Χρ. Νταβαντζής, «Η πορεία ενός ανθρώπου που πάλεψε και συνεχίζει να παλεύει για τους ανθρώπους του μόχθου μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ»

Ο χαι­ρε­τι­σμός της Νομι­κής Γλυ­νά­τση, Γραμ­μα­τέα της Κομ­μα­τι­κής Οργά­νω­σης Βάσης ΚΚΕ Νέου Κόσμου, στην παρου­σί­α­ση του βιβλί­ου του Χρή­στου Ντα­βαν­τζή «Όσα επέ­ζη­σαν στη μνή­μη… Οδοι­πο­ρι­κό μιας ζωής» και ο χαι­ρε­τι­σμός του συγ­γρα­φέα, που έκλει­σε την εκδή­λω­ση που οργά­νω­σε το περιο­δι­κό ΑΤΕΧΝΩΣ (ανα­λυ­τι­κό ρεπορ­τάζ μπο­ρεί­τε να δεί­τε εδώ), την Κυρια­κή 9 Οκτώ­βρη 2016 στον κινη­μα­το­γρά­φο “Αλκυο­νίς”.

Ο χαι­ρε­τι­σμός της Νομι­κής Γλυ­νά­τση, Γραμ­μα­τέα της ΚΟΒ ΚΚΕ Νέου Κόσμου

Αγα­πη­τές φίλες και φίλοι.

Η περί­ο­δος που πραγ­μα­τεύ­ε­ται το βιβλίο του συντρό­φου μας Χρή­στου Ντα­βαν­τζή καλύ­πτει το πιο σημα­ντι­κό κομ­μά­τι της σύγ­χρο­νης ιστο­ρί­ας του λαού μας. Το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, η ΕΠΟΝ που είναι τιμή και περη­φά­νια του λαού μας απο­τε­λούν από τα μεγα­λύ­τε­ρα και λαμπρό­τε­ρα κατορ­θώ­μα­τα του λαϊ­κού-εργα­τι­κού κινή­μα­τος της χώρας. Ο αγώ­νας της Εαμι­κής Εθνι­κής Αντί­στα­σης με πρω­τερ­γά­τη, εμπνευ­στή και καθο­δη­γη­τή το ΚΚΕ απο­τε­λεί πηγή έμπνευ­σης, δια­παι­δα­γώ­γη­σης και αγω­νι­στι­κής ανά­τα­σης. Η Εαμι­κή Αντί­στα­ση, ο μεγά­λος Δεκέμ­βρης του ’44 και η τρί­χρο­νη επο­ποι­ία του ΔΣΕ δεν είναι μόνο ιστο­ρι­κή μνή­μη, αλλά είναι, πάνω απ’ όλα, ιστο­ρι­κή πεί­ρα. Πεί­ρα απ’ όπου το ταξι­κό λαϊ­κό κίνη­μα άντλη­σε, αντλεί και θα αντλεί  πολύ­τι­μα διδάγ­μα­τα για τους σημε­ρι­νούς αγώ­νες του κατά της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής, αλλά και για τους αυριανούς.

Τον Οκτώ­βρη του ’44, την περί­ο­δο της Απε­λευ­θέ­ρω­σης, είχαν δια­μορ­φω­θεί στην Ελλά­δα επα­να­στα­τι­κές συν­θή­κες. Είχαν συντε­λε­στεί ραγδαί­ες αλλα­γές στον ταξι­κό συσχε­τι­σμό δυνά­με­ων   υπέρ της εργα­τι­κής τάξης και των σύμ­μα­χων λαϊ­κών στρω­μά­των. Μέσα σ’ αυτές τις συν­θή­κες το ΚΚΕ, παρ’ όλη την ηρω­ι­κή του δρά­ση, τη συσπεί­ρω­ση γύρω του της μεγά­λης πλειο­ψη­φί­ας του λαού, δεν μπό­ρε­σε να δια­μορ­φώ­σει την ανα­γκαία στρα­τη­γι­κή και την επα­να­στα­τι­κή ανα­τρο­πή για τον σοσια­λι­σμό. Επέ­λε­ξε, με καθυ­στε­ρή­σεις, να βαδί­σει το δρό­μο της σύγκρου­σης και όχι αυτόν της υπο­τα­γής και της ταπείνωσης.

Ο τρί­χρο­νος αγώ­νας του ΔΣΕ υπήρ­ξε δίκαιος, ηρω­ι­κός και μεγα­λειώ­δης για­τί ακρι­βώς εξε΄φραζε τα συμ­φέ­ρο­ντα της συντρι­πτι­κής πλειο­νό­τη­τας του πλη­θυ­σμού ενά­ντια στα συμ­φέ­ρο­ντα των εκμε­ταλ­λευ­τών και κατα­πιε­στών της. Εξέ­φρα­ζε τα συμ­φέ­ρο­ντα της εργα­τι­κής τάξης και της βασι­κής συμ­μα­χι­κής της δύνα­μης, της εξα­θλιω­μέ­νης αγρο­τιάς και των φτω­χών αυτο­α­πα­σχο­λου­μέ­νων στρω­μά­των των πόλε­ων. Η αστι­κή κρα­τι­κή εξου­σία γνώ­ρι­σε τότε τον μεγα­λύ­τε­ρο κίν­δυ­νο για την ίδια της την ύπαρξη.

Ο αγώ­νας του ΔΣΕ απο­τε­λεί την κορυ­φαία εκδή­λω­ση της ταξι­κής πάλης στην Ελλά­δα κατά τον 20^ο αιώ­να. Εξάλ­λου το Κόμ­μα μας, το ΚΚΕ, η ταξι­κή πάλη, το επα­να­στα­τι­κό εργα­τι­κό κίνη­μα μετα­τρέ­πει συνη­θι­σμέ­νους  ανθρώ­πους σε ασυ­νή­θι­στους, με αφο­σί­ω­ση και ανι­διο­τέ­λεια, μετα­τρέ­πει τους απλούς ανθρώ­πους σε ήρω­ες που βρί­σκο­νται στο μετε­ρί­ζι του αγώ­να κάτω από οποιεσ­δή­πο­τε συνθήκες.

Τέτοια περί­πτω­ση είναι και ο συγ­γρα­φέ­ας του βιβλί­ου, ο σύντρο­φός μας Χρή­στος Ντα­βαν­τζής. Μέσα από τις σελί­δες του βιβλί­ου του ξεδι­πλώ­νε­ται η πορεία ενός ανθρώ­που που πάλε­ψε και συνε­χί­ζει να παλεύ­ει για τους ανθρώ­πους του μόχθου μέσα από τις γραμ­μές του ΚΚΕ, χωρίς να υπο­λο­γί­ζει κόπους και θυσί­ες. Ο σύντρο­φός μας Χρή­στος, από έφη­βος ενταγ­μέ­νος στο Κόμ­μα, δια­παι­δα­γω­γή­θη­κε και ανδρώ­θη­κε στις γραμ­μές του, στην Εαμι­κή Αντί­στα­ση, στο ΔΣΕ, στην παρα­νο­μία. Εκεί δια­μόρ­φω­σε και την προ­σω­πι­κό­τη­τά του.

Τον σύντρο­φό μας τον δια­κρί­νει η αδιάλ­λα­κτη στά­ση απέ­να­ντι σε κάθε παρέκ­κλι­ση οπορ­του­νι­στι­κή, γι’ αυτό άλλω­στε ατα­λά­ντευ­τα έδω­σε το αγω­νι­στι­κό του παρόν και στις δύσκο­λες στιγ­μές που πέρα­σε το Κόμ­μα μας, υπε­ρα­σπι­ζό­με­νος πάντα την επα­να­στα­τι­κή προ­ο­πτι­κή, το Πρό­γραμ­μα και το Κατα­στα­τι­κό του Κόμ­μα­τος, ιδιαί­τε­ρα κατά την περί­ο­δο των αντε­πα­να­στα­τι­κών ανα­τρο­πών. Άλλω­στε, οι κομ­μου­νι­στές και οι κομ­μου­νί­στριες που μένουν αλύ­γι­στοι στον αγώ­να έχουν κοι­νά στοι­χεία μετα­ξύ τους ανε­ξάρ­τη­τα της στε­λε­χι­κής τους ιδιό­τη­τας, όπως τη συνει­δη­τή επι­λο­γή η προ­σω­πι­κή ζωή να βαδί­ζει αντά­μα με το ΚΚΕ ό,τι κι αν γίνει, όπως κι αν έρθουν τα πράγματα.

Και σήμε­ρα ο σύντρο­φός μας δίνει ακού­ρα­στα το παρόν στην Οργά­νω­σή μας και στο Κόμ­μα μας, στις μικρές αλλά και στις μεγα­λύ­τε­ρες μάχες που δίνου­με καθη­με­ρι­νά. Η στά­ση ζωής του απο­τε­λεί παρά­δειγ­μα για όλους εμάς τους συντρό­φους του, τους νέους και τις νέες της ΚΝΕ. Η απλό­τη­τα, η σεμνό­τη­τα, η αγω­νι­στι­κή του στά­ση, παρά τις δυσκο­λί­ες, είναι παρά­δειγ­μα για τους νεο­λαί­ους μας που τώρα κάνουν τα πρώ­τα βήμα­τα στην ταξι­κή πάλη.

Σας ευχα­ρι­στώ.

Ο χαι­ρε­τι­σμός του Χρή­στου Ντα­βαν­τζή, συγ­γρα­φέα του βιβλίου

Αγα­πη­τές φίλοι και φίλοι, συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Σας ευχα­ρι­στώ που αντα­πο­κρι­θή­κα­τε στο κάλε­σμα του περιο­δι­κού ΑΤΕΧΝΩΣ, το οποίο οργά­νω­σε την παρου­σί­α­ση του βιβλί­ου μου. Ευχα­ρι­στώ το περιο­δι­κό ΑΤΕΧΝΩΣ, επί­σης τους ομι­λη­τές συνα­γω­νι­στές Χρή­στο Τσιν­τζι­λώ­νη, Κώστα Μαρα­γκου­δά­κη, Νίκο Πουρ­να­ρά και τη συντρό­φισ­σα Νομι­κή Γλυ­νά­τση από την Κομ­μα­τι­κή μου Οργά­νω­ση, τον κ. Βελ. Κοσυβ­βά­κη που μας φιλο­ξε­νεί στην Αλκυονίδα.

Αν και δεν είμαι συγ­γρα­φέ­ας θεώ­ρη­σα χρέ­ος μου να γρά­ψω αυτό το βιβλίο, το οποίο αφιε­ρώ­νω στη μνή­μη των αγω­νι­στών και αγω­νι­στριών της Χώσε­ψης, της Ηπεί­ρου, που είχα την τιμή να αγω­νι­στώ μαζί τους στην αθά­να­τη Εθνι­κή Αντί­στα­ση και στον Δημο­κρα­τι­κό Στρα­τό Ελλά­δας και γενι­κά όλης της Ελλά­δας, που για ένα καλύ­τε­ρο αύριο.

Και πάλι σας ευχα­ρι­στώ όλους.