Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Euroferry Olympia: Παράταση στην έρευνα για αγνοουμένους — Οι καταγγελίες και οι αποκαλυπτικές περιγραφές του διασωθέντα οδηγού

Το πλοίο “Euroferry Olympia” εδώ και αρκε­τά 24ωρα φλέ­γε­ται με την αγω­νία για τους αγνο­ού­με­νους να εντεί­νε­ται καθώς λιγο­στεύ­ουν οι ελπί­δες και τις καταγ­γε­λί­ες των οικο­γε­νειών τους να επι­βε­βαιώ­νουν ότι πρό­κει­ται για ένα ακό­μη έγκλη­μα που έχει την υπο­γρα­φή των εφο­πλι­στών και των κυβερνήσεων.

Τα ναυ­τερ­γα­τι­κά σωμα­τεία ΠΕΜΕΝ — «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» — ΠΕΕΜΑΓΕΝ καταγ­γέλ­λουν πως «απο­τε­λεί πρό­κλη­ση για τους ναυ­τερ­γά­τες, τους οδη­γούς φορ­τη­γών, τους επι­βά­τες» η δήλω­ση του εκπρο­σώ­που της εται­ρεί­ας «Grimaldi», Πολ Κυπρια­νού, ο οποί­ος χαρα­κτή­ρι­σε «παρα­βά­τες του διε­θνούς κανό­να» όσους διέ­μει­ναν σε οχή­μα­τα του γκα­ράζ στην διάρ­κεια του ταξι­διού. «Επι­χει­ρεί να μετα­θέ­σει τις ευθύ­νες της εται­ρεί­ας, του υπουρ­γεί­ου Ναυ­τι­λί­ας, των λιμε­νι­κών αρχών, στους επι­βά­τες», ανα­φέ­ρουν, υπεν­θυ­μί­ζο­ντας πως ανά­λο­γο εφο­πλι­στι­κό έγκλη­μα ήταν η πυρ­κα­γιά που εκδη­λώ­θη­κε πριν λίγα χρό­νια στο πλοίο «Norman Atlantic», χωρίς από τότε να πάρουν κανέ­να ουσια­στι­κό μέτρο για την προ­στα­σία και ασφά­λεια της ανθρώ­πι­νης ζωής στη θάλασσα.

Οι έρευ­νες για τον εντο­πι­σμό αγνο­ου­μέ­νων στα γκα­ράζ του «Euroferry Olympia» πήραν παρά­τα­ση, του­λά­χι­στον για 30 ώρες. Τόσο ανα­μέ­νε­ται να διαρ­κέ­σει, και­ρού επι­τρέ­πο­ντος, η επι­χεί­ρη­ση ρυμούλ­κη­σής του στο λιμά­νι του Πλα­τυ­για­λί­ου Αιτω­λο­α­καρ­να­νί­ας. Αφού δέσει εκεί, σε πιο ασφα­λές και ελεγ­χό­με­νο περι­βάλ­λον, οι άντρες της ΕΜΑΚ ανα­μέ­νε­ται να εισέλ­θουν και πάλι στα κατα­στρώ­μα­τά του. Δέκα άτο­μα, βάσει της επί­ση­μης λίστας επι­βα­τών, δεν έχουν βρε­θεί ακό­μη μετά τη φωτιά που ξέσπα­σε στο πλοίο τα ξημε­ρώ­μα­τα της 18ης Φεβρουαρίου.

Σύμ­φω­να με το υπουρ­γείο Ναυ­τι­λί­ας, η μετα­φο­ρά του πλοί­ου σε ασφα­λή λιμέ­να κρί­θη­κε ότι ήταν η μόνη ενδε­δειγ­μέ­νη λύση, καθώς η Πυρο­σβε­στι­κή ενη­μέ­ρω­σε «ότι έχουν εξα­ντλη­θεί οι επι­χει­ρη­σια­κές δυνα­τό­τη­τες έρευ­νας και διά­σω­σης» στη θέση που είχε, ανοι­χτά της Κέρ­κυ­ρας. Ακό­μη και μετά τον ελλι­με­νι­σμό του προ­βλέ­πε­ται μια μακρά αλυ­σί­δα ενερ­γειών που πρέ­πει να ακο­λου­θη­θούν. Πέρα από τις έρευ­νες των δια­σω­στών στα έγκα­τα του πλοί­ου, μόλις σβή­σει τελεί­ως η φωτιά και πέσει η θερ­μο­κρα­σία στις λαμα­ρί­νες του, θα πρέ­πει να γίνει άντλη­ση όλων των υδά­των που είχαν χρη­σι­μο­ποι­η­θεί στις από­πει­ρες κατά­σβε­σης. Πιθα­νό­τα­τα να αδειά­σει το πλοίο από καύ­σι­μα και έπει­τα να ξεκι­νή­σει η μετα­κί­νη­ση των καμέ­νων οχη­μά­των. Δεν απο­κλεί­ε­ται αυτά τα στά­δια να διαρ­κέ­σουν πολ­λές εβδομάδες.

Το «Euroferry Olympia» εξα­κο­λου­θού­σε να βγά­ζει καπνούς από το εσω­τε­ρι­κό του. Η ρυμούλ­κη­σή του ξεκί­νη­σε χθες το μεση­μέ­ρι και η ταχύ­τη­τα με την οποία κινεί­ται δεν ξεπερ­νά τα τέσ­σε­ρα ναυ­τι­κά μίλια την ώρα.

Αποκαλυπτικές περιγραφές του διασωθέντα οδηγού

Χθες εμφα­νί­στη­κε στο λιμε­ναρ­χείο Κέρ­κυ­ρας για συμπλη­ρω­μα­τι­κή κατά­θε­ση ο 21χρονος Λευ­κο­ρώ­σος οδη­γός φορ­τη­γού, ο οποί­ος κατά­φε­ρε να βρει διέ­ξο­δο και να γλι­τώ­σει από το φλε­γό­με­νο πλοίο μόνος του, δύο ημέ­ρες μετά το ξέσπα­σμα της πυρ­κα­γιάς. Μια εξή­γη­ση για το πώς επι­βί­ω­σε άθι­κτος, χωρίς να εισπνεύ­σει μεγά­λες ποσό­τη­τες καπνού, ίσως βρί­σκε­ται στον τρό­πο με τον οποίο σφρα­γί­στη­καν τα αμπά­ρια μόλις έπια­σε φωτιά. Οι πόρ­τες έκλει­σαν υδραυ­λι­κά, ενώ εκεί­νος βρι­σκό­ταν στο κατώ­τε­ρο γκα­ράζ του πλοί­ου και η πυρ­κα­γιά είχε εκδη­λω­θεί σε ανώ­τε­ρα καταστρώματα.

Μετα­ξύ άλλων, ανέ­φε­ρε πως του δόθη­καν οδη­γί­ες να παρα­μεί­νει στο όχη­μά του κατά τη διάρ­κεια του ταξι­διού, ενώ τονί­ζει πως οι πυρο­σβε­στή­ρες δε λει­τούρ­γη­σαν ποτέ

Συγκε­κρι­μέ­να ανα­φέ­ρει: «Ψυχο­λο­γι­κά δεν είμαι καλά. Ήμουν δύο μέρες στο νοσο­κο­μείο. Ακό­μα δεν μπο­ρώ να πιστέ­ψω ότι επέ­ζη­σα. Ούτε εγώ δεν μπο­ρώ να εξη­γή­σω πώς κατά­φε­ρα να βγω. Η δύνα­μη για επι­βί­ω­ση με οδή­γη­σε στην έξο­δο. Είχε τόσο μεγά­λη ζέστη και το σίδε­ρο ήταν τόσο ζεστό που το ακου­μπού­σες με ένα αντι­κεί­με­νο και άνοι­γε τρύ­πα. Εύχο­μαι να βρε­θούν και οι άλλοι οδη­γοί και να μην ξανα­συμ­βεί κάτι τέτοιο».

Και συνε­χί­σει στην κατά­θε­σή του: «Ο άνθρω­πος που με βοή­θη­σε να παρ­κά­ρω μου είπε να μην ανέ­βω στο κατά­στρω­μα αλλά να μεί­νω μέσα στο αυτο­κί­νη­το. Επει­δή ταξί­δευα για πρώ­τη φορά με ντα­λί­κα, δεν γνώ­ρι­ζα τους κανό­νες και έμει­να στο γκα­ράζ. Όμως σε κάποια στιγ­μή είδα που πάρ­κα­ραν πολ­λές ντα­λί­κες μπρο­στά μου, πίσω μου, δεξιά μου και αρι­στε­ρά μου και δεν μπο­ρού­σα να κου­νη­θώ. Δεν μπο­ρού­σα να βγω από το αυτο­κί­νη­το και θεώ­ρη­σα ότι έτσι θα έπρε­πε να ταξιδέψω».

Ο Λευ­κο­ρώ­σος περι­γρά­φει τις δρα­μα­τι­κές στιγ­μές που έζη­σε και πώς κατά­φε­ρε να σωθεί: «Όταν έγι­νε το κακό κατά­φε­ρα να βγω. Αρχι­κά είχα λιπο­θυ­μή­σει. Δεν θυμά­μαι για πόσες ώρες. Το πρώ­το που έκα­να όταν συνήλ­θα ήταν να πιά­σω κάποιους πυρο­σβε­στή­ρες που ήταν κοντά μου και προ­σπά­θη­σα να τους ανοί­ξω, αλλά δεν λει­τουρ­γού­σαν. Εγώ κατά­φε­ρα με ένα μπου­κά­λι νερό που είχα δίπλα μου να πίνω και να το χρη­σι­μο­ποιώ για να βρέ­χω όσο μπο­ρώ πετσέ­τες και τα ρού­χα μου. Φωνές άκου­σα, αλλά δεν είδα άτο­μα στο υπό­γειο γκα­ράζ. Οταν ανέ­βη­κα επά­νω για να φύγω δεν είχα ιδέα τι συνέ­βαι­νε στο πάνω μέρος. Λιπο­θύ­μη­σα από τις ανα­θυ­μιά­σεις».

«Αν δες σας αρέσει μείνετε στα φορτηγά»…

Oι καταγ­γε­λί­ες για τον τρό­πο που φορ­τώ­νο­νταν στο πλοίο τα φορ­τη­γά δεν είναι οι μόνες. Οι συν­δι­κα­λι­στι­κές οργα­νώ­σεις των αυτο­κι­νη­τι­στών έχουν καταγ­γεί­λει ότι οι οδη­γοί ανα­γκά­ζο­νται πολ­λές φορές να κοι­μού­νται στα φορ­τη­γά, για­τί δεν επαρ­κούν οι καμπί­νες, στις οποί­ες επι­κρα­τούν απα­ρά­δε­κτες συν­θή­κες υγιει­νής (κοριοί, ψύλ­λοι, βρώ­μι­κα κλι­νο­σκε­πά­σμα­τα). Με ευθύ­νη δε των εργο­δο­τών, οδη­γοί και συνο­δη­γοί ταξι­δεύ­ουν με ένα εισι­τή­ριο, με απο­τέ­λε­σμα ο ένας να παρα­μέ­νει στο φορ­τη­γό κατά τη διάρ­κεια του ταξιδιού.

Η σύζυ­γος του εγκλω­βι­σμέ­νου οδη­γού Νίκου Μπε­κιά­ρη μας είπε πως «δεν υπήρ­χαν καθό­λου καλές συν­θή­κες υγιει­νής στο πλοίο». Σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας, στις καμπί­νες υπήρ­χαν τέσ­σε­ρα άτο­μα, «τα κλι­νο­σκε­πά­σμα­τα ήταν γεμά­τα ψήλους και κοριούς» και «η τουα­λέ­τα παν­βρώ­μι­κη». Υπήρ­χαν οδη­γοί «που προ­τι­μού­σαν να κάνουν την ανά­γκη τους σε μπου­κά­λι» παρά στις τουα­λέ­τες, ανέφερε.

Όταν οι οδη­γοί έκα­ναν παρά­πο­να για αυτή την κατά­στα­ση, η απά­ντη­ση ήταν «αν δεν σας αρέ­σει πηγαί­νε­τε στα φορ­τη­γά σας», λέει στον 902 η Βάνα Μπεκιάρη.

Η σύζυ­γος του εγκλω­βι­σμέ­νου οδη­γού Νίκου Μπε­κιά­ρη, μιλώ­ντας στο 902.gr είπε ότι έτσι όπως είχαν φορ­τω­θεί οι ντα­λί­κες «δεν μπο­ρού­σε να περά­σει ούτε το χέρι ενός ανθρώ­που», επι­κα­λού­με­νη και τις μαρ­τυ­ρί­ες άλλων οδη­γών που την επι­βε­βαιώ­νουν. Αν ήθε­λε να βγει κάποιος από το φορ­τη­γό του, «θα έπρε­πε να σπά­σει το τζά­μι και να πηδή­ξει από ορο­φή σε ορο­φή», σημείωσε.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο