29+1 λόγοι για δαγκωτό ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Στις διπλές κάλ­πες του Μάη (δημοτικές/περιφερειακές και ευρω­ε­κλο­γές), όσο και στις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές όπο­τε κι’ αν αυτές γίνουν, τα κρι­τή­ρια ψήφου πρέ­πει να είναι ενιαία. Όπως ενιαία είναι και η πολι­τι­κή που υλο­ποιεί­ται από κόμ­μα­τα και παρα­τά­ξεις σε όλα τα επί­πε­δα της πολι­τι­κής, από την κυβέρ­νη­ση μέχρι την τοπι­κή διοίκηση. 

Έπει­τα από δέκα χρό­νια συνε­χούς καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μι­κής κρί­σης, τέσ­σε­ρα μνη­μό­νια, τέσ­σε­ρις δια­δο­χι­κές κυβερ­νή­σεις (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), εκα­το­ντά­δες αντι­λαϊ­κούς-αντερ­γα­τι­κούς νόμους, δεν υπάρ­χει χώρος για αυτα­πά­τες και δικαιο­λο­γί­ες. Η πολι­τι­κή της αστι­κής δια­χεί­ρι­σης δοκι­μά­στη­κε – τόσο απ’ τα δεξιά, όσο και απ’ τα αρι­στε­ρά- και τα απο­τε­λέ­σμα­τα τα βίω­σαν και τα βιώ­νουν οι εργα­ζό­με­νοι, οι άνερ­γοι, η νεο­λαία, οι συντα­ξιού­χοι, η συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία του λαού. 

Όσοι ένιω­σαν και νιώ­θουν στο πετσί τους την βαθιά αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή των κυβερ­νή­σε­ων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μπο­ρούν να αντι­λη­φθούν το προ­φα­νές: Πως ακό­μη κι’ αν δεν συμ­φω­νούν σε όλα με τις θέσεις και προ­τά­σεις του ΚΚΕ, ακό­μη κι’ αν δια­τη­ρούν τις όποιες επι­φυ­λά­ξεις και δια­φω­νί­ες τους με την κομ­μου­νι­στι­κή ιδε­ο­λο­γία, είναι αναμ­φί­βο­λα προς το συμ­φέ­ρον τους η ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΕ στις επερ­χό­με­νες εκλογές. 

Προ­φα­νώς, δεν τρέ­φου­με καμία αυτα­πά­τη ότι απο το απο­τέ­λε­σμα των εκλο­γών δύνα­ται να προ­κύ­ψει κάποια επα­νά­στα­ση και ανα­τρο­πή της εξου­σί­ας του κεφα­λαί­ου. Ωστό­σο, δεν πρέ­πει να υπο­τι­μού­νται οι εκλο­γι­κές ανα­με­τρή­σεις, που οδη­γούν στην σύν­θε­ση αστι­κών οργά­νων (κοι­νο­βού­λιο, ευρω­βου­λή, δημο­τι­κά-περι­φε­ρεια­κά συμ­βού­λια). Αντί­θε­τα, μπο­ρούν και πρέ­πει να αξιο­ποιού­νται για την άσκη­ση πίε­σης προς όφε­λος των εργα­τι­κών-λαϊ­κών συμ­φε­ρό­ντων, την πλα­τιά προ­βο­λή των θέσε­ων του Κόμ­μα­τος, την απο­κά­λυ­ψη του αντι­λαϊ­κού χαρα­κτή­ρα της αστι­κής εξου­σί­ας σε όλες τις βαθ­μί­δες της. 

Στο πλαί­σιο αυτό λοι­πόν, η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ σε κάθε κάλ­πη καθί­στα­ται περισ­σό­τε­ρο από επι­βε­βλη­μέ­νη και ανα­γκαία. Γιατί; 

1. ΓΙΑΤΙ ήταν το μονα­δι­κό κόμ­μα που απ’ το ξεκί­νη­μα της κρί­σης μίλη­σε ανοι­χτά και ξεκά­θα­ρα στο λαό για τον πραγ­μα­τι­κό της χαρα­κτή­ρα, ως συστη­μι­κής κρί­σης του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Όταν τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα μιλού­σαν για κρί­σεις «χρέ­ους», «θεσμών», «δια­φθο­ράς» κλπ, απο­φεύ­γο­ντας να αγγί­ξουν την «ταμπα­κιέ­ρα», το ΚΚΕ πρό­τα­ξε ως λαϊ­κό αίτη­μα «καμία θυσία για την πλου­το­κρα­τία», απο­κα­λύ­πτο­ντας την αιτία και το ανα­πό­φευ­κτο της οικο­νο­μι­κής κρί­σης στον καπι­τα­λι­σμό και πως αυτή (η κρί­ση) αξιο­ποιεί­ται σε βάρος των εργα­ζό­με­νων και των λαϊ­κών στρω­μά­των ώστε να βγει αλώ­βη­το και με τις λιγό­τε­ρες δυνα­τές απώ­λειες το κεφάλαιο. 

2. ΓΙΑΤΙ ήταν το ΚΚΕ το μονα­δι­κό κόμ­μα που τον Φλε­βά­ρη του 1992 κατα­ψή­φι­σε στη Βου­λή την περί­φη­μη Συν­θή­κη του Μάα­στριχτ, το «μνη­μό­νιο των μνη­μο­νί­ων», που άνοι­ξε τους ασκούς του αιό­λου για την εφαρ­μο­γή μνη­μο­νί­ων διαρ­κεί­ας σε βάρος των εργα­ζό­με­νων σε όλες τις χώρες-μέλη της Ε.Ε. Το Μάα­στριχτ είχαν υπερ­ψη­φί­σει στη Βου­λή το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο Συνα­σπι­σμός και η Πολι­τι­κή Άνοι­ξη – όλοι «πλην λακεδαιμονίων». 

3. ΓΙΑΤΙ, με συνέ­πεια και επι­μο­νή, απο­κα­λύ­πτει τον αντι­δρα­στι­κό, αντι­λαϊ­κό ρόλο της ΕΕ ως μηχα­νι­σμού εξυ­πη­ρέ­τη­σης των συμ­φε­ρό­ντων του κεφα­λαί­ου και των μονο­πω­λί­ων. Αντι­τά­χθη­κε στην έντα­ξη της Ελλά­δας στην ΕΟΚ, στις Συν­θή­κες του Μάα­στριχτ, του Άμστερ­νταμ, της Λισα­βό­νας, στην συμ­με­το­χή της χώρας στην ΟΝΕ και δικαιώ­θη­κε, την στιγ­μή που τα αστι­κά κόμ­μα­τα δια­γκω­νί­ζο­νταν για το ποιος θα απο­δει­χθεί ο καλύ­τε­ρος εφαρ­μο­στής των ευρω­ε­νω­σια­κών πολιτικών.

4. ΓΙΑΤΙ στο ευρω­παϊ­κό κοι­νο­βού­λιο είναι ανά­γκη να υπάρ­χει δυνα­τή φωνή υπε­ρά­σπι­σης των συμ­φε­ρό­ντων της εργα­τι­κής τάξης και των λαϊ­κών στρω­μά­των, απέ­να­ντι στους πολυ­πλό­κα­μους μηχα­νι­σμούς της ΕΕ, των αστι­κών τάξε­ων και των κομ­μά­των τους. Διό­τι, ήταν και είναι η ευρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ομά­δα του ΚΚΕ που ανα­δει­κνύ­ει και ξεσκε­πά­ζει τον αντι­δρα­στι­κό, βαθιά αντι­λαϊ­κό ρόλο του ευρω­κοι­νο­βου­λί­ου, της Κομι­σιόν και των άλλων οργά­νων της ΕΕ. 

5. ΓΙΑΤΙ έχει απο­κα­λυ­φθεί πλή­ρως ο ρόλος του λεγό­με­νου «Κόμ­μα­τος της Ευρω­παϊ­κής Αρι­στε­ράς» (ΚΕΑ), στο οποίο πρω­τα­γω­νι­στεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ως «όχη­μα» χει­ρα­γώ­γη­σης λαϊ­κών συνει­δή­σε­ων για μια δήθεν πιο φιλο­λαϊ­κή ΕΕ. Η δε πολι­τι­κή ομά­δα της «Αρι­στε­ράς» στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο (GUE/NGL) επι­δί­δε­ται δια­χρο­νι­κά και συστη­μα­τι­κά στο «ξέπλυ­μα» της Ευρω­έ­νω­σης των μονο­πω­λί­ων, ακο­λου­θώ­ντας γραμ­μή αθώ­ω­σης του ιμπε­ρια­λι­στι­κού χαρα­κτή­ρα της ΕΕ.

6. ΓΙΑΤΙ τα αστι­κά κόμ­μα­τα, από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ μέχρι τη ΝΔ και τη ναζι­στι­κή Χρυ­σή Αυγή, πίνουν νερό στο όνο­μα της ΕΕ συσκο­τί­ζο­ντας τον πραγ­μα­τι­κό χαρα­κτή­ρα της Ένω­σης των 26.000.000 ανέρ­γων, της αυξα­νό­με­νης φτώ­χειας, των μνη­μο­νί­ων διαρ­κεί­ας, των ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέ­μων σε συνερ­γα­σία με το ΝΑΤΟ, των τρο­μο­νό­μων και της κατα­στο­λής, της αντι­κομ­μου­νι­στι­κής δια­στρέ­βλω­σης της ιστορίας. 

7. ΓΙΑΤΙ το ΚΚΕ υπήρ­ξε η μονα­δι­κή πολι­τι­κή δύνα­μη που με συνέ­πεια ανέ­δει­ξε τους κιν­δύ­νους που συνε­πά­γε­ται η ενερ­γός εμπλο­κή της Ελλά­δας στους ενδοι­μπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς στο πλευ­ρό των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών και ευρω­ε­νω­σια­κών συμφερόντων. 

8. ΓΙΑΤΙ μόνο το ΚΚΕ όρθω­σε ανά­στη­μα στη μετα­τρο­πή της χώρας μας σε απέ­ρα­ντη αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κή βάση, ενη­με­ρώ­νο­ντας το λαό και πραγ­μα­το­ποιώ­ντας κινη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στην επέ­κτα­ση και ανα­βάθ­μι­ση των αμε­ρι­κα­νι­κών βάσε­ων. Την ίδια στιγ­μή, στο όνο­μα της «γεω­στρα­τη­γι­κής ανα­βάθ­μι­σης», τα αστι­κά κόμ­μα­τα (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, Ποτά­μι, Χρυ­σή Αυγή κλπ.) έβα­ζαν πλά­τη για τη μετα­τρο­πή από την κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ της Ελλά­δας σε νατοϊ­κό στρα­τό­πε­δο, καθι­στώ­ντας τη χώρα μαγνή­τη πιθα­νών επι­θέ­σε­ων σε περί­πτω­ση ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέμου. 

9. ΓΙΑΤΙ μόνο το ΚΚΕ έχει μόνι­μη, ξεκά­θα­ρη και συνε­πή στά­ση ενά­ντια στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή δολο­φο­νι­κή συμ­μα­χία του ΝΑΤΟ. Το ίδιο ΝΑΤΟ, για τις ανά­γκες του οποί­ου η χώρα μας δαπα­νά ετη­σί­ως το 2,36% του ΑΕΠ (4,2 δις. ευρώ), όντας δεύ­τε­ρη σε στρα­τιω­τι­κούς εξο­πλι­σμούς μετά τις ΗΠΑ. Ακού­σα­τε ποτέ καμια πολι­τι­κή δύνα­μη – εκτός του ΚΚΕ – να καταγ­γέλ­λει τους νατοϊ­κούς πολέ­μους, τις υπέ­ρο­γκες πολε­μι­κές δαπά­νες και να μιλά για έξο­δο απ’ την ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμμαχία;

10. ΓΙΑΤΙ το ΚΚΕ δικαιώ­θη­κε για την στά­ση του στο ζήτη­μα της ονο­μα­σί­ας της ΠΓΔΜ, ανέ­δει­ξε από την πρώ­τη στιγ­μή την ουσία του θέμα­τος που ήταν και παρα­μέ­νουν οι επι­κίν­δυ­νες μεθο­δεύ­σεις των ιμπε­ρια­λι­στών (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) στα Βαλ­κά­νια. Όταν τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα έμπαι­ναν στον φαύ­λο κύκλο της ονο­μα­το­λο­γί­ας, πλειο­δο­τώ­ντας σε υπερ­πα­τριω­τι­κό βερ­μπα­λι­σμό και ρίχνο­ντας νερό στο μύλο του εθνι­κι­στι­κού παρο­ξυ­σμού, το ΚΚΕ ατα­λά­ντευ­τα στό­χευε τον πραγ­μα­τι­κό αντί­πα­λο: τους ιμπε­ρια­λι­στές που με την πρα­κτι­κή του «διαί­ρει και βασί­λευε» υπο­νο­μεύ­ουν την ειρή­νη και την ασφά­λεια στην περιοχή.

11. ΓΙΑΤΙ το ΚΚΕ κατήγ­γει­λε από την πρώ­τη στιγ­μή την αμε­ρι­κα­νο­να­τοι­κής κοπής «Συμ­φω­νία των Πρε­σπών» η οποία απο­τε­λεί το δια­βα­τή­ριο για την έντα­ξη της «Βόρειας Μακε­δο­νί­ας» στο ΝΑΤΟ και ταυ­τό­χρο­να δια­τη­ρεί σπέρ­μα­τα αλυ­τρω­τι­σμού με ανι­στό­ρη­τες, αντε­πι­στη­μο­νι­κές ανα­φο­ρές σε «μακε­δο­νι­κή γλώσ­σα» και «μακε­δο­νι­κή ιθα­γέ­νεια» που δύνα­ται να αξιο­ποι­η­θούν κατά το δοκούν από τους ιμπε­ρια­λι­στές όταν αυτό κρι­θεί αναγκαίο. 

12. ΓΙΑΤΙ δήμα­χοι και περι­φε­ρειάρ­χες που ανή­κουν στα αστι­κά κόμ­μα­τα έπαι­ξαν και παί­ζουν ενερ­γό ρόλο στην προ­ώ­θη­ση των επι­κίν­δυ­νων αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κών σχε­δια­σμών. Πρό­κει­ται για τοπι­κούς άρχο­ντες προ­σκεί­με­νους στον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ, αλλά και υπο­τι­θέ­με­νους «ακκο­μά­τι­στους» που έχουν κάνει ότι περ­νά­ει απ’ το χέρι τους για να «ξεπλύ­νουν» τους νατοϊ­κούς δολο­φό­νους (π.χ. συνα­ντή­σεις με στε­λέ­χη του ΝΑΤΟ, της πρε­σβεί­ας των ΗΠΑ, κλπ). 

13. ΓΙΑΤΙ οι πέντε κομ­μου­νι­στές δήμαρ­χοι (Πάτρα, Και­σα­ρια­νή, Χαϊ­δά­ρι, Πετρού­πο­λη, Ικα­ρία) στή­ρι­ξαν με το παρα­πά­νω τα αιτή­μα­τα του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινή­μα­τος, ενα­ντιώ­θη­καν σε όλο το φάσμα της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής των κυβερ­νή­σε­ων, πρό­βα­λαν τα λαϊ­κά προ­βλή­μα­τα, απέ­σπα­σαν κατα­κτή­σεις, ανέ­λα­βαν πλη­θώ­ρα πρω­το­βου­λιών για δομές αλλη­λεγ­γύ­ης και προ­στα­σί­ας των λαϊ­κών οικογενειών.

14. ΓΙΑΤΙ, όπως όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα έτσι και τώρα, οι δήμαρ­χοι, οι δημο­τι­κοί και περι­φε­ρεια­κοί σύμ­βου­λοι, οι εκλεγ­μέ­νοι με τα ψηφο­δέλ­τια του ΚΚΕ («Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση») είναι το μάτι και το αυτί του λαού σε κάθε χωριό και πόλη, σε κάθε δήμο και περι­φέ­ρεια. Είναι αυτοί που θα στα­θούν στο πλευ­ρό του εργα­ζό­με­νου, του άνερ­γου, του φοι­τη­τή, του χαμη­λο­συ­ντα­ξιού­χου, της λαϊ­κής οικο­γέ­νειας, ανα­δει­κνύ­ο­ντας τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες και διεκ­δι­κή­σεις τους.

15. ΓΙΑΤΙ τα ψηφο­δέλ­τια της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» μπο­ρούν να εκφρά­σουν την πιο πλα­τιά αγα­νά­κτη­ση και κατα­δί­κη της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής που εφαρ­μό­ζει ο ΣΥΡΙΖΑ και με την οποία ουσια­στι­κά συντάσ­σο­νται η ΝΔ και τα λοι­πά κόμματα. 

16. ΓΙΑΤΙ απο­δεί­χθη­κε- σε όλο της το μεγα­λείο- η απά­τη των λεγό­με­νων «ακομ­μά­τι­στων» δημάρ­χων-μάνα­τζερ που προ­βάλ­λο­νταν από τα κυρί­αρ­χα ΜΜΕ τάχα ως λύση στα προ­βλή­μα­τα της τοπι­κής διοί­κη­σης. Τα παρα­δείγ­μα­τα πολ­λά, από τους «ακομ­μά­τι­στους» και δήθεν «ανε­ξάρ­τη­τους» δημάρ­χους Αθή­νας και Θεσ­σα­λο­νί­κης (Καμί­νης-Μπου­τά­ρης), μέχρι την περί­πτω­ση του πολυ­δια­φη­μι­σμέ­νου δημάρ­χου Μαρα­θώ­να Ψινάκη. 

17. ΓΙΑΤΙ – όπως απο­δει­κνύ­ε­ται καθη­με­ρι­νά- οι «κόκ­κι­νοι» δήμαρ­χοι του ΚΚΕ απο­τε­λούν αγκά­θι στο μάτι του συστή­μα­τος που τους πολε­μά με κάθε τρό­πο και μέσο. Όπως, για παρά­δειγ­μα, στην Πάτρα όπου ΣΥΡΙΖΑ και ακρο­δε­ξιοί επι­χει­ρούν να συκο­φα­ντή­σουν τον κομ­μου­νι­στή δήμαρ­χο Κ. Πελε­τί­δη. Διό­τι ο Πελε­τί­δης ενο­χλεί, πάει κόντρα στο κυρί­αρ­χο πολι­τι­κό ρεύ­μα, συντάσ­σε­ται με το λαό και τους εργα­ζό­με­νους της πόλης, φτύ­νει κατά­μου­τρα τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα που οι άλλοι υπηρετούν. 

18. ΓΙΑΤΙ η ψήφος στο ΚΚΕ και τη «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» δεν μεταλ­λάσ­σε­ται, δεν αλλοιώ­νε­ται, δεν εξαρ­γυ­ρώ­νε­ται σε συν­διαλ­λα­γές και δια­πραγ­μα­τεύ­σεις στή­ρι­ξης άλλων πολι­τι­κών παρα­τά­ξε­ων η επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμφερόντων. 

19. ΓΙΑΤΙ είναι το ΚΚΕ που στα­θε­ρά πρω­το­στα­τεί ενά­ντια στην πολι­τι­κή της λεγό­με­νης ναρ­κω­κουλ­τού­ρας και των εξαρ­τή­σε­ων που καλ­λιερ­γεί το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα με στό­χο την ευκο­λό­τε­ρη χει­ρα­γώ­γη­ση της νεο­λαί­ας. Διό­τι οι νέοι και οι νέες της χώρας μας πρέ­πει και μπο­ρούν να διεκ­δι­κή­σουν μια ζωή ολό­κλη­ρη και όχι σε δόσεις, όπως λέει και το γνω­στό σλόγκαν. 

20. ΓΙΑΤΙ πρέ­πει να απο­μο­νω­θεί και να τσα­κι­στεί πολι­τι­κά και ιδε­ο­λο­γι­κά το μαντρό­σκυ­λο του κεφα­λαί­ου, η ναζι­στι­κή εγκλη­μα­τι­κή συμ­μο­ρία της Χρυ­σής Αυγής. Η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ, σε κάθε δήμο, σε κάθε περι­φέ­ρεια, σε όλη την επι­κρά­τεια είναι προ­α­παι­τού­με­νο για να εντα­θεί η αντι­φα­σι­στι­κή πάλη, να δυνα­μώ­σει το εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα, ώστε να μην έχουν μέρος να στα­θούν οι θρα­σύ­δει­λοι από­γο­νοι του Χίτλερ και των ταγματασφαλιτών.

21. ΓΙΑΤΙ – το ξέρουν μέχρι και οι πέτρες αυτής της χώρας- πως ήταν και είναι το ΚΚΕ και οι ταξι­κές δυνά­μεις που συσπει­ρώ­νο­νται στο ΠΑΜΕ οι οποί­ες βρί­σκο­νται σε ανει­ρή­νευ­το πόλε­μο με τις πολι­τι­κές κυβέρ­νη­σης-ΕΕ-κεφα­λαί­ου. Οι εργα­ζό­με­νοι έχουν πεί­ρα και γνω­ρί­ζουν ποιοι στά­θη­καν στο πλευ­ρό τους, ποιοι πρω­τα­γω­νί­στη­σαν στις απερ­για­κές κινη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στην εργο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία και τον εκφυ­λι­σμέ­νο κυβερ­νη­τι­κό συνδικαλισμό.

22. ΓΙΑΤΙ έχει απο­δει­χθεί στην πρά­ξη ο ρόλος παρα­τά­ξε­ων της λεγό­με­νης εξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κής αρι­στε­ράς, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η ΛΑΕ, ως «εξα­πτέ­ρυ­γα» του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά τους υπε­ρε­πα­να­στα­τι­κούς τους βερ­μπα­λι­σμούς, απο­τε­λούν και οι δύο οπορ­του­νι­στι­κά-ρεφορ­μι­στι­κά ανα­χώ­μα­τα απέ­να­ντι στο εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα. Οι μεν της ΛΑΕ είναι οι πρώ­ην συγκυ­βερ­νή­τες-υπουρ­γοί του Τσί­πρα και του Καμ­μέ­νου, οι δε της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν πλού­σιο ιστο­ρι­κό ποι­κι­λό­μορ­φης στή­ρι­ξης στον ΣΥΡΙΖΑ, τόσο στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα όσο και στην τοπι­κή διοίκηση. 

23. ΓΙΑΤΙ το ΚΚΕ συστη­μα­τι­κά ανα­δει­κνύ­ει το ζήτη­μα των τερά­στιων ελλεί­ψε­ων σε αντι­σει­σμι­κά, αντι­πλημ­μυ­ρι­κά και αντι­πυ­ρι­κά έργα και υπο­δο­μές. Οι ανεί­πω­τες τρα­γω­δί­ες στην ανα­το­λι­κή Αττι­κή και τη Μάν­δρα ήρθαν — δυστυ­χώς- να επι­βε­βαιώ­σουν την εγκλη­μα­τι­κή έλλει­ψη τέτοιου είδους έργων, τα οποία δεν είναι επι­λέ­ξι­μα (για χρη­μα­το­δό­τη­ση και υλο­ποί­η­ση) από κυβερ­νή­σεις και ΕΕ διό­τι δεν είναι κερδοφόρα! 

24. ΓΙΑΤΙ το ΚΚΕ πήγε κόντρα στα ιδε­ο­λο­γι­κά ρεύ­μα­τα του «εθνι­κι­σμού» (δεξιού/ακροδεξιού λαϊ­κι­σμού) και του «κοσμο­πο­λι­τι­σμού» (ΣΥΡΙΖΑ/Κεντροαριστερά κλπ), υπο­γραμ­μί­ζο­ντας πως πρό­κει­ται για τις δυο, εξί­σου επι­κίν­δυ­νες για το λαό, όψεις του ίδιου νομίσματος. 

25. ΓΙΑΤΙ είναι η- επο­νο­μα­ζό­με­νη απ’ ορι­σμέ­νους- «ξύλι­νη γλώσ­σα» του ΚΚΕ και των κομ­μου­νι­στών που λέει τα πράγ­μα­τα με τ’ο­νο­μα τους, που λέει την αλή­θεια όπως ακρι­βώς είναι, ερμη­νεύ­ο­ντας με επι­στη­μο­νι­κή ακρί­βεια την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, χωρίς γλωσ­σο­λο­γι­κά τερ­τί­πια, εξω­ραϊ­σμούς και λεκτι­κούς μοντερ­νι­σμούς. Διό­τι, εν τέλει, ο καπι­τα­λι­σμός, ο ιμπε­ρια­λι­σμός, η πλου­το­κρα­τία, τα μονο­πώ­λια είναι έννοιες υπαρ­κτές, τις βιώ­νου­με, καθο­ρί­ζουν τις ζωές μας, όσο κι’ αν κάποιοι δεν θέλουν να τ’ ακούνε. 

26. ΓΙΑΤΙ οι εργα­ζό­με­νοι, η νέα γενιά, ούτε θέλου­με, ούτε πρέ­πει να συμ­βι­βα­στού­με με τους μισθούς των 300 και 400 ευρώ, την ανερ­γία, την υπο­α­πα­σχό­λη­ση, τις ελα­στι­κές μορ­φές εργασίας. 

27. ΓΙΑΤΙ πραγ­μα­τι­κά προ­ο­δευ­τι­κό για το λαό είναι να ζει με βάση τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες του, τις δυνα­τό­τη­τες που δημιουρ­γούν η επι­στή­μη, η τεχνο­λο­γία, η παρα­γω­γι­κό­τη­τα της εργα­σί­ας. Πρό­ο­δος είναι η ανα­τρο­πή συνο­λι­κά του μνη­μο­νια­κού και αντι­λαϊ­κού πλαι­σί­ου, προ­κει­μέ­νου να ανα­κτή­σουν οι εργα­ζό­με­νοι τις τερά­στιες απώ­λειες, να ικα­νο­ποι­η­θούν οι σύγ­χρο­νες ανά­γκες του λαού για μόνι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά, δωρε­άν Παι­δεία, Υγεία-Πρό­νοια, πρό­σβα­ση στον Αθλη­τι­σμό και τον Πολιτισμό. 

28. ΓΙΑΤΙ ο «μηδε­νι­σμός» και η απο­χή από τις εκλο­γές όχι μόνο δεν απο­τε­λούν λύση και διέ­ξο­δο αλλά, αντί­θε­τα, ρίχνουν νερό στο μύλο του εκμε­ταλ­λευ­τι­κού συστή­μα­τος. Απο­χή σημαί­νει απε­μπό­λη­ση του δικαιώ­μα­τος του λαού να αλλά­ξει τη μοί­ρα του. Σημαί­νει παθη­τι­κό­τη­τα και απο­δο­χή της μοιρολατρίας. 

29. ΓΙΑΤΙ ο αλη­θι­νός πατριω­τι­σμός βρί­σκε­ται στον αγώ­να για την εργα­τι­κή-λαϊ­κή εξου­σία, ώστε να γίνει ο λαός αφέ­ντης του πλού­του που παρά­γει, σε μια χώρα απο­δε­σμευ­μέ­νη από τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. 

Ωστό­σο, ακό­μη κι’ αν υπο­θέ­σου­με πως δεν συνέ­τρε­χαν όλοι οι παρα­πά­νω λόγοι για την ανά­γκη ενί­σχυ­σης του ΚΚΕ στις επερ­χό­με­νες εκλο­γές, τότε θα αρκού­σε μονά­χα ο ακό­λου­θος, 30ος λόγος:

ΓΙΑΤΙ την επό­με­νη μέρα των εκλο­γών, όταν οι άλλες πολι­τι­κές δυνά­μεις θα δια­πραγ­μα­τεύ­ο­νται τη λαϊ­κή ψήφο στο παζά­ρι της αστι­κής εξου­σί­ας προσ­δο­κώ­ντας θώκους και οφί­τσια, το ΚΚΕ θα βρί­σκε­ται και πάλι δίπλα στον εργά­τη, το χαμη­λό­μι­σθο, τον χαμη­λο­συ­ντα­ξιού­χο, τους άνερ­γους, τους αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους, τους αγρό­τες, τους νέους και τις νέες. Διό­τι, την επό­με­νη ακρι­βώς μέρα, σε κάθε χώρο δου­λειάς, σε κάθε γει­το­νιά, απ’ άκρη σε άκρη της χώρας, οι κομ­μου­νι­στές θα βρί­σκο­νται και πάλι στις επάλ­ξεις του αγώ­να, απ’ οποιο­δή­πο­τε μετε­ρί­ζι, για καλύ­τε­ρα μερο­κά­μα­τα και συν­θή­κες εργα­σί­ας, για την προ­στα­σία των εργα­σια­κών δικαιω­μά­των, την ανά­σχε­ση απο­λύ­σε­ων, την οργά­νω­ση της πάλης του λαού ενά­ντια στην καπι­τα­λι­στι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα. Μέχρι την κατάρ­γη­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης ανθρώ­που από άνθρωπο. 

Γι’ αυτό λοι­πόν, ισχυ­ρό ΚΚΕ παντού. 

____________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.