Ι. Β. Στάλιν: Συνεχίζει να σπέρνει εφιάλτες σε Πούτιν και αστούς

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Με τον φόβο του Λένιν ξυπνά, με το φάντα­σμα του Στά­λιν κοι­μά­ται, ως φαί­νε­ται, η αστι­κή τάξη της Ρωσί­ας. Μόνο έτσι μπο­ρεί να εξη­γη­θεί το νέο αντι­κομ­μου­νι­στι­κό-αντι­σο­βιε­τι­κό σόου που έδω­σε ο πρό­ε­δρος Βλα­ντι­μίρ Πού­τιν, εγκαι­νιά­ζο­ντας πρό­σφα­τα το… «Τεί­χος της Λύπης», ένα μνη­μείο αφιε­ρω­μέ­νο, όπως ανα­φέ­ρουν ρώσι­κα και διε­θνή ΜΜΕ, στην μνή­μη των θυμά­των των πολι­τι­κών διώ­ξε­ων που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν σε διά­φο­ρες περιό­δους του παρελθόντος. 

Το «Τεί­χος της Λύπης» απο­τε­λεί άλλη μια προ­σπά­θεια της αστι­κής κυβέρ­νη­σης του Πού­τιν να σπι­λώ­σει την ιστο­ρία της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης και ιδιαί­τε­ρα την περί­ο­δο ηγε­σί­ας του Ι.Β. Στά­λιν. Προς την κατεύ­θυν­ση αυτή, η ρωσι­κή κυβέρ­νη­ση (με τις «ευλο­γί­ες» του πατριάρ­χη Κύριλ­λου), θυμή­θη­κε την περί­ο­δο των «μεγά­λων διώ­ξε­ων», μια περί­ο­δο που η αστι­κή και οπορ­του­νι­στι­κή ιστο­ριο­γρα­φία έχει φρο­ντί­σει να «μαγει­ρέ­ψει» εντέ­χνως, με σωρεία παρα­χα­ρά­ξε­ων, δια­στρε­βλώ­σε­ων και μπό­λι­κης αντι­στα­λι­νι­κής παραφιλολογίας. 

Σε αυτήν την αντι­κομ­μου­νι­στι­κή-αντι­στα­λι­νι­κή παρα­φι­λο­λο­γία δεκα­ε­τιών βασί­ζε­ται ο Βλα­ντι­μίρ Πού­τιν και αυτήν προ­σπα­θεί να διαιω­νί­σει με τα «Τεί­χη της Λύπης» που εγκαι­νιά­ζει. «Οι πολι­τι­κές διώ­ξεις», σημεί­ω­σε ο Πού­τιν, «υπήρ­ξαν τρα­γω­δία για όλο το λαό μας, για ολό­κλη­ρη την κοι­νω­νία, ένα σκλη­ρό πλήγ­μα για το λαό μας, τις ρίζες του, την κουλ­τού­ρα του και την αυτο­γνω­σία του» και, μετα­ξύ άλλων, συμπλή­ρω­σε: «η ίδια η μνή­μη, η σαφής και κατη­γο­ρη­μα­τι­κή θέση σε σχέ­ση με αυτά τα θλι­βε­ρά γεγο­νό­τα απο­τε­λούν ισχυ­ρό ανα­στο­λέα ώστε να μην επα­να­λη­φθούν και πάλι».

Είναι σαφής η «πρε­μού­ρα» του Βλα­ντι­μίρ Πού­τιν και του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος της Ρωσί­ας να σπι­λω­θεί, να αμαυ­ρω­θεί, στην συνεί­δη­ση του λαού η Σοβιε­τι­κή Ένω­ση και ο σοσια­λι­σμός. Με «όχη­μα» τον αντι­στα­λι­νι­σμό, οι αστοί επι­χει­ρούν να ξορ­κί­σουν το φάντα­σμα του σοσια­λι­σμού-κομ­μου­νι­σμού που συνε­χί­ζει, 100 χρό­νια μετά την Μεγά­λη Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση και 26 χρό­νια μετά την επι­κρά­τη­ση της αντε­πα­νά­στα­σης, να πλα­νά­ται πάνω απ’ τα κεφά­λια τους. 

Τόσο ο Πού­τιν όσο και οι αστοί γνω­ρί­ζουν πολύ καλά ότι κατά την περί­ο­δο της ηγε­σί­ας του Ι.Β.Στάλιν μπή­καν οι βάσεις για την σοσια­λι­στι­κή οικο­δό­μη­ση, ικα­νο­ποι­ή­θη­καν σημα­ντι­κό­τα­τες κοι­νω­νι­κές ανά­γκες και δόθη­κε μια σπου­δαία ώθη­ση για να πάει η ανθρω­πό­τη­τα ένα βήμα μπρο­στά. Αυτό τους ενο­χλεί και γι’ αυτό χτυ­πούν λυσ­σα­λέα τον Στά­λιν. Τα «Τεί­χη της Λύπης» και τα κρο­κο­δεί­λια δάκρυα του Πού­τιν και των αστών για τα «θύμα­τα» των «στα­λι­νι­κών διώ­ξε­ων» απο­τε­λούν προ­πέ­τα­σμα καπνού με σκο­πό να εμπο­δί­σουν τις νέες γενιές να μελε­τή­σουν, να μάθουν, να αντι­λη­φθούν την σπου­δαιό­τη­τα του σοσια­λι­στι­κού παρελ­θό­ντος ώστε να κάνουν υπό­θε­ση δική τους την ανα­τρο­πή της τωρι­νής καπι­τα­λι­στι­κής βαρβαρότητας. 

Όσα «Τεί­χη» κι’ αν χτύ­σουν, όσο δηλη­τή­ριο κι’ αν χύσουν, τη ροή της Ιστο­ρί­ας προς τα μπρος δεν θα την εμποδίσουν.

Ο αντι­κομ­μου­νι­στής κύριος Πούτιν

_______________________________________________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.

Αγαπημένο