ΚΟΜΕΠ 💯 μαρξιστικό-λενινιστικό μέτωπο στην αστική ιδεολογία

Η έκδο­ση της ΚΟΜΕΠ εξυ­πη­ρέ­τη­σε και εξυ­πη­ρε­τεί το θεω­ρη­τι­κό μέρος του ταξι­κού αγώ­να, δια­δί­δο­ντας την κομ­μου­νι­στι­κή ιδε­ο­λο­γία με τη δημο­σί­ευ­ση στην ελλη­νι­κή γλώσ­σα έργων των θεμε­λιω­τών της, των Μαρξ-Ενγκελς-Λένιν, παράλ­λη­λα με τη δημο­σί­ευ­ση επε­ξερ­γα­σιών του ΚΚΕ και του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος για τις εξε­λί­ξεις στο καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα, στη σοσια­λι­στι­κή οικο­δό­μη­ση, στα εκά­στο­τε επί­και­ρα ζητή­μα­τα της ταξι­κής πάλης στην Ελλά­δα, στην Ευρώ­πη και διεθνώς.

Ως προς τη διά­δο­ση της κομ­μου­νι­στι­κής ιδε­ο­λο­γί­ας είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι στο 1ο τεύ­χος της (Γενά­ρης 1921) δημο­σιεύ­τη­κε για πρώ­τη φορά στην ελλη­νι­κή γλώσ­σα το 1ο κεφά­λαιο του έργου του Φρί­ντριχ Ενγκελς «Η κατα­γω­γή της οικο­γέ­νειας, της ατο­μι­κής ιδιο­κτη­σί­ας και του κρά­τους». Η δημο­σί­ευ­ση του έργου πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε σε συνέ­χειες και ολο­κλη­ρώ­θη­κε στο 12ο τεύ­χος του ίδιου χρόνου.

✔️   Ανά­με­σα στα έργα που δημο­σιεύ­τη­καν στις σελί­δες της ΚΟΜΕΠ περι­λαμ­βά­νο­νται τα έργα του Φρ. Ενγκελς «Ο Λου­δο­βί­κος Φόυ­ερ­μπαχ και το τέλος της κλα­σι­κής γερ­μα­νι­κής ιδε­ο­λο­γί­ας», «Αρχές Κομ­μου­νι­σμού» και «Το αγρο­τι­κό ζήτη­μα στη Γαλ­λία και τη Γερ­μα­νία», καθώς και τα κεί­με­να του Β. Ι. Λένιν «Οικο­νο­μία και πολι­τι­κή της δικτα­το­ρί­ας του προ­λε­τα­ριά­του», «Αστι­κή και προ­λε­τα­ρια­κή δημοκρατία».

Επί­σης, στις σελί­δες της ΚΟΜΕΠ δημο­σιεύ­τη­καν και εργα­σί­ες εκλα­ΐ­κευ­σης του Δια­λε­κτι­κού και Ιστο­ρι­κού Υλι­σμού, της Μαρ­ξι­στι­κής Πολι­τι­κής Οικο­νο­μί­ας, της θεω­ρί­ας της σοσια­λι­στι­κής επα­νά­στα­σης, βοη­θή­μα­τα για τη μελέ­τη θεμε­λια­κών έργων του επι­στη­μο­νι­κού κομ­μου­νι­σμού.

Στα 90 χρόνια της ιστορίας της η ΚΟΜΕΠ διεξήγαγε μέσω της αρθρογραφίας της αποφασιστική πάλη ενάντια στην αστική ιδεολογία, τον εθνικισμό, αλλά και τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, πάλη ενάντια στην αναθεώρηση του μαρξισμού-λενινισμού και στα διάφορα οπορτουνιστικά πολιτικά ρεύματα.

Σε όλες τις περιό­δους έκδο­σής της πρό­βαλ­λε τα ιστο­ρι­κά επι­τεύγ­μα­τα της εργα­τι­κής τάξης, αρχι­κά στην ΕΣΣΔ και αργό­τε­ρα στα άλλα κρά­τη της εργα­τι­κής εξου­σί­ας. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι στο 12ο τεύ­χος (Δεκέμ­βρης) του 1923 δημο­σιεύ­τη­καν απο­σπά­σμα­τα από το έργο του Τζον Ριντ «10 ημέ­ρες που συγκλό­νι­σαν τον κόσμο».

✔️   Στις 10ετίες του 1920 και 1930 η ΚΟΜΕΠ αφιέ­ρω­νε ειδι­κές στή­λες, όπου δημο­σιεύ­ο­νταν στοι­χεία για τη ζωή των εργα­ζο­μέ­νων στην ΕΣΣΔ, για τα μεγά­λα βήμα­τα στη βιο­μη­χα­νι­κή ανά­πτυ­ξή της.

✔️  Με στα­θε­ρό­τη­τα υπε­ρα­σπί­στη­κε τη σοσια­λι­στι­κή οικο­δό­μη­ση στον 20ό αιώ­να, σε αντι­πα­ρά­θε­ση με τον καπι­τα­λι­σμό, ανέ­πτυ­ξε μέτω­πο ενά­ντια στον αντι­κομ­μου­νι­σμό και την αντι­σο­σια­λι­στι­κή πολε­μι­κή, μέτω­πο ενά­ντια στον «ευρω­κομ­μου­νι­σμό». Η σημα­σία αυτού του μετώ­που δε μειώ­νε­ται από το γεγο­νός ότι προ­βλή­μα­τα και παρεκ­κλί­σεις από τη σοσια­λι­στι­κή οικο­δό­μη­ση και την κομ­μου­νι­στι­κή προ­ο­πτι­κή εξε­λί­χθη­καν σε καθο­ρι­στι­κά στοι­χεία ισχυ­ρο­ποί­η­σης και νίκης της αντεπανάστασης.

Η ΚΟΜΕΠ δημο­σί­ευ­σε ντο­κου­μέ­ντα του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος (και ιδιαί­τε­ρα της Κομ­μου­νι­στι­κής Διε­θνούς), όπως: Υλι­κά των Συνε­δρί­ων της ΚΔ, της Βαλ­κα­νι­κής Κομ­μου­νι­στι­κής Ομο­σπον­δί­ας, ομι­λί­ες, ειση­γή­σεις και απο­φά­σεις της Εκτε­λε­στι­κής Επι­τρο­πής της ΚΔ, αλλά και ντο­κου­μέ­ντα των συνα­ντή­σε­ων Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των στις δεκα­ε­τί­ες 1970 και 1980. Επί­σης δημο­σιεύ­τη­κε αρθρο­γρα­φία στε­λε­χών του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος σχε­τι­κά με την εξέ­λι­ξη της ταξι­κής πάλης σε διά­φο­ρα καπι­τα­λι­στι­κά κράτη.

Aπό τα πρώ­τα ακό­μη βήμα­τά της, δεν περιο­ρί­στη­κε μόνο σε άρθρα που αφο­ρού­σαν την ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση με βάση την επι­και­ρό­τη­τα. Η αρθρο­γρα­φία επε­κτά­θη­κε σε θεω­ρη­τι­κά ζητή­μα­τα και στην ιδε­ο­λο­γι­κή πάλη με επί­κε­ντρο την οικο­νο­μία, αλλά και μέσα από άλλες κοι­νω­νι­κές επι­στή­μες (π.χ. την Ιστο­ρία, για την Επα­νά­στα­ση του 1821, τη Μικρα­σια­τι­κή κατα­στρο­φή το 1922), καθώς και μέσα από τις φυσι­κές επι­στή­μες. Ανέ­πτυ­ξε την ιδε­ο­λο­γι­κή πάλη μέσα από τις τέχνες, πρό­βα­λε λογο­τε­χνι­κά έργα που δια­πνέ­ο­νταν από τη δια­λε­κτι­κή υλι­στι­κή κοι­νω­νι­κή θεώ­ρη­ση. Ιδιαί­τε­ρης σημα­σί­ας είναι οι στή­λες της βιβλιο­κρι­τι­κής, όπου εκτός από την προ­βο­λή κομ­μα­τι­κών εκδό­σε­ων, εκδό­σε­ων της κομ­μου­νι­στι­κής ιδε­ο­λο­γί­ας, δημο­σιεύ­ο­νταν και άρθρα κρι­τι­κής παρου­σί­α­σης οικο­νο­μι­κών, πολι­τι­κών, λογο­τε­χνι­κών και άλλων κει­μέ­νων της αστι­κής ιδε­ο­λο­γί­ας και του αναθεωρητισμού.

Ολη η πορεία της ΚΟΜΕΠ είναι ανα­πό­σπα­στο στοι­χείο της εκδο­τι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας του Κόμ­μα­τος. Συν­δέ­ε­ται με την προ­σπά­θειά του, από τη νηπια­κή ηλι­κία του, να λει­τουρ­γή­σει ως φορέ­ας διά­δο­σης της επα­να­στα­τι­κής θεωρίας.

Αυτή η προ­σπά­θεια συνά­ντη­σε πολύ μεγά­λες δυσκο­λί­ες, με χαρα­κτη­ρι­στι­κές αυτές της περιό­δου από τα τέλη της δεκα­ε­τί­ας του 1920 έως τις αρχές του 1930, όταν ένας σημα­ντι­κός αριθ­μός έργων των κλα­σι­κών εκδι­δό­ταν με πρω­το­βου­λί­ες φορέ­ων ακό­μα και εχθρι­κών προς το Κόμ­μα (όπως του αρχειομαρξισμού).

Η περιο­δι­κό­τη­τα και το περιε­χό­με­νο των εκδό­σε­ων της ΚΟΜΕΠ αντα­να­κλούν τη θεω­ρη­τι­κή και ιδε­ο­λο­γι­κή-πολι­τι­κή στάθ­μη του Κόμ­μα­τος σε κάθε περί­ο­δο της ιστο­ρί­ας του. Στις σελί­δες της δημο­σιεύ­τη­καν πρω­το­πό­ρες εργα­σί­ες στην επο­χή τους, όπως η συζή­τη­ση για τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά της εργα­τι­κής αρι­στο­κρα­τί­ας ως κοι­νω­νι­κής βάσης του οπορ­του­νι­σμού, που περι­λάμ­βα­ναν τα τεύ­χη των χρό­νων 1934 και 1935. Βέβαια δημο­σιεύ­τη­καν και ανα­λύ­σεις αντι­φα­τι­κές που αντα­να­κλούν γενι­κό­τε­ρα προ­βλή­μα­τα θεω­ρη­τι­κής ωρί­μαν­σης του ΚΚΕ και προ­βλή­μα­τα δια­πά­λης στο διε­θνές κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα. Τέτοια προ­βλή­μα­τα αφο­ρούν την εκτί­μη­ση των οικο­νο­μι­κών εξε­λί­ξε­ων και το χαρα­κτη­ρι­σμό του κρά­τους στην Ελλά­δα, σε σχέ­ση με τη θέση της χώρας στο διε­θνές ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστημα.

Τα προβλήματα παρέκκλισης στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, στη σοσιαλιστική οικοδόμηση της ΕΣΣΔ κι αλλού, αντανακλώνται στο περιεχόμενο της ΚΟΜΕΠ στην περίοδο επανέκδοσής της από το 1974 έως την κορύφωση της αντεπανάστασης στα 1989–1991 και την εκδήλωση κρίσης στο ΚΚΕ.

Μετά το 14ο Συνέ­δριο του Κόμ­μα­τος (Δεκέμ­βρης 1991), βασα­νι­στι­κά αλλά επί­μο­να η ΚΟΜΕΠ μπαί­νει σε νέα περί­ο­δο, εκφρά­ζο­ντας την πορεία της ιδε­ο­λο­γι­κής, στρα­τη­γι­κής και οργα­νω­τι­κής ανα­συ­γκρό­τη­σης του.

Την τελευ­ταία 20ετία η ΚΟΜΕΠ γενι­κά αντα­πο­κρί­θη­κε στην ανά­γκη θεω­ρη­τι­κού, ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κού εξο­πλι­σμού, στις νέες απαι­τή­σεις της ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κής δια­πά­λης, όπως αυτές δια­μορ­φώ­θη­καν από τις αντε­πα­να­στα­τι­κές ανα­τρο­πές στην ΕΣΣΔ, σε κρά­τη της Ανα­το­λι­κής και Κεντρι­κής Ευρώ­πης, της Ασί­ας, με τη βαθιά κρί­ση του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κινήματος.

Οι δημο­σιεύ­σεις της ΚΟΜΕΠ εκφρά­ζουν τις προ­σπά­θειες της ΚΕ και των Τμη­μά­των της στη μελέ­τη των εξε­λί­ξε­ων στην Ελλά­δα, στην Ευρώ­πη, στις άλλες ηπεί­ρους, δίνο­ντας έμφα­ση στις οικο­νο­μι­κές εξε­λί­ξεις, στις νομι­κές-θεσμι­κές εξε­λί­ξεις στην Ελλά­δα και στην Ευρώ­πη, στη δια­μόρ­φω­ση και εξέ­λι­ξη των ιμπε­ρια­λι­στι­κών συμ­μα­χιών, όπως της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, στο νέο συσχε­τι­σμό δυνά­με­ων που προ­έ­κυ­ψε με την καπι­τα­λι­στι­κή παλι­νόρ­θω­ση σε σει­ρά χωρών της Ευρώ­πης και της Ασί­ας. Στις σελί­δες των εκδό­σε­ών της είναι συγκε­ντρω­μέ­νες όλες οι συλ­λο­γι­κές επε­ξερ­γα­σί­ες και απο­φά­σεις του Κόμματος.

Ολα αυτά τα χρό­νια η ΚΟΜΕΠ ανα­με­τρή­θη­κε με σύν­θε­τα καθή­κο­ντα, σε νέες συν­θή­κες που απαι­τού­σαν έρευ­να για τις αιτί­ες νίκης της αντε­πα­νά­στα­σης και της πρω­τό­γνω­ρης ιδε­ο­λο­γι­κής υπο­χώ­ρη­σης που προ­κά­λε­σε. Σε αυτό το χρο­νι­κό διά­στη­μα δημο­σιεύ­τη­καν ογδό­ντα δύο άρθρα μαρ­ξι­στών επι­στη­μό­νων και στε­λε­χών των κομ­μου­νι­στι­κών κομ­μά­των των πρώ­ην σοσια­λι­στι­κών κρα­τών, ντο­κου­μέ­ντα του ΚΚ της ΕΣΣΔ, άρθρα και κεί­με­να ηγε­τι­κών στε­λε­χών του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος, όπως του Τσε Γκε­βά­ρα, του Β. Μόλο­τοφ, του Α. Ζντά­νοφ, του Ι. Β. Στά­λιν κ.ά. Η θεμα­το­λο­γία επι­κε­ντρώ­θη­κε σε θεω­ρη­τι­κά ζητή­μα­τα σοσια­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας, στους παρά­γο­ντες ανά­πτυ­ξης και κυριαρ­χί­ας του οπορ­του­νι­σμού, που τελι­κά οδή­γη­σε σε εκφυ­λι­σμό κομ­μου­νι­στι­κών κομ­μά­των που βρί­σκο­νταν στην εξου­σία και στη μετα­τρο­πή τους σε προ­δο­τι­κή αντε­πα­να­στα­τι­κή δύνα­μη. Το υλι­κό αυτό συνέ­βα­λε στη μελε­τη­τι­κή δου­λειά, στην προ­ε­τοι­μα­σία της εσω­κομ­μα­τι­κής συζή­τη­σης, η οποία οδή­γη­σε στην Από­φα­ση για το σοσια­λι­σμό, στο 18ο Συνέ­δριο του ΚΚΕ (2009).

✔️  Την ίδια περί­ο­δο η αρθρο­γρα­φία της ΚΟΜΕΠ αντι­με­τώ­πι­σε σύγ­χρο­να αστι­κά ιδε­ο­λο­γή­μα­τα ερμη­νεί­ας του σύγ­χρο­νου κόσμου, των διε­θνών εξε­λί­ξε­ων, όπως για την «παγκο­σμιο­ποί­η­ση», τη «σύγκρου­ση πολι­τι­σμών», την «αμε­ρι­κα­νι­κή αυτο­κρα­το­ρία», το «τέλος της εργα­τι­κής τάξης, της ταξι­κής πάλης και της ιστο­ρί­ας». Ανα­λύ­θη­καν οι σημε­ρι­νές δια­στά­σεις και τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά των οικο­νο­μι­κών και πολι­τι­κών φαι­νο­μέ­νων σε σύγκρι­ση με τα αντί­στοι­χα σε όλο τον 20ό αιώ­να, ακό­μα και στις τελευ­ταί­ες δεκα­ε­τί­ες του 19ου αιώ­να. Απο­δεί­χθη­κε η κοι­νή ρίζα τους, επι­βε­βαιώ­θη­κε η μαρ­ξι­στι­κή ανά­λυ­ση για τις αιτί­ες της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μι­κής κρί­σης υπερ­συσ­σώ­ρευ­σης κεφα­λαί­ου, για την εγγε­νή προς τον καπι­τα­λι­στι­κό τρό­πο παρα­γω­γής τάση διεύ­ρυν­σης του διε­θνούς εμπο­ρί­ου, για τον παρα­σι­τι­κό χαρα­κτή­ρα της μετο­χι­κής σύν­θε­σης της καπι­τα­λι­στι­κής ιδιο­κτη­σί­ας και της αγο­ρα­πω­λη­σί­ας μετο­χών αλλά και παρα­γώ­γων τους. Επι­βε­βαιώ­θη­κε η λενι­νι­στι­κή θεω­ρία για τον ιμπε­ρια­λι­σμό ως ανώ­τα­το στά­διο του καπι­τα­λι­σμού, για την τάση ενί­σχυ­σης των εξα­γω­γών κεφα­λαί­ου και συγκε­ντρο­ποί­η­σης της παρα­γω­γής, του εμπο­ρί­ου και της κυκλο­φο­ρί­ας του χρη­μα­τι­κού κεφα­λαί­ου σε μονο­πω­λια­κούς ομί­λους. Σε αυτή τη βάση απο­κα­λύ­φτη­κε η σχέ­ση μετα­ξύ των αστι­κών και των οπορ­του­νι­στι­κών ιδε­ο­λο­γη­μά­των, πάνω στα οποία στη­ρί­χτη­καν σχή­μα­τα ενσω­μά­τω­σης λαϊ­κών ‑ιδιαί­τε­ρα νεό­τε­ρης ηλι­κί­ας- δυνά­με­ων, όπως τα λεγό­με­να «κινή­μα­τα κατά της παγκο­σμιο­ποί­η­σης» και τα «Κοι­νω­νι­κά Φόρα», που δρού­σαν σε γραμ­μή υπο­νό­μευ­σης οργα­νω­μέ­νων δομών του κινή­μα­τος της εργα­τι­κής τάξης, των λαϊ­κών στρω­μά­των και ιδιαί­τε­ρα της νεο­λαί­ας τους. Απο­κα­λύ­φθη­κε επί­σης ο οπορ­του­νι­στι­κός χαρα­κτή­ρας του συν­θή­μα­τος του «σοσια­λι­σμού του 21ου αιώνα».

Δημο­σιεύ­τη­καν άρθρα και κεί­με­να που ανα­φέ­ρο­νται στην κατά­στα­ση της σύγ­χρο­νης εργα­τι­κής τάξης, στις σημε­ρι­νές της ανά­γκες, στην κατά­στα­ση του συν­δι­κα­λι­στι­κού κινή­μα­τός της, στην πάλη με τον κυβερ­νη­τι­κό και εργο­δο­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό, στη διεύ­ρυν­ση του φαι­νο­μέ­νου εισ­ρο­ής μετα­να­στών στην Ελλά­δα. Επί­σης δημο­σιεύ­τη­καν άρθρα προ­βλη­μα­τι­σμού σε θεω­ρη­τι­κά θέμα­τα για τα κρι­τή­ρια έντα­ξης και σύν­θε­σης της εργα­τι­κής τάξης, με δεδο­μέ­νη την επέ­κτα­ση των σχέ­σε­ων μισθω­τής εργα­τι­κής δύνα­μης — κεφα­λαί­ου σε νέους κλά­δους, καθώς και τη διεύ­ρυν­ση της σχέ­σης δημο­σί­ου υπαλ­λή­λου και σε ανει­δί­κευ­τη και μη επι­τε­λι­κή εργασία.

Απο­κα­λύ­φτη­καν οι στρα­τη­γι­κές επι­λο­γές του ελλη­νι­κού αστι­κού κρά­τους και της ΕΕ σε κρί­σι­μους κλά­δους, π.χ. της υγεί­ας-πρό­νοιας, παι­δεί­ας, στην αγρο­τι­κή πολι­τι­κή, ο αντι­δρα­στι­κός χαρα­κτή­ρας των αλλα­γών στις εργα­σια­κές σχέ­σεις, αλλά και άλλων μεταρ­ρυθ­μί­σε­ων, όπως σε τμή­μα­τα του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού (Περι­φε­ρεια­κής και Τοπι­κής Διοί­κη­σης, Δικα­στι­κές Αρχές, Ενο­πλες Δυνάμεις).

✔️   Στις σελί­δες της ΚΟΜΕΠ της τελευ­ταί­ας 20ετίας δημο­σιεύ­τη­καν κεί­με­να του ΠΓ, τμη­μά­των της ΚΕ σχε­τι­κά με νέες τάσεις και εξε­λί­ξεις στην ελλη­νι­κή οικο­νο­μία που ανέ­δει­ξαν την ενί­σχυ­ση του ιμπε­ρια­λι­στι­κού, μονο­πω­λια­κού χαρα­κτή­ρα του ελλη­νι­κού καπι­τα­λι­σμού, μελέ­τες και άρθρα που συνέ­βα­λαν στην ενί­σχυ­ση των επε­ξερ­γα­σιών του Κόμ­μα­τος από το 15ο Συνέ­δριο και μετά, των απο­φά­σε­ων των 16ου, 17ου και 18ου Συνε­δρί­ων. Στα κεί­με­να αυτά επι­χει­ρή­θη­καν προ­βλέ­ψεις για τις τάσεις — εξε­λί­ξεις της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας στην Ελλά­δα και διε­θνώς και ανα­λύ­θη­καν οι θέσεις του ΚΚΕ για μια σει­ρά κλά­δους σε καθε­στώς λαϊ­κής οικο­νο­μί­ας και εξουσίας.

Με την αρθρο­γρα­φία της, στα­θε­ρά απο­κά­λυ­ψε το χαρα­κτή­ρα της ΕΕ ως ιμπε­ρια­λι­στι­κής δια­κρα­τι­κής ένω­σης, ανέ­δει­ξε τις εκτι­μή­σεις του ΚΚΕ για φυγό­κε­ντρες και κεντρο­μό­λες τάσεις στο εσω­τε­ρι­κό της, για συνύ­παρ­ξη της τάσης ενί­σχυ­σης των αντι­θέ­σε­ων μετα­ξύ των κρα­τών-μελών της, αλλά και της τάσης συνερ­γα­σί­ας και συμ­βι­βα­σμού με κοι­νό στό­χο την επί­θε­ση ενά­ντια στην εργα­τι­κή τάξη.

Η αρθρο­γρα­φία της συνέ­βα­λε στο ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κό μέτω­πο ενά­ντια στη σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία και το σύγ­χρο­νο οπορ­του­νι­σμό. Απο­κά­λυ­ψε τη λεγό­με­νη «ενό­τη­τα της αρι­στε­ράς» ως γραμ­μή ενσω­μά­τω­σης και εκτό­νω­σης από την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή. Ανοι­ξε μέτω­πο με αναρ­χο­αυ­τό­νο­μα και οπορ­του­νι­στι­κά ρεύ­μα­τα που δρουν ιδιαί­τε­ρα σε χώρους νεο­λαί­ας. Απο­κά­λυ­ψε το ρόλο του Κόμ­μα­τος της Ευρω­παϊ­κής Αρι­στε­ράς ως φορέα απο­κομ­μου­νι­στι­κο­ποί­η­σης και σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κο­ποί­η­σης ΚΚ της Ευρώπης.

Επί­σης, η αρθρο­γρα­φία κρι­τι­κής απο­τί­μη­σης ιστο­ρι­κών γεγο­νό­των και περιό­δων της ταξι­κής πάλης στην Ελλά­δα και διε­θνώς συνέ­βα­λε ώστε πιο ολο­κλη­ρω­μέ­να να προ­σεγ­γι­στούν ζητή­μα­τα της ιστο­ρί­ας του Κόμ­μα­τος και του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος, να αντι­κρου­στεί η παρα­χά­ρα­ξη της ιστο­ρί­ας του ΚΚΕ, του λαϊ­κού κινή­μα­τος στην Ελλά­δα, του Β΄ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου και του ρόλου της ΕΣΣΔ και των λαϊ­κών μετώ­πων σε αυτόν, παρα­χά­ρα­ξη που δια­δί­δε­ται συστη­μα­τι­κά και από όλο το εκπαι­δευ­τι­κό σύστημα.

Το μέτω­πο απέ­να­ντι στην αστι­κή ιδε­ο­λο­γία στα θέμα­τα της ιστο­ρί­ας δεν αφο­ρά στε­νά το παρελ­θόν. Απο­τε­λεί πηγή ιστο­ρι­κής γνώ­σης, ιδε­ο­λο­γι­κής θωρά­κι­σης, άντλη­σης πολι­τι­κών συμπε­ρα­σμά­των ανα­γκαί­ων για τη δια­μόρ­φω­ση επα­να­στα­τι­κής στρα­τη­γι­κής.

Το ζήτη­μα αυτό απο­κτά ιδιαί­τε­ρη σημα­σία σε συν­θή­κες που η εξέ­λι­ξη της κρί­σης ενι­σχύ­ει τη συνύ­παρ­ξη τάσε­ων ρεφορ­μι­σμού αλλά και ριζο­σπα­στι­κο­ποί­η­σης, που δια­πλέ­κο­νται με ενδοια­σμούς απέ­να­ντι στη γραμ­μή ρήξης, με φόβους απέ­να­ντι στη λεγό­με­νη «κοι­νω­νι­κή ανα­τα­ρα­χή», αλλά ταυ­τό­χρο­να και με μικρο­α­στι­κή ανυ­πο­μο­νη­σία. Η κατα­νό­η­ση των δυνα­το­τή­των αλλά και των δυσκο­λιών στη σημε­ρι­νή φάση ανά­πτυ­ξης της ταξι­κής πάλης είναι προ­ϋ­πό­θε­ση για ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κή ετοι­μό­τη­τα και μαχη­τι­κό­τη­τα για την αντα­πό­κρι­ση σε συν­θή­κες μη ευθύ­γραμ­μης ανό­δου της ταξι­κής πάλης. Η ιδε­ο­λο­γι­κή πάλη οπλί­ζει με αντο­χή, αλλά χωρίς επα­νά­παυ­ση, κάνει κατα­νοη­τό το ρόλο του υπο­κει­με­νι­κού παρά­γο­ντα σε σχέ­ση με τις αντι­κει­με­νι­κές συν­θή­κες, την ανά­γκη να προη­γεί­ται η ολό­πλευ­ρη δου­λειά για την ωρί­μαν­ση του υπο­κει­με­νι­κού παρά­γο­ντα πριν τη δια­μόρ­φω­ση πανε­θνι­κής καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης, επα­να­στα­τι­κής κατάστασης.

Κατά περί­πτω­ση, η ΚΟΜΕΠ αντα­πο­κρί­θη­κε σε ειδι­κό­τε­ρες ανά­γκες της ιδε­ο­λο­γι­κής πάλης, με θεμα­τι­κά αφιε­ρώ­μα­τα και άρθρα για τη νεο­λαία, το γυναι­κείο ζήτη­μα, το αγρο­τι­κό ζήτη­μα, τα ιδε­ο­λο­γι­κά ρεύ­μα­τα στην τέχνη και τον πολι­τι­σμό, την εκπαίδευση.

Σε αρκε­τά τεύ­χη της ΚΟΜΕΠ φιλο­ξε­νή­θη­καν κεί­με­να από ΚΚ με μαρ­ξι­στι­κό-λενι­νι­στι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό, αλλά και ανα­λύ­σεις για τις διε­θνείς εξε­λί­ξεις σε μια σει­ρά περιο­χές του κόσμου (π.χ. στη Ρωσία, στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή, στην Κίνα κ.α.), ενώ επί­σης δημο­σιεύ­τη­καν κρι­τι­κές παρα­τη­ρή­σεις για τις θέσεις και επε­ξερ­γα­σί­ες μιας σει­ράς ΚΚ.

Η Συντακτική Επιτροπή της ΚΟΜΕΠ συμμετέχει στην πρωτοβουλία έκδοσης της «Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης», που συγκροτήθηκε το Φλεβάρη του 2009, ως συνεργασία θεωρητικών περιοδικών ΚΚ, στην κατεύθυνση συγκρότησης διακριτού Κομμουνιστικού Πόλου.

ΣΣ |> Θυμί­ζου­με ότι τέθη­κε  σε λει­τουρ­γία η νέα, ανα­νε­ω­μέ­νη ιστο­σε­λί­δα της ΚΟΜΕΠ στη διεύ­θυν­ση www.komep.gr, με πιο σύγ­χρο­νη και καλαί­σθη­τη εμφά­νι­ση, ευκο­λό­τε­ρη πλο­ή­γη­ση στα πιο πρό­σφα­τα αλλά και στα παλαιό­τε­ρα τεύ­χη και διευ­ρυ­μέ­νες δυνα­τό­τη­τες στην ανα­ζή­τη­ση άρθρων.

---

Χρή­σι­μοι Σύν­δε­σμοι  |>   ΚΟΜΕΠ

• ΚΚΕ
• ΚΝΕ
• Ριζο­σπά­στης
• 902.gr
• Σύγ­χρο­νη Εποχή
• Αρχείο τευ­χών
• Ιστο­ρι­κό Εκδόσεων
• Ανα­ζή­τη­ση
• Συν­δρο­μη­τές

 

---

Επι­μέ­λεια  Ομά­δα ¡H.lV.S!

Επι­κοι­νω­νία — [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog

 

 

Ομάδα ¡H.lV.S!

• Σκο­πός μας είναι η προ­ώ­θη­ση της δια­λε­κτι­κής – υλι­στι­κής σκέ­ψης στη βάση του Μαρ­ξι­σμού – Λενι­νι­σμού του Επι­στη­μο­νι­κού Σοσια­λι­σμού και του Προ­λε­τα­ρια­κού Διε­θνι­σμού, ανταλ­λάσ­σο­ντας γνώ­σεις, υλι­κό, σκέ­ψεις κι από­ψεις πάνω στην κοσμο­θε­ω­ρία μας, τη στρα­τη­γι­κή και την ιστο­ρι­κή αλή­θεια, που όπως είπε ο Λένιν κι επα­νέ­λα­βε ο Γκράμ­σι, είναι επα­να­στα­τι­κή – αντικειμενική
• Θεω­ρού­με τον Σοσιαλισμό–Κομμουνισμό ανα­γκαίο και επί­και­ρο όσο ποτέ, βάζο­ντας στο μικρο­σκό­πιο και τη συσ­σω­ρευ­μέ­νη πεί­ρα στις χώρες που οικο­δο­μή­θη­κε ο Σοσια­λι­σμός, όπου έγι­νε και η πρώ­τη έφο­δος στον ουρανό
• |> Επι­κοι­νω­νία – [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] – Blog