Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι, τ’ ακούς φασίστα;

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Υπάρ­χουν «λαθραί­οι» άνθρω­ποι; Σαφώς και όχι. Η έννοια του «λαθραί­ου» (λάθρος, δηλα­δή κρυ­φός) μπο­ρεί να χρη­σι­μο­ποι­η­θεί για πρά­ξεις-ενέρ­γειες και αντι­κεί­με­να, συνή­θως προ­ϊ­ό­ντα-εμπο­ρεύ­μα­τα, ουδέ­πο­τε όμως για ανθρώ­πους. Η έκφρα­ση «λαθρο­με­τα­νά­στης» είναι προ­σβλη­τι­κή τόσο για την ανθρώ­πι­νη αξιο­πρέ­πεια όσο και για το τεκ­μή­ριο της αθω­ό­τη­τας των προ­σώ­πων στα όποια απευθύνεται. 

Φυσι­κά, για τα πάσης φύσης φασι­στοει­δή που χρη­σι­μο­ποιούν το ρατσι­σμό ως αντί­δο­το στις ανα­σφά­λειες και τα κόμπλεξ τους, η ανθρώ­πι­νη αξιο­πρέ­πεια είναι ψιλά γράμ­μα­τα. Κάνουν λόγο για «λαθρο­με­τα­νά­στες»- ακό­μη και για «λαθρο­πρό­σφυ­γες»- λες και οι φτω­χο­διά­βο­λοι, που αφή­νουν τις εστί­ες τους προς ανα­ζή­τη­ση ενός καλύ­τε­ρου μέλ­λο­ντος, δεν είχαν κάτι καλύ­τε­ρο να κάνουν παρά να δια­βούν ποτα­μούς, θάλασ­σες, βάλ­τους και ντα­μά­ρια θέτο­ντας σε κίν­δυ­νο την ίδια τους τη ζωή και των οικο­γε­νειών τους. 

Μιλούν για «λαθραί­ους» μετα­νά­στες και πρό­σφυ­γες, αγνο­ώ­ντας σκό­πι­μα τις οικο­νο­μι­κές, πολι­τι­κές και κοι­νω­νι­κές αιτί­ες που δημιουρ­γούν τα κύμα­τα μετα­νά­στευ­σης και προ­σφυ­γιάς. Ξεχει­λί­ζουν ρατσι­στι­κό δηλη­τή­ριο ενά­ντια σε ανθρώ­πους με δια­φο­ρε­τι­κό χρώ­μα δέρ­μα­τος, γλώσ­σα η θρη­σκεία, αφή­νο­ντας στο απυ­ρό­βλη­το το σάπιο εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστη­μα που γεν­νά και ανα­πα­ρά­γει αυτά τα φαι­νό­με­να. Δε βγά­ζουν μιλιά για τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ- στους οποί­ους συμ­με­τέ­χει άμε­σα ή έμμε­σα και η χώρα μας- που δια­λύ­ουν και κατα­στρέ­φουν χώρες, μακε­λεύ­ουν λαούς, δημιουρ­γώ­ντας ποτά­μια απελ­πι­σμέ­νων ανθρώπων. 

Όποιος κάνει λόγο για «λαθρο­με­τα­νά­στες» και «λαθρο­πρό­σφυ­γες» υβρί­ζει, με το χει­ρό­τε­ρο τρό­πο, τους πρό­σφυ­γες παπ­πού­δες και τους μετα­νά­στες γονείς αυτού του λαού. Ποδο­πα­τά και κου­ρε­λιά­ζει τη μνή­μη των προ­σφύ­γων του Πόντου και της Μικράς Ασί­ας – των “τουρ­κό­σπο­ρων” όπως τους απο­κα­λού­σαν τα «ελλη­νό­ψυ­χα» ρατσι­στό­μου­τρα της εποχής. 

Η χυδαία ακρο­δε­ξιά ρητο­ρι­κή περί «λαθρο­με­τα­να­στών» είναι προ­σβλη­τι­κή και για χιλιά­δες έλλη­νες μετα­νά­στες που, κατά το πρώ­το μισό του 20ου αιώ­να, ανα­γκά­στη­καν να πάρουν το δρό­μο της ξενι­τιάς. Άλλω­στε, μια ματιά σε αρχεία εφη­με­ρί­δων αρκεί για να δια­πι­στώ­σει κανείς πως ο όρος «λάθρα μετα­να­στεύ­ο­ντας» χρη­σι­μο­ποιού­νταν για έλλη­νες που ανα­χω­ρού­σαν με το πλοίο από τον Πει­ραιά με προ­ο­ρι­σμό τις ΗΠΑ ήδη από το 1916. 

Να τι ανα­φέ­ρει η (φιλο­βα­σι­λι­κή τότε) εφη­με­ρί­δα «ΣΚΡΙΠ», σε δημο­σιεύ­μα της με ημε­ρο­μη­νία 26/8/1916, σελ.3:

SKRIP1«Η ΛΑΘΡΑΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΙΣ. Ο υπουρ­γός των Ναυ­τι­κών κ.Διαμιανός δι’ εγκυ­κλί­ου του προς το Λιμε­ναρ­χεί­ον Πει­ραιώς, υπεν­θυ­μί­ζει όπως τού­το λαμ­βά­νη πάντα τα κατάλ­λη­λα μέτρα κατά της λαθραί­ας μετα­να­στεύ­σε­ως. Δια­τάσ­σει δε όπως γίνε­ται λεπτο­με­ρής έρευ­να εις τα ανα­χω­ρού­ντα δι’ αλλο­δα­πήν ατμόπλοια». 

Και λίγο παρα­κά­τω συνε­χί­ζει: «Μετρα δια τους μετα­νά­στας. Και αύθις το υπουρ­γεί­ον των Ναυ­τι­κών δι’ εγγρά­φου του συνι­στά εις την Λιμε­νι­κήν αρχήν Πει­ραιώς μεγί­στην προ­σο­χήν δια τους λάθρα μεταναστεύοντας». 

Σε δημο­σιεύ­μα της εφη­με­ρί­δας «ΕΜΠΡΟΣ», με ημε­ρο­μη­νία 26/4/1929, σελ. 4, διαβάζουμε:

ΕΜΠΡΟΣ 1929«Η ΛΑΘΡΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΙΜΕΝΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. ΣΥΛΛΗΨΙΣ 15 ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ […] Οι 15 μετα­νά­σται κατα­γό­με­νοι εκ Φλω­ρί­νης οι περισ­σό­τε­ροι, ανήλ­θον επί του Γαλ­λι­κού άτμο­πλοί­ου “Καρα­μα­νί” δια να φθά­σουν εις Μασ­σα­λί­αν». Όπως ανα­φέ­ρε­ται στο δημο­σιεύ­μα, σε έρευ­να που έγι­νε από τις αστυ­νο­μι­κές αρχές απο­κα­λύ­φθη­κε ότι εντός μιας βαλί­τσας βρέ­θη­καν «15 πλα­στά δια­βα­τή­ρια και πλα­σταί άδειαι της Κανα­δι­κής Κυβερ­νή­σε­ως. Τα δια­βα­τή­ρια έφε­ρον πλα­στά ονό­μα­τα και πλα­στάς θεω­ρή­σεις της Νομαρ­χί­ας, των Αστυ­νο­μι­κών αρχών και των Προ­ξε­νεί­ων ως και του… Αστυ­νο­μι­κού Ελέγ­χου Λιμέ­νος Πει­ραιώς ακόμη». 

Σε άλλο σημείο, το δημο­σιεύ­μα ανα­φέ­ρει χαρα­κτη­ρι­στι­κά: «Πόσα περι­στα­τι­κά Ελλή­νων λαθρο­με­τα­να­στών δεν μας είναι γνω­στά. Χιλιά­δες άνθρω­ποι γυμνη­τεύ­ουν, πει­νούν περι­φε­ρό­με­νοι εις τον Κανα­δάν, ή την Αργε­ντι­νήν όπου έχουν απο­στα­λή πλα­νη­θέ­ντες […] ότι η γη της επαγ­γε­λί­ας είναι εκεί και ότι τα δολ­λά­ρια τους ανα­μέ­νουν εις τα προκυμαίας…». 

Για έλλη­νες «λαθραί­ους μετα­νά­στες» (illegal immigrants), δια­βά­ζου­με και σε γρα­πτή απά­ντη­ση του κανα­δού υπουρ­γού μετα­νά­στευ­σης Allan Joseph MacEachen σε σχε­τι­κή ερώ­τη­ση βου­λευ­τή ανα­φο­ρι­κά με το «πόσοι έλλη­νες εισήλ­θαν παρά­νο­μα στον Κανα­δά μετα­ξύ 1967 και 1968». Ο υπουρ­γός απα­ντά ότι τη διε­τία 1967–68 μετα­νά­στευ­σαν παρά­νο­μα «611 υπή­κο­οι Ελλά­δας, από τους οποί­ους 229 συνε­λή­φθη­σαν και απε­λά­θη­καν». (27 Νοεμ­βρί­ου 1968, Public Relations Firm, EXPO ’67 Question No.478).

Χιλιά­δες είναι οι περι­πτώ­σεις όπου ο χαρα­κτη­ρι­σμός «λαθρο­με­τα­νά­στης» έχει απο­δω­θεί σε ξενι­τε­μέ­νους έλλη­νες. Ακό­μη περισ­σό­τε­ρες βέβαια είναι οι κατα­γε­γραμ­μέ­νες ιστο­ρί­ες ρατσι­σμού και ξενο­φο­βί­ας που βίω­σαν έλλη­νες μετα­νά­στες στο εξω­τε­ρι­κό, από γερ­μα­νούς, αμε­ρι­κα­νούς και αυστρα­λούς «υπερ­πα­τριώ­τες», οι οποί­οι στο πρό­σω­πο του «βρω­μο­έλ­λη­να» μετα­νά­στη έβλε­παν να απει­λεί­ται η ψευ­δε­πί­γρα­φη κοι­νω­νι­κή τους ειρήνη. 

Για να τελειώ­νου­με, λοι­πόν. Το ξανα­λέ­με: Δεν υπήρ­ξαν και δεν υπάρ­χουν «λαθραί­οι» άνθρω­ποι. Ο μετα­νά­στης και ο πρό­σφυ­γας ήταν και είναι θύμα­τα του σάπιου καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, το οποίο αφού τους ανα­γκά­ζει να ξερι­ζω­θούν απ’ τα σπί­τια τους, στην συνέ­χεια τους στιγ­μα­τί­ζει ως απο­διο­πο­μπαί­ους τρά­γους για όλα τα «κακά και δει­νά» μιας κοι­νω­νί­ας. Πρό­κει­ται για αυτό το σύστη­μα, τον βάρ­βα­ρο και ιστο­ρι­κά ξεπε­ρα­σμέ­νο καπι­τα­λι­σμό, που έλλη­νες και ξένοι εργα­ζό­με­νοι πρέ­πει να τον ανα­κη­ρύ­ξουν «λαθραίο» και, μέσα από την κοι­νή τους πάλη, να τον ανα­τρέ­ψουν μια και καλή.

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο