Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

“Καπηλεία” της μνήμης του δολοφονημένου γιού της από τη Χρυσή Αυγή καταγγέλει η Ουρανία Καπελώνη

Δρι­μύ κατη­γο­ρώ ενα­ντί­ον της ναζι­στι­κής-εγκλη­μα­τι­κής Χρυ­σής Αυγής για εκμε­τάλ­λευ­ση της μνή­μης του γιού της, Μάνου Καπε­λώ­νη, απευ­θύ­νει μέσω της Realnews η μητέ­ρα του Ουρα­νία Σμα­ρά­γδα Καπε­λώ­νη. Τέσ­σε­ρα χρό­να μετά τη δολο­φο­νία του 22χρονου, οι γονείς του ανα­μέ­νουν την εκδί­κα­ση αγω­γής που έχουν κατα­θέ­σει από τον Σεπτέμ­βριο του 2016, ώστε να πάψει η ναζι­στι­κή οργά­νω­ση να χρη­σι­μο­ποιεί την εικό­να του γιου της. Στη δήλω­σή της, η μητέ­ρα του δολο­φο­νη­μέ­νου νέου επι­ση­μαί­νει ότι ο Μάνος έχει πέσει θύμα του μίσους που έσπει­ρε η Χρυ­σή Αυγή, ενώ τονί­ζει οτι την ενώ­νει κοι­νή μοί­ρα με τη μητέ­ρα του Παύ­λου Φύσσα.

Τέσ­σε­ρα χρό­νια μετά τον βίαιο θάνα­το του λατρε­μέ­νου μας Μάνου, οι δολο­φό­νοι του παρα­μέ­νουν άγνω­στοι και ατι­μώ­ρη­τοι, ελεύ­θε­ροι να συνε­χί­σουν τη ζωή τους και τα εγκλη­μα­τι­κά έργα τους. Ο Μάνος έχα­σε τη ζωή του λόγω της επα­φής του με το κόμ­μα της Χρυ­σής Αυγής, αυτό είναι δεδο­μέ­νο. Αγνός και καλο­προ­αί­ρε­τος νέος, φιλα­λή­θης και εύπι­στος, γεμά­τος όνει­ρα και ανθρω­πι­στι­κά ιδε­ώ­δη, έπε­σε θύμα του πολι­τι­κού μίσους και της μισαλ­λο­δο­ξί­ας που έσπει­ραν αυτοί, στους οποί­ος πρό­σβλε­ψε ως εξυ­για­ντές της κοι­νω­νί­ας”, σημειώ­νει μιλώ­ντας στην Realnews της Κυρια­κής η κυρία Καπε­λώ­νη, κατη­γο­ρώ­ντας τη ναζι­στι­κή οργά­νω­ση για ευτε­λή προπαγάνδα.

Σαν μάνα είμαι σίγου­ρη ότι αν ζού­σε, με τη λογι­κή, τον ανθρω­πι­σμό και την ευα­σι­θη­σία που διέ­θε­τε, σύντο­μα θα διέ­κο­πτε κάθε σχέ­ση με τον χωρο αυτό. Αντί­θε­τα με την πραγ­μα­τι­κή φύση του Μάνου, αντί­θε­τα με τη θέλη­σή μας ως γονιών του, ο τρα­γι­κός και άδι­κος θάνα­τός του έγι­νε αντι­κεί­με­νο ευτε­λούς προ­πα­γάν­δας και πολι­τι­κής εκμε­τάλ­λευ­σης. Οι πολι­τι­κοί “φίλοι” του διεκ­δι­κούν ακό­μη και ενώ­πιον της Δικαιο­σύ­νης το δήθεν δικαί­ω­μά τους στη μνή­μη του. Οργα­νώ­νουν δημο­σί­ως μνη­μό­συ­να και συγκε­ντρώ­σεις για να τιμή­σουν όχι τον αλη­θι­νό Μάνο, αλλά το ιδε­ο­λο­γι­κό κατα­σκεύ­α­σμα που έφτια­ξαν για να εξυ­πη­ρε­τεί τις πολι­τι­κές του σκοπιμότητες”.

Οι δηλώ­σεις της μητέ­ρας του Μάνου Καπε­λώ­νη έρχο­νται λίγες μέρες μετά την “τελε­τή μνή­μης” που διορ­γά­νω­σαν τα φασι­στοει­δή της Χρυ­σής Αυγής για τη δολο­φο­νία του 22χρονου Μάνου και του 23χρονου Γιώρ­γου Φου­ντού­λη, έξω από τα γρα­φεία της στο Νέο Ηρά­κλειο την 1η Νοεμ­βρί­ου του 2013. Κάθε φορά που πλη­σιά­ζει η επέ­τειος της δολο­φο­νί­ας, τα μέλη της οικο­γέ­νειας του Μάνου κλεί­νο­νται στο σπί­τι τους, δεν επι­σκέ­πτο­νται καν τον τάφο του 22χρονου. για να μην συνα­ντή­σουν τους “διεκ­δι­κη­τές της μνή­μης του”

Ο δικός μάς πόνος είναι βου­βός και ιδιω­τι­κός. Την ημέ­ρα του θανά­του του κλει­νό­μα­στε στο σπί­τι, για να μην πατή­σου­με την εικό­να του παι­διού μας, που γεμί­ζει τους δρό­μους τυπω­μέ­νη σε φειγ βολάν με πολι­τι­κά συν­θή­μα­τα. Δεν τολ­μά­με να πατή­σου­με στο νεκρο­τα­φείο, για­τί το μνή­μα είναι κατει­λημ­μέ­νο από τους διεκ­δι­κη­τές της μνή­μης του, τους ίδιους που απε­ρί­σκε­πτα τον έστη­σαν έξω από τα γρα­φεία τους. μπρο­στά στα όπλα των δολο­φό­νων του. Πως να βρει γαλή­νη το πνεύ­μα μας, όταν στη μνή­μη του γιου μας γίνε­ται προ­σκλη­τή­ριο μίσους και διαχ­σμού; Εύχο­μαι ο θάνα­τος του Μάνου μας, αντί­θε­τα με τους σκο­πούς όσων όψι­μα “υιο­θέ­τη­σαν” τη μνή­μη του, να γίνει σύμ­βο­λο όλων των νέων ανθρώ­πων που ονει­ρεύ­ο­νται έναν κόσμο αγά­πης και ομό­νοιας, απαλ­λαγ­μέ­νο από μίσος και βία”, λέει η μητέ­ρα του δολο­φο­νη­μέ­νου νέου που μιλά για την “κοι­νή μοί­ρα” που έχει με τη μητέ­ρα του Παύ­λου Φύσσα.

Η χαρο­κα­μέ­νη ψυχή μου, φου­σκω­μέ­νη από θλί­ψη και από­γνω­ση, ανα­ζη­τεί σιω­πη­λά παρη­γο­ριά στην αλλη­λεγ­γύη όλων των μανά­δων που θρη­νούν αδι­κο­χα­μέ­να παι­διά. Και με τη μάνα του Παύ­λου Φύσ­σα, που μας ενώ­νει κοι­νή μοί­ρα, μοι­ρά­ζο­μαι νοε­ρά τους στί­χους του Βάρ­να­λη που στοι­χειώ­νει το μυα­λό μου: Που να σε κρύ­ψω, γιό­κα μου, να μη σε βρού­νε οι κακοί”.

Πηγή: Realnews. 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο