Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

9 Mάη 1945

Φιλο­ξε­νού­με­νος ο Δημή­τρης Παπα­θα­να­σί­ου //

20.000.000 ψυχές. Εργά­τες κι Αγρό­τες. Άνδρες και Γυναίκες.

Αυτός ήταν ο φόρος αίματος,
που πλή­ρω­σε η Μεγά­λη Πατρί­δα των Ελεύ­θε­ρων Λαών
για να κόψει, μόνη της, το κεφά­λι του Φιδιού
και να καρ­φώ­σει τα λάβα­ρά της στο γεί­σω­μα του Ράιχσταγκ.

Αυτός ήταν ο φόρος αίμα­τος, που πλή­ρω­σε η ΕΣΣΔ,
για να υπε­ρα­σπι­στεί την Ελευ­θε­ρία της Ευρώ­πης και του Κόσμου
αφού προη­γού­με­νως οι κατ’ επί­φα­σιν δημο­κρα­τί­ες της Δύσης
γύρι­σαν την πλά­τη στις αλλε­πάλ­λη­λες εκκλή­σεις της για αντί­στα­ση απέ­να­ντι στο φασισμό.

Αυτός ήταν ο φόρος αίμα­τος, που πλή­ρω­σε η Πατρίδα
των Αγρο­τών, των Εργα­τών, των Προλεταρίων
για να συρ­θεί το ναζι­στι­κό κτήνος
στην ολο­κλη­ρω­τι­κή του ήττα.

Στον Κόκ­κι­νο Στρα­τό των Αγρο­τών και των Εργατών,
χρω­στά κάθε ελεύ­θε­ρος άνθρωπος,
περισ­σό­τε­ρα από όσα θα μπο­ρού­σε ποτέ να πληρώσει.

Στις κυβερ­νή­σεις της εκμετάλλευσης
των πολ­λών από τους λίγους, του εθνικισμού,
των αφη­γη­μά­των ”της δημο­κρα­τί­ας”, ”της ισό­τη­τας”, ”της δικαιο­σύ­νης”, των θεω­ριών ”των 2 άκρων”
στις ‘’λυκο­συμ­μα­χί­ες’’ του ιμπε­ρια­λι­σμού, που ως γνή­σια από­το­κα των ναζι­στι­κών μηχα­νι­σμών και θηρω­διών, εξαν­δρα­πο­δί­ζουν την Ουκρα­νία, σύρο­ντάς την εδώ και 2 χρό­νια σε μία κατα­στρε­πτι­κή πολε­μι­κή εμπλο­κή, ενώ παράλ­λη­λα αιμα­το­κυ­λούν την Παλαιστίνη,
δεν χρω­στά τίποτα
παρά μόνο την ορι­στι­κή συντρι­βή τους.

9 Μάη 1945.

79 χρό­νια από τη Μεγά­λη Αντι­φα­σι­στι­κή Νίκη των Λαών,

μία διαρ­κής υπό­μνη­ση, πως οι Λαοί νικούν με το όπλο στο χέρι.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο