Blue Horizon: Πόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή στον καπιταλισμό; — Γράφει ο Νίκος Μόττας

Ποια δύνα­μη μετα­τρέ­πει τους ανθρώ­πους σε τέρα­τα ικα­νά να δολο­φο­νή­σουν έναν συνάν­θρω­πό τους, ρίχνο­ντάς τον στην θάλασ­σα; Το φρι­κια­στι­κό έγκλη­μα στο «Blue Horizon» είναι από­το­κο της απο­κτή­νω­σης μιας κοι­νω­νί­ας η οποία βρί­σκε­ται βου­τηγ­μέ­νη μέχρι το μεδού­λι στον ατο­μι­σμό και την απα­ξί­ω­ση της ανθρώ­πι­νης ζωής.

Την ανθρώ­πι­νη ζωή, την οποία οι εφο­πλι­στές της πλοιο­κτή­τριας εται­ρεί­ας του «Blue Horizon» την απο­τί­μη­σαν ήδη: Ένα ακτο­πλοϊ­κό εισι­τή­ριο και δώρο ένα αναψυκτικό!

Ναι, τα κτή­νη που πέτα­ξαν τον 36χρονο Αντώ­νη στη θάλασ­σα πρέ­πει να κατα­δι­κα­στούν με τις υψη­λό­τε­ρες των ποι­νών που προ­βλέ­πει ο ποι­νι­κός κώδι­κας. Αυτή θα είναι η τιμω­ρία τους.

Τα κρο­κο­δεί­λια δάκρυα των κυβερ­νώ­ντων και οι δηλώ­σεις συμπό­νοιας των αστών πολι­τι­κών δεν πρέ­πει να ξεγε­λούν κανέ­ναν. Ούτε θέλουν, ούτε μπο­ρούν να αγγί­ξουν την ουσία του ζητή­μα­τος. Το είδα­με στο παρελ­θόν ουκ’ ολί­γες φορές, το ξέρου­με πλέ­ον καλά πως το μαχαί­ρι δεν πρό­κει­ται ποτέ «να φτά­σει στο κόκκαλο».

Οφεί­λου­με όμως, επι­τέ­λους, να δού­με και τη μεγά­λη εικό­να: Πίσω από τα κάθε λογής τέρα­τα κρύ­βε­ται ένα ολό­κλη­ρο σύστη­μα, που θέτει ως προ­τε­ραιό­τη­τα το κέρ­δος σε βάρος της ανθρω­πι­νης ζωής. Καπι­τα­λι­σμός είναι το όνο­μά του.

Στο βωμό της καπι­τα­λι­στι­κής κερ­δο­φο­ρί­ας δια­πρά­χθη­κε το έγκλη­μα στα Τέμπη. Στον ίδιο βωμό, που απα­ξιεί δια­χρο­νι­κά για αντι­πυ­ρι­κά και αντι­πλημ­μυ­ρι­κά έργα, καί­γο­νται και πνί­γο­νται συνάν­θρω­ποί μας, από τον Έβρο και το Μάτι μέχρι την Μάν­δρα και τη Θεσ­σα­λία. Για τα κέρ­δη του κεφα­λαί­ου βου­λιά­ζουν σαπιο­κά­ρα­βα στο Αιγαίο και τη Μεσό­γειο παρα­σύ­ρο­ντας στο θάνα­το δεκά­δες φτωχοδιάβολους.

Αν κάποιος ξετυ­λί­ξει το νήμα της κτη­νω­δί­ας στο «Blue Horizon» θα κατα­λή­ξει αντι­μέ­τω­πος με ένα και μονα­δι­κό ερώ­τη­μα: Πόσο κοστί­ζει η ανθρώ­πι­νη ζωή στον καπιταλισμό;

Σε αυτήν την ερώ­τη­ση κλή­θη­καν να απα­ντή­σουν το βρά­δυ της Τρί­της τα απο­κτη­νω­μέ­να δίπο­δα που βρί­σκο­νταν στον κατα­πέλ­τη, έχο­ντας απέ­να­ντί τους τον Αντώ­νη. Και απά­ντη­σαν έτσι όπως τους γαλού­χη­σε το σάπιο εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστη­μα, μέσω των αφε­ντι­κών τους: Πετάξ­τε τον στην θάλασσα!

Ο καπι­τα­λι­σμός γεν­νά τέρα­τα. Μόνη ελπί­δα, για έναν πιο ανθρώ­πι­νο κόσμο, για ν΄ ανθρω­πέ­ψει ο άνθρω­πος, η πάλη για την ανα­τρο­πή του.