα­τεία. Εμείς δια­τυ­πώ­νου­με την άπο­ψη ότι αυτές θα πρέ­πει να δια­λυ­θούν και στο ελλη­νι­κό πρω­τά­θλη­μα να συμ­με­τέ­χουν στις πρώ­τες κατη­γο­ρί­ες ή στις ευρω­παϊ­κές διορ­γα­νώ­σεις με τμή­μα­τα ποδο­σφαι­ρι­στών, που θα απο­σπώ­νται από την οργα­νω­μέ­νη με κοι­νω­νι­κό τρό­πο και κεντρι­κό σχε­δια­σμό εργα­σία, με ειδι­κές αθλη­τι­κές άδειες για τις υπο­χρε­ώ­σεις τους, και μετά το πέρας αυτών θα επι­στρέ­φουν στην εργα­σία τους. Σ’ αυτό το μοντέ­λο που προ­τεί­νει το ΚΚΕ δεν έχουν θέση οι ακρι­βο­πλη­ρω­μέ­νες μετα­γρα­φές, τα μπό­νους και τα πριμ, το στοί­χη­μα και τα στη­μέ­να. Αλλά οι αξί­ες του ευ αγω­νί­ζε­σθαι, της άμιλ­λας, της αλλη­λεγ­γύ­ης, της διά βίου άσκη­σης για υγιει­νή ζωή κ.λπ.

Απάντηση ένα ισχυρό μέτωπο
κατά της εμπορευματοποίησης

Το ΚΚΕ δεν μπαί­νει στη λογι­κή του δια­χω­ρι­σμού, που λένε πολ­λοί, του «επαγ­γελ­μα­τι­κού» ποδο­σφαί­ρου με το «ερα­σι­τε­χνι­κό». Το ένα να προ­χω­ρά­ει και παράλ­λη­λα να ενι­σχύ­ε­ται και το άλλο. Δεν γίνε­ται αυτό. Αν γινό­ταν, θα το είχαν κάνει και οι ίδιοι. Δεν γίνε­ται στην Ελλά­δα και δε γίνε­ται που­θε­νά. Για­τί μια πολι­τι­κή δεν μπο­ρεί να έχει δύο ψυχές εντε­λώς αντί­θε­τες. Η θα αγω­νι­στείς υπέρ της ενί­σχυ­σης του σωμα­τεια­κού αθλη­τι­σμού, ή θα υπο­τα­χθείς στη λογι­κή των ΠΑΕ και οι συνέ­πειες θα είναι πολύ μεγάλες.

Είναι ανά­γκη να υπάρ­ξει ένα μεγά­λο κίνη­μα σε αυτήν την κατεύ­θυν­ση από τους ανθρώ­πους του αθλη­τι­σμού, την εργα­τι­κή τάξη και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα. Πρέ­πει το μέτω­πο κατά της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης να γίνει ισχυ­ρό. Δεν γίνε­ται τίπο­τα χωρίς να παλέ­ψου­με. Απαι­τεί­ται όμως ενί­σχυ­ση και συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ, για την οικο­δό­μη­ση της Κοι­νω­νι­κής Συμ­μα­χί­ας, με γραμ­μή ρήξης ενά­ντια στα συμ­φέ­ρο­ντα των μονο­πω­λί­ων και παράλ­λη­λα διεκ­δί­κη­ση για το καθο­λι­κό δικαί­ω­μα του λαού στη Φυσι­κή Αγω­γή και τον αθλη­τι­σμό, με προ­ο­πτι­κή γενι­κό­τε­ρες αλλα­γές στο επί­πε­δο της εξου­σί­ας και της οικο­νο­μί­ας, όπου και ο αθλη­τι­σμός, οργα­νω­μέ­νος σε κεντρι­κή βάση και σχε­δια­σμέ­νος να εξυ­πη­ρε­τεί τις όλο και αυξα­νό­με­νες λαϊ­κές ανά­γκες, θα απο­τε­λεί πραγ­μα­τι­κό δικαί­ω­μα, στην πρά­ξη, και όχι ευκαιρία.

Διεκδικήσεις που χρειάζεται να προταχθούν

• Η αύξη­ση των τακτι­κών επι­χο­ρη­γή­σε­ων των αθλη­τι­κών ομο­σπον­διών, με βάση τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες για την ανά­πτυ­ξη του κάθε αθλή­μα­τος. Κατάρ­γη­ση της κατη­γο­ριο­ποί­η­σης που προ­ω­θεί η Γενι­κή Γραμ­μα­τεία Αθλη­τι­σμού (ΓΓΑ).
• Σύγ­χρο­νες, δημό­σιες, ανοι­χτές και δωρε­άν σε όλους τους αθλού­με­νους αθλη­τι­κές εγκα­τα­στά­σεις. Αύξη­ση των επι­χο­ρη­γή­σε­ων για τα Εθνι­κά Αθλη­τι­κά Κέντρα (ΕΑΚ), με μαζι­κούς μόνι­μους διο­ρι­σμούς που θα καλύ­πτουν τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες συντή­ρη­σης και λειτουργίας.
• Η αύξη­ση των τακτι­κών επι­χο­ρη­γή­σε­ων των αθλη­τι­κών σωμα­τεί­ων, με τη στα­θε­ρή και άμε­ση κατα­βο­λή της κάθε έτος. Αμε­ση τακτο­ποί­η­ση των οικο­νο­μι­κών εκκρε­μο­τή­των από παρελ­θό­ντα έτη, με ευθύ­νη της ΓΓΑ.
• Η κατάρ­γη­ση κάθε επι­χει­ρη­μα­τι­κής δρά­σης στον αθλη­τι­σμό. Κατάρ­γη­ση του «επαγ­γελ­μα­τι­κού» αθλη­τι­σμού (ΠΑΕ — ΚΑΕ), που βασί­ζε­ται στις επι­χει­ρη­μα­τι­κές δράσεις.
• Ιδιαί­τε­ρο βάρος να δοθεί: α) Στην υγεία των μαθη­τών — αθλη­τών. Με ευθύ­νη του κρά­τους να παρέ­χο­νται δωρε­άν προ­λη­πτι­κές και εξει­δι­κευ­μέ­νες εξε­τά­σεις ανά 3μηνο για όλους τους αθλού­με­νους. β) Στην εξα­σφά­λι­ση της παρου­σί­ας αθλί­α­τρου σε όλες τις δρα­στη­ριό­τη­τες — αγώ­νες, χωρίς την επι­βά­ρυν­ση των αθλη­τι­κών σωματείων.
• Η συμ­με­το­χή όλων στα αθλη­τι­κά σωμα­τεία να είναι ελεύ­θε­ρη, η συν­δρο­μή των μελών συμ­βο­λι­κή και η προ­πό­νη­ση δωρε­άν. Να στη­ρι­χτούν τα παι­διά των ανέρ­γων και να μην υπάρ­χουν απο­κλει­σμοί από την άθλη­ση, λόγω αδυ­να­μί­ας κάλυ­ψης εξόδων.

Αλλά και με προ­ο­πτι­κή τη λαϊ­κή εξου­σία — οικο­νο­μία, όπου και ο αθλη­τι­σμός και μαζί το ποδό­σφαι­ρο, οργα­νω­μέ­νο σε πανε­θνι­κή βάση και σχε­δια­σμέ­νο θα εξυ­πη­ρε­τεί τις όλο και αυξα­νό­με­νες λαϊ­κές ανά­γκες, θα απο­τε­λεί πραγ­μα­τι­κό δικαί­ω­μα στην πρά­ξη και όχι εμπόρευμα.

Πηγή_Περισσότερα, εικό­νες